LIMANG photo shots na may iba't ibang pangahas na pose ang tumapos sa pictorial ni Larabelle nang araw na iyon. Inabot sila ng alas kuwatro ng hapon dahil panay ang break ni Kris.
"Overnight tayo rito, kaya mag-enjoy ka muna sa pool habang hinahanda pa ang dinner," abiso ni Myrna sa kaniya. "Okay, ikaw ba hindi maliligo? Samahan mo ako, ang sarap ng tubig," yaya niya sa manager at lumusong agad sa tubig. "Mamaya na ako pagkatapos ng hapunan. Late night swim. Anyway, napag-isipan mo na ba ang tungkol sa tv commercial?" tanong ng babae na na nagkasyang manood lang muna sa kaniyang nakatampisaw siya sa tubig. "Hindi pa. Saka na lang siguro pagkatapos nating kausapin ang may-ari at malaman ko kung ano ang term of conditions ng kontrata." "Okay, ikaw ang bahala. Doon muna ako sa room, tatawagin kita kapag ready na ang dinner natin." Nagpaalam si Myrna at iniwan siya roon. Sinulyapan niya si Kris na nagliligpit ng video-cam at ng stand. Hindi na nito suot ang jacket at halos mabilang niya ang bawat pagpiksi ng masels nito sa braso at likod tuwing kumikilos. "Mag-o-overnight ka rin dito, Kris?" tanong niya sa lalaki. Tumango lang ito at naglakad paalis bitbit ang video-cam at stand. Sinulit niya sa pagbabad sa pool ang natitirang oras bago ang hapunan. Wala sa plano nila ang mag-overnight pero okay na rin, na-enjoy niya nang sobra ang tubig. Sa VIP dining room naka-set-up ang dinner. Pag-ahon niya sa pool ay dumeretso na siya roon, suot lang ang beach dress ang basang tanga pair sa ilalim. Nandoon na rin sina Kris at Myrna. Pinag-urong siya ng lalaki nang bakanteng silya sa tabi nito. Natakam siya sa mga pagkaing nakahain. Amoy pa lang halatang ang sasarap at lahat ay paborito niya, lalo na ang tinulang native chicken. "Thank you, Myrn," para siyang bata na may malaking ngiti habang nagpapasalamat sa kaniyang manager. Alam nito ang mga gusto niyang pagkain, tiyak sinabi nito sa care taker ng resort. "You're welcome, kain na tayo?" "Oh, salamat," sabi niya kay Kris na nilagyan ng Japanese rice ang pinggan niya. Hindi na siya nagtataka pa. Kahit hindi madalas na magkasabay silang kumain, alam niyang likas dito ang pagiging maalaga. Kumuha siya ng isang pirasong matcha chocolate na may cookies at iyon muna ang kinain. Pagkatapos ay tinikman niya ang sabaw ng tinulang manok. Perfect! Ang sarap nga! Medyo maanghang pa. Ganitong-ganito ang luto ng nanay niya noon na paborito rin ng tatay niya. "Try this one." Nilagyan ni Kris ng beer buttered fish ang pinggan niya. Inilapit din nito ang kinalalagyang platter ng steamed lobster. Hindi lang ang swimming pool, pati ang hapunan ay sulit na sulit. Nabundat siya sa kabusugan. Nakailang ulit siya nang dighay habang nagpapababa ng kinakain sa may bakuran ng resort. May kubo roon na gawa sa mga katutubong materyales tulad ng nipa at kawayan. "Lara, may dumating na gifts para sa iyo. Nasa kuwarto mo," inform sa kaniya ni Myrna na nakatayo sa may smoking area ng bakuran at naninigarilyo. Hindi agad siya nakakibo. Gifts? May kliyente ba siya ngayon? "S-sige, Myrn. Titingnan ko, salamat." Kabado siyang nagtungo sa kaniyang room. Wala pang isang buwan mula noong huling kliyente niya. Sinapit niya ang silid at urong-sulong ang paghawak niya sa doorknob ng pinto. Pero useless din naman kung magpadaig siya sa nerbiyos. Kailan ba siya masasanay? A bunch of red Tulips, champagne bottle at cash money na naka-bundle by hundred thousand ang nakalatag sa kama. Estimated three million again. Anim na milyon na ang kinita niya mula sa kliyente ngayong buwan lang na ito. Dati, kada tatlong buwan lang siya nagkakaroon ng kliyente. Ito ang unang pagkakataon na sa isang buwan ay nakadalawa siya. Six million plus four million para sa talent f*e niya, mayroon siyang ten million. Solve na ang anim na buwan na gamutan ni Larry plus bayarin sa school. Pwede na siyang tumanggi sa mga susunod na kliyente niya. Ito lang ang tanging consolation niya sa sarili. Ang kaligtasan ni Larry at komportableng buhay ng mga kapatid. Nilikom niya ang pera at ipinasok sa itim na hand carry bag na nandoon. Ang tulips ay nilipat niya sa mesita at ang champage bottle ay binuksan. Ininom niya iyon mula sa bote at hindi na gumamit ng baso. Sakto lang din, para mabilis siyang matunawan sa kinain niya, sobrang busog pa rin niya. ❇ PUMASOK ng kuwarto ni Larabelle si Leon. Bagsak na sa kalansingan ang dalaga. Nakataob ito sa kama at naidlip pa yata. Nagtanggal ng shirt, pantalon at boxers ang lalaki. Tumuloy ng banyo. Walang singko minutos siyang nagbabad sa ilalim ng shower. Pinatay niya ang ilaw at binuksan ang lanpshade na korteng rosas na hindi pa namumukadkad. Sapat lang lamig at lilim ng liwanag niyon para tanglawan ang buong kuwarto. Lumapit siya sa kama. Maingat na hinubad ang beach dress na suot ni Larabelle at ang tanga pair na medyo basa pa. Umungol ito nang haplusin niya ang likod nito pababa sa mga hita. Nagising ito mula sa pagkaiidlip at akmang titihaya pero agad niyang niyakap mula sa likod. Ang kanan niyang kamay ay nag-landing sa dibdib nito. Pinisil niya iyon. Inipit sa gitna ng daliri ang nipple nito. "Close your eyes, Sweetheart. Do not look back, hm?" bulong niya at pinaglandas ang dila mula sa tainga nito pababa sa batok. Bahagya niyang inangat ang balakang nito at nang makakuha nang buwelo ay isinagad sa pagpasok ang nakaigting niyang pagkalalaki sa makipot nitong kahinaan. Marupok na halinghing ang lumaya sa bibig ng dalaga. Nangapa ang mga kamay nito nang makakapitan. Kinagat niya ang balikat ni Larabelle at marahas na umungol habang mabangis na sumusulong sa ilalim, sagad bawat pagsalpok niya sa naglalawang lagusan nito. Pvtang-ina, ang sarap! Walang pagbabago ang pagkabaliw na hatid nang pakiramdam na ito sa kaniya. Habang tumatagal ay lalo pang tumitindi na halos ikasabog ng puso niya, ng puson niya, ng kaniyang pagkalalaki. Tinutunaw pati ang katinuan niya at mga laman. Ang basag na tunog ay musikang hindi niya maikukumpara ang sining ng himig. Tinatangay siya paakyat sa hinahabol niyang sukdulan. Dinoble niya ang bilis nang pag-igkas ng balakang nang magbabala ang sistema niya para sa matinding pagputok. "Larabelle..." tiim-bagang niyang ungol kasabay nang pagkalat ng katas niya sa loob nito. "I'm sorry, but you are not yet ready to know the truth, though I regret fooling you any longer. I'm freaking scared to lose you, Lara." Magaan na mga halik ang ipinatak niya sa balikat at leeg ng dalaga habang nanatiling nakabaon ang haba niya sa pagkababae nito. Kinabig niya ito patagilid. Isinampay sa braso ang kanang binti at tinakpan ng kamay ang mga mata nito. Panibagong puwersa nang pag-atake ang sinimulan niya. It was first an obssession. Nang una niyang makita si Larabelle na naka-feature sa p**n magazine na kadalasang binibili ni Lex. Pure lust ang nadarama niya. Matinding pagnanasa. Lahat sa dalaga ay masarap sa kaniyang paningin. Mula sa mukha na hugis puso, almond eyes na kakulay nang malabnaw na tsokolate at pinatitingkad ng malalantik na pilik-mata. Matangos na ilong. Mga labi na nag-aalab ang pula. Likas na nasa tamang kurba at hubog ang katawan nito. Makinis at kasing liwanag ng buwan ang balat. Dibdib na sakto lang ang lusog para sa kaniyang mga kamay. Hindi niya ma-kontrol ang sarili pagdating sa dalaga. Hindi niya mapaamo at mapatahimik ang kaniyang pagkalalaki na halos bubutasin na ang pantalon niya. Ang epekto ni Larabelle sa kaniyang sistema ay isang bagay na hindi kayang ipaliwanag ng utak niya. ❇ NANLALATA si Larabelle nang magising. Hindi pa sumisikat ang araw, base sa nakita niya sa salaming bintana na nakahawi ang makapal na kurtinang biege ang kulay. Mabigat ang ulo niya pero hindi naman masakit. Wala siyang hang-over, siguro sa kakulangan lang nang tulog. Halos baldeng pawis din ang nilabas niya kagabi dahil paulit-ulit siyang inangkin ng kliyente niya. Nahimasmasan nga yata siya sa pagkalasing niya. Bumangon siya at sinipat ang katawan. Napangiwi. Ang dami niyanh kiss marks. Parang mga pasa na nagkalat sa kaniyang balat. Pati mga hita niya. "Arayy..." daing niya nang makaupo nang maayos. Ang hapdi ng pagkababae niya. Ilang beses ba iyon kagabi? Nanggigil naman masyado 'yong client niya. Halos ayaw na siyang tigilan. Sobrang hyper. Pero nagtataka siya kasi parehas lang ang pamilyar na sarap at sidhi ng pakiramdam ang rumehistro sa kaniya. Para bang iisang lalaki lang ang katalik niya mula pa noon. O, baka imahinasyon lang niya. Lasing din kasi siya. Pumasok siya ng banyo at naligo. Pagkatapos ay pinahiran niya ng soothing cream ang sensitibong parte ng kaniyang katawan, pati ang nipples niyang namamaga sa kagat. Buti na lang talaga may baon siyang cream at nakainom din siya ng pills nitong linggong ito. Nakapagbihis na siya nang sunduin siya ni Myrna roon sa kuwarto. "Aalis na tayo, ako na ang maghahatid sa iyo pauwi." Tumango siya at tipid na ngumiti. "Umalis na ba si Kris?" "Hindi pa. Nasa room pa siya, baka tulog pa. Magdamag na nagdilig kagabi sa prinsepepa niya, napagod siguro." Bumungisngis si Myrna at tinulungan siyang dalhin ang bag na kinalalagyan ng pera. "Nagdilig? Bulaklak ba 'yong prinsepepa?" inosente niyang tanong. "Oo, pinakamagandang bulaklak daw at nag-iisa lang sa garden niya." "Umuwi siya kagabi para lang magdilig?" Ngayon lang niya narinig na may ganoong pangalan ng bulaklak, ah. Pero pinagtawanan siya ni Myrna, hindi tuloy niya matukoy kung seryoso ang sinabi nito o biro lang. Pero paglabas naman nila ay naroon si Kris. May kausap ito sa cellphone. Napako sa kaniya ang malagkit nitong titig. Ngumiti siya. Tango naman ang naging tugon nito at nagpaalam sa kausap. Hinulog nito sa bulsa ng jacket ang cellphone at isinuot ang dark sunglasses. "Dito ka na sumakay." Binuksan nito ang pinto sa frontseat. "Si Myrna na raw ang maghahatid sa akin pauwi." "Dito ka na. Ako ang kasama mo papunta rito, ako ang maghahatid sa iyo pauwi. Sakay na," apura nito. "Myrn?" baling niya sa manager na humahagikgik. Ano kayang nakatatawa at parang tuwang-tuwa ito? "Kris, nagtanong si Lara kung umuwi ka raw ba kagabi para magdilig sa prinsepepa mo." Pero didma si Kris, parang walang narinig. Kinuha nito ang bag at ang iba niyang gamit. Ipinasok sa backseat ng sasakyan. No choice na siya kundi ang sumakay sa unahan. Isinara ng lalaki ang pinto at may sinabi kay Myrna pero hindi na niya narinig pa. "Kumain ka." Ibinigay nito sa kaniya ang paper bag bago binuhay ang makina ng sasakyan. "Nagpa-deliver ako ng choice breakfast kanina. May milk-choco rin diyan." "Salamat ha," sinilip niya ang laman ng bag. Fruits, salad, fried rice at pancakes. Mayroon ding beacon at omellete, fish fellet. Inabot nito mula sa likod ang bottle ng mineral water at binuksan. Uminom ito saka ibinigay sa kaniya ang bote matapos takpan ulit. "Ako lang ba ang kakain nito?" "Kakainin ko kung may matitira." Pinausad na ng binata ang sasakyan paalis ng resort. ❇ MULA sa likod ng suot niyang sunglasses, panakaw na sinusulyapan ni Leon ang katabing dalaga na kumakain. Mabuti naman at mukhang wala itong hang-over. Nasisilip niya sa suot nitong malambot na bestidang may malalim na neckline ang mga marka ng halik niya. "Huminto muna tayo para makakain ka," sabi nitong nilahad sa kaniya ang tinirang agahan. Sinadya nitong huwag ubusin ang mga iyon kahit single serve lang naman lahat ng in-order niya. Kinabig niya ang manibela at itinabi ang sasakyan sa shoulder ng highway. Nakababa na sila ng bundok at nasa provincial road na. Malapad ang kalsada at may tatlong lane. Sa kabilang side ay pampang, sa kabila naman ay ang coastal line. Kinuha niya ang food container at nagsimulang kumain, gamit ang disposable spoon and fork na ginamit ng dalaga. "Kris, pumasok ka ba sa room ko kagabi?" Humambalang sa lalamunan niya ang nilunok na beacon at muntik na siyang maubo. "Ano lang kasi, parang nakita kita." Kinamot nito ang tungki ng ilong. "Ewan ko, panaginip lang siguro iyon." Hilaw na tawa ang pinalaya nito. "Lara, in case may pambayad akong million sa iyo, papayag ka bang ikama kita?" Nakasalalay sa tanong na iyon kung may pag-asa siyang tanggapin nito bilang si Kristofher. Rumehistro ang gulat sa mga mata nito, pagkuwa'y sumimangot. "Pati ba ikaw, Kris? Akala ko kahit papaano iba ang turing mo sa akin at hindi bayarang babae. Although, alam ko naman na wala akong karapatang magmalaki pero kaibigan kita. Gaganyanin mo ba ang isang kaibigan?" "Sorry, that was insensitive of me." Bwesit! Unang attempt, palpak agad. "Okay lang, kahit naman magalit pa ako sa iyo, wala akong ibang kaibigan na pwede kong maasahan na iintindi sa akin at sa career ko, kayong dalawa lang ni Myrna." Tinanggal niya ang suot na sunglasses at tinitigan sa mga mata si Larabelle. "But I want you to know, I'm in love with you, Larabelle, and this is not something that millions can define. I hope you understand." Hindi nakahuma ang dalaga at umawang ang bibig.NAKARATING ng penthouse si Leon na walang nakuhang sagot mula kay Larabelle. Pero wala rin namang rejection. Naging tahimik lang ang dalaga sa natitirang oras nila sa biyahe, halos ayaw na nitong tumingin sa kaniya. Alam niyang hindi nito inaasahan ang pagtatapat niya nang nararamdaman kanina. Dapat siguro nagpigil siya at hinabaan pa ang pasensya. Pero hanggang kailan ba dapat? Nauubusan na siya ng oras. Siguradong matinding galit ang haharapin niya mula sa dalaga kapag nalaman nito na siya lang ang naging client nito mula pa noong nagsimula itong pasukin ang industriya ng porn magz."Good morning, Sir Leon!" bati sa kaniya ni Harry. Nag-abang ito sa labas ng executive elevator. "Good morning, Harry. It's okay I got this." Tumanggi siya nang tangkain nitong kunin sa kaniya ang video-cam. Kahit iyon, by reflexes ay ayaw niyang mahawakan ng iba. Ang video-cam na iyon ay exclusive lang para sa kaniya at kay Larabelle. Ang nagtatago sa lahat ng maseselan na larawan ng dalaga."May dum
PAKIRAMDAM ni Larabelle ay inabandona siya ng kaniyang kaluluwa. Si Kris bigla na lang sumulpot sa harap niya at nag-urong ng sila sa kaniyang tabi. Naupo at hinawakan ang sandalan ng upuan niya. Pilit niyang hindi pinansin ang lalaki pero lalo namang tumitindi ang malakas nitong dating. Nakatitig ito sa kaniya, nanonood habang kumakain siya. Pahirapan na pati ang paglunok niya sa malambot na laman ng sweet and sour meatballs. "Pwede ba, tigilan mo nga iyang katititig mo sa akin? Ang awkward kasi," angal niyang sinamaan ng tingin ang binata. Uminom siya ng tubig, hindi na kasi siya makahinga nang maayos."Just ignore me, I'm having a good time watching you eat." Itinuon nito ang siko sa mesa. Ipinatong sa nakakuyom na kamay ang baba na may manipis na anino ng balbas."Hindi nga ako makalunok, ano ba?" mataray niyang sita rito. Kinilabutan siya nang sumilip ang dulo ng dila nito at pumasada sa ibaba nitong labi. "Ang ganda mo." Lahat yata ng dugo niya ay napunta sa kaniyang mukha.
MATATAG na pinigilan ni Larabelle ang pagbuhos ng mga luha. Hindi pwedeng makita ng mga kapatid niyang pinanghihinaan siya ng loob. Siya ang sandalan ng mga ito sa pamilya nila. Sa mga ganitong pagsubok dapat magiging matibay siya alang-alang sa mga ito."Okay ka lang ba? Ano bang ginawa mo?" malumanay niyang tanong kay Louven. Itinawid niya ang kamay sa siwang ng rehas sa pagitan nila at marahang hinaplos ang panga ng binata.Parang niyuyupi ang puso niya habang pinagmamasdan ang mga pasa nito sa mukha. Hindi man lang muna ito ginamot bago ipinasok sa seldang iyon. Hindi pa naman napatunayan na ito ang may kasalanan sa nangyaring gulo."Itanong mo kay Larissa, Ate, kung ano'ng nangyari. Kanina pa niya pinagtatanggol ang sira-ulong Coin De Vera na iyon," naghihimagsik na sagot ni Louven at pinukol nang matalim na tingin si Larissa sa likuran niya."Coin De Vera?""Anak siya ni Cong. De Vera ng Sta. Catalina, 5th district," singit ni Kris na nakaalalay sa kaniyang tabi. "Congressman?"
COAL black button down long sleeves, acid wash pants at cross belt leather boots na kulay brown. Nakaangat sa ulo nito ang dark shades at hinawi ang iilang hibla ng buhok na nakawala sa malinis nitong brush-up. Gintong stud earring sa kanang tainga na parang maliit na bituin kung kumislap.Kanina pa pinagmamasdan ni Larabelle si Kris at hinding-hindi siya nagsasawa. Parang bago lahat nang nakikita niya sa lalaki. Nasa presinto sila at kausap nito ang desk officer para sa areglo ng kaso ni Louven. Hindi niya alam kung ano ang ginawa nito pero bigla na lang nagbigay ng statement ang kabilang panig at inurong ang demanda. Sumulyap sa kaniya si Kris at sa tuwina ay hindi handa ang puso niya sa killer smile nito na bibihira lang niya makita gaya ngayon. Parang isda na nakawala sa tubig ang tibok ng puso niya. Kumakawag-kawag sa loob ng kaniyang dibdib. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwalang boyfriend na niya si Kris. Noong una niyang nakilala ang lalaki, hindi niya matagalan
NATUWA si Larabelle sa narinig na feedback ng attending physician ni Larry. Maganda raw ang resulta ng dalawang linggong observation ng bagong medication. Kapag nagtuluy-tuloy baka payagan nang makauwi ng bahay ang kapatid niya at i-a-upgrade ito to out-patient status. "Oh, ano'ng problema?" tanong ni Myrna na nagtataka. Bigla kasi siyang huminto sa paglalakad, tutop ang kaniyang dibdib.Sinamahan siya ng manager dito sa hospital matapos niyang pirmahan ang 3 year contract bilang company endorser ng Zargonza Component. Legal counsel lang ng kompanya ang present kanina sa contract signing at hindi niya ini-expect na may taga-media na dumalo sa kaganapan."Ewan ko ba, ilang araw na akong ganito. Bigla na lang akong kinakabahan kahit wala naman akong iniisip na pangit.""Sa kaiinom mo iyan ng kape. Bawasan mo kasi, baka sumubra na ang caffeine sa katawan mo." "Hindi naman ako laging nagkakape," sagot niyang tumuloy na sa paghakbang patungo sa sasakyan ni Myrna. "Eh, 'di dahil sa katas
PAKIRAMDAM ni Larabelle ay nauubos ang hangin sa paligid. Hindi siya makahinga sa sobrang sikip ng kaniyang dibdib at paghigpit ng puso niya. Tumikhim siya at tumayo, tumakbo patungong kusina. "Larabelle!" habol na sigaw ni Zaila. Hindi na niya pinansin pa iyon. Dinakma niya ang kuwadradong dining table kung saan naroon ang babasaging pitsel na may tubig. Pero nagkatapon-tapon sa mesa ang tubig dahil nanginginig ang kamay niya habang nagsasalin sa baso. "Lara?" Napahumindig siya. Alertong pumihit. Bumungad sa kaniya ang bulto ni Kris na sumagad sa may pintuan. Nabulunan siya sa ininom na tubig. Ang basong hawak ay nabitawan at sumabog iyon sa kaniyang paanan. Ang bubog ay nagkalat sa sahig. Si Kris! Hindi...si Atty. Leon Zargonza, Leon Kristofher Zargonza, bakit ngayon lang niya na-realize ang second name? "Lara, are you okay?" Akmang lalapit ang lalaki kaya kumaripas siya sa kabilang panig ng mesa."Huwag kang lalapit! Huwag!" matinis niyang sigaw na halos ikapunit ng kaniyang
NARAMDAMAN ni Larabelle ang malamig na patak ng likido sa kaniyang mga mata. Guminhawa kahit papaano ang hapdi. Dumilat siya pero nasilaw sa liwanag. Muli siyang pumikit. Ang bibigat ng mga talukap niya. Parang may nakadagan na mga bolang bakal. "Larabelle, sweetheart?" Boses ni Kris, hindi... ni Atty. Leon Zargonza pala. Pero iisa lang din naman ang katauhang iyon. "I put some drops in your eyes to soothe the swelling. Tell me if it's working." Drops! Pilit siyang dumilat at tulirong bumaling sa gawi kung saan nagmula ang tinig ng lalaki. Hawak nito ang kaliwa niyang kamay na nakapatong sa kaniyang tiyan. "Nasaan ako?" napapaos niyang tanong. Disoriented siya kung ano'ng kuwarto iyon. Base sa kulay at lawak, hindi iyon silid sa bahay nila. "Narito ka sa hospital. Kumusta na ang pakiramdam mo? May masakit ba sa iyo? Ang sikmura mo? Dito, hindi ba masakit?" Kung saan-saan na kumakapa ang kamay nito. Halos masalat na nito pati ang hindi dapat. Kumislot siya. Gusto nang hambalusin
ABURIDONG lumingon si Leon at nasumpungan si Margarett. "Where are you going?" tanong nitong naningkit ang mga mata. "Umalis si Larabelle kasama si Zaila," matigas na sagot ng lalaki sa tonong nagbabadya ang panganib. "Babaeng iyon, iniisip ba niyang makatatakas siya sa akin? Get the car ready! Hahabulin natin sila," mabangis niyang utos sa dalawang security. Nagpulasan paalis ang mga ito patungo sa underground parking na kinaroroonan ng sasakyan. Kailangan niyang ikalma ang sarili para makapag-isip nang tama. Huminga siya nang malalim at saglit na ipinikit ang mga mata. Kailangang huminahon. "Bakit aalis si Larabelle?" usisa ni Margarett. "Nag-away ba kayo?""Si Zaila, may sinabi siguro sa kaniya." Dinukot niya ang cellphone at tinawagan si Myrna. "Hello, Sir?""Send few of my security to the airport. Abangan nila roon sina Lara at Zaila. Umalis si Lara rito sa hospital." "Sige po, Sir, ngayon din." Tinapos niya ang tawag at lumipat sa contact profile ng kaibigan niyang opis
LUMAKI siyang tinatahak ang sanga-sangang landas ng buhay, mga landas na minsan naglilihis sa kaniya sa destinasyon na gusto niyang marating. Maraming pagkakataon na sugat ang naghihintay sa kaniya sa dulo, mga sugat na nagbibigay ng aral at humubog sa pagkatao niya para mas matuto pa. Pero may isang direksiyon siyang tinatanaw na hindi niya binitiwan kahit bawat hakbang ay pagkadurog ang nag-aabang. Ang direksiyong iyon ang tahanan ng puso niya. Ang babaeng naglalakad ngayon sa makulay na pitak ng mga bulaklak para marating ang ibaba ng altar kung saan siya naghihintay.Sa wakas nagkatagpo rin sila sa daang itinakda ng Diyos at nilaan para sa kanilang dalawa. Marami man ang pagsubok, sa huli naging tahanan pa rin nila ang isa't isa.Huminga ng malalim si Louven at kinuyom ang mga kamaong nasa loob ng bulsa ng tux pants. Nanginginig ang mga kalamnan niya, ang dibdib niya ay humihigpit sa halu-halong emosyon. Hindi niya matanggal ang titig kay Larissa kahit nanlalabo sa luha ang mga
BUONG linggo na abala ang buong mansion para sa preparation ng kasal ni Margarett. Napagkasunduan na gaganapin ang rites of vows kasama na ang holy mass sa Corinthian. May historical chapel doon na itinayo noon ng Agustinian priests. Makasaysayan ang kapilyang iyon at itinuturing na isa sa mga legacy ng archdiocese ng Sta. Catalina. Sumama si Larissa kay Margarett para i-check ang chapel noong araw na iyon. Wala pa ang groom nito. Nasa ibang bansa pa at darating bukas. Anak ng isa sa mga ka-partner ng Zargonza Components ang mapapangasawa ni Margarett. Isa ring corporate lawyer. "Snacks?" alok ni Louven sa kaniya sa ube cake at fresh lumpia na baon-baon nito para sa kaniya. Umiling siya at ngumiti ng matamis. Kumapit siyang maigi sa braso nito. Nakabuntot lang sila kay Margarett habang naglilibot. Ilan sa miyembro ng Vindex ay aali-aligid sa kanila, nagbabantay. "Louven, ikaw na ang tumayong best man namin bukas, okay? Baka hindi raw makahabol si Alexander. May urgent transaction
MASIGLANG kumakaway si Larissa kay Margarett na nag-aabang sa kanila sa labas ng museleo ni Sr. Anna Luciah. Nakagayak ang buong lugar na sakop ng perimeter ng puntod. Mukhang si Margarett ang nag-aayos doon habang nasa graduation rites sila kanina. "Congratulations to both of you," bati nito kina Louven at Coin at binigyan ng damping halik sa gilid ng labi ang dalawang lalaki, pagkatapos ay sila naman ang nagbeso bago pumasok ng museleo. Bukod sa crew ng catering service na may apat na helpers na paroo't parito para tingnan ang kung may kulang pa sa mga pagkain sa buffet table. "I took the initiative to invite the people visiting their loved ones here, is it okay?" imporma ni Margarett kay Coin."Of course, Doc, no problem." Lumapat ang kamay ng lalaki sa baywang ng doktora. Kinilig siya habang pinapanood ang mga ito. Yumapos na rin siya kay Louven na nakaakbay sa kaniya. Pagdating sa loob ay nagpaiwan sila ni Margarett ng ilang hakbang at hinayaan ang magkapatid na lumapit sa pu
BUONG linggo na abala ang buong mansion para sa preparation ng kasal ni Margarett. Napagkasunduan na gaganapin ang rites of vows kasama na ang holy mass sa Corinthian. May historical chapel doon na itinayo noon ng Agustinian priests. Makasaysayan ang kapilyang iyon at itinuturing na isa sa mga legacy ng archdiocese ng Sta. Catalina. Sumama si Larissa kay Margarett para i-check ang chapel noong araw na iyon. Wala pa ang groom nito. Nasa ibang bansa pa at darating bukas. Anak ng isa sa mga ka-partner ng Zargonza Components ang mapapangasawa ni Margarett. Isa ring corporate lawyer. "Snacks?" alok ni Louven sa kaniya sa ube cake at fresh lumpia na baon-baon nito para sa kaniya. Umiling siya at ngumiti ng matamis. Kumapit siyang maigi sa braso nito. Nakabuntot lang sila kay Margarett habang naglilibot. Ilan sa miyembro ng Vindex ay aali-aligid sa kanila, nagbabantay. "Louven, ikaw na ang tumayong best man namin bukas, okay? Baka hindi raw makahabol si Alexander. May urgent transaction
MALAPAD ang naging ngiti ni Senyor Agustus habang nakatunghay sa hawak na dokumentong ibinigay ni Leon. Louven C. Zargonza. Officially approved by the Philipine Statistics Authority."Pretty fast, Son. You never disappointed me," komento nitong nag-thumbs up. Mas lalo pang umaliwalas ang mukha ng matanda habang pumapasada ang mga mata sa ibang detail entry. Pangalan na kasi nito ang nakalagay bilang ama ni Louven. "Thank you for this development, Son. Kailan ba ang publication nito?""It will be out today, Dad, at 2 o'clock in the afternoon." Natawa na lang si Leon sa nakikitang tuwa sa mga mata ng ama. Binigyan sila ng tatlong kopya mula sa PSA at ang adoption affidavit na annotated ng korte. May sarili ring kopya si Louven at malamang nai-deliver na iyon kanina. Ano kaya ang magiging reaction ni Jaime De Vera? Hindi rin naman ito nag-reach out sa kaniya para sa bagay na iyon. Kung nakipag-usap ang congressman, baka pina-hold muna niya ang releasing ng mga dokumento. Hahayaan na
TWENTY-FOUR YEARS AGOJaime De Vera, a law student fighting for environmental issues is one of the captives held by African terrorist group. Kasama ang sampu pang delegates mula sa iba't ibang lahi. Dalawa silang Pilipino, madre ang isa. Si Sr. Anna Luciah Clemente mula sa Order of Merciful Sisters. Isang linggo na nang dukutin sila ng grupo sa camp kung saan gumagawa ng medical mission ang mga delegado ng iba't ibang bansa bilang bahagi ng 2001 Environmental Summit na ginanap sa South Africa. Hindi siya matunton ng rescuers dahil palipat-lipat sila ng lugar. Ngayon ay nasa isang bansa silang sa Europe kung saan kasagsagan ng winter. Kagabi lang ay may snow storm na tumama sa buong lugar. Ang cabin na kinaroroonan nila ay halos mabaon sa yelo. Kasama ni Jaime sa iisang cabin si Sr. Anna Luciah. Yakap niya ang madre habang nagdarasal para maagapan ang sobrang lamig at para mapanatili ang init sa katawan. Pero hindi rin sila tatagal kung ganitong below zero ang temperature. Kahit may
"COME ON, Louven! Are you stalking me?" yamot na angil ni Coin. Mabilis na kumalat ang pula sa mukha nito dahil sa iritasyon. "Kailan ba matatapos iyang obssession at pagseselos mo sa akin?"Umiling si Louven, halos hindi maalis ang titig sa pangalang nasa lapida. "No, I came to visit her." Itinuro ng paningin niya ang puntod ng kaniyang ina. "Her?" Nagtatakang nilingon ni Coin ang puntod. "Kilala mo siya?"Tumango siya at pumasok sa looban ng museleo. Itinuloy niya sa ibabaw ng puntod ang bulaklak at ang scented candles. "She is my real mother." Umuklo siya. Hinaplos ang pangalang nakaukit sa lapida. "Ma, ako si Louven. Ako ang anak mo.""What did you just say? What do you mean she is your mother?" Nawalan ng kulay ang mukha ni Coin. "Tangena naman, Louven! Asawa mo na ang babaeng mahal ko, tapos ngayon pati nanay ko nanay mo na rin? Ano'ng kalokohan 'to?" Mistulang pukpok ng maso sa ulo niya ang sinabing iyon ni Coin De Vera. Umuga pati mga buto niya sa katawan at nagpamanhid sa
KANINA pa roon sa food court ng university si Larissa. Inaabangan niya si Coin na mapag-isa. Hindi kasi siya makatiyempo nang lapit dahil kasama nito lagi ang barkada tuwing breaktime, idagdag pa ang mga babaeng sunod nang sunod dito. Nakita siya nito kanina nang dumating ito. Binati lang siya nang tango. Siguro sinadya nitong maupo sa mesa na malayo sa kinaroroonan niya. Obvious na gusto siya nitong iwasan. Naiintindihan naman niya pero kailangan niya itong makausap kahit sa huling pagkakataon man lang. Gusto niyang humingi nang tawad. Sumulyap ito sa gawi niya pero agad ding binawi ang paningin. Inubos na lang muna niya ang kinakaing ube cake na isinasawsaw niya sa ketchup. Iyon ang weird na cravings niya ngayong nagbubuntis siya. Nagmamadali siyang tumayo pagkaalis ng mga kaibigan ni Coin. Naghahanda na rin itong umalis kaya kumaripas na siya patungo sa kinaroroonan nito. Hindi na nito itinuloy ang pag-ahon mula sa silyang inuupuan. "Coin, pwede ba kitang makausap saglit?" Tum
HINDI siya tunay na Sanchez. Hindi niya totoong kapatid sina Larabelle, Larissa at Larry? Kung ganoon sino siya? Sino'ng mga magulang niya? Saan siya nagmula? Kanino? Mga tanong na nagpamanhid sa utak ni Louven. Pati buong katawan niya ay naubos ang lakas. Blangkong nakaupo si Louven sa bench habang ang paligid ay nababalot ng katahimikan. Hindi niya alam kung alin ang uunahin, ang magulo niyang isip o ang emosyon niyang wala na yatang katapusan ang pagyanig ng kirot. Dapat matuwa siya. Hindi sila tunay na magkadugo ni Larissa. Hindi kasalanan ang pagmamahalan nila. Hindi na magiging bawal. Malaya na sila. Pwede na niyang ipagsigawan na asawa niya ito at magkakaroon na sila ng anak. Dapat masaya siya.Pero hindi niya mahanap ang ganoong ligaya sa puso niya. Ang naroon ay malamig na galit. Sa loob ng mahabang panahon nabubuhay siya sa huwad na katauhan. Siguro may mabigat na rason ang mga magulang niya kaya siya hinayaang lumaki sa ibang pamilya. Siguro may rason kung bakit ang kinila