Chapter 142

“Pagpasok ko pa lang sa pintuan ng bahay ay sumalubong na kaagad sa akin ang aking ama na kasalukuyang nag-iinom ng alak sa lamesa.

“Bakit mo ginawa ‘yun?” Matigas kong tanong sa kanya habang nakatayo sa likuran nito. Malakas ang tahip ng dibdib ko dala ng matinding galit. Imbes na sumagot ay pinunan nito ng alak ang kanyang braso saka walang pakundangan na tinungga ito bago pabagsak na ibinaba ang maliit na baso sa ibabaw ng lamesa.

“Sumagot ka, Dad! Paano na nagawa mong ipagbili ang kumpanya ng hindi ko nalalaman!?” Galit kong tanong at sa pagkakataong ito ay mataas na ang boses ko.

“Let’s stop, this , anak, huwag mo ng lokohin ang sarili mo, dahil alam ko, na alam mong wala na talagang pag-asa pang makabangon muli ang kumpanya. Pinahihirapan mo ang ang sarili mo.” Walang gana nitong sagot ng hindi lumilingon sa akin. Tuluyan ng pumatak ang mga luha ko habang mahigpit na nakakuyom ang aking mga kamay at nakatitig sa likod ng aking ama.

“Iyon na lang ang natitirang alaala sa ati