Chapter 52

HABANG kumakain kami ng almusal ay tahimik lang ako. Ewan ko ba bigla na lang akong nailang sa presensya ni Giovanni lalo't pa pasulyap-sulyap siya sa akin.

Bahagya akong nakayuko ngayon dahil naiilang talaga ako. Isusubo ko na sana ang bacon ng biglang magsalita si Giovanni.

“Are you alright? Kanina ko pa napapansin ang katahimikan mo. Naiilang ka ba sa akin?"

Nanlaki ang mga mata ko at agad nag-angat ng tingin sa kanya.

“H-huh? A-ah hindi! A-ano hindi ko lan—”

“Dahil ba sa ginawa ko kanina kaya ka nag-kaka ganyan?”

Napalunok ako ng makitang sumeryoso ang mukha nito. Binaba na rin niya ang hawak na kutsara't tinidor tapos nag punas ng tissue sa kanyang labi.

“H-hindi ah! ano kasi, naninibago lang ako. Oo, ayon naninibago lang."

Jeez, Natasha! anong klaseng alibay ‘yon? Tumaas ang isang kilay ni Giovanni halatang hindi naniniwala sa sinabi ko.

“Finished your food then let's talk." ’Yun lang ang sinabi niya bago pinag patuloy ang pagkain. Oh my! ano naman k