ROBIE"N-north..." My hoarse voice. Dumaing ako, medyo mabigat pa ang talukap ng aking mga mata na tila antok na antok pa. Shit. What happend to me? I extended my one arm to find him besides me. Kumapakapa. Wala?Damn. Bahagyang nagising ang diwa ko. Nakaramdaman ako ng lamig at kakulangan.Bumangon ako, naupo sa kama at nilibot ang nanlalabo ko pang paningin. Bukas ang sliding door sa veranda. Naaninag ko ang bulto niya. Kinusot ko ang mga mata. Ilang ulit. Napakagat labi ako.Nakapajama na siya at white round neckline shirt. Tiningnan ko ang sarili, still naked.Kupkop ang comforter na tumatakip sa hubad na katawan ko. Ramdam ko ang pangangatal ng aking buong katawan. Agad akong napagod at nakatulog kagabi e, nakaisang round pa lang kami.Fvck shit. Bakit ba ako nakatulog agad?Napahilot ako sa sintido. Hindi dapat ako inaantok antok at kailangan kong samantalahin ang pagkakataon narito siya at nasosolo ko pa. Tila nag-init muli ang buong katawan ko lalo na ang gitna ko. Sh
HOPE"Young Miss, tapos na po ba?" bigla akong natauhan nang marinig ang boses ni Daniel. Nakatayo lamang siya sa isang tabi malapit sa akin. Tiningnan ko siya at agad umiling. I was suddenly distracted by the thought of my Kuya Sin. Maski saglit hindi siya nawala sa isip ko.Isang buwan na rin nang umalis siya at magpahanggang ngayon ay 'di pa bumabalik. We didn't talk. Si Daniel at ibang tao sa bahay ang kinakausap niya. I want to ask Daniel tungkol sa naulanigan ko, tungkol sa engagement ni Kuya pero nauunahan ako ng takot at hiya. Wala silang alam na narinig ko lahat habang inaapoy ako ng lagnat. Ni hindi ko man lang nakita ang pag-alis niya dahil that time, pagkatapos ng nangyari sa amin ay nagkasakit ako. Nag-apoy muli ang magkabila kong pisngi nang maalala kung paano pinaliwanag ng doktura ang nangyari sa pagkababae ko. Malaki ang pagkakalaki ni Kuya at medyo napasama ang pagkapilas ng laman sa loob ko. Damn. Normal lang naman iyon na pag-usapan 'di ba? Pero bakit pa
HOPEDumiin at humigpit ang hawak niya sa dalawang wrist kong nilagay niya sa unahan ko. Titig na titig siya sa akin at napapangisi sa tuwing tumitirik ang mga mata ko dahil sa malalim na pagbaon niya sa loob ko. "Damn it Sin.You fvck so good!" hingal kong ungol. Nanginginig ang katawan ko. Sumirit ang aking masaganang katas. Lumabas ang ari niya. Agad niyang tinapat ang mukha sa akin at sinalo ng bibig ang lumalabas sa ari ko. Tinapik tapik niya ang kuntil ko na lalong nagpalakas sa sirit ng katas ko. "Squirt more for me, hmm... fvck! sarap mo!" gigil niyang sabi habang panay ang dila at sipsip niya sa pagkababae ko. Nang masimot niya at makontinto ay tumayo siya at pumuwestong muli sa pagitan ng mga hita ko. He bend and claimed my one nippple. He made me feel his teeth, imbes na masaktan ay mas lalong kiniliti ako ng sarap doon dahilan para mas diin ko ang ulo niya sa dibdib ko. He chuckled. Habang nasa bibig niya ang dunggot ko ay muli niyang pinasok sa loob ko ang namumu
HOPE"Pati ba sa pagligo ko gusto niyong sumama?" angil nang tila susunod pa rin sila kahit alam naman na papunta ako ng talon. "Tatawagin ko kayo, kapag kailangan ko ang tulong niyo," mariin at masungit kong sabi.Nagtingin sila at nagkatinginan. "Pero, Young Miss ang bilin sa amin-""Utang na loob! Maliligo ako sa talon, gusto niyo bang manuod habang naliligo ako? Hindi ako sigurado kung magugustuhan iyan ni Kuya Sin," pakli kong sabi. Though, alam ko naman na nasunod lamang ang mga ito sa utos. Napapakamot na lang dalawa habang nakasunod ang mata sa akin habang papalayo. I gasped.Mariin kong naipikit ang aking mga mata habang habang unti unting binabalot ng lamig ng tubig ang aking katawan. Napatibgala ako at sinasalo ng aking mukha ang bagsak ng malamig na tubig mula sa isang talon. The falls were located in the other side of the island, malapit lamang ito sa kuwadra kung saan naroon ang mga alaga naming mga kabayo. Pagkagising ko kaninang umaga ay wala na sa tabi ko si Kuy
HOPEPagpasok sa kuwarto ko ay naging malalim at mabigat ang bawat buga ng hangin mula sa baga ko. Parang tinutusoktusok ng karayom ang dibdib ko. Nag-init kaagad ang magkabilang sulok ng mga mata ko. Nasaktan ako sa nasaksihan kanina.At kung bakit pakiramdaman ko, binabaliwala lamang ako ni Kuya. Ni parang ayaw niya akong tingnan. Tila nawalan siya ng pakialam. I gripped my chest, do'n sa tapat ng puso kong matindi ang sakit. Nasa likuran ko lamang si Daniel. Narinig ko ang pagsara ng pinto.Nilunok ko nang pilit ang tila malaking batong sumasakal sa lalamunan ko. Napakasakit, mapait ang lasa. Humakbang si Daniel patungong walk in closet. "Ikukuha na kita ng tamang damit na maisusuot para sa pagharap mo sa mga bisita-""I-iwan m-mo muna ako, D-daniel..." Hindi ko napigilan ang paggaralgal ng boses ko. Natigilan siya at alam kong nilingon niya ako pero iniwas ko ang mukha ko at hindi siya tiningnan.I felt my tears roll down my cheeks and I don't want him to see me, crying."
HOPE There's something about Robie and this Sebastian that everyone seems to scared about. Hindi ko matukoy pero, napansin ko ang lakas ng presensya ng dalawa kay Papa, pati rin sa mga kaibigan ni Kuya. Ang mga personal na bodyguards ng dalawa ay pawang mga alerto rin at bawat kampay ng daliri ni Robie ay agad silang nakaantabay. Sa mahabang mesa at malawak na dining ay tahimik akong nakatungo sa aking pinggan. Daig ko pa ang taong nilayasan ng sariling pag-iisip. Hindi alintana ang boses ng mga bisita mula sa kaniya-kaniyang usapan na siyang humahalo sa kalansing ng mga kubiyertos. Ni wala akong maintindihan sa kanilang mga pinag-uusapan. Kung hindi nga lamang magiging malaking usapin sa pagitan namin nila Papa at Kuya, baka kanina pa ako tumayo at umalis. Nawalan na ako ng gana, at kahit anong pilit kong e-reverse ang nasira ko nang mood ay hindi ko na magawa.Lalo pa akong naiimbyerna sa tawa ni Robie na panakanakang bumapaibabaw sa ingay ng mesa. "Young Miss," mahinang t
HOPE What is she talking about? Bakit niya ginigiit na bawal ang pagmamahal ko sa sarili kong kapatid?Paano niya nasabing bawal ang pagmamahal ko kay Kuya Sin? Hindi ko maintindihan. I am so confused but I chose to defend what I believe in. Matapang ko pa rin siyang hinarap. "Mahal na mahal ko si Kuya, hindi ako papayag na magpakasal siya sa iyo dahil ako ang pakakasalan niya!" giit ko kay Robie. Naiinis akong lalo dahil hindi mawala ang ngisi niya, at pakiramdam ko pa nga ay para niya akong pinaglalaruan. She laughed. Bakit parang hindi niya siniseryoso ang mga sinasabi ko?"That's impossible Dear, he's your brother, you can't marry him-""So what?! Ano naman kung kapatid ko siya? Mahal ko siya! Hindi ikaw ang magpapasya kung maaari kaming magpakasl o hindi!" "Is this a joke, Hope? Kahit saang simbahan mo pa dalhin ang apila mo, ay iisa lang din ang sasabihin sa 'yo. Na nababaliw ka nang talaga para isiping puwede kang pakasalan ng sarili mong kadugo!""Ikaw ang wala sa sarili
HOPE Dinala ako ng aking mga paa sa isang bahaging dulo ng isla. Hingal na hingal akong tumingin sa malawak na karagatan, "I hate you! Sinungaling ka!"Buong buhay ko ngayon lamang ako nakaramdam ng galit sa kaniya. "Hindi ako baliw! Magsama kayo ng babae mong mukhang payaso!" hingal na hingal kong sigaw. Siguro, kung kaya lang tawirin ng nanginginig ko nang mga paa ang lawak ng karagatan ay nagpatuloy pa ako sa pagtakbo para lamang makalayo sa kanilang lahat. Sa sandaling iyon, ayaw ko na silang makita pa!Iyong sinasabi nila na nanganganib ang buhay ko sa labas ng isla?Na nag-iingat sila sa kaligtasan ko kaya nila ako kinukulong dito sa isla? Ngayon,tinubuan na ng pagdududa. Maybe, I'm still young and lack of knowledge compared to others who grew up in the civilization.But I know how to feel, and I know that the people around me, who are close to me?Are acting not right. I feel like, something is not really right.They're hiding something...Hindi ko alam kong ano, pero na
NORTH SINISTER "Ayaw ko na rito! Ilabas niyo na ako tang*na niyo talaga isa isahin ko kayong gagapasin!" nanganglit ang bagang ko sa sobrang galit nang paggising koy nakatali muli ang buong katawan ko. "Kumalma ka nga, Sin!" Iritadong bulyaw na sa akin ni Rocco. I glared at him. Nagpumilit akong makawala pero masyadong mahigpit ang pagkakagapos ko.He heaved a sigh. Namaywang sa harapan ko. "Sin, magpagaling ka muna matatakot mo lang si Hope at lalong magkakagulo kung ganiyan ka pa rin na haharap sa mag-iina mo." Kumawagkawag ako pero masyadong mahigpit talaga ang pagkakatali nila sa akin. Napatingin ako sa lamesa kung saan laging nakapatong ang urn ng anak ko. It wasn't there. Naalarma ako. Where is it?Aburido ang mga mata kong hinanap sa paligid. "Muntikan mo nang matabig kagabi kaya inalis ko muna diyan at nilagay sa altar-""G-gusto ko lang makasama ang anak ko." Agad kong sabi. Medyo naging mahinahon at nakayuko. Nagwala na naman ba ako tulad ng lagi nilang sinasabi? Wa
NORTH SINISTER Nanghihintakutan ang mukha niyang tinakbo ang drawer, hinili iyon pabukas. Pero bago pa niya mahugot ang kuwarenta'y singkong baril nito sa loob ay sinipa ko ang ulit ang drawer pasara.Napasigaw ito ng malakas at namilipit sa sakit mula sa pagkakaipit ng kamay nito. I grabbed him. Pumalag siya. I hit his face multiple times with my fist. Pumutok and labi't kilay niya. Nagkandadugo dugo ang mukha niya. I tied him up. I dragged him out of his room. Dinala ko siya sa hallway. Lupaypay ang ulo niya pero ang mga mata ay nanatiling matalim at palaban. "Sinasabi ko na nga ba, traydor ka North!" Hingal niyang utas. "Did I surprise you, Alexander?" ang ngisi ko. Nagsindi ako ng sigarilyo. Humithit at binuga ang usok sa mukha nito. "Hayop ka, pagsisihan mo ito, hindi mo pa talaga kilala ang anak ko North," mahinang tawa nito kahit na kitang galit na galit. Tumiim ang titig ko sa kaniya at umigting ang aking panga. Kailangan kong isunod agad ang baliw na babaeng iyo
NORTH SINISTER Laking takot ko nang makarating sa akin ang nangyaring kaguluhan sa Isla. Sinugod ito ng mga kalaban. I wasn't there. But I wasted no time. I called my pilot and I immediately flew to the island.Masuwerte na lang ako at nasa loob lamang ako ng bansa. Agad din akong humingi ng back up sa mga kaibigan ko. Though Daniel is with her, hindi pa rin ako kampanti. Hindi basta basta ang mga kalaban ng organisasyon na kinabibilangan ko.Bukod pa sa mga kaaway namin sa negosyo."Gagu ka ba? Nandyan kapatid ko papasugod ko ang Isla niyo?" He's pissed. Malay ko ba kung tinopak ito at hindi lang pagpapadala ng spy ngayon ang trip niya. "Kung may plano man ang mga sa opisyal ng Zagu ay siguradong makakarating sa akin ' yon." Ibig sabihin malaki ang posibilidad na hindi nga Zagu ang mga lumusob."Siguraduhin mong ligtas ang kapatid ko. Kapag may nangyari sa kapatid ko Ricci tutugisin ko pati kaluluwa mo," shit. My jaw clenched. Pinatayan ko na siya ng tawag. Nakakabingi na an
NORTH SINISTER"Ang sabi ko, bantayan mo at pagsilbihan siya, hindi na kasama roon ang pag-akbay akbay mo at pagkikipagtawanan, Daniel!" malakas na sigaw kong may pagbabanta ang tono. Rocco stopping himself from smiling, I glared at him. Binalik niya agad ang tingin sa screen ng laptop niya. Muli kong hinarap si Daniel na hindi rin maipinta ang mukha. "I'm watching you...Act like a real butler, asshole." He tsked at me. He was pissed. Halatang nagtitimpi lang at ayaw patulan ang paninita ko. "Tang*na naman, Young Master. Umiral na naman 'yang pagkaseloso mo! Pati ba naman ang pagkakaibigan namin ni Hope ay bibigyan mo pa ng malisya-""We had agreement, Daniel. I don't fvcking care if you were friends but follow and obey our fvcking agreement. And to remind you, you cannot just call her by her name, she's your Young Miss asshole!" ang iritado at galit na galit kong paalala sa kaniya. Nagpakawala ito ng malalim na buntong hininga, parang sumusuko na sa pakikipagtalo sa akin. So
NORTH SINISTER "M-mama. Mama ko... bumalik ka na, please. Miss na miss na po kita." Walang tigil ang iyak ko habang nakatayo sa harap ng puntod ni mama. My dad wasn't here. Ang mga kapatid ng mama ko ang nag-asikaso sa labi niya. "Umiyak ka man nang umiyak diyan, sa tingin mo ba maibabalik mo pa ang buhay ng kapatid namin?" "Dapat nga nasa kulungan 'yan e, para kahit paano makakuha naman tayo ng hustisya. Katulad din 'to ng ama niya, napaka demonyo talaga!""Ubusin mo man ang luha mo, hindi na nun mababago ang katotohanan na ikaw ang pumatay sa kapatid namin. Napakabata mo pa demonyo ka na. Mamatay tao!""Katulad mo rin ang iyong ama, puro pasakit lang ang binigay niyo sa kapatid namin! Mas pinili niyong ipagpalit siya sa ibang babae!" Naninikip ang dibdib ko, habang patuloy na tinatanggap lamang ang bawat paninisi nila. Kung puwede nga lang na parusahan ang sarili ko, ginawa ko na. Hindi ko man sinasadya, pero tama sila pinatay ko pa rin ang sarili kong ina. It was an urgent ac
HOPE Dali dali akong pumunta ng aking silid.Nanginginig ang buong kalamnan ko.Halos mabuwal ako. Nanghihina ako at umiikot ang paningin. Nanginginig ang kamay na binuksan ang maliit na drawer ng night table. Kumuha ako ng isang tableta ng gamot sa botelya at agad pinasok sa bibig ko.Uminom ako ng tubig mula sa mineral bottle na nakapatong lang din do'n. Parang bibiyakin ang ulo ko sa sakit. This is not normal. Napasabunot akong muli sa akin buhok. Impit akong sumigaw dahil sa kirot. I'm sweating ice cold. Gusto kong makita si Sin. Pupuntahan ko siya. I should be with him too today—his special day. I hated myself for having amnesia. How did I even forget his birthday?But it wasn't too late yet, right?Wala man akong regalo, at least naalala ko pa rin ang araw na ito. Pupuntahan ko siya at ipapaalam na hindi ko nakalimutan ang kaarawan niya. Pero hinanghina ako at unti unting nanlalabo ang paningin ko. I'm so sorry Sin... Tumulong muli ang mga luha ko. Kinapa ko ang ka
HOPE Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi pero heto ako, dilat na dilat pa rin ang mga mata.Ang utak koy gising na gising pa rin. Parang hindi napapagod sa pag-andar. Nakatitig lamang ako sa puting kisame ng aking silid habang binabalikbalikan ang mga nangyari kagabi.I can't believe it...Daniel is alive. How come? Nakita mismo ng dalawang mga mata ko nang bawian ito ng buhay. Pagdating namin ni Kuya dito sa mansyon kagabi ay nadatnan na namin sila. Rui, Manu, Luis and Kuya Rocco was here...And then, Daniel... And Sin.Actually, huli na nang mapansin kong naroon silang lahat.Tanging kay Daniel lamang kasi nakatuon ang buong atensyon nang mga sandaling iyon.Wala akong ibang nakikita kun 'di siya lang...Ni takot akong kumurap or ibaling ang tingin ko dahil baka bigla na lamang siyang mawala na parang bola.At ngayon, binabagabag ako.Hindi naman mawala sa isipan ko ang hindi mailarawang sakit na bumalatay sa mga mata ni Sin habang magkayakap kami ni Daniel. Nang mapatingin ak
HOPE Nanginig ang kalamnan ko...The memory of me, being tied up on the bed flashback. I begged him. He didn't listen. He didn't stop. Ang ginawa niyang kalapastangan sa akin noon, ay nagbalik sa isipan ko. Doon ay nabuntis ako sa triplets kong anak. Now I understand his reaction, noong minsan na sinabi kong hindi naman siguro ako nabuntis lang sa triplets ng hindi ko kagustuhan. He froze. Pero dahil sa masaya ako sa piling niya. Na ramdam kong mahal namin ang isat-isa sa kasalukuyang sitwasyon ay binaliwala ko iyon. But now, the terrifying memory clearly haunts me. Ang akala kong magandang panaginip ay isang kahindikhindik na bangungot pala. Nang maalala ang ginawa nitong pagbihag muli sa akin noon. Kinuha niya ako sa ospital. Then...He raped me... Mugto ang mga mata kong tinitigan ang munting lapida kung saan nakasulat ang pangalan, araw, at taon ng pagkamatay ng anak ko. Ang sakit at hinagpis ay nanariwa sa aking dibdib. Hindi ko maampat ang pagpatak ng mga luha ko.
HOPE Napalunok ako ng sunod sunod nang mahuli ko ang pailalim na tingin sa akin ni Judy nang uminom ako ng gamot para sa sakit ng katawan."May sakit ba kayo, Ma'am?" nakangisi niyang tanong. "W-wala... Medyo masama lang ang pakiramdam ko..." Hindi ako makatingin sa kaniya. "Normal lang iyon Ma'am, lalo na kapag matagal na natingga tapos biglang nabira," humagikgik siya. Parang sinilaban ang mukha ko sa hiya. Napahilot ako sa magkabila kong sintido. Iniwan na niya ako sa lamesa at sinundan si Silverlyn na nakigulo na rin sa mga kuya niya sa sala. Awang labi kong tinitigan ang nag-iingay na cellphone ko sa ibabaw ng mesa. Pangalan ni Sin ang patuloy na nag pa-pope up sa screen nun. Huminga ako ng malalim. Dinampot ko iyon at pinindot ang green button to accept his call."Mine..." Agad niyang sambit. Naging malamyos ang dating sa akin ng pausang boses niya. Parang nang-aakit. "Hmm?" maikli kong sagot. Napapikit ako. Damn. Gusto ko siyang makita at makayakap. Hindi ko itatang