Chapter 2

NASA KAMA si Lex at may kasamang dalawang babae nang pumasok si Leon sa kuwarto. Dito sa condo madalas nagpapalipas ng oras ang bunso niyang kapatid at bihira lang na hindi ito mag-uwi ng mga babae.

"L-Leon!" Taranta itong huminto sa pagharot sa ibabaw ng isa sa mga socialite na kasama.

"Paalisin mo sila, may pag-uusapan tayo," matigas niyang utos at humalukipkip na sumandal sa hamba ng pintuan.

Ang dalawang babae ay hindi na naghintay nang utos mula kay Lex. Hindi magkandaugaga sa pagpulot sa mga kasuotan ang mga ito at hubo't hubad na kumaripas paalis, bakas sa maputlang mukha ang takot.

"Leon, pasensya ka-"

"Get yourself a fucking cover, Alexander." Sinipa niya pasara ang pinto.

Parang tuta na bahag ang buntot na sumunod si Lex at dali-daling nagbihis.

Napailing si Leon. Ano nga 'yong sinabi ng daddy niya? Nababaliw ang kapatid niya kay Belle Sanchez? Baliw siguro kung ang babae ang kasama nito pero kung hindi, sa iba naman ito naglalaway na parang aso. Kailan ba mauubos ang libog nito sa katawan at nang tumino kahit minsan lang?

"Ano'ng pag-uusapan natin?" tanong nitong inayos ang suot na abuhing shirt.

"About Belle Sanchez, stay away from that woman," direkta niyang pahayag. Utos iyon at hindi basta salita lang.

"Pero, Leon-"

"Kung ayaw mong samain sa akin, Alexander, layuan mo si Belle."

Hindi kumibo si Lex at iniwas nito ang takot na mga mata sa kaniya. Kinuha niya ang picture ni Belle at ibinigay sa kapatid. Nasa kama ang babae. Halatang n*******d sa ilalim ng kumot.

"Nanliligaw pa lang naman ako sa kaniya."

"Hindi ka marunong madala."

Nagkuyom ng mga kamao si Lex. "Mahal ko siya, Leon-"

Nakasasakal na titig ang nagpatahimik dito. "Mahal mo? Ano ba ang pagkakaintindi mo sa pagmamahal, Lex? 'Yong dalawang babae rito kanina, ano mo sila? Sex bags?"

"Titino ako kung sasagutin ako ni Belle, Leon."

"Bakit hindi ka na lang tumino ngayon? Nagsasawa na ako sa kahihintay kung kailan mo aayusin iyang buhay mo! Paano mo papatunayan kay Daddy na hindi masamang babae si Belle kung iyang kagaguhan mo ay lalong lumala mula nang mabaliw ka sa kaniya? Huwag mo akong sagarin, Alexander, kaya kitang tanggalan ng mana at itapon sa kalye!"

"Ano bang gusto mong gawin ko?" singhal ni Lex.

"Sumama ka kay Dad sa San Francisco. Uuwi na si Margarett at kailangang may pumalit sa kaniya roon."

"Pero, Leon, wala akong alam sa business natin doon!"

"Ano'ng silbi ng pinag-aralan mo kung hindi naman pala natin mapapakinabangan?"

"Hindi mo kasi ako-"

Wasak ang bahagi ng dingding na tinamaan ng malakas na kamao ni Leon.

Napamulagat sa takot si Lex at bumagsak sa kama, nakanganga.

"Do you want me to blow up your face, stupid? Pack up your ass, you are living in two days with Dad, is that clear?" pinal na sabi ni Leon at tinalikuran ang nakatulalang kapatid.

❇

NASA sofa sa loob ng kaniyang kuwarto si Larabelle at kasalukuyang binabalanse ang ledger ng mga gastusin nila kasama na ang bills ni Larry sa hospital. Titingnan niya kung may extra pa ang pera niya. Gusto niyang mag-donate kahit kunti sa mga biktima ng sunog sa kabilang barangay.

"Ate?" Si Louven, nakasilip sa may pintuan.

"Bakit?" Hinubad niya ang suot na eyeglasses.

"May bisita ka, si Lex."

"Mag-aayos muna ako, alukin mo siya ng maiinom."

"Sige po."

Dali-dali siyang nagbihis at nag-ayos ng sarili. Tinalian niya ng puting laso ang buhok at nagpahid ng lip balm sa labi.

Tumayo si Lex mula sa inuupuang sofa nang makita siya. Dinampot nito ang bungkos ng rosas na nasa mesita at ibinigay sa kaniya.

"Salamat, upo ka ." Nagtungo siya sa kaibayong sofa at doon pumuwesto.

"Pasensya ka na kung hindi ako sumipot sa usapan natin last week, may emergency lang." Nagsalita ito.

Buti na lang din at hindi ito pumunta. Nawala na sa isip niya ang tungkol sa dinner invitation nito noong araw na iyon.

"Belle, gusto ko nga palang magpaalam. Sasama ako kay Dad sa San Francisco. Kailangan ang tulong ko sa business namin doon. Hindi ko alam kung kailan ako makababalik dito."

"Okay lang, unahin mo muna iyan. Busy rin naman ako sa trabaho ko."

Noon pa ay alam na niyang imposibleng magkaroon siya nang seryosong ugnayan sa tulad ni Lex. Magkaibang mundo ang ginagalawan nila at sa mundo nito ay hindi mabubuhay ang kagaya niyang lumalangoy sa putik araw-araw.

"Nanghihinayang ako, gusto kasi talaga kita."

"Salamat, Lex, pero alam mo ang estado ko. Hindi natin pwedeng ipilit ang isang bagay na wala namang patutunguhan."

"Sana makilala mo ang kapatid ko at nang maturuan mo siyang hindi lahat ng bagay ay pwedeng idaan sa utos at kapangyarihan."

Ngumiti siya nang mapakla. Kahit kailan hindi niya nanaising makilala ang sinuman sa pamilya ni Lex kung hatol lang naman ang mapapala niya mula sa mga ito.

"Sa ngayon wala pa akong sapat na lakas na kalabanin si Leon pero darating ang panahon na hindi na nila ako madidiktahan. Sana sa mga sandaling iyon ay pwede ka nang maging akin, Belle."

Nagkibit lamang siya ng balikat. May karapatan pa ba siyang mangarap na mahalin sa kabila ng mga karanasan niya sa iba't ibang lalaki? Duda siya kung magkakaroon ng tahimik na buhay sa piling ng lalaking pipiliin niya. Araw-araw siyang mai-insecure at baka siya mismo ang sisira sa pagsasama nila.

"Baka marami ka pang gagawin, mas mabuti sigurong umalis ka na. Thank you for everything, Lex, and goodluck." Tumayo siya at naglahad ng palad sa lalaki tanda ng kaniyang pamamaalam.

"Salamat." Hinawakan nito ang kamay niya at marahang pinisil.

Napansin niya ang paglamlam ng mga mata nito habang paalis. Siguro marami pa itong gustong sabihin pero wala nang saysay pa iyon. Ayaw na niyang lumawig pa ang munting koneksiyon sa pagitan nila ng lalaki.

"Hindi na ba siya babalik, Ate?" tanong ni Louven na lumabas mula sa kusina.

"Hindi na siguro. Pupunta raw sila ng daddy niya sa San Francisco. Siya yata ang magma-manage ng business nila roon." Nag-unat siya ng mga braso.

"Buti na rin iyon. Wala akong tiwala sa lalaking iyon. Noong isang araw nakita ko siya, may kalampungan sa loob ng sasakyan niya. Hindi lang siguro ikaw ang nililigawan non."

"Wala naman akong balak na sagutin siya. Halatang isa lang ako sa mga gusto niyang gawing past time." Naglakad na siya pabalik ng kaniyang kuwarto. "Louven, pupunta ako ngayon kay Larry," aniya bago isinara ang pinto.

Naghanda siya para pumunta na ng hospital. Idadaan na rin niya on the way ang kunting financial assistance na ibibigay niya sa mga nasunugan sa squatter area ng Barangay Salome. Budget niya iyon para pambili ng bagong washing machine, iyong automatic. Luma na kasi ang ginagamit nila ngayon at hindi na gaanong gumagana ang dryer. Pero hindi bale na, baka magkaroon siya ng kliyente next week, maaabunuhan niya ang pambili ng bagong washing machine.

Palabas na siya nang tumunog ang kaniyang cellphone. Sinilip muna niya kung sino ang tumawag. Si Kris?

"Hello, Kris?"

"Nasaan ka?" tanong ng lalaki.

Napangiti naman siya. Maganda ang hagod ng boses ni Kris kahit sa cellphone. Lalaking-lalaki.

"Nandito pa sa bahay. Paalis na ako patungong hospital, bakit nga pala napatawag ka?"

"May sinabi sa akin si Myrna. May natanggap ka bang invitations from dark web?"

"Dark web? Iyon ba ang online pornsites?"

Ang alam niya malaking pera rin ang kikitain ng mga babaeng nagpopost doon ng nude pictures. Ang iba ay nagla-live pa habang n*******d at nagbabayad ng malaki ang fans na nanonood. Hindi sumagi sa isip niya na sumali roon. Kontento na siya sa ginagawa niyang kalaswaan sa harap ng camera ni Kris.

"Hindi pa sinabi ni Myrna sa akin pero kung sakali mayroon nga, hindi naman ako interesadong pumasok sa dark web."

"That is nice to hear, Lara. Sige, tumawag lang ako para magtanong."

"Okay, ba-bye." Kahit ayaw sabihin ni Kris, dama niyang nag-aalala ito para sa kaniya. Isa iyon sa mga naging dahilan kaya komportable siyang maghubad sa harap ng lalaki at sa camera nito.

❇

ZARGONZA Components, isa sa pinakamalaking kompanya ng precision engineering dito sa bansa. Dito nanggagaling ang ilan sa mga piyesa ng cellphone. Pag-aari ng pamilya ni Leon Zargonza ang kompanyang mayroon nang iba't ibang branch sa Asya at California. Dito sa Pilipinas, ang main base ay personal na pinamamahalaan ng binata. Noong araw na iyon ay ginanap ang regular meeting ng board of directors.

"We need to step up our marketing strategy this time, Julianna. Evolution ng technology ang gusto kong makita sa theme. Future development that will affect the next generation," paliwanag ni Leon sa marketing operation officer. Ito ang in-charge para sa promotion at advertisement ng kanilang mga produkto.

"What do you mean by that, Sir?" tanong ni Julianna.

"Magpalit tayo ng endorser. I'm tired of the models and actresses. Let us try with a pregnant woman. Magkakaroon ng dalawang series ang ads, we will be focusing on the technology as carrier of dreams of the child."

"Magandang theme po iyan, Sir. I will discuss it with the rest of my team this afternoon."

"Yeah, do it. I will help finding the suitable pregnant endorser. Okay lang na habaan ang preparation basta maganda ang outcome."

"I will take note on that, Sir."

Naghiwalay sila ni Julianna sa labas ng elevator nang sapitin nila ang 48th floor ng gusali kung saan naroon ang kaniyang opisina.

"Harry!" tawag niya sa private secretary at driver niyang si Hercules na nakabuntot sa kaniya.

"Sir?"

"Baka nasa airport na si Margarett, pumunta ka na. You can go home ahead after picking her up. Ako na ang bahala sa sarili ko pauwi."

"Okay po, Sir."

May tinapos lang siyang ilang urgent documents sa loob ng kaniyang opisina. Sakay ng elevator ay umakyat siya sa penthouse na nasa 50th floor ng building. Ang 49th floor niyon ay garahe ng mga sasakyan niya at ang personal fitness gym kung saan siya regular na nagwo-work out.

Saglit siyang nag-relax habang umiinom ng whiskey at pinagmamasdan ang tanawin sa ibaba mula sa floor to ceiling window. Itinukod niya ang isang kamay sa salaming dingding at inubos ang laman ng baso. Pagkuwa'y pumihit, nilapag ang baso sa counter at nagtungo sa secret room na kaugnay lamang ng penthouse unit.

Gwardiyado ng dalawang security guards ang sekretong silid na iyon kung saan siya lang ang maaring pumasok. Hinugot niya sa bulsa ng pantalon ang keycard at itinapat sa horn doorknob. Umalma ang lock at binuksan niya ang mabigat na metal door.

Automatic na bumaha ang liwanag pagpasok niya at sa gitna ng malawak na kuwartong iyon ay nakasampa sa pedestal stand ang malaking portrait painting ni Larabelle Sanchez.

Lumapit siya roon. Hinaplos ang mukha ng dalaga sa painting at hindi nakontento, nilapatan niya ng halik ang labi nito.

Tama.

Hindi lang si Lex, pati siya ay baliw na baliw kay Belle Sanchez.