LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW Hindi ko alam... naiiyak na lang talaga ako. Hindi ko alam kung bakit nangyayari sa akin ito. bakit ngayon pa? Bakit? It was just a one mistakes pero bakit ganito ang naging kapalit? Ang bigat ng balik! I lost everything now. Yung nagsisimula ko pa lang na Career biglang nasira. Sumira ako sa kontrata at kailangan kong harapin ang malaking kabayaran. Saan ako kukuha ng 20 milyon? Yung Career na sana ay mag-aahon sa amin sa kahirapan ay siya pa pa lang maglulubog lalo sa amin. Wala na akong mukhang ihaharap kay Sir Luigi at kay Direk. Mas lalong wala na akong mukhang ihaharap sa magulang ko. Pinaasa ko sila sa isang bagay na hindi ko naman pala mapagtatagumpayan. Wala. I failed them. Galit na galit si Daddy David sa akin ngayon dahil imbes na masolusyunan ko ang problema niya at dinagdagan ko pa. Wala akong ibang kailangan gawin ngayon kung hindi ang tanggapin ang galit at sumbat niya. Ang hindi ko lang kayang tanggapin ay pati si mommy
Magulong magulo ang isip ni Leila. Pinoproblema niya kung saan siya uuwi ngayong gabi. Mag-isa na siya at pasan-pasan pa ang malaking problema. Muli na naman niyang naramdaman ang matinding kalungkutan. Sumabay oa ang pagtawag ng Direktor nila at nais daw siya nitong makausap. Takot na takot si Leila dahil alam niyang katapusan na niya. Hindi birong pinsala ang nagawa niya sa buong Production. Alam niyang hindi niya matatakasan ang obligasyon niya at kahit magtago siya ay mananagot pa rin siya dahil sa pagsira niya sa kontrata. "Lord, kayo na po ang bahala sa akin." Dalangin niya sa may kapal matapos niyang magdesisyon na paunlakan ang imbitasyon ng kaniyang Direktor. Nagkita sila sa isang lugar kung saan ay madalang amg taong dumadaan. Sumakay siya sa nakahintong sasakyan nito at doon na rin sila nag-usap. Punong-puno ng takot ang puso ni Leila. Hindi niya alam kung paanong pakikiusap ang gagawin niya huwag lamang siyang ipakulong ng mga ito. Nspabuga ng hangin ang Di
JOHN ENRIQUEZ POINT OF VIEW I knew it. My suspicions were right. As soon as she found out she was pregnant, she'd point the finger at me as the father. And here she is, making a scene. Ito na nga ba ang kinatatakutan ko. Kaagad ko siyang dinala sa loob ng unit ko para doon kami mag-usap. Kabaligtaran siya ng unang pagkikita namin, matapang siya ngayon at palaban. "Oo. mababaliw na nga ata ako dahil binuntis mo ako at ngayon ay kailangan kong magmulta ng 20 milyon at kung hindi ay ipapakulong nila ako. Ayokong ipa-abort ang bata kaya tutulungan mo ako sa problema ko sa ayaw mo man o sa hindi!" banta niya sa akin. "Are you out of your mind? Isang beses lang may nangyari sa atin tapos nabuo kaagad? Alam mo bang hindi lang ito ang unang beses na may nagsabi sa akin ng ganiyan? Paano ako makakasigurado na sa akin iyan? o baka sinadya mo talagang may mabuo dahil nalaman mo kung sino ako at ano ang mga pag-aari ko?" I was drunk, but I knew what I was saying. She looked hurt by my
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW Ano pa nga ba ang gagawin ko kung hindi pumayag na lang sa mga kundisyon ni John. Yes. kundisyon niyang lahat ang nakasaad dito sa kontrata. Wala naman akong magagawa kung hindi pirmahan na lang tutal ay naiintindihan kong kailangan niyang protektahan ang kaniyang imahe at iniingatan na pangalan. Ako din kasi itong nakikiusap. Ang importante sa akin ngayon ay mareresolbahan na ang problema ko tungkol sa kontrata. Mabait pa rin si John dahil sa totoo lang, hindi na niya sakop na bayaran ito pero dahil marahil ay takot talaga siyang may makaalam na siya ang ama ng pinagbubuntis ko kaya napa-oo na lang din siya sa kundisyon ko. Siguro naaawa na din dahil nasira niya ang kinabukasan ko. Hindi ko alam kung hanggang kailan kami tatagal sa ganitong set-up kung saan titira kami sa iisang bubong without totally know each other. Hindi ito madali pa sa akin pero no choice na kasi ako. Ang iniisip ko na lang ngayon ay ang kapakanan ng pinagbubuntis ko. dito
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW Tuluyan na akong nanghina sa mainit at mapusok na halik ni John. Binuhat niya ako habang hindi pinuputol ang aming paghahalikan. Dinala niya ako sa kwarto niya at marahang inihiga sa kaniyang malambot na kama nang hindi talaga pinuputol ang aming paghahalikan. Nakakapaso! Sobrang init ng apoy. Ang mga halik niya, ang bawat paghawak niya sa akin, at kung paano niya ako tignan ay talagang nakakapanghina. Ganito siya ka-unfair. Kung kanina lang ay sinabi niya sa akin na kahit kailan ay hindi niya ako magugustuhan pero ngayon kung itrato niya ako ay animong para akong paborito niyang laruan na ayaw niyang ipahiram kahit na kanino. Sa mga sandaling ito ay malaya niyang ginagawa ang lahat ng gusto niyang gawin. Nakakatawa at hindi ko magawang tumutol kahit na nasaktan talaga ako sa kaniyang mga sinabi kanina. Napakaguwapo naman talaga kasi niya at napakahirap tanggihan. Isipin ko pa lang na mauulit ang ginawa namin a month ago ay hindi ko mapigilan n
"Really, Leila? sasabihin mo talaga sa Doktor na kaya na-stress ay dahil pinipilit kitang-----" arrrgghh! sobrang sakit ng ulo ko. Talagang sinisita ko si Leiila ngayon dahil kumontik na niya akong ilaglag kanina. Mabuti na lang at naging maagap ako. Nasa kotse kami ngayon at kasalukuyang pauwi na sa condo unit ko."Sorry, nabigla lang ako. Hindi ko naman aaminin. Bigla ka lang nag-react ng ganon." Sagot niya sa akin. "Paanong hindi ako mag-rereact? Akala ko talaga ay ilalaglag mo na ako. Sa tingin mo ba kung nadulas ka kanina, hindi yon nakakahiya sa part ko? Leila, we have an Agreement Leila. Walang makakaalam ng tungkol sa pinagbubuntis mo. Hindi nila pwedeng malaman na ako ang ama ng bata sa sinapupunan mo!" paulit-ulit kong pinapaalala sa kaniya. "Alam ko naman 'yon. Wala rin naman akong plano na ilaglag ka. Ang akin lang, huwag mo na lang uulitin yung ganun na uuwi kang lasing tapos bigla mo na lang akong aayain. Sa 'yo na nanggaling na pareho lang tayong nagkamali kaya bak
JOHN ENRIQUEZ POINT OF VIEW Wala na akong nagawa nang tuluyan nang nakapasok ang aking mga kaibigan sa loob ng unit ko. Tatlo silang dumating at pang apat ako na iinom. May dala na silang alak at pulutan. pinaupo ko na sila sa receiving area at ako na ang kumuha ng mga bagong gagamitin namin at ilang pang kakailanganin namin sa pag-inom. Nalusutan ko ang pagtataka nila sa dalawang pinggan. Nakahinga ako nang maluwag matapos makapagtago agad ni Leila. Gusto ko ang pagiging alisto niya. Kung hindi kasi ay tiyak na nabisto na kami. Habang nasa salas ang tatlo ay sinubukan kong buksan ang kwarto ni Leila at nakalock ito. meaning na nasa loob siya. Hindi na ako kumatok. Hanggang nagsimula na kaming mag-inuman. Ako, parang sinisilaban ang puwet ko sa kaba. Ganito pala talaga ang pakiramdam ng may tinatago. Maingay ang tatlo kong kaibigan at panay ang tawanan. nagkwekwentuhan sila ng kanilang kalokohan. Syempre para hindi ako mahalata ay nakikitawa na lamang at nakikisakay sa mga k
JOHN ENRIQUEZ POINT OF VIEW Kinailangan kong pumasok ng maaga dahil may biglaan akong meeting sa Pampanga. Umalis ako nang bahay na hindi na ginising si Leila but I make sure na paggising niya ay may kakainin siya. yeah, sa kabila ng pagmamadali ko ay nagawa ko pa siyang handaan ng makakain. Ewan ko. Natatawa na lang din ako sa sarili ko kung bakit ginagawa ko pa ang mga bagay na ganito. Sinasabi kong dahil lang sa baby kaya ganon na lang ako ka-concern pero parang hindi rin eh. Parang nagugustuhan ko nang pagsilbihan siya. Ganun pa man, palagi ko pa rin pinaalalahanan ang sarili ko na dapat ay hanggang doon lang ako. Hindi na para hayaan kong lumalim pa ang pagtitinginan namin. Lalaki ako at babae siya at nasa iisang bahay lang kami. Sa katulad ko pang babaero ay napakahirap sa akin na magtiis lalo pa at alam kong nasa kabilang kwarto lang siya. Kung hindi lang talaga sa agwat ng edad namin sana ay hindi na kami nahihirapan ng ganito. Nasa edad na kasi ako na pwede nang mag-
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW New me, New Anya here! Sinubukan ko lang naman na magkaroon ng pagbabago sa sarili ko. Something like for a change. Napansin ko kasi na hindi tanggap dito ang neird na katulad ko. Oo. neird ang tawag nila sa akin dahil sa suotan ko which is hindi naman ako neird. Sadyang lumaki lang ako ng ganito dahil iyon ang nakamulatan ko sa paligid ko. Na okay naman daw sabi ng aking mga magulang. Dito lang talaga pinagtatawanan ang nga baduy. kaya i'll just go with the flow na lang. "If this change in my appearance will also change the way the students here look at me, why not? If I can make friends here, why not? I grew up with so much love, so my heart is full of love too. I can give love to other people. I can do more for them." Huminga muna ako ng malalim bago ako bumaba ng sasakyan. Ang daming estudyante na papasok na rin sa University na kapwa mga napahinto sa kanilang kinatatayuan pagdating ko. Marahil ay nagandahan sila sa sasakyan na dala ko. "Wai
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW RIGHT. Mali lang ata ako ng enterpretasyon. Totoo ngang mabait siya at ganoon din siya sa lahat. At oo. Kasalanan ko dahil yung dalawang beses na pagtulong niya sa akin ay nabigyan ko kaagad ng ibang kahulugan. I already fell for him without knowing him well. I start liking him not knowing that this feeling will eventualy hurt me. Kagaya ngayon, I saw him kissing a Girl. torriedly kissing. Nagselos agad ako at nasaktan nakita bagay na dati naman ay hindi ko nararamdaman. Its not Jarren's fault. it was mine. Kung bakit ako nasasaktan ngayon problema ko yon. Nagkagusto agad ako sa kaniya at nasanay ako na lahat ng gustuhin ko ay darating sa akin. but not Jarren. Nakita niya ako at tinawag sa aking pangalan. Nagkunwari akong hindi ko siya nakita o narinig dahil hindi ako marunong magpanggap o magtago ng feelings. Sounds funny pero umiiyak ako. Nasaktan ako at hindi ko alam kung paano pagaanin ang nararamdaman ko ngayon. Sinubukan kong mag-focus sa
I am Jarren, 25, and I live here in America as a student during the day and work at a fast food chain at night. We used to be wealthy and my parents ran a company in the Philippines, but my dad had bad luck and the company went bankrupt, leaving us in debt. We were forced to move abroad to keep my dad from going to jail, so here I am, enduring this life to finish college. Then I got a job that would give me enough income to pay for my studies. America is so big, and imagine, my dad met his former business partner here. Si Daddy kasi ay kasulukuyang nagtratrabaho as billing staff dito sa isang malaking ospital sa America mga 2 months na and it happens na dito pala nagpapagaling ang kaniya noong dating kaibigan/business partner sa Pinas. Nagkita sila. Nagkumustahan at nagkwentuhan. Hanggang nabanggit ni Daddy ang tungkol sa akin at sa kung ano ang sitwasyon namin dito. And Tito John made an offer. Dahil hindi pa kaya ni Daddy na suportahan ako sa pag-aaral dahil bago pa lang siy
Dahil kay Jarren, unti-unti ko nang nagugustuhan ang buhay na mayroon ako dito. Akala ko puro lungkot na lang. Nasanay kasi ako na sobra akong inaalagaan ng mga magulang ko. Yung tipong bantay na bantay ako para masiguradong walang makakapanakit sa akin o may mangyayaring masama. Malungkot ako sa sitwasyon na mayroon kami ng pamilya ko ngayon. Yung tipong bigla na lang naging ganito na dati ay larawan kami ng isang masaya. Ang hirap kasing maging masaya kapag may sakit ang isa sa magulang mo. Mahirap yung araw-araw na hindi mo sila nakakasama at ang pinaka masakit ay alam mong araw-araw nakikipaglaban si Daddy sa kaniyang buhay. Buti na lang at may isang Jarren akong nakilala dito. Siya ang dahilan ng pagngiti ko. Siya ang inspirasyon ko para sipagin ako na pumasok sa University. Kahit bago ko pa lang siyang nakikilala alam ko kaagad na may mabuti siyang puso. Sana bukas magkita kami ulit. Kinabukasan, Ganoon pa din. Maaga akong gumising para mamili ng damit na susuotin. Maula
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW "This is the first time I felt my heart beat so fast. I can't explain why I felt that way when that guy came and saved me." It sounds like i experienced a powerful feeling of gratitude and perhaps even attraction. Its uncommon. He's handsome and very gentleman. Ewan ko ba na sa kabila ng pangit na nangyari ngayong araw sa akin ay heto at nakukuha ko pang ngumiti mag-isa. Naiisip ko lagi ang guwapong mukha niya. Anong year na kaya siya? Anong course niya? gusto ko ulit siyang makita bukas! Nandito na ako ngayon sa bahay. katatapos ko lang maligo at magbihis. Ako lang ang tao dito sa bahay dahil nga nandoon si Daddy kasama ang mommy para sa kaniyang heart therapy. Nakatayo ako ngayon sa harapan ng salamin at nagsusuklay. Sinisipat kong maigi ang mukha ko sa repleksyon sa salamin. "Nagagandahan kaya siya sa akin?" pagkausap ko sa sarili sa harap ng salamin. Lumaki ako ng hindi naging malapit sa kahit sinong lalaki at never nagkaroon ng pagkakata
ANYA POINT OF YOU. "To be honest, I'm still struggling to adjust to life here in America. It's so different from the Philippines. There are so many things I'm not used to doing, like going to school alone. In the Philippines, I had a driver who would pick me up and drop me off after school, but now I have to drive myself. I miss Mommy's breakfast. In the Philippines, Mommy would cook for me before I went to school, but now I go to school on an empty stomach and rely on fast food for lunch." Going through a lot of changes, and it's understandable that I find it difficult to adjust. It's a big transition to move to a new country and adapt to a different culture. Kailangan kong kayanin ito dahil kinakaya nga ni Daddy yung sakit niya. Ano ba naman itong simpleng pag-aadjust? Oo. pinalaki akong spoled ni mommy at daddy pero hindi nila ako pinalaking mahina. Mag-aaral akong mabuti para masuklian ko ang lahat ng paghihirap nila sa akin. Palagi ko silang mamahalin at bibigyan ng karanga
Sa unang taon na pagsasama ni John at Leila bilang mag-asawa, larawan sila ng isang perpektong pamilya. Si John ay huminto sa pagtratrabaho at nag-focus sa kanilang pamilya. Isinantabi niya ang trabaho kapalit ng makasama ang kaniyang pamilya. Gusto kasi ni John na enjoyin ang buhay kasama ang mag-ina niya. Kagaya ngayon na isang taon na si Anya at nasa edad na kalikutan. Naglalakad na at palaging hinahabol ng kaniyang ina. Habang dumadaan ang araw ay palikot na nang palikot si baby Anya kaya naman doble alaga talaga ang ginagawa ng mag-asawa. Talagang todo bantay, palibhasa'y hindi pa nasusundan kaya naman spoiled talaga ang bata. Sa pangalawang taon naman ng pagsasama nila bilang mag-asawa, ganun pa din. Masaya pa rin ang kanilang pagsasama. #happywife lagi si Leila dahil hindi nagkukulang si John bilang padre pamilya. A good provider and sa gabi naman ay good pleasurer itong si John. Talagang hindi rin siya nagkukulang kay Leila. Halos gabi gabi niya itong inaangkin sa kama.
Finally, the long wait is over! Talagang tuloy na tuloy na ang kasalang JOHN & LEILA. Kinabahan man si John na baka hindi matuloy pero ngayon ay nagagawa na niyang ngumiti dahil narito na siya ngayon sa harap ng altar at pinapanood si Leila na mabagal na naglalakad patungo sa altar na kinatatayuan niya na nakasuot ng puting damit na pang kasal na animoy prinsesa sa ganda at haba. kumikinam ang mga beads at Crystal na siyang disenyo nito na lalong nagpaningning sa ganda ni Leila. Mangiyak-ngiyak si John. Mixed emotion. Hindi niya maipaliwanag ang saya na nararamdaman niya ngayon. Ganoon din si Leila, emosyonal siya ngayon dahil sa sobrang saya. Ilang hakbang na lang ay nasa altar na siya at tuluyan na silang mag-iisa ng lalaking pinaka mamahal niya. I never dreamed 'Cause I always thought that dreaming was for kids Just a childish thing And I could swear Love is just a game that children play And no more than a game 'Til I met you I never knew what love was 'Til I
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW "Ikaw na ata ang pinaka magandang bride na nakita ko sa buong buhay ko. Napaka ganda mo at napaka swerte ni Mr. Enriquez sa 'yo. No wonder kung bakit atat na atat siyang pakasalan ka. congratulations po Ms. Leila, hangad po ng aming team na maging masaya at puno ng pagmamahalan ang inyong pagsasama." "Maraming salamat! Masyado niyo naman akong pinupuri. Magaling kasi kayong mag-ayos kays naman mapaganda niyo ako ng ganito." "No, mam. talaga pong maganda kayo---sa lahat." "Oh, sige na nga naniniwala na ako. Oh, paano, maraming salamat muli sa inyo ng team niyo. Inaantay na ako ng groom ko." "Okay po mam, ingat po kayo!" Halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. kaba, excitement at lungkot dahil sa napaka importante na araw na ito sa buhay ko ay wala ang taong dapat na maghahatid sa akin sa altar. namimiss ko ang inay pero alam ko na masaya niya akong pinapanood mula sa langit. Na kung ano man ang magandang nangyayari sa buhay ko ngayon ay