Nagulat si Analyn nang mabilis na tumayo si Anthony. Mabilis itong naglakad palayo. Napamaang si Analyn.
“Sir Anthony!”
Huminto sa paglakad si Anthony at saka nilingon si Analyn.
"Let’s go!”
Naguguluhan man ay agad na tumayo si Analyn at saka mabilis na naglakad bitbit ang bag niya papunta sa kinatatayuan ni Anthony. Hindi pa man din siya tuluyang nakakalapit dito ay nagpatuloy uli si Anthony sa paglakad kaya hinabol ito ni Analyn.
“Sir Anthony, saan tayo pupunta?”
Hindi siya sinagot ni Anthony hanggang sa naglakad ito papunta sa sasakyan niya. Nang mapansin nito na wala na siyang kasunod ay huminto ito at saka humarap sa direksyon ni Analyn.
“Kunin mo na ang birth certificate mo para makapagpakasal na tayo.”
Napamaang si Analyn. “Ngayon na, Sir?”
“Yes,” malamig na sagot ni Anthony kasabay ng malamig nitong pagtitig kay Analyn kaya agad na kumilos ang dalaga.
“Tell me your address,” utos uli ni Anthony ng naka-usad na ang sasakyan niya.
Inihatid ni Anthony si Analyn sa isang lumang residential area sa dulong parte ng siyudad. Naghintay na lamang si Anthony sa sasakyan habang kinukuha ni Analyn ang kopya ng birth certificate niya.
Mabilis na nakabalik si Analyn sa sasakyan ni Anthony. Agad na pinasibad ni Anthony ang sasakyan hanggang sa makarating sila sa bahay ng isang judge. Walang masyadong seremonyas ang nangyari. Sa loob lamang ng ilang minuto ay lumabas ang dalawa mula roon na kasal na.
Napapantastikuhan na tiningnan ni Analyn ang hawak na Marriage Contract.
Totoo ba ito? I am married!
Pagkatapos ay tiningala niya ang katabing lalaki.
At sa boss ko pa!
Nakatingin pa rin siya kay Anthony nang bigla itong lumingon sa gaw niya. Huling-huli tuloy siya nito na nakatingin sa kanya at huli na para magbawi siya ng tingin.
Kumibot ang mga labi ni Anthony. “Any problem?”
Tipid na ngumiti si Analyn.
“Sir, pwedeng pa-transfer sa Gcash ko nung ibinayad ko dito sa Marriage Certificate natin?”
“Magkita na lang tayo mamaya sa bahay.” Sa halip ay sagot ni Anthony.
“Sir?”
Hindi naman niya alam kung saan nakatira si Anthony.
“Sa Grace Village ang bahay ko. I will send you the number and street name later.”
Grace Village? Walang public transpo papunta dun, ah.
“Kunin mo na ngayon ang mga damit mo, pagkatapos dumeretso ka na dun. May magiging problema ba sa inyo?”
Sunod-sunod ang ginawang pag-iling ni Analyn. Walang magiging problema. In the first place, matagal na niyang gustong umalis sa bahay nila. So, blessing in disguise ang pag-alok sa kanya ni Anthony at ang pagtira niya sa bahay nito.
“Bukas, isasama kita kay Lolo.”
Hanggang sa mga sandaling iyon ay hindi pa rin tanggap ni Anthony na may kalahating taon na lang na mabubuhay ang Lolo niya.
Natigilan si Analyn. “B-Bukas agad, Sir?” Ngayon pa lang ay kinakabahan na siya.
“All you need to do during the six months is to make my grandfather happy. After six months, maghihiwalay na tayo.”
“Walang problema. Basta tuparin mo lang ang para kay Papa.”
Tumingin si Anthony sa relong pambisig niya, at saka nagsalita.
“Don’t worry. Ipapaayos ko iyon ngayong gabi. Bukas, may pupunta na sa ospital na medical team ko.”
“Salamat, Sir.”
Hindi na nagawang sumagot pa ni Anthony. Agad itong naglakad papunta sa sasakyan niya at saka walang lingon-likod na sumakay. Pagkatapos ay pinaharurot na paalis.
Napamaang na lang si Analyn. Iniwan niya talaga ako rito pagkatapos niya akong pagbayarin sa Marriage Certificate namin?
“Anthony de la Merced, isa kang walang awang kapitalista.” Nakatingin siya sa dinaanan ng sasakyan ni Anthony na para bang naroroon pa rin ang sasakyan nito.
Napabuga na lang ng hangin si Analyn. Dahil sa hindi inaasahang gastusin niya ngayon, wala na siyang ibang choice kung hindi mag-abang ng jeep sa sakayan dahil iyon na lang ang kasya sa perang dala niya.
BAHAGYANG nakaawang ang pintuan ng bahay nila Analyn nang dumating siya. Mainit kasi ang panahon at hindi sapat ang isang electric fan sa sala para maibsan ang init. Itutulak na sana niya ang pinto nang marinig ang malakas na tinig ng Mama niya.
“Huwag kang mag-alala, Jiro. Gustong-gusto nung Michael si Analyn. Ako ang bahala na pumilit kay Analyn na pakasalan si Michael. Kapag nakasal na si Analyn sa kanya, solve na ang problema mo sa pampakasal n’yo ni Tin. Baka makahirit pa tayo ng magiging bahay n’yo kapag nagkataon!” masayang sabi nito.
Pakiramdam ni Analyn ay umakyat ang dugo niya sa ulo. Ipinagtutulakan siya ng Mama niya na magpakasal para may pampakasal ang anak na lalaki nito.
How ironic!
Agad na itinulak ni Analyn ang pintuan. Lumipad papunta sa direksyon niya ang tingin ng Mama niya at ng kapatid na si Jiro. Agad na sumalubong kay Analyn ang Mama niya.
“Naku, Analyn! Mukhang interesado sa iyo si Michael. Wala raw tigil ng kakatanong sa Mama niya ng tungkol sa iyo. Ano? Okay naman siya, di ba? Medyo… mas matanda siya sa iyo ng konti pero mabait daw ‘yun sabi ng kumare ko. Iyong Mama niya.”
Tuloy-tuloy lang na naglakad si Analyn patungo sa kuwarto niya sa kabila ng pagdaldal ng ina. Kinuha niya ang isang duffle bag.
“Isa pa, tamang-tama ‘yun. May anak na. At least, hindi mo na kailangang mag-anak pa. May instant anak ka na, eh. Hindi–”
Biglang huminto si Analyn sa ginagawa at saka hinarap ang ina para putulin ang sasabihin pa nito.
‘Ma, kung puring-puri mo si Michael, bakit hindi na lang ikaw ang magpakasal sa kanya? Ako, never mo akong mapipilit na magpakasal sa kanya.”
Agad na tumalim ang tingin ng Mama ni Analyn sa kanya. Namula bigla ang mukha at leeg nito dahil sa galit.
“Analyn, huwag kang bastos! Sa ayaw o sa gusto mo, magpapakasal ka kay Michael! Ako ang ina mo, kaya ako ang masusunod!”
Agad na dinampot ni Analyn ang bag niya at saka kinuha mula roon ang marriage certificate nila ni Anthony.
“Congratulate me, Mama. I am already married. Kaya hindi mo na ako pwedeng ipakasal.”
Nanlaki ang mga mata ng Mama niya habang nakatingin sa hawak-hawak na papel ni Analyn.
“Hindi ‘yan totoo!”
Humakbang ang Mama ni Analyn palapit sa kanya.
“Sino ‘yang walang kwentang lalaking pinakasalan mo?!” galit na tanong nito.
Nang abot-kamay na lang ng Mama ni Analyn ang hawak niyang dokumento, binawi na ni Analyn iyon at saka muling inilagay sa bag niya.
“Analyn! Sabihin mo! Sino ang lalaking pinakasalan mo?”
Tumaas ang isang sulok ng mga labi ni Analyn. Gusto lang naman niyang inisin ang Mama niya. Isa pa, hindi niya pwedeng sabihin dito na mayaman ang lalaking pinakasalan niya. Hindi lang pala basta mayaman, kung hind8 super yaman.
“Isang waiter dun sa restaurant kung saan mo ko pinapunta. Tutal naman, gustong-gusto mo akong umalis sa bahay na ito kaya kung sino na lang ang nakita ko dun sa restaurant, pinakasalan ko na!”
Nanginginig na itinaas ng Mama ni Analyn ang kamay nito at saka itinuro sa kanya.
“Ikaw… papatayin mo ko sa galit!” nanginginig din ang boses na sabi nito.
Tinalikuran na lang ni Analyn ang ina at saka ipinagpatuloy ang paglalagay ng damit sa bag.
~C.J.
Nang lumabas si Analyn mula sa kuwarto niya ay agad siyang sinalubong ng Mama niya. Nakakapagtakang kalmado na ito. “Analyn, sorry na. Nabigla lang ako kanina. Okay lang sa akin kung sino man iyong pinakasalan mo. Pamilya pa rin tayo, hindi ba? Pero magpapakasal na ang kapatid mo at si Tin. At bilang nag-iisang kapatid ni Jiro, obligasyon mo na bigyan sila ng perang pampakasal nila.”Bahagyang hinawi ni Analyn ang Mama niya at saka nagpatuloy sa paglalakad patungo sa pintuan.“Wala ho akong pera.”Nagulat si Analyn nang ubod lakas siyang pinaharap ng Mama niya paharap dito. “Kung ganon, hiwalayan mo ang lalaking ‘yan. Pansamantala, makipag-live in ka muna kay Michael habang pinoproseso pa ang paghihiwalay n’yo. Kailangan natin ang pera ni Michael sa pagpapakasal ni Jiro.”Ubod lakas na tinagtag ni Analyn ang kamay ng Mama niya na nakahawak pa ng mahigpit sa braso niya. “Okay ka lang, ‘Ma? Para naman akong piraso ng karne na binebenta mo kung kanino.”“Hoy, Analyn. Pinalaki ka namin
Alam ni Analyn na gusto lang siyang inisin ni Anthony kaya inilagay roon ang size ng underwear niya. Kaya naman itiniklop na lang niya ang papel at saka iniwan sa ibabaw ng kama niya. Gusto niyang mag-shower nang mabilis bago tuluyang mahiga sa malambot na kama. Nakahiga na si Analyn nang maalala niyang kailangan niyang magsabi sa boss niya na hindi siya papasok bukas. As usual, inaasahan na niyang magagalit ang boss niya. Nag-half day na raw siya ngayong araw tapos ay wala pa siya bukas. Binigyan pa siya ng ultimatum nito. Na kung hindi siya papasok bukas ay ima-mark siyang absent ng isang buong linggo. Ibig sabihin, hindi siya makukuha ang sahod ng pang isang linggo. Napabuntong-hininga na lang si Analyn. Malaking bagay din iyong sahod niya ng isang linggo. Sabi nga nga nila, sahod is life!Pero hindi naman niya pwedeng idahilan sa boss niya na sasamahan niya si Anthony na dalawin ang lolo nito. Hindi pwedeng malaman sa opisina na nagpakasal siya sa boss ng DLM. Well, Sir Anthony
Sa wakas ay nakarating na sila Analyn at Anthony sa ospital. Bumaba si Athony para may kuhain sa likod na compartment ng sasakyan niya. Nang isara na niya ito ay saka lang niya napansin na nakatayo si Analyn sa tabi niya. “Nervous?” seryosong tanong niya sa dalaga.Pinaikot ni Analyn ang mga mata niya, sabay sabing, “sus! Bakit naman ako kakabahan? Sisiw na sisiw lang ‘to.” Nagkibit-balikat si Anthony. “Sisiw pala, eh. Eh di, tara na,” pagkatapos ay nauna na itong naglakad kay Analyn. Agad namang sumunod sa kanya si Analyn, pero sa totoo lang ay kinakabahan talaga siya. Habang nag-aabang sila sa pagdating ng elevator, hindi napigilan ni Analyn na magtanong kay Anthony. “Sir Anthony, masungit ba ang Lolo mo?”“Nope.” “Okay,” sabi ni Analyn at saka palihim na nagbuga ng hangin. “Just call me simply Anthony. Or Ton.”“Ha?” naguguluhang tanong ni Analyn. “I told you before, alam ni Lolo na may girlfriend na ako ng two years, di ba?”“Ow.” Naintindihan na ni Analyn. Meron nga ba
Nang isara ni Analyn ang pinto, binawi ni Anthony ang tingin niya roon. Muli niyang ibinaba ito sa chess board, at saka nagsalita nang hindi tumitingin sa lolo niya. “Yes, Lolo. Nung una. Pero ngayon gusto ko na si Analyn bilang siya.”Ngumiti si Greg.“It’s good that you really like Analyn. Ngayong lumagay ka na sa tahimik, matatahimik na rin ako. Hindi na kita kukulitin. Hindi na ako manghihinayang na mawala. Kasi alam kong may mag-aalaga na sa ‘yo.” “Lolo…”Bahagyang tumawa si Greg.“Ano? Sa kamatayan na rin naman ako papunta talaga. Son, I am eighty years old already. Ano pa ba ang gusto mo? Umabot pa ako ng one hundred? Hinihintay na ako ng Lola mo. Ang gawin mo na lang, bilisan mo na at bigyan n’yo na ako ng apo sa tuhod ni Analyn,” nakangiting litanya ni Greg na para bang normal na paksa lang ang pinag-uusapan nila ni Anthony. Nag-alangang sumagot si Anthony, pero nang makita niya sa mukha ng lolo niya ang saya, napilitan siyang sagutin ito.“Sige, ‘Lo,” Samantala, sa labas
Nahalata ni Analyn na hindi nagbibiro si Anthony. Tumuwid siya ng upo at saka bahagyang nilingon ang lalaki. “Sorry. Hindi na mauulit. Mag-iingat na ako sa next time.”“Next time? Next time, you’re done,” malamig na sagot ni Anthony sa dalaga.“Bababa ako sa susunod na pagliko. Babalik ako sa ospital para puntahan muna si Papa.”Palibhasa ay nasa parehong ospital lang ang papa niya at ang lolo ni Anthony, pero nasa magkaibang building. Hindi naman kumontra si Anthony at sinunod ang utos ni Analyn. Bago bumaba si Analyn, hinarap niya si Anthony. “Sir Anthony, ang galing ko, di ba? Mukha namang masaya si Lolo Greg sa pagbisita ko.”Bahagyang tumaas ang isang kilay ni Anthony. “And so?”“Nangako ka, iyong isang linggong sahod ko.”“Ang dami ko nang binili sa ‘yo na mga damit at sapatos, kulang pa ba ‘yun?” Hindi nun nasindak si Analyn. Sa halip, inalis niya ang lock ng seatbelt niya at saka akmang bababa na ng sasakyan. “Okay. Pupuntahan ko na lang uli si Lolo Greg pagkagaling ko kay
Ilang minuto pang nag-usap sila Analyn at Jan. Lampas na ng alas-singko nang magpaalam na si Analyn. Dumaan muna siya sa isang malapit na grocery store para bumili ng mga gulay. Tamang-tama naman na malapit na lang din doon ang sakayan ng bus papunta sa Grace Village.Nakapagluto at nakakain na si Analyn pero hindi pa rin dumadating si Anthony. Hindi na niya hinintay ang lalaki. Umakyat na siya sa kuwarto niya at saka nag-shower nang mabilis. At dahil wala naman na siyang gagawin pa, minabuti niyang matulog na. Nasa kalaliman na ng gabi ang tulog ni Analyn nang makaramdam siya ng uhaw. Wala siyang choice kung hindi ang lumabas ng kuwarto niya at bumaba sa kusina para uminom ng tubig. Samantala, halos mag-uumaga na ng nakauwi si Anthony. Dumiretso siya sa kuwarto niya. Nakainom siya ng kaunti kaya gusto niyang mag-shower muna ng mabilis bago matulog. Nang buksan ni Anthony ang ilaw ng kuwarto niya, nagulat siya ng makita ang kama niya.“Ano’ng ginagawa ng babaeng ito sa kama ko?” i
Abala si Analyn sa pagtapos sa design niya kaya hindi niya namalayan na lunch break na pala. Nang igala niya ang tingin sa paligid ay nagtatayuan na ang mga kasamahan niyang mga designers at isa-isa nang lumalabas sa opisina nila. Marahil ay para mananghalian na.“Analyn, tara na!” pagtawag ng kaibigan ni Analyn na si Michelle.“Eto na,” sagot ni Analyn at saka pinatay ang power ng laptop niya.Nilapitan na ni Analyn ang naghihintay na si Michelle. Palabas na sila ng pintuan ng bumulaga si Karla, ang Mama ni Analyn. “Analyn,” walang emosyong pagtawag nito kay Analyn. Nagtaka naman si Analyn kung bakit siya pinuntahan ng Mama niya. “Magandang tanghali, Tita,” bati ni Michelle. “Michelle, sandali lang, ha?” paghingi ng paumanhin ni Analyn sa kaibigan, tapos ay binalingan ang Mama niya, “‘Ma, dito tayo.”Iginiya ni Analyn ang babae sa balcony sa labas ng opisina nila. “Bakit kayo nandito?”“Analyn, hindi ako nagbibiro. Kailangan na ni Jiro ang pera para sa kasal nila ni Frances.”Ba
Akala ni Analyn, pagkatapos malaman ng mga ka-opisina niya na kasal na siya ay wala ng problema. Napansin niya na nag-iba na ang trato sa kanya ng mga kasamahan niya pagkatapos nun. Iyong iba ay tahasan siyang pinag-uusapan kahit pa nandoon lang siya at naririnig niya. Iyong iba ay nagpupunta pa talaga sa mesa niya at kung ano-ano ang pang-iinsulto na sinasabi sa kanya. Nasasaktan man, pero kailangang tiisin lahat iyon ni Analyn.“Okay lang. Sige lang,” mahinang sabi ni Analyn sa sarili. After all, ang Papa niya naman ang nakinabang sa kasalang inoohan niya.Nang gabi ring iyon, may meeting na dinaluhan si Anthony kaya naman late na siya nakauwi sa bahay. Pagkapasok ng bahay, agad niyang hinubad ang coat niya pati na ang sapatos niya. Nagsuot siya ng tsinelas niyang pambahay at nakahanda ng umakyat ng hagdan nang mapahinto siya sa pag-akyat. May nakita siyang pigura na nakahiga sa sofa. Nilapitan ni Anthony ang babaeng nakabaluktot sa sofa. Tila balisa ito habang natutulog. Halos ma
Dalawang buwan na rin si Analyn sa kumbento. Ngayon, mas payapa na ang kalooban niya. Sa loob ng mga buwan na ito, hindi niya inihinto ang trabaho niya sa maliit na kumpanya niya. Nagdo-drawing pa rin siya at tinapos ang mga naiwang trabaho. Sa email lang niya ipinapadala kay Elle ang mga natapos niyang disenyo. Hindi pa rin niya binubuksan ang telepono niya. May usapan sila ni Elle na hindi pwedeng ipagsabi kahit kanino na may ugnayan sila. Pero hindi rin alam ni Elle kung nasaan talaga siya. Panay ang tanong sa kanya ni Elle. Nag-aalala siya para kay Analyn. Ang nasa isip ni Elle ay ang itsura nito nung huli niya itong nakita. Payat at maputla. [“Basta, ingatan mong mabuti ang sarili mo. Kung ayaw mo munang magpakita sa amin, sige lang. Huwag mong isipin ang Blank, kaya ko ‘to.”]Alam ni Analyn na sinasabi lang iyon ni Elle. Alam naman niyang may sarili ring problemang pinagdadaanan ang babae. Baka nahihirapan na itong balansehin ang trabaho at ang pasaway na asawa nito. Dahil dit
Dalawang buwan na ang nakalipas…Sa unang linggo pa lang ng buwan ay may isang magandang pangyayari ang naganap sa kasaysayan ng DLM Group of Companies. May isang international investor na mula pa sa Germany ang nag-invest ng 500 million US dollars dito. Muling nagbunyi ang buong pamunuan ng DLM. Sa unang pagkakataon mula ng umalis si Analyn, ngayon lang uli humarap sa media si Anthony. Sa tingin ng ibang tao, nakabawi na ito mula sa krisis na kinasadlakan niya dalawang buwan na ang nakakaraan.Sinagot niya isa-isa ang mga tanong ng mga media, at pagkatapos ay nagpaalam na. Pagkasakay sa sasakyan, agad na pinasibad ito ni Karl habang mabilis namang nagpahayag ng mga report ang sekretarya. Pero kung titingnan si Anthony, halata mong hindi siya interesado sa mga sinasabi ng sekretarya niya. “May balita na ba?” Tumigil ang sekretarya sa pagsasalita. Huminga ito ng malalim at saka sinagot ang paulit-ulit ng tanong ni Anthony sa loob ng dalawang buwan. “Wala pa po, boss. Hindi pa rin
“Paano ba nasusukat ang pagiging okay, ‘Nay Mercy?” balik-tanong niya sa ginang.“Huwag mong pilitin ang sarili mo, Analyn. Dadating din ang tamang oras at panahon. Malalaman mo na lang na naghilom na ang sugat sa puso mo. Hindi ko alam kung anong pinagdaanan mo o kung ano’ng problema ang meron ka. Pero lahat ng nararamdaman mo, ibigay mo sa Maykapal. Siya lang ang makakatulong sa iyo. Ituturo niya sa iyo kung ano ang dapat mong gawin.” Nang nagpunta si Analyn dito sa kumbento, hindi niya sinabi kay Mercy ang dahilan ng kagustuhan niya na pansamantalang manirahan sa lugar. Hindi rin naman siya tinanong ng matandang babae, at sa halip ay inirekomend pa siya sa head ng mga madre roon. Tumango-tango si Analyn. Nagbaling siya ng tingin sa iba’t-ibang mga punong nasa harapan ng kumbento, habang kinakapa niya ang damdamin niya ngayon. Pagkatapos ay muling nagbaling ng tingin kay Mercy.“Ikaw, ‘Nay. Matagal ka na kamo rito, hindi ka pa ba okay sa tagal mo na rito sa kumbento?”“Malalaki na
“Get out,” utos ni Anthony kay Karl, na siyang nakaupo sa driver's seat. “Boss, saan tayo pupunta?” tanong ni Karl. “I said get out! Ako ang magda-drive!”“P-Pero, Boss…” atubiling sagot ni Karl dahil napansin nito ang hindi magandang itsura ng mukha ng amo. “Aalis ka riyan o aalisin kita sa trabaho?” tila pikon na pikon na tanong ni Anthony. Nagmamadaling binuksan ni Karl ang pintuan at saka bumaba ng sasakyan.Mabilis namang umakyat ng sasakyan si Anthony pagkababa ni Kar. “Boss, samahan na kita,” alok ni Karl sa amo. “Shut up!” Pagkatapos ay malakas na isinara ni Anthony ang pintuan ng sasakyan niya. Wala ng nagawa si Karl ng pasibarin ng amo ang sasakyan nito. Sakto naman na kalalabas lang ng sekretarya ni Anthony at nakita niya ang pagharurot ng sasakyan na kinalululanan nito.“Bakit mo pinayagang mag-drive?” nag-aalalang tanong ng sekretarya kay Karl habang pareho silang nakatingin sa papalayong sasakyan ng amo. Binitiwan ni Karl ang tingin sa sasakyan at saka nagbaling
May nag-abot ng dokumento kay Anthony. SNakasulat doon na s isang kalapit na bansa nagpunta si Analyn. Pero paano kung pinapalabas lang ni Analyn na naroroon siya, pero ang totoo ay nasa ibang bansa na uli ito? Tinawag ni Anthony ang sekretraya at ang chief security ng security group niya. “Someone arrange a flight for me immediately. Susundan ko ang asawa ko.”“Hindi mo pwedeng gawin ‘yan!” Napalingon ang lahat sa bagong dating. Si Elle. Madilim ang mukha nito habang magma-martsa papunta kay Anhony. “I mean, wala kang karapatan na sundan pa si Analyn. Hindi niya deserve ang isang tulad mo,” deretsahang sabi ni Elle ng nasa harapan na siya ni Anthony.“Paano mo nasabi ‘yan, Elle? Asawa ko si Analyn. Ano’ng reason para hindi ko siya sundan?” sagot ni Anthony.“Reason? Ano rin ba ang reason mo nung iniwan mo si Analyn sa Hongkong para bumalik dito at dalawin si Ate Brittany? Nasaan ka ba nung kailangan ka niya? Wala ka naman sa tabi niya. So ano’ng diprensiya ngayon na nasa ibang
Nagulat si Analyn ng may huminto sa harapan niya na kulay itim na sasakyan paglabas niya ng ospital. Nang bumaba ang sakay nun ay tila tumigil ang pag-ikot ng mundo niya. Parang biglang nalagay sa PAUSE ang lahat sa paligid niya at ang nakikita lang niyang gumagalaw ay ang lalaking matagal ng hindi nasilayan ng mga mata niya. Iilang oras pa lang na nakabalik ng Tierra Nueva si Anthony pero nahanap na agad siya. Hindi nakagalaw si Analyn. Natulos siya sa kinatatayuan niya. Namalayan na lang niya na nasa harapan na pala niya si Anthony. “Masakit pa ba? May masakit ba sa ‘yo ngayon?”Nag-iwas ng tingin si Analyn. Hindi niya alam kung paano sasagutin ang tanong ni Anthony. Hindi niya kasi matukoy kung alin ba ang masakit na naramdaman niya ng mga nakaraang araw.Napilitang tingnan ni Analy si Anthony. Tinitigan niya ito sa mga mata nito. At saka niya napagtanto na ang lalaking dating pamilyar na pamilyar sa kanya, ngayon bigla, ay estranghero na sa kanya.Hindi malaman ni Analyn kung
Ngumiti si Analyn kay Edward. “Ayoko nga sana kasi masasarap ang pagkain dito, pero kailangan ko ng umalis talaga. Baka kasi singilin mo na ako.”“Hindi ko naisip ‘yan, pero binigyan mo ako ng idea,” ganting biro ni Edward. Malapad na ngumiti si Analyn. “Kaya nga uunahan ko ng umalis.” “So, saan ka pupunta pag-alis mo rito ngayon?” “Uhm? Sa ospital.” Tumaas ang isang kilay ni Edward. “Sa ospital?”“Kailangan ko munang mag-follow up check-up. Mula nang lumabas ako ng ospital sa Hongkong, hindi pa ako natingnan ulit ng doktor.” Nagkibit-balikat lang si Edward. Hindi naman nagsinungaling si Analyn. Sa ospital talaga siya nagpunta nang umalis siya sa poder ni Edward. Sa kabutihang palad, maganda ang resulta lahat ng laboratory test at iba pang eksaminasyon niya. “Doc, magkaka-anak pa ba ako?” Hindi napigilang itanong ni Analyn sa OB-Gyne na kaharap ngayon. “Ano ba’ng tanong ‘yan, iha? Bata ka pa, of course, pwede ka pang magbuntis at manganak,”Tipid na ngumiti si Analyn. NAPA
Tatlong araw na ang nakaraan. Biglang maraming dumating na investment sa DLM Group, dahilan para umayos na ang masamang sitwasyon ng kumpanya. Bigla, gumanda ang kinalalagyan ng kumpanya sa stock market, at bumagsak naman ang sa mga kumalaban na kumpanya sa DLM. Dahil ligtas na ang DLM sa posibleng tuluyang pagbagsak nito, bumalik na sa Tierra Nueva si Anthony. Sa airport, maraming reporters ang hindi inaasahan ni Anthony ang sumalubong sa kanya.“Mr. De la Merced, okay na po ba ang lagay ng DLM Group of Companies kaya bumalik ka na? For good na ba ang pagbalik mo rito?”“Pwede mo bang ibahagi sa amin ang mga naging plano mo ng counter- attack habang nasa Hongkong ka?”“Mr. De la Merced, ano ang magiging next step mo?” “Sir, Sir… ano po ang relasyon ninyo ni Miss Brittany Esguerra?” Dahil sa sobrang sikip at napapalibutan si Anthony ng mga bodyguard niya, hindi sinasadya ng isang taga-media na tamaan ng mic niya ang pisngi ni Anthony. Biglang huminto sa paglalakad si Anthony at s
“Hoy! Bakit ka sumasabat sa usapan namin? Isa ka lang na taga-silbi rito,” sita ng isang lalaki. “Oo nga, alam mo ba kung ano ang pinag-uusapan namin dito?” sabi pa ng isa.Ngumiti si Analyn. Umaayon sa plano niya ang nangyayari ngayon.“Yes, sino ba ang hindi nakakaalam ng kasalukuyang sitwasyon ng DLM Corporation? Nasa krisis ngayon ang nasabing kumpanya, pero sa palagay ko, kayang baligtarin ng DLM ang masamang kapalaran niya ngayon. From defeat to victory. Dati akong nagtatrabaho sa DLM, sa isang mahalagang departamento, kaya alam na alam ko ang financial situation ng kumpanya. At naaalala ko na itinago ni Sir Anthony ang strategy na iyon mula sa ibang mga kalabang kumpanya sa Tierra Nueva para subukan sila.”Napuno ng pagtataka ang mga mukha ng mga lalaking naroroon. “Ano’ng sabi mo? Nagtrabaho ka sa DLM?” tanong ng isang lalaki roon. “Kung ganun, ano’ng ginagawa mo rito bilang isang waiter?” tanong ng isa pa at saka pasimpleng hinagod ng tingin ang unipormeng pang-waiter na s