LOGINShare
Chapter 2
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Vera's Point of View
"Breakfast ready!" sigaw ko, nang makapasok ako nang tuluyan sa kwarto ni Ares. Oo, breakfast in bed ang mokong, tamad daw siyang umalis sa kama, iyon ang narinig ko sa mga kasambahay kaya sa kwarto siya mag-aagahan.
Kahapon nalaman ko na magkatapat lang kami ng kwarto at pareho kaming nasa ground floor lang din dahil mahirap bumaba sa hagdan ng naka-wheelchair.
"Put it here tapos, pwede ka nang umalis." masungit na wika niya kaya umikot ang aking mga mata. Umagang-umaga, ang sama ng timpla!
Hanggang ngayon ba naman, masungit ang nilalang na 'to? Ano ba ang ikinakagalit niya? Ang mismong ideya ng pekeng kasal na hindi niya alam na peke o iba pang mga dahilan na tanging siya lang ang nakakaalam dahil, ayaw niyang magsabi? Hay ewan, napaka-unpredictable talaga minsan ng utak ni Ares eh, minsan gusto ko nalang siyang sapakin. Joke, baka matanggal naman ang ulo niya kapag sinapak ko.
Dati kapag kasama niya ang mga ka-close niya, madaldal siya at kapag hindi na niya mga ka-close ang mga kasama niya, hindi siya pala-salita kung hindi kailangan. Pero ngayon? Parang lahat kami, stranger sa kanya! Ewan ko kung sa lahat ganito siya, pero kasi pagdating sa akin, masungit na nga tahimik pa! Ang totoo, trip ba ako nito?
Well, hindi ko naman siya masisi-sisi sa ginagawa niya dahil, unang-una kaka-aksidente niya lang tapos, naging pansamantalang lumpo pa. Sino ang sasaya roon? Panigurado kahit ako, baka magbugnot ako lagi. Baka segu-segundong nakabusangot ang pagmumukha ko.
"Ano pang ginagawa mo d'yan? Alis na sabi eh!" naiinis na wika niya pero, nagmatigas ako at naupo pa sa dulo ng kama niya.
Aba, pakapalan na! Aayusin ko na ang paraan ng pagtrato niya sa akin, dahil mukhang matatagalan ang pagrito ko sa tirahan nila. Isa pa, kailangan kong magpanggap na fiancée hanggang asawa niya in the near future kaya kailangan, maganda ang trato namin sa isa't isa para makita ng kalaban, kung gaano kami ka-close at kamahal ang isa't isa.
Nasamid ako sa huli kong dinugtong. Ang weird hindi ko maisip na magugustuhan ko si Ares. Ang daldal nito kapag kaming mga kaibigan ang kaharap niya e, madaldal pa sa babae. Putak dito, putak do'n.
"Alam mo Ares, hindi mo na ako kailangan pang sungitan araw-araw dahil magsasawa ka lang! Simula kasi ngayon, ang magandang pagmumukha ko na ang lagi mong makikita mula umaga, hanggang gabi," nakangisi na saad ko, pero gayon pa man, hindi ko tinanggal sa aking tono ang pagiging kalmado.
"Hindi ako papayag na maging asawa mo, nakalimutan mo na bang may iba akong gusto? Kaya naman ngayon pa lang, ipinapaalam ko lang na, hanggang bodyguard at nurse ka lang," saad niya sa isang malamig na tinig kaya, napatawa ako at tinapik siya sa kanyang braso.
"Okay, okay! Bahala kang gawin ang gusto mo basta, bati na tayo huh?"
"Tss," rinig kong singhal niya kaya, napatayo ako at lalabas na sana pero nagsalita siya kaya agad akong napalingon.
"You're my driver too, right?"
"Oo, bakit naman?"
"I want a date." wika niya kaya nanlaki agad ang mga mata ko.
"Date? As in date natin?" Napamulagat ang mga mata ko nang titigan siya sa mga sinabi niya. Date daw?
"Tama na ang maraming tanong basta ten o 'clock aalis tayo para, mag-punta sa restaurant. I want to check something there, tapos diretso na sa date," wika niya kaya agad akong napatango.
Date? Ako ba ang ide-date niya? Wala naman kasi siyang sinabi kaya, hindi na ako mag-a-assume. Gusto ko lang talaga siya makasabay sa pagkain dahil, alam kong masarap siya magluto. Mostly kasi sa mga dates niya, siya ang nagluluto, kaya naman hindi kataka-taka na sobrang sarap talaga. Ang galing kaya magluto ni Ares! He’s not a chef for nothing!
Gaya ng sinabi niya, alas-diyes ay umalis kami papunta sa main branch ng restaurant nila. Iyon kasi ang lugar na itinuro niya kaya, agad ko naman na sinunod.
Nakasuot lamang ako ng isang itim na t-shirt na naka-tuck in sa aking pantalon. Naka-rubber shoes akong itim din ang kulay at syempre hindi ko nakalimutan itali ang buhok ko na sagabal everytime na nagmamaneho ako. Nililipad kasi everywhere, hindi ko naman gustong ipagupit dahil tuwang tuwa ang Lola ko tuwing nakikita niya ang buhok ko na mahaba. Mabuti na lamang kapag naka-uniporme kami, kailangan laging nakatali ang buhok.
Nasa passenger's seat si Ares habang diretso lamang ang tingin sa harapan. Ako naman, panaka-naka ang pagsulyap sa kanya. Ang tahimik niya kasi, sobra. Akala ko ayos na kami pero, mukhang hindi pa yata...
"Bakit ganyan ang suot mo?" tanong niya na nagpa-tapak sa akin sa preno ng sasakyan. Salamat na lamang ay wala kaming gaanong kasabay na ibang sasakyan, masyado kasing biglaan ang pag-preno ko baka mabangga ko sila kung sakali.
"Bakit, mali ba?" takang tanong ko, dahil hindi naman kami ang magde-date hindi ba?
"Hindi naman, kinuwestiyon ko lang," saad niya kaya nakahinga ako nang maluwag.
Akala ko naman, kung ano ang sasabihin niya, iyon lang pala…
"Anyway, mag-ingat ka sa pagmamaneho, baka sa halip na makalakad pa ako ulit hindi na matupad," saad niya kaya napatango ako.
"Sino bang ka-date mo? 'Yong doktora?" tanong ko sabay sulyap sa kanya sa salamin na nasa harapan.
"Yeah," sagot niya at sinipat ang oras sa relo.
"Mamayang 12 sunduin mo siya sa ospital." saad niya kaya, sumulyap muli ako sa kanya.
"Sasama ka sa akin ha?" paalala ko at tamad siyang tumango kaya, napanatag ako.
Hindi siya pwedeng mawala sa paningin ko dahil, hindi pa rin maayos ang kalagayan niya at maging ng paligid niya.
Nakarating kami sa restaurant at pumasok siya para tingnan ang balak tingnan samantalang ako, hindi na ako pumasok. Safe naman siya sa loob ng part na 'yon ng restaurant kaya, hindi na talaga ako sumunod. Nag-aabang lang ako sa labas habang nakaupo sa isang table na walang tao.
Ang taray ng restaurant nila, mamahalin pero maraming kumakain. Well, hindi ko naman sila masisisi masarap naman kasi ang mga putahe rito. Lalo na kapag si Ares ang may pakulo.
Tamang nilalaro ko lang ang daliri ko kasabay sa beat ng tumutugtog dito sa restaurant.
Bantay na bantay nga sa akin ang oras hanggang sa agad akong tumindig nang makita ko si Ares na lumalabas na.
Hindi ko napansin na alas-dose na ng tanghali. Susunduin na pala namin ang nililigawan niyang doktora.
Napangiti ako agad nang makita ang ngiti sa kanyang labi. Masayang-masaya talaga siya sa trabaho niyang ito.
Nang tulungan ko siyang makapasok sa sasakyan na dala namin ay agad na umikot ang mga mata ko sa paligid para maka-sigurado na walang kakaibang nagaganap.
Matiwasay akong nagbukas ng pintuan ng driver's seat nang makita na walang kakaiba sa paligid. Naupo ako sa tabi ni Ares at nilingon ko siya para, itanong kung saan kami pupunta.
"Saang hospital?" tanong ko habang isinusuksok ang susi sa susian ng sasakyan.
"NorthEast Hospital, Clara ang pangalan niya,” maikling sagot niya gamit ang isang kalmado na boses.
Nang marinig ko 'yon, pinihit ko ang susi at pinaandar ang sasakyan sa isang hindi kabilisan at hindi rin kabagalan na takbo.
"Mukhang gumanda yata ang araw mo dahil sa pagpunta mo sa restaurant?" Diretso ang mga mata ko sa kalsada, habang naghihintay ng isasagot niya.
"Medyo," tipid na sagot niya kaya, hindi ko na binalak pa magsimula ng panibagong usapan, dahil mukhang wala siyang naitabing budget para makipag-usap sa akin. Masyadong tipid sumagot eh.
"We are here!" Pagtatapos ko sa katahimikan nang nakarating kami sa ospital kung saan nagtatrabaho ang kanyang nililigawan.
"Sa labas lang ako huh? Abangan ko na siya. Ikaw, dito ka lang, understood?" tanong ko at kahit mukhang nagsusumamo ang itsura niya na palabasin ko rin siya, napatango na lamang siya.
--
snsp
Related chapters
Just a Job Chapter 2.2
Vera’s Point of ViewGaya nga ng sinabi ko, lumabas ako at lumingon-lingon muli sa paligid. Ligtas kami rito dahil walang suspicious sa paligid.Habang kasalukuyan akong nakatingin sa entrance at exit ng hospital, halos mapatalon ako nang may tumawag sa pangalan ko.Noong una akala ko si Ares, pero nang lumapit ito sa akin ay agad na nagbutil ang pawis ko.Hindi dahil sa takot kung hindi sa kaba, sa nerbiyos at hindi mapaliwanag na bagay-bagay. Si Alder ang nasa harap ko. Kaibigan kong doktor din at ngayon ko lang naalala na rito rin pala ang ospital kung saan siya naroon."Alder!" agad na bati ko at pilit na kinalma ang sarili."Anong ginagawa mo rito?" manghang tanong niya kaya, agad akong napalingon sa sasakyan. Tinted ang salamin na meron iyon pero mukhang naintindihan niya ang nais kong iparating
Last Updated : 2024-10-29Just a Job Chapter 3.1
Vera’s Point of ViewAraw ngayon ng sabado. Hinihingal na napahiga ako sa sahig ng aking kwarto matapos ang 8 minutes na pagtalon sa jumping rope at 3 minutes na push ups, 5 minutes na squat thrusts at 5 minutes na hip dips. Hinihingal na tumayo ako mula sa exercising mat ko. Nanghihinang iniabot ko ang tubig at ininom ito ng diretso. Agad akong dumiretso sa bathroom ng kwarto at naligo ako agad. 6:00 na nang umaga at 7:00 ang oras ng pagbisita ni Clara na siyang girlfriend na ngayon ni Ares. Sinabi niya kasi sa akin ang bagay na iyon kaya alam ko. Sinabi niya rin hindi raw dapat akong ma-late sa pag-aayos dahil may balak siyang ipagawa sa akin. Nang matapos ang ilang minuto tapos na akong maligo at nagbihis na agad. Sinuot ko ang asul na fitted t-shirt ko at track pants na kulay gray. Sinuot ko rin ang kulay puti kong cap at ang tsinelas na pambahay. Saktong six-thirty nang lumabas ako ng aking kwarto at dinerets
Last Updated : 2024-10-29Just a Job Chapter 3.2
Vera’s Point of ViewPagbukas ko ng pinto ay bumungad sa akin ang napakaraming kasuotan na naka-arrange na talaga ayon sa kung saan sila karapat-dapat suotin."Ano bang style ang gusto mo?" tanong ko habang isa-isang sinisilip ang mga polo shirt niyang branded pa. Mapapa-sana all ka nalang talaga kapag harap-harapan mong nakita ang mga damit at gamit ni Ares."That polo shirt your holding, ayos na ba 'yan?" tanong niya sa isang polo shirt na nahawakan ko.Kulay navy blue ito kaya kinuha ko ito at naglakad ako papalapit sa kanya sabay takip sa litaw na litaw niyang pang-itaas."Oo, suot mo na," saad ko at nakaramdam na naman ako ng pag-iinit ng pisngi nang bahagya siyang natawa.Tini-trip niya ba ako?!"Siguro naman may underwear ka na ano?" inis na saad ko sabay kuha ng isang khaki shorts na ipapasuot ko sa kanya.Ayos na ang ganoong porma dito lang naman sila sa bahay ni Clara, h
Last Updated : 2024-10-29Just a Job Chapter 4.1
Verania's Point of ViewDahil nga naitulak na ako sa pool ng kapatid ni Clara, wala na akong choice kung hindi samahan nang magtampisaw sa tubig ang batang 'yon. Mabuti na lamang at may doble akong cycling shorts kung hindi magtatampisaw ako rito ng naka-track pants."Mabuti at marunong kang lumangoy," puri ko kay Sandra na ang galing magpalutang ng sarili sa tubig."Ate Vera dito ka raw nakatira?" mataray na tanong niya sa akin."Oo, bakit?" umarko ang kilay ko nang ibato ko sa kanya ang patanong na sagot kong iyon. Bakit kasi ang taray taray niya..."Hindi ka naman mang-aagaw ng jowa 'di ba?" tanong niya pa na nagpalaglag ng panga ko.Aba't kay bata-bata alam na ang mga ganoong bagay!"Hindi 'no!" agad na depensa ko kaya napasinghap siya."Sure? Boyfriend siya ni Ate..." wika niya kaya napailing ako."Oo naman, aanhin ko si Ares? Nagtatrabaho lang naman ako dito ano, nurse, driver, bodyguard..." wika k
Last Updated : 2024-10-29Just a Job Chapter 4.2
Verania's Point of ViewTwo months ago nang magsimula ang death threats sa kanya tapos labas pa rin siya ng labas? Aba't napakakulit naman talaga ng nilalang na 'to! Lagot 'yan sa akin, sermunan ko mamaya."Anyway magpinsan kayo ni Alder 'di ba?" tanong ko at napatango siya agad habang bumubunot."Oo Ate, pinsan ko 'yon. Gwapo no? Paano mo nga pala siya nakilala?" mayabang ang tono na saad niya sa unang sinabi bago ang tanong."Ah, kaibigan ko," maikling sagot ko sabay baba ng baraha ko na agad niyang kinuha at halos masamid ako nang kalahati ng baraha niya ay ibinababa niya sa binaba kong 'yon."Kaibigan? So gwapo nga?" tanong pa ni Sandra."Eh ano naman kung gwapo siya?" mataray na tanong ko at napahagikgik siya."Crush mo ba si Kuya Alder?" tanong niya kaya nakaramdam ako ng pagpapawis sa aking noo nang bigla niyang itanong 'yon."Huh, hindi ah! May gusto lang akong itanong," pahayag ko naman na
Last Updated : 2024-10-29Just a Job Chapter 5.1
Verania's Point of View"Birthday ni Archer ngayon pinsan namin, may party sa resort nila. Pupunta kaming lahat, sasama ka?" dire-diretsong bira ni Olivia sa akin gamit ang mataray na tono niya."Of course, Vera would join us. Magiging parte na siya ng pamilyang ito soon, dapat masanay na siyang kasama tayo..." saad ni Tito Stanley na tinapik ako sa balikat.Nasamid naman ako agad sa aking narinig at bahagyang ngumiti na lamang."Tsk, swimming birthday party 'yon, baka gusto mo magdala ng swimsuit," maarte ang tono ni Olivia nang banggitin niya 'yon.Hindi ko na sana papansinin nang magsalita si Ares."Hindi siya magsu-swim suit. Maraming tao roon, hindi niya magugustuhan," saad ni Ares kaya umangat ang kilay ko at nagpigil ng tawa lalo na nang magkatinginan kami ni Tito Stanley.Napailing siya at naunang sumakay sa sasakyan niya na maraming bodyguards."Ares, huwag namang ganyan. Tanungin mo rin ang gusto ni V
Last Updated : 2024-10-29Just a Job Chapter 5.2
Verania's Point of View She's crazy! Kapag malapit siya sa akin pinapakita niya talaga sa akin kung gaano niya ako kaayaw! Malamang mas lalo niya akong naging hate nang malaman niya na magpapakasal kami ni Ares (which is not true dahil palabas lang ang lahat.) "So papaano 'yung damit ko nito? Hanggang sa isang araw nakaganito ako? Hindi naman kaya ako mag-amoy lupa?" saad ko at narinig ko ang mahinang tawa ni Ares. "Hindi naman siguro... saka wala ka bang balak umuwi para kumuha ng damit mo?" tanong niya kaya napataas ang kilay ko. "Sa tingin mo maiiwan kita? Sa tingin mo matatanggal ko pa ang mata ko sa 'yo gayong naka-wheel chair ka na? Gusto mo ba akong matanggalan ng trabaho?" sunod-sunod na litanya ko, kaya narinig ko lang siyang magbuntong-hininga. "There's a night market later, you can buy there some clothes," saad niya matapos na bahagyang mag-isip. "Oh yeah, might check it later," saad ko naman p
Last Updated : 2024-10-29Just a Job Chapter 6.1
Verania's Point of View"Ayos ka lang?" tanong ni Ares halos mapatalon ako nang hawakan niya ang palad ko para mapunta ang paningin ko sa kanya."Huh? Oo ayos lang!" sagot ko at napalunok nang muling magtama ang paningin namin.Inilagay ko na ang mga pinamili ko sa hotel room namin at ngayon nasa mismong venue na nga kami ng party sa resort. Kasalukuyang nagkakainan ng mga handa kaya ganoon na rin ang ginawa namin ni Ares.Noong una sarili naming dalawa ang table hanggang sa naupo ang pinsan ni Ares. If I am not mistaken his name is Apollo. Masungit din ito at damang dama ko ang pagkaseryoso. Uh he's like, girl version ni Olivia pagdating sa kasungitan."Finally got yourself a girlfriend dude?" sarkastikong tanong ni Apollo kay Ares kaya umikot ang mga mata ni Ares sabay subo ng chocolate cake na kinuha ko para sa kanya. Iyon daw ang gusto niyang dessert kasama ng ibang pagkain na ipinakuha niya."Hey you, you're familiar. A
Last Updated : 2024-10-29
Latest chapter
Just a Job Wakas
Third Person's Point of View Dumating na nga ang panahon at ang oras ng pag-alis ni Ares. He was accompanied by his grandfather Thaddeus Montero. Gaya nga ng naisip ni Verania ng mga panahon na kumbinsihin niya siya Ares ay hindi siya sumama. Ares texted her that he'll wait at the airport for her before he finally leave pero, hindi na naisip ni Verania ang pumunta. She know that she'll ruin everything again, once she goes to him. Kaya naman sa halip na dumiretso nga sa airport, sa bar ni Olivia siya nagtungo, tanghaling tapat 'yon kaya naman walang mga tao sa loob, tanging si Verania lamang at syempre si Olivia na siyang taga-bigay ng inumin sa dalaga. "Hindi ko iniisip na mas pipiliin mong uminom kaysa ihatid si Kuya," pahayag ni Olivia kay Verania na nilalaro ang yelo sa kanyang inumin. She's drinking non-alcoholic drinks kaya naman malakas ang loob niyang dire-diretsuhin ang paglagok sa bawat baso. "Joke ba 'yan?" nakataas ang kilay ni Verania nang tanungin iyon. Napahalakh
Just a Job Chapter 40
Verania's Point of View Isang buwan na rin ang nakalipas mula noong mahuli ang may sala sa pagkakapahamak sa buhay nina Tito Stan at Ares. Hindi ko na rin gaanong napansin ang mabilis na pagtalon ng mga buwan. Maging ang feelings ko nga ay hindi ko rin namalayan ang pagbabago.
Just a Job Chapter 39.2
Third Person’s Point of View"Glad you asked me that, First Lieutenant," maligayang saad ni Sid sabay baling sa katabing si Gustavo."Pwede bang ako na ang babaril ng isa sa kanila?" paalam ni Sid na may malapad na ngiti, ngumiwi naman si Gustavo sa tanong ni Sid."Sino sa kanila? Si Ares ba?" tamad ang tono na tanong ng Congressman."Oo sana, kung pwede.""Go ahead, bago pa magbago ang isipan ko," tamad na responde ni Gustavo at binaba ang baril niya.Samantalang si Sid naman ay mahigpit na hinawakan ang baril saka kinasa iyon. Dahan-dahan niyang inangat ang braso at tinutok ang baril kay Ares na nagpagulantang kay Verania.
Just a Job Chapter 39.1
Third Person's Point of View"Napakarami niyo naman!" reklamo ni Gabriella dahil marami-rami na ang naigapos at napabagsak niyang kalaban nila."Miss Gab, hindi pa rin po namin makita si First Lieutenant, Sir Ares at ganoon na rin si Greg," pahayag ni Tristan nang malapitan niya si Gab na kasalukuyang nag-iinat."Hanapin niyong mabuti, alam kong malaki ang lugar na 'to at maraming pasikot-sikot pero mahahanap niyo rin sila, bilisan niyo lang, nakakapagod umiwas sa mga pananakit ng mga kalaban dito!" reklamo ng dalaga at mabilis na sumaludo si Tristan at sinunod na nga ang sinabi ni Gab, ipinamalita niya sa mga kasamahan niya ang utos ng dalaga nang mas mapabilis sila."Second Lieutenant," pagtawag ni Josefa, isa sa mga kagrupo nina Verania kay Gabriella na agad
Just a Job Chapter 38.2
Third Person's Point of View"Pinapakawalan ka," maikling tugon nito kaya sarkastikong napahalakhak naman si Verania sa kanya."Nagbibiro ka ba?" inis na tanong ni Verania na hindi pa rin nawawala ang pagiging sarkastiko."Nagbibiro ako kung sinabi kong pinapakawalan kita tapos hinih
Just a Job Chapter 38.1
Third Person's Point of View"Boss, may nakahanap sa atin!" malakas na sigaw ng isang lalaki kay Gustavo kaya biglang lumiwanag ang mukha ni Verania, dahil panigurado kung sino man ito, magagawa nitong mailigtas si Ares."At paano naman kaya nila tayo nahanap? Tayo lang naman na narito ang nakakaalam ng lugar na 'to!" nakahawak sa batok na wika ni Gustavo at muling binalingan ng mga mata ang lalaking nagsabi ng kalagayan sa labas."Make distraction, harangan niyo muna kung sino man sila!" sigaw pa ni Gustavo at mabilis na nawala sa paningin ang lalaking kanina lamang ay narito."Huwag na huwag niyong hahayaan na makapunta sila rito!" dagdag pa niya kaya ang ibang kanina lamang na nasa loob ay mabilis na nagsilabasan sa loob ng kwarto kung saan sila naroon, para
Just a Job Chapter 37.2
Third Person’s Point of View Tumango ito sa kanya sinabi na nagpakampante sa puso ni Ares kaya marahan siyang lumapit sa kanila at sinubukang pakinggan ang kanilang pinag-uusapan, sapagkat sa mata ng batang si Ares, mukhang may kakaiba roon at gaya ng bagay na tuwang-tuwa siyang gawin, inilabas niya ang maliit na notebook mula sa bulsa at isang recording pen."Anong ginagawa mo?" bulong na tanong ni Tirso subalit, sa halip na sagutin ay binigyan niya lamang ang kaibigan ng napakasamang titig.Pinatalas ang tenga at siya na nga ay seryosong nakinig sa usapan. Hindi niya man maintindihan sa kaloob-looban niya, hindi niya maikakaila na ang ganitong usapan ang gustong gusto niya sapagkat maraming bagay ang lumalabas.Isa pa pangarap ng bata niyang damdamin ay
Just a Job Chapter 37.1
Third Person's Point of View"Bakit niyo ba ito ginagawa?" ramdam sa tinig ni Vera ang kaba nang itanong niya 'yon sa nakangising si Gustavo.Isa-isa namang nagsipasok ang iba pang tauhan ng mga kalaban sa loob ng kwarto na mas lalong nagpalakas sa kalabog sa dibdib ni Vera.Hindi na niya alam kung anong bagay ang maaaring gawin sa kanila."Bakit?" nanghihinang katanungan pa ni Vera."Kanina ko pa talaga nais i-kwento sa 'yo ang lahat ng kadahilanan, hinintay ko lang dumating ang mga sorpresa ko sa 'yo," pahayag ni Gustavo at nanatiling kabado si Verania."Dahil mukhang interesadong-interesado ka, inaasahan ko ang masigasig mong pakikinig sa bawat detalye ng a
Just a Job Chapter 36.2
Verania’s Point of ViewPansin ko rin ang mga mata ni Cristoforo na kanina pa ako pinagmamasdan, para niyang kinakaawaan ang kalagayan ko ngayon. Binalewala ko na lamang ang bagay na 'yon at hinintay sumagot si Gustavo na kanyang ama."Ah, huwag kang mag-alala, hindi siya kasama rito," may ngising sagot niya kaya kahit papaano ay nakaramdam ako ng pagkalma sa aking kaloob-looban."And I want to tell you something..." napatigil si Gustavo sa pagsasalita para balingan si Cristoforo na nasa akin pa rin ang pares ng mga mata."Ano? Ano ang sasabihin mo?" usisa ko na hindi pinuputol ang pakikipagtitigan kay Cristoforo."Cristoforo is the gunner of Ares' car. Cris told me you saw his eyes that night."
