Share
CHAPTER-18
Kaugnay na kabanata
KIDNAPPED CHAPTER-19
HOPEPagpasok sa kuwarto ko ay naging malalim at mabigat ang bawat buga ng hangin mula sa baga ko. Parang tinutusoktusok ng karayom ang dibdib ko. Nag-init kaagad ang magkabilang sulok ng mga mata ko. Nasaktan ako sa nasaksihan kanina.At kung bakit pakiramdaman ko, binabaliwala lamang ako ni Kuya. Ni parang ayaw niya akong tingnan. Tila nawalan siya ng pakialam. I gripped my chest, do'n sa tapat ng puso kong matindi ang sakit. Nasa likuran ko lamang si Daniel. Narinig ko ang pagsara ng pinto.Nilunok ko nang pilit ang tila malaking batong sumasakal sa lalamunan ko. Napakasakit, mapait ang lasa. Humakbang si Daniel patungong walk in closet. "Ikukuha na kita ng tamang damit na maisusuot para sa pagharap mo sa mga bisita-""I-iwan m-mo muna ako, D-daniel..." Hindi ko napigilan ang paggaralgal ng boses ko. Natigilan siya at alam kong nilingon niya ako pero iniwas ko ang mukha ko at hindi siya tiningnan.I felt my tears roll down my cheeks and I don't want him to see me, crying."
KIDNAPPED CHAPTER-20
HOPE There's something about Robie and this Sebastian that everyone seems to scared about. Hindi ko matukoy pero, napansin ko ang lakas ng presensya ng dalawa kay Papa, pati rin sa mga kaibigan ni Kuya. Ang mga personal na bodyguards ng dalawa ay pawang mga alerto rin at bawat kampay ng daliri ni Robie ay agad silang nakaantabay. Sa mahabang mesa at malawak na dining ay tahimik akong nakatungo sa aking pinggan. Daig ko pa ang taong nilayasan ng sariling pag-iisip. Hindi alintana ang boses ng mga bisita mula sa kaniya-kaniyang usapan na siyang humahalo sa kalansing ng mga kubiyertos. Ni wala akong maintindihan sa kanilang mga pinag-uusapan. Kung hindi nga lamang magiging malaking usapin sa pagitan namin nila Papa at Kuya, baka kanina pa ako tumayo at umalis. Nawalan na ako ng gana, at kahit anong pilit kong e-reverse ang nasira ko nang mood ay hindi ko na magawa.Lalo pa akong naiimbyerna sa tawa ni Robie na panakanakang bumapaibabaw sa ingay ng mesa. "Young Miss," mahinang t
KIDNAPPED CHAPTER-21
HOPE What is she talking about? Bakit niya ginigiit na bawal ang pagmamahal ko sa sarili kong kapatid?Paano niya nasabing bawal ang pagmamahal ko kay Kuya Sin? Hindi ko maintindihan. I am so confused but I chose to defend what I believe in. Matapang ko pa rin siyang hinarap. "Mahal na mahal ko si Kuya, hindi ako papayag na magpakasal siya sa iyo dahil ako ang pakakasalan niya!" giit ko kay Robie. Naiinis akong lalo dahil hindi mawala ang ngisi niya, at pakiramdam ko pa nga ay para niya akong pinaglalaruan. She laughed. Bakit parang hindi niya siniseryoso ang mga sinasabi ko?"That's impossible Dear, he's your brother, you can't marry him-""So what?! Ano naman kung kapatid ko siya? Mahal ko siya! Hindi ikaw ang magpapasya kung maaari kaming magpakasl o hindi!" "Is this a joke, Hope? Kahit saang simbahan mo pa dalhin ang apila mo, ay iisa lang din ang sasabihin sa 'yo. Na nababaliw ka nang talaga para isiping puwede kang pakasalan ng sarili mong kadugo!""Ikaw ang wala sa sarili
KIDNAPPED CHAPTER-22
HOPE Dinala ako ng aking mga paa sa isang bahaging dulo ng isla. Hingal na hingal akong tumingin sa malawak na karagatan, "I hate you! Sinungaling ka!"Buong buhay ko ngayon lamang ako nakaramdam ng galit sa kaniya. "Hindi ako baliw! Magsama kayo ng babae mong mukhang payaso!" hingal na hingal kong sigaw. Siguro, kung kaya lang tawirin ng nanginginig ko nang mga paa ang lawak ng karagatan ay nagpatuloy pa ako sa pagtakbo para lamang makalayo sa kanilang lahat. Sa sandaling iyon, ayaw ko na silang makita pa!Iyong sinasabi nila na nanganganib ang buhay ko sa labas ng isla?Na nag-iingat sila sa kaligtasan ko kaya nila ako kinukulong dito sa isla? Ngayon,tinubuan na ng pagdududa. Maybe, I'm still young and lack of knowledge compared to others who grew up in the civilization.But I know how to feel, and I know that the people around me, who are close to me?Are acting not right. I feel like, something is not really right.They're hiding something...Hindi ko alam kong ano, pero na
KIDNAPPED CHAPTER-23
HOPE Infuriating. Distressing. Irritating. Ah! Lahat yata ng salitang masasama sa pakiramdam ay naramdaman ko na sa tuwing nakikita ko sila. Being in their presence was truly a torture to me. Kung maaari gusto ko na lang sana silang iwasan hanggang makaalis na lang sila ng isla pero hindi pupuwede. Galit akong kinausap ni Papa. "Bakit mo ginawa iyon?! Una si Robie, and now to Sebastian?! What's happening with you?!" sigaw niyang duro sa akin.Then he punched the table, I startled a bit. I looked at him. I bit my lower lip and bowed my head again. My eyes begun to watered. He asked me to accompanied that bastard Sebastian. "Sasamahan ko kayo ni Young Miss upang-" "No, Daniel. Kaya na ni Hope na samahan si Sebastian. Let them be. It's also a perfect time for them to know eachother more." Ani Papa na nagpatiim ng mga bagang ko. "Master, reponsibilidad kong samahan ang Young Miss kung sa tingin koy hindi siya komportable at kailangan niya ng-""Daniel!" sigaw ni Papa. Nakita ko a
KIDNAPPED CHAPTER-24
HOPENapadaing ako nang maramdaman ang tila init na dumantay sa aking balat. I was maybe hallucinating. Or I wasn't alone here anymore? Gusto kong imulat ang mga mata pero hindi ko magawa.Sino kaya makakahanap sa akin dito, mga tauhan ni Kuya? I was only thinking about Daniel since siya lang naman ang alam kong may pakialam sa akin. "D-daniel..." Paos kong tawag sa pangalan niya. I heard him curse. "I-i am so c-cold D-daniel..." Pilit kong salita kahit pakiramdam ko walang lumalabas na boses mula sa bibig ko. Nanatili ring nakapikit ang aking mga mata. I was so weak and trembling in cold. Narinig kong muli ang sunod sunod niyang mura. Niyakap niya ako. Hinaplos ang aking mukha ng paulit-ulit. "We will get out of here, Mine." His tone is so saft and worried. I smiled a little. Uminit ang magkabilang sulok ng mga mata ko at nanubig. I want to call my Kuya but it's impossible for him to be here when he doesn't care about me anymore.Kailangan ko bang sanayin ang sarili ko nang wa
KIDNAPPED CHAPTER-25
HOPE Pilit kong iminulat ang aking mga mata. Sa nanlalabong paningin ay naaninag ko sa aking harapan ang tila baga ng apoy na may kaunting usok. Kinusot ko nang bahagya ang nanlalabo kong pang mga mata. Napatingin ako sa sarili, isang itim na jacket ang nakakumot sa akin.Matinding pagka-uhaw ang tila gumising sa diwa kong mula tila nahimlay sa karimlan. Ramdam ko ang matinding pagka-tuyot ng aking lalamunan at ang matinding init na tila sumisingaw sa aking katawan. I felt diziness like I was in a kind of dilutions. I was even not sure if I'm still living in reality or I'm still in severe hallucinations?Pakiramdam ko, para akong nasa ibang dimension. Napabaling ako sa aking tabi, dinig ko ang lalim ng kaniyang paghinga. Daniel?No. His scent, is different from Daniel yet very familiar. Tiningala ko siya, he's sleeping peacefully. Malungkot akong napangiti nang maaninag ko ang mukha niya. Sa umiikot kong paningin ay kinilala ko siya, is he really real? Mapait akong napangiti.
KIDNAPPED CHAPTER-26
HOPE "Ooh! Yes! Right there Kuya, you hitting me so good! Oh my, I'm gonna cum again!""Let it out, Mine. Cum for me!" I squirts. Tumirik ang mata ko habang nanginginig ang katawan ko habang panay ang sirit ng katas ko. Kusang nahugot ang t*ti niya sa pagkakapasak. Tinapik tapik ng ang kuntil ko. Nang maubos ang pagsirit ng katas ay dinala niya ang kamay sa bibig at dinilaan ng mabilis para linisan. Muling hinawakan ang kahabaan niya at pinasok muli sa akin at bumayong muli ng mabilis at malalakas. Paminsan minsan ay inaabot ang umaalog na suso ko para lamasin habang patuloy ang harabas niya sa akin mula sa likuran. We didn't do it just once, not twice but many times. The erotic sounds of our bodies colliding adds more heat to our steamy sex.Nilingon ko siya sa aking likuran. We're both sweating again. My lips a bit parted while seductively staring at him. He caressed my lips with his thumb. "You're so damn beautiful." Paulit-ulit niyang sinasabi kanina pa na dahilan ng pag-al
Pinakabagong kabanata
