JOHN ENRIQUEZ POINT OF VIEW
Hanggang ngayon ay hindi pa rin maalis sa isipan ko ang mukha ng babae na 'yon. Hindi ko tuloy magawang mag-focus sa trabaho ko. Obvious naman na nawalan na ako ng interes sa kaniya dahil sa kaniyang edad. She is too younger to me. Kahit pa sabihin ko na she is one of a kind. Its a big NO na talaga. Like, come on John! You a handsome and charismatic! why settle for less? you are mature enough at hindi na para pumasok ka pa sa isang problema. Yes. Given naman sa akin na womanizer ako at kahit sabihin ko pa na matagal na akong nagbago ay hindi oa rin maaalis sa akin ang tingin ng tao. Sa nangyari sa amin ni Leila ay ako mismo sa sarili ko ay sinasabing hindi pa pala ako nagbabago. Kaunting tama lang ng alak ay bumabalik ako sa dati. I Hate the fact na ako pa ang naka first Blood sa kaniya. Sana lang talaga ay malinaw din sa babae na yon kung ano lang ang namagitan sa amin. Sana ay naiintindihan niya ang salitang one night stand! One night stand at hindi fuck Buddy. Meaning, ayoko nang maulit ang nangyaring pagkakamali ko. Sobrang sakit ng ulo ko sa kakaisip. Pinilit kong gawing abala ang sarili ko maghapon. Kahit hindi kinakailangan ay nag-over time ako sa trabaho huwag ko lamang maisip ang babaeng gumugulo sa dating tahimik kong mundo. Samantala, isang tawag mula sa isang kaibigan ang natanggap ko. Si Peter na kapwa ko bachelor. Ayon sa kaniya ay iniimbitahan niya ako para mamaya. Biglaang stag mans party daw niya. Sa maiksing oras naming pag-uusap sa telepono ay naikwento na niya lahat. Kung bakit bigla-bigla ang kaniyang pagpapakasal. "Brad, mag-iingat ka! huwag kang gagaya sa akin. Aksidente ko siyang nabuntis dala ng aking kalasingan. Wala na akong magawa. Hindi na ako makastras dahil tinakot ako ng mga magulang na ipakukulong daw ako. Oh, paano, dumating ka mamaya, ha? darating din ang tropa. Damayan niyo ako mamaya." saad ni Peter sa kabilang linya. "Oh, s-sige. d-darating ako mamaya!" sagot ko naman sabay patay ng tawag. Hindi ko alam kung bakit nadagdagan ang pagkapraning ko matapos naming mag-usap ni Peter. Napahilamos ako ng mukha matapos kong maalala kung ilang beses kong ipinutok sa loob ni Leila ang aking katas. Hindi ko kayang isipin na baka magaya ako kay Peter. Oo, gusto ko nang lumagay sa tahimik pero hindi sa babaeng katulad ni Leila. Hindi pwedeng magbunga ang nangyari sa amin dahil kapag nagkataon, (huwag naman sana) katapusan ko na. Samantala, pumunta pa rin ako sa bar kung saan gaganapin ang stag mans party ni Peter. Tama nga siya at nandoon nga at kumpleto ang tropa. Syempre, nandito din ang pinsan kong si Vladimir na siyang unang bumati sa akin. "Brad, kumusta ka na? long time no see, ah!" Sa tinagal-tagal ay ngayon lang ulit kami n*****i na magpinsan. Actually, hindi ko nga inaasahan na babatiin niya pa ako dahil sa mga past namin. "Goods naman. Eto, busy nga lang sa negosyo. Kato ba? kumusta na ang mga anak niyo ni Ayla?" tanong ko naman na wala nang ibig sabihin kundi tanging pangangamusta lang. "Okay naman sila. Nandoon sila sa bahay at Nag-bobonding." magaan na ang tensyon sa pagitan namin ni Vladimir ngayon. Talagang lumilipas ang lahat ng galit at tampo sa pagdating ng panahon. 7 years. 7 years din ang inabot bago kami pare-parehas na maghilom. Maya maya pa ay biglang lumitaw mula sa aming likuran si Peter na siyang dahilan kung bakit may party ngayon at kung bakit kami nakumpleto ngayon. Tinapik niya ang pareho naming balikat ni Vladimir. "Ang lungkot ko ngayon pero napasaya niyo ko, promise! masaya akong makita na sa wakas ay nagkaayos na din kayong magpinsan. Kahit malungkot ako ngayon, binigyan niyo ako ng dahilan para sumaya." emosyonal na pagkakasabi naman ni Peter. Niyakap namin siya ni Vladimir. "Okay lang iyan, Brad. Pasasaan pa at makukuha mo ring mahalin ang babaeng pakakasalan mo. Everything happens for a reason. Nabuntis mo siya at kailangan mong panagutan ang responsibilidad mo hindi lang sa magiging anak mo kung hindi pati na rin sa babaeng magiging ina ng anak mo. Kaya mo iyan, Peter. Palagi lang nandito ang tropa mo." payo ni Vladimir. Vladimir is definition if a True man. No Wonder kung bakit siya ang pinili ni Ayla. He is more way better than me. "Salamat! Salamat talaga! Hayaan mo tatandaan ko ang lahat ng payo mo, Vladimir. At ikaw naman, John... magsilbing aral na sa 'yo ang nangyari sa akin. Make sure na mahal mo ang babaeng ikakama mo para kung ano't ano man ay wala kang pagsisisihan sa huli." Payo naman ni Peter sa akin. "Hayaan mo, tatandaan ko rin ang payo mo." sabi ko na lang. Hindi na ako nagbanggit pa sa kanila tungkol sa mga bumabagagabag sa aking isipan ngayon. Pero what if nga kaya kung magaya ako kay Peter? Paano kung nagbunga ang isang gabi kong pagkakamali? Handa na ba ako?LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW KAYA KO! KAKAYANIN KO! Nilakasan ko na lang ang loob ko na harapin ang pagsubok ng mag-isa. Kailangan kong magtagumpay para may mapatunayan ako sa sarili ko. Alam ko naman na kakayanin ko. Wala akong ibang pagpipilian kung hindi kayanin. Naniniwala naman talaga ako sa sarili ko. Na may talento ako. Iyon nga lang, ang tagal din ng inabot bago may makapansin ng galing ko. At hindi na para problemahin ko pa yon. Ang importante ay napansin na din ako sa wakas. At excited na ako na ipakita sa buong mundo na may ibibuga ako at magtatagumpay ako sa larangan ng pag-arte. At itong break na ito... Dito na magsisimula ang lahat! Gagalingan ko at hindi ko sisirain ang tiwala na ibinigay nila sa akin. Gamit ang natitirang pera ko, iyon ang pinang-upa ko ng kwarto bilang tutuluyan ko pansamantala. Bumili din ako ng mga damit sa tyangge para maging presentable ako sa mga shooting, mall Tour, at sa araw ng pirmahan ng kontrata. Walang paglagyan ang kasab
JOHN ENRIQUEZ POINT OF VIEW Isang masayang gabi para sa aming magkakaibigan. Itong Stag mans party ni Peter ang naging way para mabuo kami at magkasama-sama. Isa ako sa pinaka masaya ngayon dahil sa tinagal-tagal ay finally, naging maayos na kaming magpinsan. Madilim at maingay ang bar na aming pinag-iinuman. Walang ibang taong naririto maliban sa mga piling naimbitahan lang. Ived seen Many familiar faces pero hindi ko na sila nabati o nalapitan dahil ayaw akong paalisin ni Vladimir sa tabi niya. Na-miss niya raw ako maka-bonding ng gaya ng ganito. Ang loko, pinainom ako nang pinainom. "Cheers!" "Cheers!" Panay ang pag-angat niya ng baso. Hindi pa man din lumalalim ang gabi ay may mga tama na agad tuloy kami. Lalo na ako, panay ang salin nila kasi ng alak sa baso ko. The pulsating beat of the music vibrating through the floor. I was surrounded with my fellow bachelors, a motley crew of friends who had shared countless adventures and misadventures over the years. Tonight
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW. Sinama ako ni Sir Luigi sa isang stag mans party kung saan ay sinasabi niyang parte ito ng aking trabaho. Sa loob ng tatlong taon na pagiging katrabaho ko siya ay wala naman akong naririnig na masama about sa kaniya. He is kind and gentleman to anyone. Sino ba naman ako para tanggihan ang taong nagtitiwala sa akin. Pinagkatiwalaan ko rin siya kahit na medyo ilang talaga akong dumalo sa ganoong klaseng party dahil nga pang mga lalaki lang iyon. Nagbihis ako ng maganda at nag-ayos ng sarili. Nagkasundo kami ni Sir Luigi na doon na lang din kami magkita. Medyo nakakahiya nga dahil nauna pa siyang dumating kaysa sa akin. "Naku, sir, pasensiya na po! kanina pa po ba kayo?" "Nope. Kararating ko lang din halos. So paano, pasok na tayo sa loob?" "O-opo." Nauna siyang pumasok sa Entrance at kasunuran niya lang ako halos. May ilan kaming nakasabay sa Entrance at puro mga kalalakihan din. Ang sabi ni Sir Luigi ay Exclusive lang daw para sa stagmans part
JOHN ENRIQUEZ POINT OF VIEW JOHN, CALM DOWN! OKAY? She is just nothing. "Don't look at her! Don't pay any attention to her!" wika ko sa aking isipan. Ewan ko ba kung bakit naiirita akong makita siya. Wala naman siyang ginawang masama sa akin at wala naman siyang ginagawa para ipahiya ako. Infact, matalino siya dahil na-gegets niya ang gusto kong mangyari at yun ay yung huwag kaming magpansinan. At iyon ang ginagawa niya. Sa tuwing magkakatinginan kami ay siya na yung nag-iiwas ng tingin. Napaka inosente ng kaniyang mukha. Sinadya kong ma-disappoint siya sa akin at nagtagumpay akong ipakita sa kaniya kung sino talaga ako. This is my way of telling her that She needs to stay away from someone like me. Natapos na ang party at nagpaalam na kaming mga magkakaibigan. Himingi ako ng pasensya sa kaibigan kong si Luigi tungkol sa mga nasabi ko kanina. Mabuti na lang at naiintindihan naman daw niya ako. Yun nga lang, ang sabi niya, hindi daw sa akin bagay ang magsalita ng ganung
"JOHN, JOHN, JOHN! ANO BA ITONG GULONG NAPASOK MO? MINSAN KA LANG UMULIT MAGKAMALI GANITO PA? ANAK SIYA NA KAIBIGAN MONG SI DAVID! SIYA ANG BATANG NAKIKITA MO DATI!" Halos masira ang ulo ni John sa kakaisip kung paano bang pag-iwas ang kaniyang gagawin. Muli silang nagkita nh dating kaibigan na si David at hindi niya lubos akalain na magkikita din sila ni Leila. What worst here is nalaman niya pang mag-ama ito. Mabuti na lang talaga at hindi nag-react si Leila nang makita siya. Kinalimutan na ni John ang atraso ni David at nananalangin na lang siya ngayon ng katahimikan. Once kasi na malaman ni David ang tungkol sa namagitan sa kanila ni Leila ay tiyak na lalo siyang hindi matatahimik. Baka kasi gamitin iyon ni David para perahan siya. Samantala, gaya ni John ay sobrang dismayado rin ni Leila sa nalaman. Lalo niyang pinagsisihan ang pagpatol kay John lalo pa ngayon na nalaman niyang isa din pala ito sa pinagkakautangan ng ama niya ng malaki. Nanahimik siya at umarte na hi
Kamakailan, LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW Isang sunod-sunod na pagkatok ang bumulabog sa aming payapang pagtulog. Yung klase ng katok na nakababahala. Yung para bang nagmamadaling pagbukaan namin ng pinto ang kumakatok. Sobrang bigat ng katawan ko nitong mga nakakaraang araw at para bang nadadalas ang pagsama ng aking pakiramdam. Alam ko naman na dahil ito sa trabahong pinasok ko. Akala ng iba madaling maging artista. Tamang kaway-kaway lang sa fans at ngiti ngiti lang sa Camera. Ako na ang nagsasabi na hindi madali. Talagang paghigirapan mo ang kasikatan at katagumpayan na gusto mong makamit. Ako, tinitiis ko para sa pamilya at sa pangarap ko. Kanina, alas dose na kami mahigit natapos sa taping. Nakakapagod talaga pero worth it naman dahil malapit na kami sa kalahati. Ibig sabihin, malapit na malapit na ako sa pangarap ko. Kaya lang ang problema ko ngayon ay nang magising ako dahil sa may kumakatok ay hindi na ako makabalik-balik sa aking pagtulog gawa nga ng may naririn
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW Hindi ko alam... naiiyak na lang talaga ako. Hindi ko alam kung bakit nangyayari sa akin ito. bakit ngayon pa? Bakit? It was just a one mistakes pero bakit ganito ang naging kapalit? Ang bigat ng balik! I lost everything now. Yung nagsisimula ko pa lang na Career biglang nasira. Sumira ako sa kontrata at kailangan kong harapin ang malaking kabayaran. Saan ako kukuha ng 20 milyon? Yung Career na sana ay mag-aahon sa amin sa kahirapan ay siya pa pa lang maglulubog lalo sa amin. Wala na akong mukhang ihaharap kay Sir Luigi at kay Direk. Mas lalong wala na akong mukhang ihaharap sa magulang ko. Pinaasa ko sila sa isang bagay na hindi ko naman pala mapagtatagumpayan. Wala. I failed them. Galit na galit si Daddy David sa akin ngayon dahil imbes na masolusyunan ko ang problema niya at dinagdagan ko pa. Wala akong ibang kailangan gawin ngayon kung hindi ang tanggapin ang galit at sumbat niya. Ang hindi ko lang kayang tanggapin ay pati si mommy
Magulong magulo ang isip ni Leila. Pinoproblema niya kung saan siya uuwi ngayong gabi. Mag-isa na siya at pasan-pasan pa ang malaking problema. Muli na naman niyang naramdaman ang matinding kalungkutan. Sumabay oa ang pagtawag ng Direktor nila at nais daw siya nitong makausap. Takot na takot si Leila dahil alam niyang katapusan na niya. Hindi birong pinsala ang nagawa niya sa buong Production. Alam niyang hindi niya matatakasan ang obligasyon niya at kahit magtago siya ay mananagot pa rin siya dahil sa pagsira niya sa kontrata. "Lord, kayo na po ang bahala sa akin." Dalangin niya sa may kapal matapos niyang magdesisyon na paunlakan ang imbitasyon ng kaniyang Direktor. Nagkita sila sa isang lugar kung saan ay madalang amg taong dumadaan. Sumakay siya sa nakahintong sasakyan nito at doon na rin sila nag-usap. Punong-puno ng takot ang puso ni Leila. Hindi niya alam kung paanong pakikiusap ang gagawin niya huwag lamang siyang ipakulong ng mga ito. Nspabuga ng hangin ang Di
Maluha-luha si John habang pinagmamasdan ang kaniyang mag-ina. Nakita niya kung gaano kasaya si Leila ngayong inamin na niya ang tungkol kay baby Anya. John did the right thing. Dahil sa desisyon niyang sabihin na kay Leila ang totoo habang maaga pa dahil dito na nabuo ang desisyon ni Leila na iisang tabi na lang si kennedy at unahin silang mag-ama. Nababanggit na si John ng tungkol sa kasalan. Masayang masaya si Leila sa mga nangyayari. Hindi niya akalain na mauuwi na sa kasalan ang kanilang pagmamahalan ni John. Hindi kumikibo si Leila. Habang buhat niya si baby Anya ay palihim itong kinikilig. Sa puntong ito ay hindi na naiisip ni Leila ang tungkol sa utang na loob niya kay kennedy. Ang kaniyang atensyon ay naka-focus sa kaniyang mag-ama. "Anak, baby, nakikilala mo ba ang amoy ni mommy? hah? Ako ito, ang mommy mo, salamat anak dahil buhay ka. Salamat at magagampanan ko pa rin ang pagiging mommy sa 'yo. Ang bait ni Lord noh? nagawa niyang pagsama-samahin tayong muli. Alam mo b
Ha? ano naman 'yon?" "Basta! sabihin na lang natin na pinaka mahalaga sa 'yo." "Hindi ba pwedeng bukas na lang?" "Hindi pwede. Ngayon mo siya kailangang makita." Kung bakit ba hindi ako makahindi pagdating kay John. Kahit anong pagpupumilit kong ipagpabukas na lang ang sinasabi niyang surpresa ay hindi talaga sya pumayag na hihindi ako. Iniisip ko ngayon si kennedy, sino na kaya ang bantay niya ngayong mukhang matatagalan pa ako bago makabalik doon sa ospital. Papunta na kami ngayon sa bahay ni John. "Im sure magugustuhan mo ang surpresa ko sa 'yo," wika niya sabay lingon sa akin. pilit na lang akong ngumiti. Parang sinisilaban ang puwet ko. Ano ba kasing surpresa iyan hayy nako. Makalipas ang ilang minuto namin na biyahe ay nakarating na kami sa Building kung saan narito rin ang unit na tinutuluyan ni John. John owned this Building at marami pang iba. Hindi ako makapaniwala na makakabalik muli ako rito. Ni minsan ay hindi ko naisip kasi na magkakabalilan pa kami. well
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW Nandito ako sa banyo at hindi mapakali. Paano ba naman itong si John nagbabanta na pupuntahan ako rito kung hindi ako bababa. Yes nasa baba sya at inaantay niya ako. Gusto niya akong nakita at makasama at ganun din naman ako. Sino bang may ayaw? kaya lang ay hindi ko pwedeng iwanan si kennedy kaya hindi mangyayaring makakababa ako ngayon. bahala na! hindi naman siguro tototohanin ni John ang banta niya. Siguro naman ay hindi siya pupunta dito. "Sorry, babe. Sorry talaga. I badly wanna be with you tonight but I hope you'll understand me. Bukas na lang tayo magkita, ha?" reply ko sa kaniya. pawis na pawis na ako dito sa loob ng banyo baka akala ni kennedy ay kung ano na ang ginagawa ko. Maya maya lang ay nagpasya na akong lumabas. Ang init sa loob ng banyo pero mas pinagpapawisan ako ngayon sa kaba. Paglabas na paglabas ko ng banyo ay siya namang may kumatok. Ang puso ko kamuntik ng mahulog. Naisip ko kaagad na baka si John ang kumakatok. Nagma
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW Nagpunta ako sa sinasabing ospital na pinagdalhan daw kay kennedy na puno ng pag-aalala ang puso. suot ko pa rin kung ano yung suot ko kagabi at hindi ko na nagawang magpalit ng damit dahil sa pagmamadali. Pagdating na pagdating ko doon ay agad na akong sinalubong ng kaniyang mga magulang. Niyakap nila ako at iyak nang iyak. lalo tuloy akong nag-aalala tungkol sa kalagayan ni kennedy. "Bakit po? kumusta na po si kennedy?" tanong ko sa kanila na tila naluluha na rin. "nasa OR pa rin siya at kasulukuyang inooperahan. Leila, si kennedy, bakit si kennedy pa? sa dami ng taong naroroon bakit ang anak pa namin?" iyak nang iyak ang mommy ni kennedy. Wala akong masabi na kahit na anong makakatulong para mapagaan ang loob nila. I felt guilty right now. Nasaan ako noong kailangan ni kennedy ng tulong ko? "Tita, magiging okay din po ang lahat. Im sure he will be okay. mabuting tao po ang anak niyo kaya sigurado akong hindi siya pababayaan ng poong may ka
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW "HAPPY? HUH? AKO SOBRANG SAYA KO." "YES, SOBRANG HAPPY." "YOU WANT MORE?" "MAMAYA NAMAN. MAHAPDI NA." "GANUN BA? SORRY, BABE. ANG TAGAL KO NA KASING WALANG SEX. MANIWALA KA MAN O SA HINDI, IKAW PA YUNG HULING INANGKIN KO SA KAMA KAYA NAMAN SINULIT KO TALAGA NGAYON. I LOVE YOU!" "Talaga lang, ha? baka hindi." "Ano ka ba naman babe. tignan mo nga yung lumabas sa akin, buo buo na. Ibig sabihin ang tagal na-stock. Mamaya uli, ha?" "Oo. magpahinga muna tayo." What we did was incredibly satisfying. All my anger, resentment, and hurt towards him just vanished the moment he claimed me in bed. Tonight, I proved to myself that no one can replace John. He's the only one who can make me happy. Maybe it's unfair to myself, especially to Kennedy, who helped me put myself back together. Speaking of kennedy, medyo nakaramdam ako ng pagka-guilty matapos mag-ring ng phone ko at su kennedy yung pangalan ng tumatawag. Bigla akong nag-alala. ano nga ba
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW "Leila, anong karupukan ito? bakit? bakit ka pumapayag? tandaan mo sinaktan ka ng taong ito. Hindi ka na dapat nagpapadala sa ganito. itulak mo siya. Huwag kang magpadala sa mga halik niya. sasaktan ka lang ulit ng taong 'yan!" wika ng konsensiya ko sa sarili ko habang hinahalikan ako ni John. Sinunod ko ang utos ng isipan ko. Itinulak ko si John. Sinubukan kong kumawala sa kaniyang nga halik ngunit masyadong malakas ang dating niya sa akin. Tila ba inaakit ako ng kaniyang halik. God knows na sinubukan kong labanan ang mapusok na halik na ito ngunit wala akong nagawa sa huli. Sa huli ay natagpuan ko na lang ang sarili ko na lumuluha habang nakikipagsabayan sa init ng kaniyang halik. Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Galit ako sa taong ito pero itong ginagawa niya ngayon ang nagpapakalma sa puso ko. I Hate it but i want more. Bukas ko na lang sisisihin ang sarili ko pero ss ngayon sobra akong nag-eenjoy kabalikat siya. Hanggang maya maya lang, ma
JOHN ENRIQUEZ POINT OF VIEW Nagkaroon ako ng rason para makauwi. Atleast, hindi ako umuwi dahil lang sa nagseselos ako at hindi ko makayang makita si Leila at kennedy. I have to go because of baby Anya. he needs me right now. Hindi na ako nagpaalam. nagmadali na akong lumabas. nakalabas ako ng walang nakakapansin sa akin hanggang sa makasakay ako sa sasakyan. Hindi talaga naging okay ang gabing ito para sa akin. Akala ko sila ang maiilang sa akin pero ako pala yung talo. Aaminin ko, punong puno ng panghihinayang ang puso ko. Ang dami kong pinagsisihan. As always, napaka ganda pa rin talaga ni Leila. Mas gumanda pa siya ngayon. Her beauty overshadowed everyone else who was there. I'm angry with her, but I can't help but praise her in my mind. Bakit ba kita hinayaang mawala sa akin? huh? Miss na Miss na kita. Ang mga labi mo, ang nga ngiti mo, ang lahat sa 'yo ay hinahanap hanap ko. Bakit? bakit hindi ka na sa akin ngayon. Hindi naman ganoong karami ang nainom ko pero k
The party has started at Late na kaming nakarating ni kennedy sa birthday ni Mr. Chua. Napilitan akong sumama because of kennedy. Kung sasama raw ako ay sasama rin siya. Honestly, ayoko talaga noong una. Alam ko kasi na magkikita at magkikita kami ni John at aaminin ko, hindi pa ako handa. Hindi dahil sa hindi pa ako nakaka move on sa kaniya. Matagal ko nang sinabi sa sarili ko na hindi na. tapos na ang storya naming dalawa. Naging malungkot man ang pagtatapos may natutunan naman akong aral. Hindi ko lang akalain na ganito pala kasakit. Nakangiti lang ako ngayon pero sobrang sakit ng puso ko. Sa daming taong naririto ay si John agad ang nakita ko. he's busy talking to Girls which i know that's normal for him. Hindi pagseselos itong nararamdaman ko kun 'di sadyang bumabalik lang talaga ang lahat ng sakit ng nakaraan. Nagtama yung tingin namin. Ito yung kinatatakutan ko. Pagdating kay John ewan ko ba kung napapaano ako. Alam ko naman kung anong klaseng sakit ang ipinaranas niya s
JOHN ENRIQUEZ POINT OF VIEW BEING A SINGLE DAD IS NO JOKE. Unti-unti ko nang nararamdaman kung gaano kahirap maging isang magulang. na kahit pa may katuwang na ako sa pag-aalaga kay baby Anya ay ramdan ko pa rin yung hirap. Mahirap pero masaya. Masarap mag-alaga ng baby lalo pa at ganitong napaka cute manang mana sa akin. Ang masasabi ko ay malaki na talaga ang pinagbago ko mula sa dating ako. Hindi na ako tulad ng dati. Alam ko na ngayon ang ibig sabihin ng responsibilidad. Tapos na ako sa pagiging binata. Isa na akong ama at may anak na umaasa sa akin. Ayokong maging bad example sa anak ko kaya ako mismo sa sarili ko ay nagbabago na talaga. Gusto kong maging Best version ng sarili ngayong may anak na ako. After how Many months ng pagiging bahay trabaho ko ay ngayon lang ulit ako aalis ng bahay para pumunta sa isang party. Excited akong namili ng akingg susuotin dahil alam ko na ngayong gabi ay ang muli naming pagkikita ni Leila. Pumili ako ng pinaka mahusay na damit sa paningin