Chapter 133 It’s Painful

AFTER THAT night na hindi ko maalala ang nangyari, nag-resign ako. Nanatili sa bahay at alagang-alaga ni Ja. Minsan pa na mas inuuna niya ako kaysa sa mga anak namin. Hindi na rin siya araw-araw pumapasok sa trabaho. Minsan naman, hapon lang siya pumapasok kapag wala ng pasok sa school ang mga anak namin.

Ang palagi niyang dahilan ay para hindi ako ma-bored sa bahay.

I want to ask him what happened that night, pero sa tuwing naalala ko ang pag-iyak niya, umuurong ang dila ko. Nagsisimula na akong matakot na malaman na baka may nangyaring masama sa akin, o pinagsamantalahan ako.

Delayed na rin ako ng dalawang linggo!

Hindi ito maari!

Hindi pa ako nagpapa-ligate. Baka…

“J-Ja?”

Simula rin ng gabing iyon, palagi nang sa kwarto namin natutulog ang mga anak namin. Nasa pagitan namin sila pareho at kailangan ko pang umupo para maabot ko ang buhok ni Ja para suklayin.

“Bakit ‘di ka pa natutulog? Anong ora