CHAPTER-16

HOPE

"Young Miss, tapos na po ba?" bigla akong natauhan nang marinig ang boses ni Daniel.

Nakatayo lamang siya sa isang tabi malapit sa akin.

Tiningnan ko siya at agad umiling. I was suddenly distracted by the thought of my Kuya Sin.

Maski saglit hindi siya nawala sa isip ko.

Isang buwan na rin nang umalis siya at magpahanggang ngayon ay 'di pa bumabalik.

We didn't talk. Si Daniel at ibang tao sa bahay ang kinakausap niya.

I want to ask Daniel tungkol sa naulanigan ko, tungkol sa engagement ni Kuya pero nauunahan ako ng takot at hiya.

Wala silang alam na narinig ko lahat habang inaapoy ako ng lagnat.

Ni hindi ko man lang nakita ang pag-alis niya dahil that time, pagkatapos ng nangyari sa amin ay nagkasakit ako.

Nag-apoy muli ang magkabila kong pisngi nang maalala kung paano pinaliwanag ng doktura ang nangyari sa pagkababae ko.

Malaki ang pagkakalaki ni Kuya at medyo napasama ang pagkapilas ng laman sa loob ko.

Damn. Normal lang naman iyon na pag-usapan 'di ba?

Pero bakit pa