PUPUNGAS-PUNGAS na bumangon si Miguel mula sa sofa. Sumasakit ang sentido niya, kumikirot na parang gusto niya na lang iumpog sa corner ng pinto. Nasilaw pa siya sa liwanag mula sa araw na nag-reflect sa sahig. Naniningkit na tinungo niya ang kusina. Napakamot pa siya sa likod at tiyan niya, parang may tumutusok at nangangati siya.
Nang hubarin niya iyon, puno lang naman ng maliliit na tuyong dahon mula sa ligaw na damo.
Dumiretso siya sa lababo at nagmumog ng mouthwash. He was so unmotivated to even take a bath.
Uminom na rin siya ng kape. Pagkatapos ay um-order ng pagkain. Bitbit ang dalawang bote ng alak, bumalik siya sa sala. Nakasalubong niya pa si Brix na pababa ng hagdan. Bagong ligo ito.
“Anong ginagawa mo rito? Kararating mo lang? Sana nagsabi ka na pupunta ka, dinagdagan ko sana iyong take out.”
“Kagabi pa ako—sandali, wala kang naalala?”
“Anong naalala?” inis na tanong niya at naupo na sa
ISA-ISANG nagsilapitan ang mga bisita para i-congratulate ang pagsasanib pwersa ng dalawang malaking tao sa larangan ng business. Sinabihan naman siya ni Brix na puntahan na rin nila ang dalawa para mas makilala niya.Sumang-ayon naman siya dahil kanina niya pa gustong puntahan ang asawa.Nang makalapit sila, agad nagtama ang mga mata nila ni Maya. Ilang segundo lang iyon, agad na lumipat ang tingin nito sa braso niya kung saan nakalingkis si Andrea.Oh no… piping bulong isip niya.Ayaw niya sa nakikita sa mata ng asawa.“Mr. Choi, I knew you would come. This must be…” binitin ni Mr. Ignacio ang sasabihin, though may alam na siya na ang gusto nitong sabihin ay ang shareholder na may pinakamalaking share sa kompanya nilang dalawa.Usap-usapan na rin kasi ito kanina pa, dahil may nagtanong kung sino ang magiging Chairman at sinong magiging CEO ng pinag-merge na business ng dalawa. Marami na rin kasi ang nakakaalam tun
ILANG MINUTO na siyang nakatingin sa salamin habang hawak ang labi niya. Hindi niya nalasahan ang kahit na anong lasa na may hinalikang iba si Miguel. Hanggang kailan kaya ito magpapaka-loyal sa kanya?Gusto niyang ilaban ito pero…“Sweetie?”Napatingin siya sa pinto. Nakatayo ro’n ang mommy Edrina niya.“Mom…”“Are you ok?”Sasagutin niya sana ang ina nang makarinig na tila binubuksan ang pinto sa balkonahe.“Mom, magtago ka, bilis!” bulong niya sa ina.Mabilis naman itong nahiga sa gilid ng kama niya na hindi na nagtanong.“Babe, nakalimutan kong sabihin—”“Diyan ka lang!” sigaw niya rito nang akma itong lalapit sa kanya.“Ok.” Nalilitong tumayo ito sa labas. “September twenty, please make sure you’re free on that day, pati na ang mga anak mo.”She eyed him, silently askin
IT WAS NEVER his intention to hide from Maya’s mother. Alam niyang mali na ilihim sa parents nito ang tungkol sa kanila, pero wala siyang magawa. He chose to give whatever his wife’s requests and demands—at isa na ro’n ang kagustuhan nitong itago ang relasyon nila.Dala ang basket ng prutas at bote ng wine, and a bouquet of roses on the other hand, he tried his luck to get inside through the front gate.Nagtaka pa siya nang papalapit pa lamang siya, binubuksan na ng guard ang gate. Tumingin siya sa likod niya, wala namang nakasunod na sasakyan sa kanya.Nang akma siyang magtatanong kung nasa loob si Maya at ang ina nito, inunahan siyang magsalita ng isa sa mga guard.“Tuloy na po kayo.”Hindi niya alam pero bigla na lang siyang binalot ng kaba. ‘Di ba dapat, natutuwa siya? Pero ang pakiramdam niya ngayon sa bawat hakbang niya papalapit sa bahay nina Maya, ay naglalakad siya sa kanyang huling hantungan.
HINDI NIYA ALAM pero pagkatapos niyang mag-shower, ang gaan ng pakiramdam ni Maya. She felt like something was lifted off her shoulder. Dahil ba nagawa niyang sagutin ang tatay niya, na suwayin ang gusto nito? Naipagtanggol niya rin ang mommy niya sa harap nito.Ang totoo, that was the first time she talked back to her dad and the first time she saw his bad side. Though halata naman dahil sa panggigipit nito sa kanya, hindi niya inaakala na pagtataasan siya ng boses at pagsasalitaan ng masasakit na salita ng sariling ama.She grew up without him.She grew up believing that she was loved by him, na ang mommy niya lang ang hindi nito gusto kaya nagkahiwalay ang mga ito.Siguro, kung hindi pa siya nito ipinakilala sa matagal na nitong ipinagkasundo sa kanya, hindi niya makikita ang totoong kulay ng tatay niya.Paglabas niya ng bathroom, nagulat pa siya nang makita ang mataas na kilay ng mommy niya. She eyed her from head to toe.“Palagi k
HINDI NAMAN matitiis ni Edrina ang anak, pero nasaktan din siya sa sinabi nito.She loved the wrong person, at masaya siya na hindi tumulad sa kanya ang anak.She admitted that hanggang ngayon, umaasa pa rin siya na babalik pa sa kanya si Vincent Ignacio.All those years of keeping Maya beside her, lying that her dad was still supporting her, was to think and wish na maalala ni Vincent na may anak ito sa kanya. Tumutulong din siya sa kompanya nito, hoping for a little time and appreciation from him. Pero sa huli, si Maya ang pinakanaapektuhan sa mga kagagαhan niya. Napabayaan niya ito. It was like lahat ng pagbabawal niya ay isang malaking palabas lang, just to say na siya pa rin ang masusunod dahil siya ang nanay.Marahil kung hindi pa nito naisipang gumawa ng kalokohan at makipagkita sa lalaki, hindi mababaling sa iba ang mata niya. From pleasing Vincent, her attention turned to keeping Maya safe from any men. And from telling her that her dad lov
“EDRINA! ANONG ginagawa ng isang ex-wife at bastarda sa pamamahay ko? Hindi pa ba sapat na may mga bubuwit na dugyot na dinala rito ang asawa ko? What? Wala na kayong makain at isa-isa na kayong nag-e-evacuate? Just say so, magdo-donate ako—”Hindi na nila pinansin pa ang patutsada ng second wife na si Eve, at dire-diretso lang sa study room ni Vincent.Kagagaling lang nila sa opisina nito pero ang sabi ay hindi ito pumasok, kaya hindi sila nag-atubili na dumiretso sa pamamahay nito. Ang ingay nga dahil maraming bata. Sumabay pa ang palakang boses ng ‘second wife.’“Tsk, kung mayroon namumulubi ngayon, kayo iyon!”“Maya, huwag mo nang pansinin. She’s not worth your golden time.”Pagdating sa study room, kita nila kung kaproblemado si Vincent. Nang mag-angat naman ito ng tingin sa kanila, especially sa kanya, ay tila kumulo ang lahat ng likido nito sa katawan.“Maya! Naayos mo
IT’S BEEN weeks since the engagement was called off. Isang malaking kahihiyan ang dinulot no’n sa dad niya, maging sa second family nito. Naroon na nagsisisihan ang mga ito dahil ang Monteverde pala ang inaasahan nila na mahuhuthutan ng pera.Hindi niya na inabala pa ang sarili sa problema ng iba, dahil may kinakaharap pa siyang sariling problema—si Miguel.Ilang linggo na itong walang paramdam. Nahihiya naman siyang tawagan ito dahil na rin ang alam nito ay bukal sa loob niya ang pakikipaghiwalay dito. Nahihiya siya na baka kung anong isipin nito, matapos niyang papirmahin sa divorce paper ay kukulitin niya later.“Oh god!”May isa pa pala siyang problema…Paano niya ipapakilala nang maayos ang mga bata?!Kaya isang bagay na lang ang magagawa niya, ang hintayin ang September twenty kung kailan ang birthday ng anak ng kaibigan nito.Sabado ngayon at wala naman siyang client na itu-tutor ngayon.
Pagdating sa bahay ay inuna niya ang pag-iyak. Mabuti at natutulog ang mga anak niya, hindi nito nakita ang nangyari sa kanya. Hanggang sa nakatulugan niya na ang luha niya. Nagising siya ay dinner time na.Ipagpapabukas niya na sana ang pag-aayos ng mga pinamili pero paglabas niya ng shower, nagkakalat na sa sahig ang mga laruan.Kuha na rin nang kuha si Mei-Mei nang gusto nito. Si Miggy naman ay tingin lang nang tingin dahil halos mga pambabae na ang iniwan na laruan ni Mei-Mei para sa kakambal.Wala sa sariling tumabi siya sa dalawa sa carpet at inayos ang mga laruan. Hindi niya nga rin masyadong mapagtuunan ng pansin dahil lumilipad ang isip niya kay Miguel.Pagod na ba ito sa kanya? Papalitan na ba siya nito? Nahihirapan na ba ito sa pag-intindi sa kanya?“Mommy, nag-story po si Tiyo Jerome ng fairytale, ang ganda.” Pukaw ni Mei-Mei sa kanya.Hawak nito ang isang doll at iniikot-ikot na ang ulo nito.“Anong fair