Home / YA/TEEN / Jeepney Love Story / Fiftieth Trip: Used

Share

Fiftieth Trip: Used

Author: Krizzy Zowlala
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Gumaan ang pakiramdam ko pagkatapos kong sabihin kina Giovanni at Christine ang nararamdaman ko. Ilang taon na kaming magkakaibigan, nagpapasalamat ako sa Panginoon dahil hindi pa rin sila nagbabago. Palagi silang nandiyan para damayan ako.

"Ito na ang order ng table number 5."

Agad akong lumapit sa counter nang itawag 'yon ni Ate Elena. Kinuha ko ang order at sana'y ihahatid sa mesa ng kustomer. Subalit nagulat ako nang may mga kamay ang humawak sa bandehang hawak ko.

"Ako na Almhera," sabi ni Sedrick, sabay kindat sa akin.

Natatawang napapailing na lang ako sa kanya saka ibinigay ang bandeha, kung saan ang order ng kustomer. Kumuha na lamang ako ng pampunas sa counter at agad pumunta sa isang mesa na kakatapos lang ginamit ng isang kustomer. Iniligpit ko ang kalat saka pinunasan ito. Inilagay ko sa bandeha ang mga hugasing baso at agad ko iyon dinala patungo sa kusina ng Coffee Shop.

Bago pa man ako makalapit ng tuluyan roon, napasinghap ako

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Jeepney Love Story   Fifty-first Trip: Protect

    Malakas kong binatukan ang aking sarili dahil sa mga naiisip. Baliw ka ba Almhera? Ba't ka napapaniwala sa iba kung hindi naman nila alam ang kuwento mo? Alam ko sa sarili ko na kahit kailan hindi ko magagawa 'yon sa mga kaibigan ko. Napatigil ako sa paglalakad nang may humawak sa braso ko. "Nandito na tayo sa sakayan, Almhera." Nanlaki ang mga mata kong tiningnan si Sedrick. Agad akong napatingin sa aming paligid at tama nga siya, nasa sakayan na kami ng Jeep pauwi sa amin. Sa sobra kong pagkakalutang, hindi ko man namalayan na dito na pala kami. Napipilitan akong napatawa dahil sa hiya sa pagiging lutang ko. Hindi sa 'yon mapansin ni Sedrick, baka mukha akong sira kanina. "Dito na pala tayo. Maraming salamat, Sedrick." Pilit akong ngumiti sa kanya, tinatago ang pagkapahiya. "Walang anuman, Almhera. Sumakay ka na sa Jeep at mag-iingat ka. Palagi kang tumingin sa daan mo at baka maligaw ka." Nakita kong nagpipigil ito ng tawa habang sinasabi n

  • Jeepney Love Story   Fifty-second Trip: Notification

    Hindi ko mapigilang mapahalakhak nang marinig ko si Giovanni na parang masusuka. Pagkatapos niya akong halikan sa noo ay agad kong niyakap ang aking braso sa kanyang batok. Ngumuso ako sabay lapit ng aking mukha sa kanya. Bigla namang nawala ang kulay sa kanyang mukha at napalitan ito ng pandidiri. "Nakakadiri ka talaga, bruha. Bakit mo inilapit ang mukha mo ng ganoon kalapit sa mukha ko?" nakatakip sa bibig na wika ni Giovanni. Hindi ko naman mapigilang matawa ulit. "P-Pakiramdam ko kasi kanina ay isa akong prinsesa at ikaw ang gwapong prinsipe na handang protektahan ako." Humagikhik ako nang ngumiwi ito sa sinabi ko. "Yuck! Over my sexy body na maging prinsipe, no? Ako kaya ang pinakamagandang prinsesa sa balat ng lupa," kompiyansang wika ni Giovanni. Nagkatinginan kami at sabay na lamang napatawa. "Halika ka nga rito," aniya sabay ibinuka ang dalawang braso para yakapin ako. Patakbo naman akong lumapit sa kanya sabay niyakap ko siya nang ma

  • Jeepney Love Story   Fifty-third Trip: No Choice

    Nagkaguluhang mga estudyante ang bumungad sa akin pagkarating ko ng MHU. Maingay ang lahat at isang topiko lamang ang kanilang pinag-uusapan. "Sino kaya ang girlfriend ni Giovanni?" Narinig kong sabi ng kaiskuwela kong babae, kausap ang sa tingin ko'y kaibigan niya. Nagpakawala naman ako ng buntong-hininga dahil kahit ako, hindi ko rin alam kung sino ang babaeng ipakilala ni Giovanni bilang girlfriend niya. Kahit kailan, hindi siya nagkaroon ng kasintahang babae at nasa mga gwapong lalaki lamang ang kanyang atensyon. Bahagya akong nakaramdam ng lungkot dahil hindi man lang nasabi ni Giovanni ang tungkol dito. Sa unang pagkakataon lamang nangyari 'to na hindi siya nakipagkwento sa akin. Sa lahat na mga nangyari sa buhay niya, palaging nauuna kami ni Christine ang nakakaalam. "Pumunta na tayo sa Gymnasium! Nandoon na si Giovanni!" malakas na pagkakasigaw ng isang bakla. Sanhi upang makuha ang atensyon naming lahat. Nakipagsabayan naman ako sa mga kaiskuwela kon

  • Jeepney Love Story   Fifty-fourth Trip: Virgin Eyes

    "Almhera, I'm so sorry for everything. Hindi ako naging mabuting kaibigan sa 'yo," naluluhang wika ni Giovanni sa akin. "Imbes na ako ang humarap sa mga problemang ako ang rason. Ikaw pa itong nasaktan at nahirapan nang dahil do'n. I'm so sorry, Almhera." Sa unang pagkakataon, nakita kong umiyak si Giovanni sa harap ko at ako pa rason no'n. Hindi ko nakakalimutan ang mahigpit niyang yakap nang yakapin ko siya para tahanin sa pag-iyak. Malalim akong napabuntong-hininga. Naaawa sa sitwasyon ni Giovanni. Pinapanalingin ko na lamang na sana'y matanggap siya ng pamilya niya kung ano siya. Sana'y mahanap niya na ang kanyang kasiyahan at kapayapaan. "Almhera, tapos ka na ba sa paghuhugas ng pinggan— Jusko! Ano ka ba naman, Almhera! 'Yong tubig umaapaw na o." Natataranta akong napatingin sa lababo. Umaapaw na nga ang tubig. Hanggang sa sahig ng aming kusina ay basang-basa na. "Pasensya po, Mama. Hindi ko po napansin—" "E kasi namam, KDrama na naman an

  • Jeepney Love Story   Fifty-fifth Trip: Sweating Forehead

    "Anong ginagawa mo rito?" Nagtayuan ang mga balahibo ko nang maramdaman ko ang presensya niya sa likod ko. Napalunok ako bago dahan-dahang lumingon sa kanya. Napahinga na lang ako ng maluwag nang makitang nakasuot na ito ng kulay itim na t-shirt. Napakurot ako ng sariling balat sa hita, nang may parte sa sistema kong gusto pang makita ang nakita ko kanina. "Inuulit ko... Ano ang ginagawa mo rito?" may diin niyang tanong sa akin. "A-Ahm... A-Ano... nag-message sa akin si Alyson na pupunta raw ako rito. Pero, parang wala naman siya yata rito ngayon." Napipilitan akong ngumiti sa kanya. "Wala nga rito si Alyson, kanina pa umalis kasama ang nobyo niyang si Giovanni." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabing 'yon ni Clinthon. Ang walangyang magnobyong 'yon, niloko ako. Napahugot ako ng hininga at napatingala kay Clinthon. Ngunit nagitla ako nang makitang malapit ang mukha niya sa mukha ko. Agad akong napaatras papalayo sa kanya. Ngunit sa kasamaang pala

  • Jeepney Love Story   Fifty-sixth Trip: Pass

    "Dapat ang inyong mga proyekto ay maipapasa niyo bago ang araw ng inyong Final Exam." Umugong ang bulungan at angal ng mga kaklase ko pagkatapos sabihin 'yon ng aming guro. Buong linggong kasiyahan ang naranasan namin sa University Week at kahapon ay wala ring pasok. Ngunit pagdating ngayong miyerkules, ito ang nadatnan namin. Tambak na mga proyekto at sa sumunod na linggo ay ang Final Exam na agad namin. Nagpakawala na lamang ako ng buntong-hininga. Kahit ako hindi ko alam kung ano ang uunahin ko, mag-aaral ba o gagawin ang marami naming proyekto. Idagdag pa ang nangyari sa amin ni Clinthon kahapon. Bigla ko tuloy naalala ang kahihiyang itsura naming dalawa. *** Nagugulat akong napatingin sa bukana ng Training Room nina Clinthon nang sunod-sunod pumasok sina Giovanni, Christine, Alyson, Andrew Fuentes, Sedrick, at Haven. Nagtataka kaming tiningnan ni Andrew, Sedrick, at Haven. Ngunit nang tingnan ko ang dalawa kong kaibigan na siGiovanni, Christine,

  • Jeepney Love Story   Fifty-seventh Trip: Happiest Birthday

    Nakakunot-noo akong binunggo ni Clinthon nang deretso itong pumasok si opisina ni Ma'am Guanzon. Hindi ko naman maiwasang magtaka sa inakto niya. Ba't galit na galit ang mukha niya? May nagawa ba akong mali? "Grabe naman 'yong lalaking 'yon. Kilala mo ba 'yon, Almhera?" tanong ni Sedrick sa likod ko. Nakatingin lang ako sa pintuan ng opisina ni Ma'am Guanzon, kung saan si Clinthon pumasok. Napabuntong-hininga naman ako bago sinagot ang tanong ni Sedrick. "Oo, siya ang presidente ng Student Council ng ating departamento. Third year college na siya sa kursong katulad ng kinukuha natin. Isa rin siyang sikat na manlalaro ng MHU sa judo. Kung hindi mo pa alam, pinsan siya ni Alyson, ang kasintahan ni Giovanni. Hindi mo ba siya nakita kahapon sa Training Room nila?" Bumaling ako kay Sedrick at nakita kong nakatingin ito sa akin. "May problema ba? May dumi ba ang mukha ko?" Hinawakan ko ang mukha ko habang nakatingin sa kanya. Umiling-iling naman ito

  • Jeepney Love Story   Fifty-eighth Trip: Call

    Puno ng tawanan ang buong bahay nang masaya kaming nagsalo-salo sa pagkain na hinanda nina Mama't Papa at mga pagkain na pina-order nina Giovanni at Christine. "Ang daya niyo talagang lahat. Anong oras niyo 'tong ginawa?" 'di pa rin makapaniwalang ani ko nang matapos kami sa pagkain. Kasalukuyan kaming nakaupo sa hindi kalakihang sala ng aming bahay. Tulong-tulong namin kinuha ang ibang silya na gawa sa kahoy mula sa silid-kainan nang hindi kami magkasyang lahat sa upuang naririto sa sala. Anim na tao lamang ang kasya at huli ko lang napagtantong labindawa kaming lahat ngayon sa bahay. Nakatingin lang ako sa mga palamuting nasa iba't ibang parte ng bahay. Sobrang ganda at hindi ako magsasawang tingnan ito palagi. Napatingin ako sa kanila nang marinig ko ang kanilang pagtawa. "Kaninang umaga pa namin 'to ginawa, Almhera. Nang makaalis ka rito sa bahay niyo ay siyang pagpasok ng mga tauhan namin ni Christine," sabi ni Giovanni. Nagugulat akong n

Latest chapter

  • Jeepney Love Story   One Hundred Eleventh Trip:

    ALMHERA'S POV"Ma, baka gagabihin po ako sa pag-uwi mamaya," wika ko kinabukasan kay Mama habang sinusuot ang sapatos ko.Napatigil naman si Mama sa pagwawalis ng sahig sa sala at napatingin sa akin. "Bakit naman, Almhera anak? Pupunta ka ba muli sa bahay nila Christine pagkatapos ng klase mo mamayang hapon?" tanong ni Mama at pinagpatuloy na ang pagwawalis. "Hindi po Mama, dadaan po sana ako sa Mall mamaya pagkatapos ng klase ko. Bibili lang po ako ng regalo para kay Christine," tugon ko. Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa upuan at kinuha ang bag kong nakapatong sa ibabaw ng mesa. "Ganoon ba? Sandali lang, anak." Sinundan ko ng tingin si Mama nang umalis ito sa sala at pumasok ito sa kuwarto nila ni Papa. Pagkalabas niya, hawak-hawak niya ang sariling pitaka. Nanlaki ang mga mata ko nang kumuha si Mama nang pera sa kanyang pitaka at inabot sa akin. "Idagdag mo na rin ito sa pagbili ng regalo mo para kay Christine, anak. Kung hindi lang sana kami aalis ng Papa mo bukas papunta sa

  • Jeepney Love Story   One Hundred Ninth Trip:

    ALMHERA'S POV Maingay na paligid ang kumuha ng atensyon ko. Anong nangyayari? Bakit ang ingay nila? May masama bang nangyari? Bigla akong napamulat nang maalala ang nangyari sa akin mula sa mga kamay ng FoxyLuscious Group. Subalit napapikit ako muli nang nakakasilaw na ilaw ang bumungad sa aking mga mata. "OH MY GOSH! ALMHERA GIRL IS ALREADY AWAKE!" rinig kong sigaw ni Christine. Unting-unti kong minulat ang aking mga mata at napahinga na lang ako nang makitang wala na ang nakakasilaw na ilaw. Kulay puting kisame ang nakita ko. Nasaan ako? Ano na ang nangyari sa akin? Napangiwi ako nang pilit kong igalaw ang buong kong katawan. Masakit… salitang nasabi ko sa aking sarili dahil sa nararamdaman ko. "Almhera girl, how's your feeling? That freaking b!t*** FoxyLuscious Group! They all pay for this!" namumula ang mukha at salubong ang mga kilay na wika ni Christine. Narinig ko ang mga yabag papalapit sa hinihigaan ko. Sumalubong ang nag-alalang tingin nina Mama't Papa, Giovanni, a

  • Jeepney Love Story   One Hundred Eighth Trip:

    ALMHERA'S POVNaalimpungatan ako sa tunog ng cellphone ko. Kusot-kusot ang mga mata kong kinuha ito mula sa ibabaw ng side table. Papikit-pikit kong sinagot ang tawag nang makitang si Christine ang tumatawag sa akin. "H-Hello?" humihikab kong sabi. ["Hello, Almhera girl!" ]Nailayo ko bigla ang cellphone sa tainga ko nang malakas na tugtog at lasing na boses ni Christine ang tumugon sa kabilang linya. "Christine?! Lasing ka ba? Nasaan ka?" Napatayo ako mula sa pagkakaupo sa aking kama dahil sa pag-alala sa kanya. ["W-What? M-Me? L-Lasing? No way!" ]Napatampal ako sa aking noo nang marinig kong muli ang lasing niyang boses. "Nasaan ka ngayon, Christine? Pupuntahan kita," ani ko sabay kuha ng jacket mula sa cabinet ko. Alas onse ng gabi nang tingnan ko ang oras sa orasang nakasabit sa pader ng kuwarto ko. Mabilis kong sinuot ang kulay abo kong jacket. ["I-I'm in my condo... r-right now... A-Almhera girl. C-Can you join me?" ] sumisinghot niyang wika sa kabilang linya. "Sige, p

  • Jeepney Love Story   One Hundred Seventh Trip:

    CHRISTINE RITZ POV"What's wrong, Almhera girl? Are you okay?" I step closer to her when she's still looking at me and Giovanni."S-Siya... siya ang lalaking nasa panaginip ko," wala sa sariling wika niya. Giovanni and I looked at each other, both surprised by Almhera's act. What does she mean? Ang lalaking kasama ng crush ni Giovanni ay napanaginipan niya? Napasinghap ako at mabilis hinawakan sa magkabilang balikat si Almhera. "What do you mean, Almhera girl? May hindi ka ba sinasabi sa amin ni Giovanni?" I asked.She looked at me. "Ang lalaking kamukha ng gwapong anghel sa panaginip ko. Ang lalaking nakaharap ko sa National Book Store. At ang lalaking nakatabi ko sa Jeep... iisang paaralan lang pala kami pinapasukan?" 'di makapaniwalang sabi niya."Hoy bruha, umayos ka nga. Anong pinagsasabi mo riyan? May something ba sa inyo ng Clinthon Lance Montanari na 'to ha?" Giovanni asked Almhera after he steps closer to us.Pakamot-kamot sa ulong bumuntong-hininga si Almhera. Naguguluhan

  • Jeepney Love Story   One Hundred Six Trip:

    Hindi mawala-wala ang ngiti sa labi ko habang naglalakad pabalik sa aming silid-aralin. Hanggang ngayon, nagpapasalamat ako sa Panginoon dahil binayayaan niya ako ng mababait na mga kaibigan. Napatingin ako sa hawak kong sandwich. Bago kami maghiwalay nina Giovanni at Christine kanina, binilhan pa muna ako ni Giovanni ng sandwich. Kung hindi ko lang siguro alam ang totoong pagkatao niya, baka pati ako ay nahulog na rin sa kanya dahil sa pagiging maalaga niya. Nawala ang ngiti sa labi ko nang maalala ang FoxyLuscious Group. Siguradong madagdagan ang galit nila sa akin dahil kanina sa Cafeteria. Ba't kasi ginawa 'yon ni Giovanni sa harap pa ng mga kaiskuwela namin? Napabuga ako ng hangin at tuluyan nang pumasok sa aming silid-aralan. Agad kong kinain ang sandwich nang wala pa ang mga kaklase ko sa loob. Ilang minuto ang lumipas, sunod-sunod na silang nagsipasukan sa aming silid-aralan. Nakayuko lang ako sa aking upuan nang marinig ko ang mga bulungan nila. Tungkol na naman sa akin

  • Jeepney Love Story   One Hundred Five Trip:

    "Sino ang may gumawa no'n sa laptop ko?"Naninikip ang dibdib kong lumapit sa kinaroroonan nilang tatlo. Napatigil ako nang lumingon ang babaeng kausap nina Clinthon at Sedrick."A-Aynah?" 'di makapaniwalang sambit ko sa pangalan niya. .Isa 'to sa mga kaklase kong may galit sa akin at isa rin siya sa mga kaibigan ni Chloe. Anong alam niya sa nangyari sa laptop ko? May kinalaman din ba siya sa nangyari?"Almhera, I need to talk to you—" sandali itong napatigil at napatingin kina Sedrick at Clinthon bago tumingin ulit sa 'kin. "in private," dugtong niya."Hindi ba puwedeng dito na lang? Sabihin mo na rin kung sino ang sumira ng laptop ko."Hindi ko mapigilang maluha sa sobrang galit na aking naramdaman. Gusto kong humiganti sa taong sumira ng laptop ko. Kahit sinabi pa ni Mama sa akin noon pa man na mali ang gawaing paghihiganti. "Mag-usap na muna kayong dalawa, Almhera. Alis muna kami ni Sedrick," paalam ni Clinthon sab

  • Jeepney Love Story   One Hundred Four Trip:

    May takot sa sistemang sumulyap ako kay Mama. Ramdam ko ang pamamawis ng aking mga palad nang makitang walang reaksyon ang kanyang mukha habang deretso ito nakatingin sa daang tinatahak namin pauwi. Napatalon ako nang bigla itong tumigil sa paglalakad at agad itong tumingin sa akin. "Hindi pa rin talaga ako makapaniwalang may mga estudyante pa ring tulad ng Foxyluscious Group!" Napatingala sa kalangitan si Mama habang nakahawak ito sa kanyang baywang."Sana talaga, mapaalis sa Mantrell High University 'yong Chloe na 'yon. Sumusobra na ang kanyang ginawa. Porket mataas ang nakuha mong marka sa iba't ibang asignatura kaysa sa kanya, dapat ganoon agad ang gawin niya sa 'yo? Ang manira ng gamit at handa pang gumawa nang mas higit pa roon?" magkasalubong ang mga kilay na sabi ni Mama.Matunog akong napabuntong-hininga nang biglang magpatuloy ito sa paglalakad, hindi man lang hinintay ang tugon ko sa sinabi niya. Napayuko't napatingin ako sa aking mga paang hum

  • Jeepney Love Story   One Hundred three Trip:

    "Lumabas ka ba kagabi, Almhera?" Bungad ni Mama sa akin kinabukasan nang makaupo ako sa harap ng aming hapag-kainan. Kumalabog ang dibdib ko nang pumasok sa isip kong baka nakita niya kaming dalawa ni Clinthon kagabi. Napayuko ako sabay kagat ng sariling mga daliri. Huwag naman sana, siguradong pagagalitan nila ako ni Papa 'pag malaman nilang may kausap akong lalaki kagabi."Imposibleng ikaw nga 'yon, anak. Hating gabi na rin 'yon. Pero alam niyo ba?" Sabay kaming napatingin nina Papa at Brayson kay Mama nang pabagsak niyang binitawan ang hawak niyang kubyertos. "Kinilabutan ako sa nakita ko kagabi. Nagbanyo kasi ako, nang pabalik na ako sa kwarto, may anino ng tao akong nakita riyan sa kilid ng tarangkahan natin," ani Mama habang tinuturo ang labas ng bahay namin."Ano?! Baka may masamang tao sa labas kagabi, Amanda. Ba't hindi mo ako ginising?" Binitawan ni Papa ang hawak na kubyertos sabay nag-alalang tiningnan si Mama. Na

  • Jeepney Love Story   One hundred two Trip:

    "Almhera, I'm so sorry for everything. Hindi ako naging mabuting kaibigan sa 'yo," naluluhang wika ni Giovanni sa akin. "Imbes na ako ang humarap sa mga problemang ako ang rason. Ikaw pa itong nasaktan at nahirapan nang dahil do'n. I'm so sorry, Almhera." Sa unang pagkakataon, nakita kong umiyak si Giovanni sa harap ko at ako pa rason no'n. Hindi ko nakakalimutan ang mahigpit niyang yakap nang yakapin ko siya para tahanin sa pag-iyak. Malalim akong napabuntong-hininga. Naaawa sa sitwasyon ni Giovanni. Pinapanalingin ko na lamang na sana'y matanggap siya ng pamilya niya kung ano siya. Sana'y mahanap niya na ang kanyang kasiyahan at kapayapaan. "Almhera, tapos ka na ba sa paghuhugas ng pinggan— Jusko! Ano ka ba naman, Almhera! 'Yong tubig umaapaw na o." Natataranta akong napatingin sa lababo. Umaapaw na nga ang tubig. Hanggang sa sahig ng aming kusina ay basang-basa na. "Pasensya po, Mama. Hindi ko po napansin—""E kasi namam, KDrama na

DMCA.com Protection Status