Isla Malinao, CatanduanesNaglalakad-lakad ako dito sa dalampasigan para manguha ng mga shell hindi kalayuan sa bahay namin ng may makita ako na parang may bagay na nasa aplaya kaya tinungo ko ito kaagad, nagulat ako ng makita ko na hindi bagay kundi tao na walang buhay ang nakita ko kaya nahintakutan ako na napaatras.Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko dahil ngayon lang ito nangyari, kusa kong inilibot ang paningin ko sa paligid baka may mga tao na nandito pero wala naman. Si nanay ay nasa bahay at nagluluto ng tanghalian gusto kong tumakbo palayo dahil natakot ako pero nanaig ang kuryosidad ko at lumapit sa taong nakadapa. Lumapit ako dito at napalunok ako ng makita ko na isang lalaki pala ito na wala ng buhay naalala ko ang tinuro sa akin ni nanay kung paano malalaman kung buhay ba ang isang tao o hindi na katulad ng ginawa niya kay lola ng makita na lang namin na wala na itong buhay. Inilapit ko ang kamay ko sa bandang leeg ng lalaki at kinapa ang pulso niya laking gulat ko ng
Nagising ako na parang pinupukpok ang ulo ko kaya napapikit ako ng mariin at muling dumilat para makita kung nasaan ako medyo masakit rin ang likod ko dahil sa papag na hinihigaan ko.Wala akong maalala kahit pinipilit ko pa pero nagbibigay lang ito ng sakit sa ulo ko. Bumangon ako ng dahan-dahan kaya lang ay parang may makirot sa akin kaya kinapa ko ang tagiliran ko nasalat ko na may benda ako dito at may sugat pala ako. Pati na rin ang ulo ko mayroon ring benda nakasuot ako ng puting t-shirt na bahagya lang lumuwag sa akin at isang maong na pantalon.Linibot ko ang paningin ko sa maliit na kwarto wala namang masyadong nakalagay maliban sa maliit na cabinet at sa tabi ng papag ay isang vanity table na may salamin at ilang pambabaeng kagamitan ibig sabihin kwarto ito ng isang babae.Ang pinto ng kwarto ay manipis lamang na kurtina tumayo ako at paika-ika pa akong humakbang papalabas nakita ko na mayroong tao na kapwa pa tulog sa maliit na sala, isang may katandaan na babae at isang
Nakatanaw ako sa papalubog na araw ng mahagip ng mga mata ko si Heart na naglalakad-lakad sa tabing dagat di-kalayuan mula dito sa kinaroroonan ko.Aaminin ko na mayroong unti-unting sumisibol na pagnanasa sa batang babae, kapag malapit siya ay binubuhay nito ang pagkalalaki ko kaya madalas sumakit ang puson ko.Ang mapula niyang labi na parang ang sarap halikan at sipsipin, ang sumisibol na niyang suso na bumabakat sa suot niyang sando o di kaya ay kamison. Lalo na kapag naliligo siya sa dagat.Ito agad ang tumatambad sa akin na ni hindi man lang niya napapansin dahil sa kainosentihan niya.Pinalaki talaga siya ng kanyang ina walang alam sa mga ganitong bagay.Mali ang pagnasahan ang batang ito na walang ideya sa mga iniisip ko, napakainosenteng dalaga."Kuya!" Napatingin ako sa kanya ng masaya siyang kumakaway sa akin.Ngumiti ako at lumapit sa kanya.Napaka-ganda niya sa malapitan ewan ko kung ano ang nagtulak sa akin na akayin siya sa may likod ng batuhan. Wala ang nanay niya dahi
Kanina ko pa hinahawakan ang mga labi ko pakiramdam ko ay namamantal na ito.Lalo lang itong namula kinabahan ako dahil baka mahalata ni nanay at magtanong siya. Ano ang sasabihin ko? Napabuntong-hininga na lang ako hindi ko alam kung bakit kailangan kong magustuhan iyong halik na iyon.Ang halik ay para lamang sa mga taong mayroong relasyon sa isa't isa tulad ng mga mag-kasintahan o mag-asawa, wala naman kaming relasyon ni Kuya Raphael kaya sa palagay ko mali ang ginawa namin pero nakaramdam ako ng kakaiba lalo at tuwing hahawakan niya ako at ang halik na iyon ay nagugustuhan ko kahit alam kong bawal.Tumanaw na lang ako sa papalubog ng araw at hinihintay si nanay.Napatingin ako sa may kubo ni kuya nakita ko siyang nakatanaw rin sa dagat parang ang lalim ng iniisip niya. Nakakalungkot nga lang alam kong pinipilit niyang maka-alala pero lagi rin sumasakit ang ulo niya. Tulad kanina ng nasa ilog kami.Bigla siyang tumigil sa paghalik sa akin dahil biglang kumirot ang ulo niya at paul
Hindi mapuknit ang ngiti ko habang nakatingin kay Raphael habang ibinababa ang mga pasalubong niya mula sa bangka.Kasama niya ang dalawang lalake na ipinakilala niya sa amin kanina ni nanay si Kuya Adrian at si Kuya Miko na mga pinsan pala niya.Kanina pa rin sila nagbubulungan na hindi ko alam kung para saan namula ako ng maalala ko ang ginawa ko kanina kaya nahihiya ako sa kanila hanggang ngayon.At isa pa mga ibang lenggwahe ang mga pinaguusapan nila, english yata ang tawag dito dahil halos hindi ko maintindihan ang sinasabi nila."Napakarami naman ng mga ito hijo pang limang buwan na yata iyan." Sabi ni nanay na hindi makapaniwala sa mga nakikita namin na mga pagkain."Kulang pa po iyan bumili ako ng maraming tubig na inumin nasa yate pa yong iba para hindi kayo kumukuha sa talon ng inumin na tubig." Sabi ni Raphael na binubuhat na ang galon ng tubig."Pasensya na kayo dito sa pinsan namin at nagpa grocery ng ganito karami." Natatawa na turan ni Kuya Adrian kaya napangiti ako sak
Hindi ako makapaniwala na makakabalik ang alaala ko ng maaga at ang una kong naisip ay tumawag sa pinsan ko dahil ito lang ang tanging tao na mapagkakatiwalaan ko.Nagpaalam ako kay Heart at sa nanay niya para pumunta ng bayan nakita ko kung gaano kalungkot si Heart pero nangako ako na babalik ako.Sakay ang bangka ni Nana Nely ay pumunta ako ng pinaka bayan at dito naghanap ako ng telepono buti na lang ay natatandaan ko pa ang personal na numero ni Adrian kaya agad ko itong dinial.Nakailang ring lang ay taranta ang boses sa kabilang linya na sumagot at nabosesan niya agad ako at halos hindi ito makapaniwala na buhay ako matapos ang ilang buwan kong pagkawala.Sinabi ko sa kanya kung na saan ako eksaktong lugar at agad itong pupunta sa akin at kasama niya ang isa pa naming kaibigan at isang abogado din katulad ng pinsan ko.Hindi makapaniwala ang dalawa na makita ako alam ko na ginamit ni Miko ang pribado niyang eroplano para makarating agad dito at ito pa ang nag-drive nito."Marami
Nakatingin lang ako dito sa nakaharang na salamin sa loob kung na saan si nanay na hindi pa gumigising.Sabi ni Raphael ay kailangan ilagay si nanay sa loob nito para maobserbahan ng mga doktor kaya kahit hindi ko maintindihan yong iba na sinabi niya ay tumango na lang ako.Ang mahalaga ay ligtas si nanay at may tiwala ako sa mga doktor na tumitingin sa kanya kaya magkakasya na lang ako dito na panoorin siya."Heart halika na." Napatingin ako kay Raphael kaya napatango ako."Uuwi na po tayo?" Tanong ko sa kanya kaya tumango lang siya at inakay ako papasok ng elevator natandaan ko ang pangalan bg kwartong ito na tinuro sa akin ni Raphael."Oo kailangan natin na bumalik sa isla." Sagot niya kaya tumango lang ako. Naalala ko si Alyssa ayaw nito na magkahiwalay kami noong namili kami pero kailangan na niyang unuwi kaya nalungkot ako."Si Alyssa kailan ko ulit siya makikita?" Tanong ko kay Raphael kaya napatingin siya sa akin habang nagda-drive ng kotse. "Bibisita siya ano man na oras kay
Wala akong imik kanina pa dahil nahihiya ako sa mga magulang ni Raphael na nakatingin sa akin ngayon at katabi ko si Raphael na hawak ng mahigpit ang mga kamay ko."She is the daughter of the woman you help with Raphael?" Nagsalita ang ina ni Raphael at ingles na naman."Mom can you talk in tagalog instead?" Turan naman ni Raphael na humigpit ang hawak sa kamay ko."Oh pasensya na hindi ka ba nakakaintindi ng ingles hija?" Baling sa akin ng babae kaya magalang akong tumango."Ano ang pangalan mo hija?" Tanong niya sa akin."Heart Serenety po." Magalang ko na sagot at napatango lang siya at tumingin kay Raphael."Son can we for awhile?" Sabi nito na tinitigan muna ako bago tumayo at nauna ng lumabas ng bahay."Pasensya ka na sa asawa ko hija ganun lang talaga ang ugali niya." Sabi sa akin ng ama ni Raphael, magkamukha silang mag-ama parehong gwapo at may pagka-istrikto ang buska ng mukha parang nakakatakot kung magalit."Okay lang po." Mahina ko na turan."Ako si Enrique at ang pangala