CHAPTER 4

CHAPTER 4

SERA'S POV

  Wala akong pasok ng ganitong oras pero maaga akong pumasok. May aabangan ako na tao. 

   Dumaan muna ako sa coffee shop, hindi ko alam gusto ko makaramdam ng kaba. Sa ngayon, kalmado ako. 'Di ako kinakabahan, gusto ko naman kabahan sa gagawin ko. Masyado bang kampante?Well, kampante talaga ako dahil gusto ko talaga ang gagawin ko dahil sa huli alam kong ako pa din ang mananalo.

    Tapat lang ng university namin ang coffee shop na ito kaya hindi malabo na Hindi nya ako makita dito. Matagal din ang pag hihintay ko bago sya dumating. Akala ko ay hindi nya ako mapapansin dahil ang tingin nya napakalayo at halatang malalim ang iniisip. Kinawayan ko naman sya, akala ko ay hindi sya pupunta pero lalapit pala ito.

"Good Morning, busy kaba?" tanong ko agad kay Glayza. 

"Hindi naman, ano ba yun? May sasabihin ka?" sabi nya habang inaayos ang upuan.

"Gusto ko lang tanungin kung anong gagawin mo if malaman mo na may kabet sya?" diretya ko na syang tinanong. Kailangan ba mag paligoy-ligoy muna?

"Hindi ba pwedeng alukin mo muna ako mag kape o kaya kumain ng breakfast?" anya habang nakangiti. Tipid naman akong napangiti sa sinabi nya.

"Ay sorry, dapat ba ayain kita? Pasensya, wala akong alam sa pag entertain ng kausap." diretyang sabi ko sa kanya. Hindi ko alam kung masyadong harsh pagkakasabi ko or sakto lang. Nag patuloy naman ako sa pag sasalita, "So anong balak mo?" tanong ko ulit sa kanya. 

"Divorce ang gusto ko. Pero bago ang divorce gusto ko mamatay muna ang babae niya." anya habang diretyong nakatingin sa mata ko. Biglang nanlamig ang kamay ko at bumilis ang pintig ng puso ko.

"Bakit kailangan pa na mamatay ang babae nya?" sabi ko dito habang ginagalaw ang iniinom ko.

"Simple lang, ayoko ng niloloko ako. Hindi dapat gawin ang panloloko para sa nagawa ko sa kanya." seryosong sabi nya. Hindi ko alam pero baka nag kakamali lang ako ng observation sa kanya. Tumayo sya at nag diretyo sa university.

    Napangiti naman ako at mas umusbong ang pagnanais ko na masaktan sya. Mas matutuwa ako kung masasaktan sya sa mga bagay na ipapakita ko. Inumpisahan nya ang apoy na papaso sa kanya.

  Matapos mag breakfast at mag kape bumalik na ako sa University . Alam na ni Ethan at Jeansel ang balak ko. Si Jeansel sabi nya pagkatapos kong ipaalam kay Glayza ang lahat tumigil na ako. Si Ethan naman gawin ko daw ang gusto ko basta wag lang daw ako ang mismong makasakit sa sarili ko.

"Okay class I have an announcement!" bungad ni Ma'am Clara sa amin pag pasok pa lang nya ng classroom.

"Magkakaroon tayo ng Mr. & Ms. University and lahat ng department dapat may representative bawat year dapat may representative." nakangiti na saad ng guro namin. Ako na nakapangalumbaba lang, wala akong balak mag saya ngayon.

"Sino pong napili nyong Representative?" saad ni Cathleen

"Kayo ang pipili." sagot agad ni Ma'am. Dahil hindi ako interesado nilabas ko na lang cellphone ko at nag open ng social media account.

"Ma'am iilan lang maganda sa department namin. Yung iba lutang pa." anya ni Diana. 

"Kaya nga Ma'am, pano kami wala kaming representative?" ani ni Trisha.

"Meron naman sa section natin, lalayo pa kayo." sabat naman ni Jennilyn. Nag-angat naman ako ng ulo at tinignan sila.

"Bakit ganyan kayo makatingin? May kasalanan ako?" kabado na tanong ko sa kanila. 

"Ikaw na lang representative natin Serenity. Diba guys?" nangunguha pa ng sasang-ayon si Jennilyn. Hindi nga ako nag kamali lahat sila sumang-ayon.

"Seryoso ba kayo? Wala bang iba?" paninigurado ko sa mga kaklase ko. Ayoko talaga, ma-expose ang ganda ko. Joke hahahaha.

"Ikaw na lang, wala na kaming mapipili Ms. Sanchez." pamimilit din ni Ma'am sa akin. I'm literally stock.

"Ma'am bakit hindi si Leigh Ann? Pwede din po sya. May stage fright po kasi ako." pangungumbinse ko pa sa kanila. 

"Gusto mo ba Leigh Ann?" tanong ni Jennilyn sa kaklase ko na tahimik lang sa gilid.

"Ayoko, kaya na ni Serenity yan." nahihiya na sagot nito dito. Bakit wala akong kakampi dito? 

"Anong stage fright ka dyan Serenity? Tumutugtog ka sa madaming tao noong birthday mo." pambubuking ni Diana sa akin.

"Yun naman pala Serenity, kaya ikaw na lang Serenity. May talent kana din, hindi na natin kailangan pag-isipan. Ang problema na lang natin, sinong magiging kasama mo." anya ng aking guro. Pero magandang ideya na nasali ako. Ito na ang magandang pagkakataon para simulan ko na.

  Matapos ang naging pag-uusapa namin, umuwi na ako. Wala na akong klase at isa pa uuwi ako kay Daddy. Nag pasundo ako sa driver ni Daddy para hindi ko na kailangan mag hintay. Pero bago yun bumili muna ako ng pagkain ko, hindi ako lalabas mamaya kasi may bisita si Daddy.

   Binilinan ko sila na wag akong tawagin oras na dumating bisita ni Daddy. Gusto kong makumpirma ang hinala ko para alam ko ang magiging hakbang ko. Ako naman nilinis ko muna ang katawan ko at sa kwarto lang talaga ako nag stay. Hindi nga nag tagal ay dumating na si Daddy, napangisi na lang ako at rinig ko ang halinghing ng babae sa kwarto ni Daddy.

    Ganyan pala ang ginagawa nya? Nakakasuka. Hindi ko akalain na sya pala ang pinakasalan ni Daddy. Ang baba ng tingin ko sa kanya ngayon. Akala mo kung sinong malinis. Nag ngingitngit ang loob ko at gustong-gusto kong hilahin ang buhok nya at kaladkarin palabas ng bahay namin. Matapos ang ingay sa kwarto ni Daddy, nakarinig naman ako ng katok mula sa pinto ko.

"Sera, bumaba ka muna gusto kitang ipakilala sa kanya." pakiusap ni Dad sa'kin. Tinignan ko lang sya saglit at nag patuloy sa panonood ng tv. Akala ko ay umalis sya pero pumasok pala, "Tanggapin na lang natin na wala na si Mommy mo." napangisi naman ako sa sinabi niya. Hindi niya alam na bumalik na si Mommy, mabuti kung ganun. 

"Tanggap ko naman. Pero isa lang ang ina ko, hindi kayang palitan ng asawa mo ngayon yan. Mamaya bababa ako, ako na mismo mag papakilala sa asawa mo." sarkastikong sabi ko dito.

   Hindi na ako nakarinig ng sagot mula dito at lumabas na sya ng kwarto ko. Ako naman ang manggugulat ngayon, hindi pwedeng laging sila lang ang may surpresa. Dapat ako din.

     Wala akong ibang baon na plano kundi baon ko lang ang nakakabit sa pangalan ko na ako ang tunay na anak ni Albert Sanchez. Habang pababa ako, rinig ko naman ang mahinhin nyang tawa na nag mumula sa kusina. Nahinto lang ang tawa nya ng binaba ko sa lamesa ang bitbit ko na wine. Nagkatitigan kami na dalawa at ngumiti ako ng nakakaloko sa kanya. Parang huminto naman ang mundo niya at namutla sa kinauupuan nya. Kahit sino naman magugulat kung ang Step Daughter mo pala ay kilala mo na matagal na.

"Good evening everyone, may celebration ba?" kunwari nabibigla ko na sabi. Inisa-isa kong tignan ang mga tao sa kusina, sinadya ko talaga yun. Pumikit ako saglit at pagmulat ko ng mata ko ay tinitigan ko sya. "Oh hi my beautiful step mother, ako nga pala si Alicia Serenity Sanchez, nag-iisang anak ni Albert Sanchez. Akala ko hindi na kita makikilala matagal na kitang gusto makita." anya ko habang pekeng tumatawa.

   Rinig ko ang bawat pag hinga ng mga tao na nasa paligid ko ng mga oras na iyon. Walang gustong mag salita. Kitang-kita ko pa din ang gulat sa mukha nya na nabibigla pa din sya.

"So kailan mo balak i-announce sa lahat na sya ang asawa mo Dad?" pang-uuyam ko na tanong dito. 

"Kapag okay na ang lahat." proud na sabi ni Daddy habang nakatingin sa asawa nito.

"Bakit Daddy? Wala na din naman si Mommy at wala naman sigurong problema sa asawa nyo bakit hindi nyo pa i-announce?Maraming paparazzi na hahanap ng news para sa inyo, ako na nag papaalala baka nakakalimutan mo lang. Isa kang business man kaya lahat ng bago sayo gagawin nilang problema o usapan." mahabang litanya ko dito. 

"Sa tamang oras, may inaayos din kasi ako para walang problema kapag i-announce na ni Albert." sya naman ang sumagot dito. Napangisi ako at sa kanya ko naman tinuon ang atensyon at tingin ko.

"Oh my god, sorry I forgot. Nandito ka pala." natatawa na sabi ko dito. Kitang-kita ko naman kung paano sya mapikon. Pinili nya na lang ngumiti at tumingin pa din ng diretyo sa akin.

   Tahimik naman ang lahat habang kumakain. Tanging ingay lang ng kutsara at tinidor ang maririnig ko, ramdam ko naman kung gaano sya hindi kakomportable na nasa paligid lang ako. Ako ang natutuwa dahil ramdam ko ang hiya nya habang nasa paningin nya ako. Nauna na akong tumayo at nag paalam na aalis na din.

   Alam kong susunod sya sa akin kaya hindi muna ako lumabas ng gate. 

"Wag mong sasabihin sa iba ang alam mo, nakikiusap ako sa'yo Serenity." nakikiusap na tinig nya sa akin. Ngumisi naman ako at lumapit sa kanya at saka bumulong para kaming dalawa lang ang nakakarinig.

"Bakit ko sasabihin sa iba kung pwede kong ipaalam sa lahat at saka kawawa naman sya niloloko mo pala." sinadya ko talaga na sabihin yun ng kabahan sya lalo. Pagkatapos kong sabihin yun ay tumalikod na ako. Wala akong pakielam kung mag sabi sya kay Daddy, sya lang din mapapahamak at ginagago nya din si Daddy.

   Minsan kailangan mong alamin ang kahinaan ng kalaban mo para makaramdam din sila ng takot.