Kabanata 4- The Offer

Malapit ng mag-aalas singko ng hapon kaya nagpaalam si Valerie sa kaibigan niyang si Faye na mauna na lang muna siyang lumabas ng bangko dahil may dadaanan pa siya. Hindi na rin nagtanong pa ang kanyang kaibigan kung saan ang lakad niya.

Ngunit ang totooong dahilan kung bakit gusto na niyang lumabas ng bangko ay dahil naalala niya ang sinabi ni Lester na susunduin siya nito. Ayaw na niya itong makita pa dahil kapag nakakaharap niya ito'y palagi na lang kumukulo ang dugo niya. 

Nagmamadali siyang naglakad papunta sa sakayan ng LRT, dahil ayaw na niyang sumakay ng taxi para makatipid ng pamasahe. Nang biglang humarang ang itim na kotse sa harap niya kaya tuloyn natakot siya  at abot-abot ang kaba sa kanyang dibdib. Maya't maya ay ibinaba ang salamin ng sasakyan at tumambad sa paningin niya ang lalaking kani-kanina lang ay tinawag niyang 'Mister Bakulaw'. Kunot-noo itong tumingin sa kanya na tila nagagalit na naman.

"Iniiwasan mo yata ako Miss Suka Girl", naiinis na wika nito.

"Now, hop in. Kagaya ng sinabi ko may atraso ka sa akin at hindi ka pa bayad", dagdag na wika ng lalaki at binuksan nito ang pinto ng passenger's seat.

Tumalima na lamang siya dahil pinagtitinginan na sila ng mga tao. Ang ibang mga babae naman ay kilig na kilig habang tinititigan si Lester.

"Ano ba talaga ang gusto mong gawin ko Mister?", naiiritang wika niya nang makapasok na siya ng kotse. Ngunit parang bingi lang ang lalaki at hindi man lang ito sumagot sa kanya. Patuloy lang ito sa pagmamaneho hanggang sa huminto sila sa isang restaurant.

"Hoy, hindi ako nagugutom, pwede bang ihatid mo na lang ako?", naiiritang sabi niya.

"Hoy Miss, nagugutom ako kaya samahan mo muna akong kumain. Bahala ka kung ayaw mong kumain", sagot naman nito.

Pagkatapos bumaba ito ng kotse at pinagbuksan siya ng pinto. Sumimangot na lamang siya dahil wala naman siyang magagawa at talagang mapilit ang bakulaw na ito. Hinayaan niyang mauna ito sa pagpasok sa loob ngunit nang mapansin ng lalaki na hindi siya sumasabay, biglang kumunot ang noo nito.

"Bakit nasa likuran kita, para kang atsay niyan!", sambit nito sabay hila sa kanyang kamay.

Nanginginig na talaga siya sa sobrang galit, konti na lang at hindi na siya makapagpigil pa. Pagdating nila sa loob ay binati agad sila ng mga crew doon. At sa bawat pagbigay-galang ng mga naroon, ngiti lang ang isinagot ni Lester. Nasa isip niya, baka dito laging kumakain itong bakulaw na ito, dahil sa tingin niya'y high class itong restaurant na kanilang pinasukan. Ngayon lang siya nakapasok sa ganitong klaseng restaurant dahil kuntento na siya sa mga turo-turo na mga pagkain sa kanto. Uso din naman ang mga street foods sa kanilang probinsya kaya mas gusto niya itong kainin kaysa mga mamahaling pagkain sa restaurant.

Pagkatapos na makahanap ng table, umupo na kaagad sila at agad namang kinuha ng waiter ang kanilang order.

"Tapos ka na ba Miss?", tanong ng lalaki sa kanya.

Hindi niya maintindihan kung anong ibig sabihin nito kaya biglang kumunot ang noo niya.

"Ang sabi ko, tapos ka na bang tumitig sa akin? Kanina ka pa kasi ganyan eh, parang ngayon ka lang yata nakakakita ng gwapo",  nang-uuyam na wika nito.

"Oy, ang yabang mo! Hindi kita tinititigan, tiningnan lang kita. Magkaiba ang titig kaysa tingin. Eh syempre may mata ako alangan namang di kita tingnan", naiinis na sagot niya at bahagya pang itinaas ang kilay. Nayayabangan talaga siya sa lalaking ito at parang gusto niyang sapakin. Kung ito palagi ang kaharap niya, baka maaga siyang tumanda at malamang magka heart attack pa siya.

Hindi niya alam kung bakit lagi siyang inaasar nitong bakulaw na kaharap niya. Oo nga't gwapo ito, pero hindi naman siya intresado dito, kasi kagagaling lang niya sa heartbreak. Iisipin pa ba niya yan ngayon?

Pagkaraan ng ilang sandali ay dumating na ang mga inorder na pagkain ng lalaki. Ito lang naman ang umorder ni hindi man lang siya tinanong nito kung anong gusto niyang kainin. Wala talagang modo!

"Oy kumain ka na dyan dahil may mahalaga tayong pag-uusapan pagkatapos", pabagsak pa rin ang tono ng lalaki.

Kumain na lang din siya kahit wala naman siyang gana. Ang nais lang niya ay malaman na kung ano ba talaga ang kailangan ng lalaking ito sa kanya at ng makauwi na siya sa apartment upang makapagpahinga na. 

Pagkatapos nilang kumain, tiningnan siya ng lalaki.

"Alam mo Miss Suka Girl, ah, ano ngang pangalan mo?", tanong nito.

"Valerie ang pangalan ko at hindi Suka Girl!"

Talagang pikon na pikon na siya sa lalaking ito. Kulang na lang at sapakin niya ito sa panga at nang matauhan. Aba, marunong yata siya ng karate kasi tinuruan naman siya noon ng tatay niya for self-defense.

"Kailangan ko ang isang babaeng ipapakilala ko sa lola ko bilang fiancee", pagsisimula nito.

Nabigla siya sa kanyang narinig dahil sa isip niya ano naman ang kinalaman niya roon?

Ikinuwento ni Lester na maysakit ang lola niya at may taning na ang buhay nito. Ang tanging hiling lang ng matanda ay makapag-asawa siya bago man lang ito pumanaw. 

"At gusto mong ako ang magpanggap na fiancee mo?", tanong niya rito.

"Exactly!"

At may kinuha itong papel sa bulsa ng kanyang jacket at ibinigay ito sa kanya. Sinabi ng lalaki na iyon ang mga kondisyong nakasaad sa kontrata at kailangan muna niyang basahin upang maintindihan niya ng maayos.

Tiningnan lang ni Valerie ang papel at hindi niya ito kinuha.

"At bakit ako naman ng napagtripan mong gumawa niyan? Mayaman ka naman at saka sabi mo pa nga gwapo ka , eh ba't hindi ka na lang humanap ng totoo mong girlfriend na magiging fiancee mo?", sarkastikong tanong niya.

"Hoy Miss, huwag kang magreklamo dahil may atraso ka sa akin. Alam mo bang kagabi sa birthday celebration ng kaibigan ko may ipapakilala sana siya sa akin na babaeng gagawa sana nito, ngunit naunsyami dahil nga sinukahan mo ako at hindi ko na nagawang i meet up pa iyon. Naintindihan mo?", inis pa ring wika ni Lester.

Hindi talaga niya maintindihan kung bakit laging aburido itong lalaking kaharap niya. Kung hindi ito nambubulyaw, nang-aasar naman. Napakasungit at napakagaspang ng ugali. Pinalaki yata sa poder ng lola kaya nagkaganito. Kasi sabi nila kapag ang mga apo raw ay pinalaki sa poder ng lola ay kadalasang magiging spoiled raw.

"Kaya naisip mong ako nalang? Ibang klase ka rin Mister---", hindi niya naituloy ang nais sabihin dahil tiningnan na siya ng masama ng lalaki.

"Wait Miss. I wanna make this clear to you. Hindi ako nakikipaglokohan dito. Seryoso ako kaya pwede bang makipag-usap ka ng maayos sa akin? Una, ikaw ang napili ko dahil may atraso ka sa akin. Sa pamamagitan nito, makakabayad ka na sa malaki mong atraso at perwisyong ginawa sa akin tapos magkakapera ka pa. Sampung milyon ang kabayaran nito Miss. Malaking pera na rin 'yon di ba? Ang gagawin mo lang ay magpanggap ka na fiancee sa lola ko. At magiging bride kita", wika ni Lester.

"Magiging bride? Magpapakasal tayo?", tugon niya na bahagyang nanlaki ang mga mata. Hindi niya akalaing ganun ka weird ang lalaking ito at kailangan pang gumastos ng malaking pera para humanap ng pekeng fiancee na magiging bride nito.

"Basahin mo na lang kasi ang nakasulat dyan sa papel. Marunong ka naman sigurong magbasa di ba? Bibigyan kita ng isang linggo para makapag-isip ng mabuti Miss. Kapag nakapagdesisyon ka na, tawagan mo na lang ako", sabi nito sabay abot ng kanyang calling card.

"I'm sorry Mister. Pero hindi ko magagawa 'yan. Hindi mo alam ang pinagdadaanan ko. Kagagaling ko lang sa heatbreak kaya nga ako naglasing kagabi para makalimutan ko ang walang hiyang lalaking nanloko sa akin", tugon niya at nagsisimula na namang maging emosyonal.

"Alam ko naman 'yan Miss. Kasi sabi ko nga kagabi nagdidileryo ka, at may pangalan kang binanggit. Ivan ba iyon? Kaya naisip ko, siguro'y niloko ka ng lalaking iyon dahil hindi naman naglalasing ang babae ng ganu'n kung wala itong mabigat na dahilan", biglang sumeryoso ang mukha ng lalaki.

"Babayaran na lang kita sa perwisyong ginawa ko sa iyo Mister. Pati na rin sa pagpapatulog at pagpapakain mo sa akin sa bahay mo. Pati na rin nitong damit na suot ko", aniya att bahagyang iniwas ang tingin sa lalaking kaharap niya.

"Babayaran mo ako?"

Sarkastiko itong ngumiti bago muling bumaling sa kanya.

"Miss, alam kong kaunti lang sinusweldo mo sa bangkong pinapasukan mo. Nagback ground check na rin ako sa iyo kaya alam ko na sa ngayon kailangan mo ng pera para sa pamilya mo sa probinsya. Tanggapin mo na ang alok ko, at kakalimutan ko na ang atraso mo. At pagkapirma mo pa lang sa kontrata, makakatanggap ka na kaagad ng paunang bayad", paniniyak na wika nito.

Sa isip niya ganito ba ka intresado itong Lester na ito at gumawa pa ng background checking sa kanya. At bakit siya pa ang napili nito gayong marami namang babaeng mapagpipilian. Wala man lang ba itong girlfriend at kailangan pa itong gumastos ng malaking pera?

Samut saring mga bagay-bagay ang nasa isipan niya. Sa ngayon ay hindi niya alam kung ano ang kanyang gagawin. Hindi pa nga siya nakapagmove-on kay Ivan tapos papasok pa ba siya sa mas malaki pang problema?

"Basta bibigyan kita ng sapat na panahon para mag-isip Miss. Isang linggo lang ang ibibigay ko sa iyo. At kung sakaling hindi ka pumayag, hindi ka pa rin makakawala sa akin dahil sisingilin pa rin kita sa atraso mo sa akin. At hindi ka makapagtatago, dahil mahahanap pa rin kita kahit saan ka pa magpunta", mariing wika nito saka ito tumayo.

"Aaalis na tayo",

Tumayo naman kaagad si Valerie dahil gustong-gusto na niyang makauwi sa apartment. Masyado ng magulo ang utak niya, dumagdag pa itong pambihirang lalaking mahirap ispelingin ang ugali. Dinampot niya ang papel sa mesa at inilagay niya sa bag. Ano na mang masama kung subukan niyang basahin ang mga nakasulat doon para magiging fair din sa Lester na ito. Mamaya na lang niya ito iisipin ng mabuti kapag nakauwi na siya ng apartment. Siguradong naghihintay na sa kanya ngayon ang kaibigan niya. 

"Ahm, Mister, bakit kailangan mo pang magbayad ng malaking halaga para sa kasunduan. Wala ka bang girlfriend, 'yong totoo na ipapakilala mo sa lola mo?", alanganing tanong niya nu'ng nasa loob na sila ng sasakyan.

"Shut up. Wala kang alam, kaya tumahimik ka na lang. Wala kang karapatang magtanong ng mga personal na bagay sa akin", sarkastikong tugon nito.

Medyo nainsulto siya sa sinabi ng lalaki ngunit ayaw na niyang makipagtalo pa rito dahil ayaw na niya ng gulo. Itinuon na lamang niya ang kanyang paningin sa labas ng bintana. Ngunit biglang niyang naalala, kaya pala sinabi sa kanya ni manang Martha kaninang umaga na hindi pwedeng tawagin nito sa pangalan lang ang girlfriend ng kanyang amo kasi siguro nga'y sinabi ni Lester na girlfriend siya nito. Gago talaga itong bakulaw na ito. Sinulyapan niya saglit ang lalaki para tingnan ang expression ng mukha nito. Hindi naman ito nagagalit o kaya'y naiinis. Seryoso lang ito sa pagmamaneho. 

"At bakit pasulyap-sulyap ka dyan Miss? Attacted ka na ba sa akin?",ngumingiting sabi ni Lester.

Hindi na lang niya ito pinansin dahil hindi naman talaga siya intresado dito. Nagtataka lang siya kung ano talaga ang tunay na ugali ng lalaking ito.