5 - GOOD TASTE

Alam ni Analyn na gusto lang siyang inisin ni Anthony kaya inilagay roon ang size ng underwear niya. Kaya naman itiniklop na lang niya ang papel at saka iniwan sa ibabaw ng kama niya. Gusto niyang mag-shower nang mabilis bago tuluyang mahiga sa malambot na kama. 

Nakahiga na si Analyn nang maalala niyang kailangan niyang magsabi sa boss niya na hindi siya papasok bukas. As usual, inaasahan na niyang magagalit ang boss niya. Nag-half day na raw siya ngayong araw tapos ay wala pa siya bukas. Binigyan pa siya ng ultimatum nito. Na kung hindi siya papasok bukas ay ima-mark siyang absent ng isang buong linggo. Ibig sabihin, hindi siya makukuha ang sahod ng pang isang linggo. 

Napabuntong-hininga na lang si Analyn. Malaking bagay din iyong sahod niya ng isang linggo. Sabi nga nga nila, sahod is life!

Pero hindi naman niya pwedeng idahilan sa boss niya na sasamahan niya si Anthony na dalawin ang lolo nito. Hindi pwedeng malaman sa opisina na nagpakasal siya sa boss ng DLM. Well, Sir Anthony is lifer.

KINABUKASAN, maagang nagising si Analyn. Naligo na rin siya agad at saka namili na ng damit na isusuot. Naglagay lang siya ng light make-up, pagkatapos ay lumabas na siya ng kuwarto bitbit ang bag na ginagamit niya rin pagpasok sa opisina. Nagulat pa siya nang datnan si Anthony na nakaupo sa sala. Wala naman kasi silang oras na pinag-usapan kagabi. Agad na tumayo si Anthony nang makita siya at nagpatiuna nang lumabas ng bahay.

Nang nasa sasakyan na, nagbukas ng topic na mapag-uusapan si Analyn. Nabibingi siya sa sobrang katahimikan nilang dalawa.

“Nag-file ako ng leave ngayong araw pero hindi in-approve ni Sir Richie. Tapos ia-absent din daw niya itong buong isang linggo ko. Kaya isang linggo akong walang sasahurin kapalit ng pagsama ko sa iyo ngayon.”

“Para magkano lang naman iyong one week mong sahod,” malamig na sagot ni Anthony. 

Lumipad ang tingin ni Analyn sa katabing lalaki. Gusto niyang magtaas ng boses dito pero pinigilan niya ang sarili. Hindi ba niya alam na para sa isang katulad niya na ordinaryong empleyado ay napakalaking bagay na nung isang linggong sahod ? Palibhasa isa siyang walang awang kapitalista.

“Amuin mo si Lolo mamaya at ako na ang bahala sa one week payroll mo.”

Nang narinig ni Analyn ang sinabi ni Anthony, tahimik siyang nagdiwang. Hindi na siya nagsalita pa sa takot na baka may masabi pa siyang ikakainis ng lalaki. Baka kasi bawiin pa nito ang sinabi kanina. 

May ilang minuto na rin silang bumibiyahe nang huminto ang sasakyan nila sa tapat ng isang mall. Dahil dito, lubos na nagtaka si Analyn at hindi siya nakatiis na hindi magtanong.

“Sabi mo bibisita tayo sa Lolo mo?”

Hindi sumagot si Anthony, sa halip ay sinuyod niya ng tingin ang suot ni Analyn. 

“Sa itsura mo ngayon, kapag ipinakilala kita kay Lolo bilang asawa ko, iisipin niya agad na nalulugi na ang mga negosyo ng DLM. Mukha kasing hindi ka na kayang ibili ng damit ng asawa mo diyan sa suot mo. Parang pinaglumaan na ng panahon.”

Luma? Wala pang isang taon ang damit na suot niya mula ng mabili niya ito sa isang thrift shop na nagbebenta ng mga damit na galing diumano sa iminodel sa Fashion Week.

Bumaba na ng sasakyan si Anthony kaya sumunod na rin si Analyn. Pati nang pumasok sa mall ang lalaki ay tahimik na nakasunod lang sa kanya ang dalaga. Huminto si Anthony sa isang boutique na sa tingin ni Analyn ay puro designer clothes ang laman. Hindi na nagawang pigilan ni Analyn ang lalaki nang pumasok ito doon at dumiretso sa mga damit pambabae. Pumili ito ng ilang piraso ng mga damit at saka pahagis na ibinigay kay Analyn.

“Try it on.” 

“Mukhang mahal dito,” mahinang sabi ni Analyn sa binata para hindi marinig ng sales staff na nasa likuran nila. 

“Bakit, sinabi ko ba na ikaw ang magbabayad?” tanong ni Anthony sa dalaga. 

Biglang ngumiti ng malapad si Analyn. “Isusukat ko na,” sabi niya, sabay naglakad na papuntang fitting room.

Sa loob ng fitting room, isa-isang sinilip ni Analyn ang mga presyo ng bawat damit. Napangiwi na lang siya sa nakitang presyo ng mga nito, na ang pinakamura ay katumbas na ng isang buwang sahod niya. Ngayon lang makakapagsuot si Analyn ng ganitong kamahal nga mga damit. Kaya naman ingat na ingat siya sa paghawak at pagsukat sa mga ito. 

Bawat isukat na damit ni Analyn ay ipinapakita niya kay Anthony. Pero tila wala pa ring pumapasa sa metikulosong panlasa ng tagabayad niya. Isang damit na lang ang natitira na hindi pa niya naisusukat at tanging dalangin ni Analyn na sana ay pumasa na kay Anthony. Nakakapagod din ang magsukat nang magsukat. 

Nang isuot ni Analyn ang huling damit, may kausap sa telepono si Anthony paglabas niya ng fitting room kaya minabuti niyang pagmasdan na muna ang sarili sa full-length mirror na katabi.

Sumunod naman sa kanya ang sales staff na naga-assist sa kanya. 

“Bagay na bagay sa iyo, Mam iyang isang ’yan. It compliments your skin colour. Your boyfriend has a good taste,” puri pa ng sales staff kay Analyn.m

Narinig ni Anthony ang komento ng staff, kaya nag-angat siya ng tingin. Nakita niya agad si Analyn sa harap ng mahabang salamin habang pinagmamasdan ang sarili. Sinuyod din ng tingin ni Anthony si Analyn doon sa salamin para mapansin niya ang bakingkinitang beywang ng dalaga. Hindi inaasahan ni Anthony na biglang lilingon sa gawi niya si Analyn kaya naman nagkatitigan sila saglit. 

“Okay na ba ‘to?” 

“Yes,” maikling sagot ni Anthony na tila napaso sa biglaang pagkakatitigan nila ng dalaga. Mabilis itong tumayo at saka lumapit sa staff. Inabot niya rito ang credit card niya.

“Isama mo na rin iyong ibang sinukat niya. Samahan mo na rin ng dalawang pares ng sapatos.” 

Nangningning ang mga mata nung staff nang marinig iyon. Nagmamadali itong kumilos papunta sa counter na tila natatakot na magbago ang isip ni Anthony.

Nilapitan ni Analyn si Anthony at saka binulungan. “Hindi mo naman kailangang bilhin lahat ‘yun. Tama na itong suot ko.”

Salubong ang kilay na nilingon ni Anthony ang dalaga. 

“Alangan namang iyan at iyan din ang isusuot mo sa mga susunod na pagdalaw mo kay Lolo?” 

Hindi na nakasagot pa si Analyn. Tumahimik na lang siya. Akala niya ay tapos na silang mamili at aalis na, pero hinila siya ni Anthony sa tindahan ng alahas. Pumili ito ng pares ng singsing at saka ibinigay sa kanya ang pambabaeng kopya.

“Wear it,” utos nito sa kanya, at saka naman isinuot sa sariling daliri niya iyong isa. 

“Tingnan mo silang dalawa. Bagay na bagay sila.” Iyan ang narinig ni Analyn na komento ng isang staff patungkol sa kanila ni Anthony. 

“Bagay nga. Kaso mukhang hindi naman siya mahal nung lalaki. Hindi man lang siya kinonsulta sa pagpili ng singsing. Much more, hindi man lang isinuot sa daliri niya,” komento naman nung isang staff.

~C.J.