KABANATA 4

Nang gabing iyon ay halos hindi ako napakali sa kaiisip, natapos na kaming kumain ng dinner, together with the client. Alam kong nakita rin niya at napansin ang mga tingin sa akin ng isa sa mga kliyente niya. Sinadya kong magsuot ng sexing midnight dress kanina upang mapukaw ko naman ang natatagong emosyon niya bilang lalaki.  Alam kong napakadali lang naman gisingin ang pakiramdam na iyon, alam kong magagawa ko siyang akitin. At ang lahat ay magaganap sa loob lamang ng ilang araw.

KINABUKASAN:

Maaga akong nagising upang ipaghanda sana siya ng mga bagay na gagamitin niya sa unang lunch namin mamaya kasama ng mga new client naman na imi-meet niya. Nagulat siya nang makita niya ako sa loob ng kwarto niya. “Anong ginagwa mo dito?” gulat itong napabangon. Kitang-kita ko tuloy ang half naked body niya. Noon ko tuloy nalamang mabalahibo pala ang dibdib nito na animoy isang Español. Nakita kong namula ang mukha nito at naitakip ang kumot sa katawan nito.

“Sorry Sir, naisip ko kasing baka hindi mo pa naire-ready ang mga susuutin mo mamaya. Alam kong may amats ka pa, kaya eto,” sambit ko sabay kibit ng balikat. Habang inilalapag ko sa table ang mga pagkaing inorder ko na bago pa siya magising.

“Look, Jessica, hindi kita pinasama rito para gawin mo ang mga bagay na ito.” Tumayo ito at isinuot ang bath robe na ako rin naman ang nag-abot sa kanya.

“Alam ko naman iyon, pero diba kaya nga ako sumama rito to help you, so paano pala kita matutulungan?” sambit ko na pinalambing ang tinig ko.

“Paano kang nakapasok rito?”

“O, talagang may amats kapa, binigay niyo po sa akin kagabi ang susi niyo,” sambit ko kahit ang totoo noon ay kusa ko iyong kinuha sa kanyang bulsa.

“Ha? Ibinigay ko sa iyo?”

“Yes! Lasing kana kagabi ako ang naghatid sa iyo rito, magpasalamat ka pa nga dahil hindi ako natulog dito at sinamantala ang kalasingan mo, opps…” bigla ko pang natakpan ang bibig ko dahil nakapag salita ako ng isang bagay na alam kong hindi niya magugustuhan, kahit pa nga alam kong maiisip niya na inaakit ko siya. Pero iyon naman talaga ang totoo, ang mahulog siya sa bitag ko ang siyang nais ko.

“Watch out your toung! Ang salita mong nanggaling sa kalye huwag mong dalin dito pwede?” sambit nito sa akin nakapamaywang pa. Umupo na ito at kumilos upang kumain. Ako naman ay nagkunwaring napahiya at nagtatampo. Lumakad akong papalapit sa pintuan. “Where are you going?” tanong nito sa akin.

“I’m going to my room, I think wala na akong kailangan pang gawin rito,” sambit ko na sadyang pinalungkot ko ang boses ko upang malaman niya na nagtampo ako at napahiya sa mga sinabi niya.

“Come, and sitdown, kumain ka na rito dahil ang dami nitong in-order mo, hindi naman bayawak ang tiyan ko para maubos ko ang lahat ng ito, at isa pa alam mo naman na ayokong nag-aaksaya ng biyaya.” Utos nito sa akin. Ako naman ay nakasimangot na lumapit at sumandok ng pagkain. Habang kumakain kami ay hindi ako kumikibo kaya siguro minabuti na rin niyang huwag magsalita during our meal time. Nang matapos akong kumain ay natapos rin siya.

“Mamaya may lunch tayo-“

“Together with the client,” sambit kong bigla dahilan upang hindi niya matapos ang mga sasabihin.

Tumango naman siya at nagsalitang muli, “Yes, but I hope ayos nang mukha mo, lets try to be sivil sa harap nila, okay ba?” tanong nito sa akin. Napakunot ang noo ko sa kanya.

“Bakit hindi ba tayo sibil?” Naiirita kong sambit sa kanya. Pero alam kong way niya lang iyon upang ipadama sa akin na hindi niya gusto ang ginagwa kong pangsi-siduce sa kanya. “Wala ka nang magagawa pa Mr. Delfin Guevara. You’re apple of my eye ….” pilya kong sambit sa aking isipan.

Saktong alas-diyes ng umaga nang bumaba kami sa lobby at sumakay sa isang luxury car ng hotel. Iyon na raw ang maghahatid sa amin sa restaourant na pagkikitaan namin ng mga clients. Napakagandang lugar naman talaga ng City of Victoria kaya naman naaliw akong inilibot ang paningin ko sa buong lugar. At naiisip ko na kapag mag-asawa na kami ni Delfin ay hindi lang itong lugar na ito ang mapupuntahan ko. Marami pang iba. At lahat ng mamahaling alak sa mundo ay malalasap ko na. Lihim akong napangiti at nahagip din ng sulok ng mga mata ko ang panaka-nakang pagsulyap sa akin ni Mr. Guevara.

“Mukhang naaaliw ka sa paligid,” hindi nito napigilang sambit sa akin. 

Marahan naman akong napatango sa kanya at tipid na ngumiti. “Yes this is my first time….”

“Really? Hindi ba marami kang naging boyfriend na mayayaman? Hindi ka ba nila ipinasyal sa mga lugar na ganito?” pasimleng tanong nito sa akin na hindi ko alam kung sarcastic o nagtatanong lang talaga. Ngumiwi na lang ako sa kanya at hindi sinagot ang tanong nito. Medyo nainsulto kasi ako. Parang mayroon siyang ibig ipakahulugan. Mukhang naghahamon ang lokong ito sa akin.

Ilang minuto pa at nasa loob na kami ng restaurant, napakamahal sa restaurant na iyon, halatang hindi biro at pipitsugin ang mga client na imi-meet namin.

“Oh, Mr. Guevara, I’m so sad, because I did not give you my moral support about the most lonely time in your life, I apologize because we didn’t come.” Malungkot pang yumakap ang isa sa mga matandang client kay Mr. Guevara. Ako naman ay nasa likod niya at tipid na nakangiti.

“Who is she? Is your new partner?” Inusenteng tanong ng matandang investor kay Sir Delfin.

“Ah, no! No!” sambit nito kaagad. “She my temporary secretary,” dugtong pa nito sa mga kausap. Ako naman ay parang binuhusan ng malamig na tubig. Ang kulang na lang ay mag-walk out ako sa harap ng mga ito. Kaya naman tahimik na lang ako habang nagmi-meeting sila. Masaya naman ang mga ito habang tinatingnan din ako.

“Look she’s so pretty, I wish I have a secretary like her,” papuri nito habang itinuturo pa ako. Kung ang mga ito ay puro papuri ang naririnig ko, kay Delfin naman ay wala akong nahitang compliment. Well it's okay alam ko naman kung saan at kailan ko siya aatakihin. Para siyang dagang na-corner ng isang malaking ahas. Natawa na lamang ako sa isiping iyon. At ng mapatingin ako sa gawi nila ay nakita kong kumindat sa akin ang isa sa mga investors.

“Are you hungry? Do you want anything?” tanong nito sa akin at hindi pa ito nakuntento ay lumipat ito ng upuan at tinabihan ako.

“No thanks, all of this is enough,” tipid kong sagot at sinamahan din ng tipid na ngiti. Tumango-tango ito sa akin. Ngunit maya maya ay muli itong bumaling sa akin habang ang iba ay abala sakanilang pinag-uusapan.

“Am, Jessica right?”

“Y-Yes Sir,” sagot kong muli sa lalaki.

“Do you have a boyfriend right now? Oh, I’m so sorry for if I’m asking you,” sambit pa nito. Natawa naman ako sa lalaki. Kung titingnan ko siya ay may itsura din naman ito. Nahahawig ito kay Jacky Chan. Kung mahilig lang ako sa mga Chinito ay okay na sana. Kaya lang wala sa kanila ang nais ko. Na kay Delfin. Dahil ang nais ko ay maagaw kay Carla ang lahat. Ang lahat-lahat. Isang fact na hindi ko magawang itanggi sa sarili ko.