Chapter 2

THADDEUS

“VIP Room 35.” 

Napatingin ako sa black card na hawak niya may nakalagay itong numero sa gilid. Nandito kami ngayon ni Diego sa isang 7 star hotel dahil dito niya nais magkita. 

“What's the meaning of this?” nagtatakang tanong ko sa kanya nang ipilit niyang ilagay sa kamay ko ang itim na card. 

“Hindi ba sinabi ko sa'yo na ako na ang gagawa ng paraan upang matapos ang problema mo? Then Do it. Ako mismo ang pumili ng babae para sa'yo. Don't worry, hindi niya makikita ang mukha mo dahil nakatakip ang mga mata niya. Just make love to her at kapag natapos ka na bumalik ka dito.”

“What? Nasisiraan ka na ba Diego? Hindi ako pumunta dito para makipagkita sa babae. You said we're celebrating our anniversary, remember?” Kunot noo na tanong ko sa kanya. Na-upo siya sa kama at tumabi sa akin. Kinuha niya ang kamay ko at hinalikan ito. 

“We have more time to celebrate, love. Pero hindi mo maaring palagpasin ang chance na ito. May dalawang buwan ka na lamang na palugit sa lolo mo. Kapag hindi mo siya agad nabigyan ng apo. Paniguradong ililipat niya lahat sa charity ang lahat ng ari-arian niyang pinaghirapan din ng mga magulang mo.” katwiran niya sa akin. Hinila ko ang kamay ko at napatayo ako. 

“So anong gusto mo? Habang nandito ka may ibang babae akong kinak@ma? Okay lang sa'yo yun Diego?”

“Of course not! That's why i'm giving you an option na kung ayaw mo talaga sa kundisyon ng lolo mo. Magpunta na lamang tayo sa kanya at sabihin natin na gay ka at aminin mo ang relasyon nating dalawa!” 

“You know that my grandpa is a crazy old man. Do you think matatangap niya kapag nalaman niyang gay ako?  Do you think mauunawaan niyang may apo siyang bakla na may lalaking karelasyon? It’s not easy Diego–”

“I know, Thaddeus. Kaya ko nga ito ginagawa para hindi ka na mahirapan eh. Kung puwede nga lang ako na ang gum@law sa babae tapos spe.rm mo na lamang ang ip@sok mo doon gagawin natin eh. Mahirap Din ito for me pero kung hindi tayo magte-take ng risk hindi lang future mo ang mawawala sa'yo pati ang malaking bahay na ala-ala mo sa yumao mong mga magulang at pupulutin ka na lamang sa kangkungan.” giit niya sa akin. Napasabunot ako sa aking sarili at napabuntong hininga. Gusto ko na ring matapos ito at ayoko nang pag-awayan pa namin ito ng paulit-ulit. 

“What if nabuntis ko siya? Kailangan ko din ba siyang pakasalan?” 

“No, wala yun sa contract namin ni Myla.” Sagot niya sa akin. 

“Myla? Yun ang pangalan niya?” 

Sunod-sunod siyang umiling. “Hindi siya ang babaeng naghihintay sayo sa VIP room. Kaibigan ito ni Myla at ayaw niyang sabihin maski ang pangalan nito. Ang mabuti pa, umakyat ka na bago pa magbago ang isip ng kaibigan ni Myla. Kapag nagmatigas ka pa rin ako na mismo ang magsasabi sa lolo mo ng lahat.” 

Mariin ko siyang tinignan pero sa huli wala na rin akong choice.

“O-okay, i'll do it.” 

Kaagad ko siyang tinalikuran ngunit nang lalabas na ako sa pinto ay pinigilan niya ako. 

“I h@te to say this but, make sure you make her pregnant. Understand?” 

Tango lamang ang naging tugon ko sa kanya. Labag pa rin sa loob ko ang gagawin ko ngunit pagkatapos ng gabing ito. Sana matapos na ang problema ko. Tangan ang numero akong sumakay sa elevator patungo sa VIP room na sinabi niya sa akin. Ngunit habang nasa elevator ako may kakaiba akong nararamdaman. Para akong pinagpapawisan at mainit sa pakiramdam. Inalala ko kung ano yung nakain ko kanina dahil baka may bawal akong nakain na nagtrigger ng allergy ko ngunit hindi naman ganito ang nararamdaman ko kapag may allergy ako. Hangang sa naalala ko ang ininom naming red wine kanina. Hindi kaya may hinalo doon si Diego? 

Nang tumigil ang elevator ay napaghawak ako sa gilid ng pinto hindi ko maipaliwanag parang may gustong gawin ang katawan ko. Ilang hakbang lang nagawa kong makita ang pulang pinto na may nakasulat na room35. Hindi ko na nagawang kumatok pa at kaagad kong binuksan ang doorknob at pumasok ako sa loob. Pagkatapos ay inilock ko ang pinto. Nilabanan ko ang kakaibang pakiramdam at humakbang ako upang hanapin ang babaeng tinutukoy ni Diego hangang sa mabangong amoy ng scented candle ang nalanghap ko nang buksan ko ang isang malaking pinto. Napunta ang tingin ko sa malaking kama kung saan may nakahigang babae, napahawak ako sa aking noo. Habang tumatagal pakiramdam ko lasing na l@sing ako. Unti-unti ang naging paghakbang ko palapit sa kama nang masilayan ang babaeng nakahiga suot ang kulay pula at manipis na pantulog. Hinagod ko siya ng tingin mula sa nakalugay niyang buhok, sa nakatakip na pulang tela niyang mata. Pababa sa kanyang pulang labi dibdib at impis na tiyan. Makinis din siya at amoy na amoy ko ang mabango niyang amoy na paborito kong amoy kapag magkasama kaming dalawa ni Diego. Naupo ako sa kama at napansin ko ang panginginig ng kamay niyang nakapatong sa kanyang tiyan. 

“Is this your first time?” Pabulong na tanong ko sa kanya. Umawang ang kanyang bibig at kinagat niya ang kanyang labi na ikinasinghap ko. Sigurado akong dahil sa nilagay na gamot ni Diego kaya ganito ang nararamdaman ko ngayon. Gusto niya talagang siguraduhin na tatapusin namin ang problema namin kay Grandpa sa lalong madaling panahon. 

Wala sa sariling kinuha ko ang kamay niya at pinisil ito. Hindi ito kasing lambot ng kamay ni Kristel pero may kakaiba akong naramdaman na hindi ko maipaliwanag. 

“This is my first time too. Minsan kahit hindi natin gusto. Kailangan nating gawin dahil wala tayong choice. I'll give you last chance, kapag ayaw mo hindi natin itutuloy–”

“No, please…ituloy natin…ikaw na rin may sabi may mga bagay na wala tayong choice. Then let's do it.” sambit niya. Napatigil ako nang marinig ko ang boses niya. Pamilyar kasi ito sa akin parang narinig ko na ito pero hindi ko maalala. 

Binitawan ko ang kamay niya at nilapitan ko ang switch ng ilaw pagkatapos ay ini-off ko ito. Walang ibang ilaw sa room namin kundi ang liwanag ng buwan na sumisilip sa glass window. 

Sinimulan kong tangalin ang coat na suot ko hangang pati ang polo ko ay tinangal ko na din. 

Kinalas ko ang suot kong belt at bumagsak ang pantalon ko sa sahig. Nakaligo na naman ako kanina sa room namin ni Diego kaya hindi ko na kailangan pang maligo. Pagkatapos ay sumampa ako sa kama At tumabi ako sa kanya.  

“Kung may ipapagawa ka sa akin. I-guide mo ako dahil hindi ko alam.” 

“No need, just lay your body on the bed and let me do this.” 

Pagkatapos kong mag-ipon ng hangin sa dibdib ay humarap ako at umib@b@w sa kanya. Pinagmasdan ko ang kanyang naka-awang na labi. I know kinakabahan siya at nilalakasan lang din niya ang loob niya. Kaya kailangan ko na itong bilisan, because i can't control myself anymore.

Hinawakan ko ang kanyang pisngi.

“I want to remove your blindfold. Don't worry, I already switched off the lights.” bulong ko sa kanya. 

Tinaas niya ang kamay niya at siya na mismo ang nagtanggal ng takip sa kanyang mga mata. 

I can't clearly see her face but i felt strong sens@tion na gumagapang sa himay-may ng kat@wan ko. And then I claimed her soft and sweet lips. 

BASHA

3 days ago….

Kinabukasan pagkatapos akong ipagtabuyan ni Arturo ay bumalik akong muli sa kompanya. Ngunit ipinahuli nila ako kaagad sa mga pulis. Kung hindi dahil sa connection ni Myla hindi ako makakalaya. Umurong din sila sa kaso dahil malaking abala pa daw ito sa aking ama. 

Nagawa ko ngang makalaya at ngayon ay nanunuluyan ako sa maliit na apartment ni Myla, ngunit hindi ko naman kayang umuwi ng Quezon dahil wala pa rin akong dalang malaking halaga. 

“Pasensya ka na Myla, ayoko sanang maging pabigat sayo–”

“Ano ka ba naman Basha? Sino pa ba ang magtutulungan kundi tayo lang hindi ba? Kung may ganun lang din akong pera hindi ako magdadalawang isip na tulungan ka. Kaya lang wala naman akong kilala na mayaman na puwede nating hiraman lalo pa't sa hirap ng buhay ngayon.” 

Nanlulumo akong sinubsob ko ang mukha ko sa mesa. Hindi masakit sa akin ang itaboy ako na parang h@yop ng aking ama. Dahil ang mas masakit sa akin ay wala akong magawa para sa mama ko. At ayokong bumalik ng bigo. 

“Hindi ko na alam ang gagawin ko, kahit kaluluwa ko willing akong ibenta para lamang gumaling ang mama ko. Alam mo naman na siya na lamang ang meron ako Myla. At habang buhay kong dadalhin kapag wala akong nagawa at hayaan ko na lamang siyang mawala sa sakit niya.” 

Nagsimulang magbagsakan ang aking luha. Life is unfair, bakit ang ibang tao nakukuha nila ng madali ang mga gusto nila sa buhay. Bakit ang ibang tao blessed sila nang ipinangak at bakit kami kailangan na paghirapan namin ang lahat ng bagay na gusto naming makuha? Ano kaya ang naging kasalanan ko para danasin ko ang hirap na ito. Walang-wala na nga kami may sakit pa si mama. Kung hindi nga lamang sa trabaho ko sa coffee shop. Hindi ko maitatawid ang pang-araw-araw namin ni mama. Kahit kaunting ipon ay wala ako dahil naubos na ito sa pampagamot sa kanya. 

“Basha, sigurado ka ba na gagawin mo ang lahat? Ayoko sanang i-offer to sayo dahil bestfriend kita. Kaya lang wala na rin akong maisip na iba pang paraan.”

Napa-angat ako ng tingin dahil sa sinabi ni Myla sa akin. 

“Oo, Myla. Kahit ano! Gagawin ko mapakapag-uwi lamang ng pera para ka mama at mailipat siya sa mas magandang hospital dito sa Maynila.” 

Malalim siyang bumuntong hininga. 

“May kakilala akong customer namin sa Casino. Regular customer namin siya at malaki siya gumastos kaya isa siya sa mga VIP customer na ina-assist ko. Nabangit niya ang tungkol sa kaibigan niyang naghahanap ng sorrugate dahil hindi daw magka-anak yung kaibigan niya. Tinanong niya ako kung gusto ko pero tumanggi ako. Inalok pa niya ako ng limang milyon para pumayag ako. Ngunit nang sabihin niyang kailangan kong makipags!ping lalo akong tumanggi sa kanya. Kahit bigyan pa niya ako ng another five milyon kapag nagawa kong mabigyan ng malusog na anak ang kaibigan niya. Binigyan pa niya ako ng numero sakaling magbago ang isip ko.” Paliwanag niya sa akin. Napa-isip ako sa sinabi niya. Pero hindi ko ata kakayanin ang ganung bagay. Iningatan ko ang sarili ko dahil wala pa sa isip ko ang magkaroon ng asawa para masuklian ko pa ang sakripisyo ng mama ko sa akin ngunit sa halagang yun maipapagamot ko na si mama mabibigyan ko pa siya ng maayos na bahay at makakapag-umpisa din kami ng maayos na negosyo. 

“Best, kung hindi mo kaya baka may iba pa tayong mahanap na paraan–”

Natigil ang pagsasalita niya nang tumunog ang phone ko at bigla akong kinabahan nang makita ang number ni ninang Emma. Kaagad kong sinagot ang tawag niya at narinig ko na lamang ang paghagulgol niya sa kabilang linya. 

“A-ano pong nangyari?” Nangingilid ang luhang tanong ko sa kanya. 

“Basha, kritikal na ang mama mo…kailangan na niya ng heart transplant. May donor na nakuha ang doctor pero sa maynila daw ito kaya kailangan nang ibyahe ang mama mo papunta sa saint luke's hospital…Go signal mo na lamang ang kailangan nila at dalawang milyon para sa operasyon…kapag hindi pa siya nailipat bukas ng gabi paniguradong hindi na kakayanin ng mama mo…” 

Nanginig ang aking labi at sunod

“Ninang, ikaw na po ang bahala sa kanya…gagawa po ako ng paraan…tatawagan ko agad kayo bukas ng umaga…” Humihikbing sabi ko sa kanya pagkatapos ay binaba ko na ang hawak kong phone. 

“Saan ka pupunta?” Nangingilid ang luhang sabi ni Myla sa akin Nang damputin ko ang bag ko at akmang aalis na ako. Narinig niya kasi ang usapan namin ni Ninang.

“H-hindi puwedeng umiyak lang ako dito Myla. Kailangan kong bumalik sa tatay ko para humingi ng pera. Kahit pagtrabahuhan ko habang buhay ang pambayad sa kanya kahit magpa-alila ako para lamang bigyan niya ako ng ganun kalaking halaga gagawin ko–” 

“Best…diba nagbanta ang Arturo na yun na kapag bumalik ka ulit doon kakasuhan ka na nang tuluyan?” 

Umiling siya sa akin upang hindi ko na gawin. 

“Hindi na kita matutulungan pa kapag nakulong ka ulit at lalong hindi mo na makikita pa si Tita Edna.” giit niya. 

Mahigpit ang hawak ko sa doorknob ng pinto hangang sa napasalampak na ako sa sahig at humikbi na lamang. Pinilit kong pigilan ang aking emosyon dahil wala naman itong maitutulong sa akin lalo pa't mahalaga ang bawat segundo para sa buhay ng mama ko. 

“Best…” Naawang sabi niya sa akin. Nagpunas ako ng luha at tumingin ako sa kanya. 

“Tawagan mo ang kakilala mo, at ipakilala mo ako. Yun na lamang ang pag-asa ko. Please, Myla…” Paki-usap ko sa kanya.

“Sigurado ka na ba, Basha? Hindi mo ba ito pagsisihan?” 

“Hindi, mas pagsisihan ko kapag namatay si Mama. Desperado na ako, Myla.” 

PRESENT

Napasinghap ako nang maglakbay ang kanyang palad sa aking manipis na damit na tanging tumatakip lamang sa hub@d kong katawan. Pumayag ako sa kasuduan namin ni Sir Diego kapalit ang dalawang milyon na paunang bayad. Dahil pinakiusapan namin siya para masimulan na agad ang operasyon. Bago ako nagpunta dito sa hotel ay tapos na ang operasyon ni mama at ino-observe pa ito kung magiging successful ang pagtangap ng bagong puso sa katawan niya. Kaya kahit paano nabawasan na ang bigat sa loob ko. Ngayon ang haharapin ko naman ay ang kabayaran ng halaga na nakuha ko. Ang sum!ping sa isang lalaki na hindi ko kilala at hindi ko puwedeng makilala. Kaya kinailangan na takpan ang mga mata ko ngunit hiniling niyang tangalin ko ang blindfold ko at sinunod ko siya dahil patay naman ang ilaw. Magkahalong pandidiri, kaba at hindi maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon nag-uumpisa na siyang tanggalin ang s@plot ko. At nang idilat ko ang mga mata ko ay naaninag ko ang parang anino ng lalaking unti-unting uma-@ngkin sa akin. Napanatag ako sa boses niya lalo nang sabihin niya sa akin na may mga bagay na wala kaming choice kundi tanggapin na lamang. Ngunit kailangan ko siyang bigyan ng anak kapalit ng halaga na nakuha ko kay Sir Diego. 

Napa-igtad ako nang maramdaman ko ang kanyang labi sa akin. Hindi lang siya mabango kundi mabango din ang kanyang hininga. Maingat din siya sa mga kilos niya pati ang paghaplos niya sa akin ay napaka-gentle. Taliwas sa inaasahan ko. Ang mabigat na paghinga lamang niya ang naririnig ko. 

“Open your lips.” Bulong niya sa akin. Napalunok ako at ini-awang ang aking labi. Muli niya akong hinalikan ng banayad ngunit hindi na katulad ng kanina dahil ipinasok na niya ang kanyang d!ila sa loob ng bib!g ko. Narinig ko  siyang mahinang umung00l. Hangang sa sumusunod na ang katawan ko at napapahawak na rin ako sa beywang niya. Lumap@t ang hubad niyang kataw@n sa akin at nabawasan ang lamig ng room dahil sa in!t na pinagsasaluhan naming dalawa. Hanggang sa bumaba ang kanyang labi sa aking baba, leeg at balikat.  Nakagat ko ang ibabang l@bi dahil sa kakaibang pakiramdam na tumutulay sa aking katawan.  Ito na siguro ang epekto ng pina-inom sa akin ni Sir Diego na staff pa ng hotel ang nagdala. Kailangan ko daw ito para masiguradong pareho kaming mag-enjoy at mabuo ang sanggol na dadalhin ko. Hanggang sa namalayan ko na lamang na kusa nang kumakawala ang malakas na ung00l sa aking labi nang angkinin niya ang dalawang matayog kong bundok. Para siyang sanggol na pinagsawa ang sarili sa aking D!bD!b. 

Napahawak ako sa kanyang buhok at lalo niyang hinawi ang aking hita. Ramdam kong may k@t@s nang lumabas sa aking kaangk!nan dahil mabilis na dumulas ang dal!ri niyang pumapa-!kot sa sensitibong partee ng aking k@t@wan. Ngunit nang subukan niyang ip@sok ang kanyang d@lir! Ay naitulak ko siya ng bahagya dahil sa naramdaman kong sak8. 

“You can't stop me now dear…If you can't handle my f!ngers– how do you handle my sh@ft?” Mahinang bulong niya sa tenga ko. Nakagat ko ang ibabang labi. Kakaiba ang boses niya parang malalim at masarap pakingan pero hindi ko maalis ang takot ko. 

“Sorry…ituloy mo ulit please…” Napilitan kong sabi sa kanya. Pinagh!walay niya ulit ang h!ta ko ngunit nasa d!bd!b ko na ang isa niyang kamay. Siniil niya ako ng hal!k sa lab! at naramdaman ko na lamang ang biglang pagp@sok ng matig@s at mal@king bagay sa gitna ng h!ta ko. Napas!gaw ako nang isag@d niya pa ito hangang sa napa-iyak na ako dahil sa sak8. 

Tumigil siya at nag-angat ng tingin. Na-aninag ko ang makapal niyang kilay at matangos niyang ilong. 

“S0 t!ght…i can't imagine that this is so g00d.” 

Halos mawalan ako ng mal@y nang magsimula siyang gumalaw. Nanginig lalo ang katawan ko pero mas nag-init ang pakiramdam ko. Ang kaninang gentle ay naging mas agresibo sa pag-angk!n sa akin. Hindi ko alam kung ilang minuto o oras na kaming dalawa pero sa dalawang beses na pag-@ngkin niya sa akin. Imposibleng walang mabuo na sanggol sa sinapupun@n ko. Ang sanggol na hindi ko puwedeng angkinin. 

Tuluyan akong nawalan ng malay sa pangalawang beses. Ngunit bago ako mawalan ng malay naramdaman ko pa ang pagkumot niya sa hub@d kong kataw@n at ang paglapat ng kayang l@bi sa aking lab! bago siya umalis ng tuluyan.