FEW DAYS AGO…
Naibagsak ni Ritchelle ang likod sa malambot na sandalan ng sofa at tumingala sa puting kisame. Nagi-guilty siya sa sinabi niya na photo shopped ang ni-send sa kanya na pictures ni RC. Alam niya na ito ang kumuha ng mga larawan pero dineny niya pa rin.
RC had enough of his past, maging ng mga away at problema na hindi naman para rito. Ayaw niyang maging ang current situation niya ay ito na naman ang sasalo. Kahit mag-asawa sila at lahat ay gagawin nito para sa kanya, hindi niya pwedeng hayaan na palagi na lang siyang nasa receiving side.
This time, she will do everything to make RC happy. At lahat ng ikasasama nito, problema niya o ano pa man, she will try her best to eliminate those.
This
“Brain tumors are hard to detect lalo pa’t ang tingin ng pasyente ay simpleng pananakit lang ng ulo ang nangyayari hanggang sa isipin nila na normal lang iyon, dumagdag pa ang pabago-bago ng panahon. They would say that it was a seasonal occurrence, and refused to see a doctor. It was advised to see a doctor lalo kung may history sa family o ng head trauma. Isa pa sa nakakapigil sa mga tao na magpatingin sa doctor kahit pa alam niyang may trauma siya ay hindi agad nag-manifest ang symptoms. And in your case, it’s already more than two decades at sinabi mo rin na ngayon ka lang nagpatingin kaya…”Yumuko si Oliver sa magkasalikop nitong mga kamay, tla tinitimbang ang mga sasabihin na hindi siya mabibigla o matatakot.Pero ano pang silbi no’n? It was scary enough, knowing that she has a brain tumo
Nasa kalagitnaan ng pagpapakalango sa espiritu ng alak sina RC nang lumapit sa kanila si Ellyna. Tumakbo pa ito na tila ba nagmamadali. Hinihingal pa nga ito. Akala niya ay may emergency sa mga anak nito. Nagulat pa siya nang sa kanya ito lumapit at hindi sa asawa nito."K-Kuya RC, si Ranier, tumatawag."Agad nitong inabot sa kanya ang phone nito.Napatitig na lang siya sa hawak na phone.Nagtataka siya. Bakit hindi sa phone niya tumawag ang anak? At bakit ito tatawag?Bigla siyang kinabahan. Tila ba nawala na parang bula ang epekto ng alak sa sistema niya. Naging alerto siya at hinanda ang sarili sa maririnig.Kung si Ranier na ang tumatawag, tapos hindi pa s
Ginising si RC ng amoy na nakasanayan niya nang amuy-amuyin sa paggising at bago matulog. It was Ritchelle’s soothing scent. Niyakap niya nang sobrang higpit ang unan. It’s soft, squishy, and huggable, but still…it would be better if it was his wife he would woke up to.Nagpalipas muna siya nang ilan pang sandali bago bumangon. Mabilisan lang siyang naligo at bumaba na sa sala. Sumaglit muna siya kung saan ang mga porselana nina Ritchelle at ng mga magulang nito.Inalis niya ang cabinet kung saan dati nakalagay ang mga abo ng in-laws niya, at pinagawan ng altar sa sala. Hindi naman sila tumatanggap ng bisita kaya parang naging pahingahan na iyon ng yumao nilang mahal sa buhay.Naka-display din doon ang mga picture ni Ritchelle kasama ang parents nito. Mayroon din itong hiwalay na photo
ORLYN CITY, EARLY 2001“When I grew up, I will marry you!”Hindi alintana ng musmos na batang babae na kagagaling niya lang sa isang kidnapping incident. Nakasuot ito ng hospital gown at nakaupo sa gilid ng kama. She’s swaying her feet back and forth, with her smile as bright as the sun on her face. Tila ba tuluyan na nitong nakalimutan ang trahedya na naganap nang masilayan ang mukha ni John.Tumayo sa dulo ng higaan si John at humalukipkip. “Silly. I might be married when that time comes. You’re so small, you see?”The little girl pouts, her eyebrows met as she glared at the young man thirteen years older than her.“Then promise me, stay single till then!” the girl snarled.“Yes, yes.” Ginulo ni John ang wavy at maiksing buhok ng bata.Sumang-ayon na lamang siya dahil alam niya na makakalimutan din nito ang sinabi. At isa pa, nasa ospital sila. Makakaistorbo sa ibang pasyente kung patuloy siyang makikipagtalo sa isang bata na may matilin na boses.Yumuko si John sa harap ng bata par
AUGUST, 2018In the bar room exclusive for regulars, we are enjoying our remaining teen years as fuvkers. Mga babaeng mukhang disente sa umaga ay halos maghubad na at maglaway sa tuwing tinatawag para sa extra service ng bar.“Yeah, you’re good bitch.” The sound of her sucking and moaning is making me hot. I can feel my loads slowly building up.The woman kneeling in front of me took a deep breath and kiss the tip of my member. “Am I?”“Oh shut up!” I grab her hair and forcefully let myself deeper in her throat. She seems to enjoy it the hard way, all the moaning and squirting as she touches herself down there.“Man, you’re harsh. Letting her do all the job,” puna ni Brix na dala-dalawa ang babae.“Hey guys, want more alcohol?” tanong ni Miguel habang tinitingan kung may laman pa ang mga bote ng alak.“Hey, let’s try something new,” ani RC na minsan lang mag-suggest ng kalokohan. Siya ang pinakamabait sa magbabarkada.“Do you think what I’m thinking?” tanong naman ni Brix na abala sa
BAKIT HINDI NA LANG SI MIA?Maraming dahilan. We grew up together like real siblings. Some say that we should get married soon. But I can’t see myself being a husband to her. I mean, she deserves more. It’s not that I am not that good but I just can’t be with her more than a brother-and-sister relationship. Anyone would fall head-over-heals for her, but not me.Bukod sa kapatid ang turing ko sa kanya, hindi ko nararamdaman sa puso ko na siya ang gusto kong makasama habambuhay. There is this part in my mind that I already found her, but never in my life that I had a romantic relationship with any dignified women.And as long as I feel like I’m taken, and not wanting to be tied down, I won’t entertain any woman.“Narinig ko kasi na nag-uusap sina Mom at Tita Rose. Grabe si Tita, kahit si Miss Lunatic pagtya-tyagaan, makasal ka lang. Okay naman daw sa kanya kasi matagal niya nang kilala si Mia,” sabi ni Brix at inabot sa akin ang isang plato ng kanin at ulam.“I think I need to pack my
KUNOT-NOONG pinagmasdan ko si RC. “What promise?”“John, hindi ka namin ipipilit sa taong ayaw mo.” Bumaling ako kay Miguel. “At lalong hindi namin ipipilit ang ideals namin sa iyo. Alam namin na iyon ang pinakaayaw mo. Pero tumatanda ka na. Unico hijo ka pa-““Narinig ko na iyan. Honestly, hindi ko na rin alam sa sarili ko kung bakit nagkaganito ako. Naalala ko ganyang ganyan tayo kay Brix eh. Si Brix lang yata ang hindi nagbago mula high school.”Naramdaman ko na tila binabasa ni RC ang buong pagkatao ko. That’s right, he hasn’t answered me yet. “What prom–““Mag-chill ka rin. Bakasyon. Out of town. Maghanap ka ng ibang pagkaka-abalahan. Hindi ko sinasabi na babae. Pero mas ok kung makahanap ka ng lifetime partner mo while you’re at it.” “Oo nga. Ang sarap sa feeling iyong uuwi ka, sasalubong sa iyo hindi katulong niyo kundi katulong mo sa buhay. Asawa mo. Dagdag pa ng mga makukulit at sobrang cute na mga bata. Speaking of, congrats pala Miguel. Daddy ka na! Let’s celebrate! Ako na
NADAGDAGAN na naman ang isipin ko sa buhay. Kailangan ko talaga ng mahabang bakasyon.Bakit sinabi iyon ni Mr. Dizon? Tila ba gusto nila akong paalisin sa lugar na ito. Kung sakali man na hindi ako isa sa mga may-ari ng ospital, asset ako dito. Gaya ng sabi nila, isa ako sa mga magaling na surgeon ng ospital, kaya bakit?Pagbukas ko ng pinto sa opisina ko, nadatnan ko si Brix na seryoso sa ginagawa. Tahimik siyang nakaupo sa harap ng lamesa ko habang kinukuhanan ng BP ni Uncle Rod.“Anong nangyari sa iyo, Brix?”“Nadapa ako kanina, sa maling tao.”“Uncle,” tawag-pansin ko kay Uncle na hindi pinansin si Brix. Tinanguan lang ako ni Uncle.Nagtimpla muna ako ng kape bago tuluyang maupo at harapin silang dalawa.“Nakakailang tasa na kami ng kape kahihintay sa iyo. Anong balita?” tanong ni Brix.Nagkibit-balikat lang ako. Wala ako sa mood. Kung pwede lang, gusto ko muna mapag-isa ngayon.“Hey, Son.” Agaw-pansin ni Uncle. “I heard your operations didn’t go well. Is there something bothering