NICOLA Umiigting ang panga ko sa pabilik-balik na mga tanong sa utak ko. Nasaan si Chandria? One week siyang nawawala at hindi nagpaparamdam. Nabahala ako, natatakot at nagdududa na kinuha siya ng mga kaaway ko. May posibilidad, lalo ngayong alam ni Thaddeo na humihina siya sa pagkadakip ni Artemio. "Daddy!" Nagulo ako nang umalingaw-ngaw ang matinis na boses ni Layla. Napalingon ako sa kanya mula sa kinauupuan ko. "Come here, little chick!" Pinatong ko ang baso ng whiskey at binuksan ang mga braso. Nanubig ang mga mata niya. "Nasaan po si Mommy? I want mommy," hagulhol nito nang tumakbo sa akin. Niyakap ko siya ng mahigpit. "She went somewhere to buy you gifts. Don't worry, she will return soon," pang-aalo ko. Sumikip ang dibdib ko nang sumimangot siya. Basang-basa ng mga luha ang mukha at sumisinghap-singhap. "Palagi mong sinasabi iyan hanggang ngayon wala pa si Mommy. Miss ko na po siya," patuloy niya saka nilibing ang mukha sa dibdib ko. "Shh, alam ko. Hahanap ng pa
NICOLA I still can't find Chandria.Hindi ko alam kung saan sulok siyang nagtago. Nakiusap ako sa mga kapatid niya pero ayaw niyang magbiga ng impormasyon. Kinakain ko na ang utak ko sa pag-iisip kung anong paraan ko siya mahahanap," daing ko kay Mikhael. Nasa harap kami ng bintana ng sala ng bahay. Magkasama kaming tinatanaw ang paglubog ng araw. Kita-kitang dito dahil nasa burol ang bahay ko. Naisipan kong tawagan siya dahil umabot na ako sa limitasyon ko, siya lamang ang taong mabilis makaintindi sa ganitong sitwasyon kaya naging sandalan ko siya. "Diba sa tingin mo may alam dito ang mga kapatid. Paano kung ifi-frame natin sila para magtapat sila," suhestyon nito sabay abot ng baso ng whiskey sa'kin. Humihithit muna ko ng sigarilyo bago abutin iyon. "Imposible ang suhestyon mo. Ayoko na'ng dagdagan ang gulo, sapat na mga sindikato na bwesiti ako," tanggi ko. Ngumiwi siya habang iniikot ang laman ng baso niya. "Wala namang ibang solusyon. Paano kung hamunin mo ng underground ki
NICOLANakakabinging hiyawan ang gumising ng diwa ko. Nasa gitna ako ng ring ng Fight X arena. Hinahanda ko ang sarili ko pero hindi ko maitago ang malakas na kabog ng dibdib ko. Ininat-inat ko ang mga daliri, sabik na akong makipag-away. Umagos ang pawis ko pababa ng aking pisngi, pero tinutupok ng apoy ang bawat bahagi ng katawan ko. The moment I stepped in here, I knew it was no longer just a game. Ibubuwis ko ang buhay ko para sa babaeng importante sa akin. Desperado na kasi akong makita siya muli. Binigyan ako ng nanlilisik na tingin ni Ezekiel na nasa harap ko, habang pinapatunog ang kanyang mga daliri at ginuguhit ang demonyong ngiti. Nasa kanyang likuran ang mga kapatid na sina Kaelum at Atlas, nakatayo sila sa madalim na angolo pero kitang-kita ko ang malamig at mapanuri nilang ekspresyon. Pareho silang gusto akong lampasuhin para mawala sa paningin nila."Hindi ko inaakala na ganito ka katanga, future brother-in-law. Hayan, nandito ka para sirain ang buhay mo," puna niya.
CHANDRIA "Gumising ka na! Magtatangali na oh!" Naiinis na tawag ni Daphne sa akin.Tinamad na akong gumising ng maaga pagkalipas ng dalawang linggo ko rito sa Siargao. Marami ang masasayang nangyari, nasagad ko ng husto ang kapayapaan at parang gusto ko nang manirahan dito.Inuga ulit ni Daphne ang balikat ko. Umungol lamang ako saka bumalikwas at tinakpan ng unan ang ulo. "Five minutes," usal ko.Pinihit niya ako paharap sa kanya. "Araw-araw na lang, five minutes! Bumangon ka na kasi last day ko ngayon at gusto kong sulitin ang pamamasyal. Bibili pa ak ng souveniers!"Nakapikit akong ngumiti. "May oras pa naman," tinatamad kong sagot."Mag-a-alas onse na! Kung nandito lang sana sila Shiela at Xaira ay hindi kita guguluhin. Ba't ka kasi biglang naging tamad? Sobrang ka di-date mo ba ito kay Joaqin?" Litniya niya. Pinaalala niya na kaming dalawa lang ang nandito kasi matagal nang bumalik sa kani-kanilang bahay sina Shiela at Xaira.My eyes automatically fluttered open. Bumilis ang tib
CHANDRIA "Nicola..." nanginginig kong sambit. Hindi ko malaman kung ano ang irarason ko. Huli niya ako sa akto na may ibang katabing lalaki pero pwede akong rumason kasi wala naman nangyari sa amin."Kaya ka ba lumayas para maghanap ng ibang lalaki. Hangang-hanga ako sayo, para gusto mo yata makipag-contest sa akin. Paramihan tayo ng kalaguyo?" Sarkastiko niyang sabi pero nasa ilalim ng boses ang galit."I'll explain. This is not what's look like," nanginginig kong usal.Kumibot ang dulo ng labi niya, nang humakbang siya para lalong lumapit sa akin. Umiinit ang pisngi ko na hinay-hinayna tumayo. Nawala sa isip ko na narito si Joaqin, malamang ay gulat itong nakatitig sa amin. Binitawan ni Nicola ang mga anak kaya sinukod ako ng yakap ni Layla at Liam."Marami-rami kang ipapaliwanag mamaya," anas niya sa mababang boses na para akong hinihepnotismo.Bigla kong naalala ang huling eksena ni Nicola na may kahalikan na babae, umusbong ang galit sa sistema ko."I-Ikaw, ma-marami ka ring ipa
CHANDRIANakasimangot akong umupo sa dining table, ni hindi ko pinansin ang triplets.Maang silang napatingin sa akin, wala ni isa ang nangahas na istorbohin ako. Pakiwari ko ay nagiging matured na ang mga bata dahil naiintindihan nila ang sitwasyon ngayon. Kahit na itago ko ang naiinis kong mukha, alam nila na nag-aaway kami ng ama nila.Naisahan ako kagabi ni Nicola at galit ako! Galit ako sa sarili ko dahil hinayaan kong mapadala sa matatamis niyang salita.Nakakabaliw.Sinalinan ko ng tubig ang baso. Nakalapag sa harapan namin ang umuusok na kanin, at iba't ibang ulam para sa agahan pero tanging hotdog ang kinakain ng mga anak ko. Nagkunwari akong mahinahon saka kinuha ang isang pinggang scramble egg na may tomato slices. Wala pa si Nicola kaya pagkakataon ko 'to para masinsinan na humingi ng tawad sa kanila.But I'm still furious with their father."Mom, galit po ba kayo sa amin?" Basag katahimikan ni Liam, siya ang advance mag-isip sa kanilang tatlo na kaagad na nakakahalata sa
NICOLA"Wala akong pagpipilian, puro magaganda lahat," natatawa kong sabi sa tindera ng flowershop sa Dangwa.Singhot ko ang makapal na halimuyak ng mga sari-saring bulaklak na nakahilera sa harap ko. Maaliwalas ang panahon ng hapong ito, tamang-tama para bumili ng bulaklak para sa mahal ko."Para sa asawa niyo po, sir? Hihindi po kayo ng patawad?" She glanced at me with sharp, assessing eyes, then smiled knowingly. Tantya ko nasa diciaseis pa ang batang ito.Nahulaan niya kaagad ang nasa isip ko. Nabilib ako sa ginang. Lumabi ako, na napamulsa. "Para sa isang taong espesyal na mahirap suyuin. Ano ba ang magandang bulaklak para mapaamo siya?" Namasyal ang paningin ko sa isang kumpol ng pink roses. "Ah, pink rose po," suhestyon niya na nahuli akong nakatingin doon.Napaisip ako. "Pero... lavender ang favorite color niya. May violet roses ba kayo rito?"Nanlaki ang mga mata niya't nagpakawala ng singhap. "Lavender ho?" Balik tanong niya. "Rare iyan, Sir. Pero saktong mayroon kami niya
NICOLANalaglag ang panga ko nang tumunghay si Chandria. Nakapameywang siya na nakataas ang kilay. Huli ko na naitago ang hawak kong rosas.Sa huli na bigo ako sa plano ko, wala nang romantic date. Nanlumo akong binagsak ang mga kamay."Ano'ng kalokohan—""Kalokohan bang magbigay ng bulaklak sa taong espesyal?" Masuyong sabi ko na tinaas ang tangan kong bulaklak.Ngumiwi siya. "Manigas ka, hindi ko paboritong rosas kahit kulay violet pa 'yan!"Tumiim bagang ako. Talagang sinubukan niya ako. Hindi ko pinansin ang pagtataray niya. "Ibibigay ko na lang kay Iris," nalulungkot kong sambit. Akma akong lampasan siya nang bigla niyang hinawakan ang bouquet."I won't allow you to give this to others. Di totoo na hindi ko gusto ang rosas," lumalabi siyang pahayag nang hinablot iyon. "Salamat." Sininghot niya ang rosas.Nakita ko ang pagsilay ng ngiti sa labi niya pero agad niyang binawi nang mapansin niya akong nakatititig sa kanya."Anyway, what's your favorite flower? Para tama ang susunod ko
CHANDRIA MIELLE"It's not your fault," salungat ko matapos kong humiwalay mula sa yakap ni Nicola.I still hate his beard and long hair. Pagsasabihan ko agad siya na putulin iyon once na makaapak kami ng mansyon. Hindi ko muna sinabi baka ma-offend."Malaki ang kasalanan ko sa'yo—""Okay lang," putol n'ya."Patapusin mo muna ako." Diniin niya ang hintuturo sa bibig ko. "Unang una ay hindi ako nagpakatotoo sa'yo. Sinabi ko ang masamang nakaraan ko maliban sa mga kaaway ko. Masama akong tao. Puro myembro ng mafia ang mga kaibigan ko noon. Tapos marami akong utang at tambayan ko ang black market. Marami rin ako pinatay, niloko at sinibatan. Kahit ilang beses kong takasan ang pagiging masamang tao ko ay di ko magawa hanggang sa dumating ka. Sinubukan kong magbago para sa'yo at sa mga anak natin kaso hindi ko pa rin matatakasan ang mga multo ng nakaraan ko. Pati ikaw nadamay. Sana matatanggap mo pa rin ako pagkatapos nito."Tinanggal ko ang daliri n'ya. "Wala akong pakialam kung serial kil
NICOLA HAYES Kinuyom ko ang mga palad. Naninilim na ang mga mata sa pagiging atat na sunggaban sila. "Sige, tumawa pa kayo," sarkastikong pahayag. "Oh, dapat ka rin sumabay. Hindi mo alam reunion natin ito?" balik biro ni Theo. "Reunion kay kamatayan, ika mo," hirit ko. Mahina siyang humagikhik. "Kung reunion ang gusto niyo. Pwede natin subukan ang sinturon ni Hudas. Isang pindot lang, at boom... fireworks..." hinugot palabas ni Blake ang detonator sa bulsa niya. Pinaikot-ikot niya ito sa pagitan ng mga daliri niya samantala binabasa ang reaksyon ko. Narinig ko ang pagsinghap ni Chandria habang naninigas ako sa kinatatayuan ko. "Maawa ka... utang na loob," she pleaded shaking her head violently. Ngumising aso ang hampas lupa. Peste talaga! Wala akong ideya kung ano ang gagawin. "Oh, baby, don't beg. Baka matunaw bigla ang puso ko. Para kayong mga pulubi, nagmamakaawa sa barya ko," napanguso niyang usal na di nawawala ang pagiging mapanudyo. Matigas kong diin ang mga ngipin
NICOLA HAYES "Chandria," I breathed as I saw her. Pumailanlang ang ingay ng putukan ng baril sa kabuuan ng warehouse. Parang mapupugto ang hininga ko habang nakatuon ang buong atensyon ko sa babaeng pinakamamahal ko. Sininghot ko ang usok na pumapasyal sa hangin, di ko inanda kung masakit man ito sa ilong. Tila nagka-slow mo nang tumakbo ako patungo sa kanya. Matapos kung iwan si Paolo kasama ang swat team sa gitna ng matinding bakbakan ay napapadpad ako sa silid na ito. Sa awa ng Maykapal ay sinadya niyang matagpuan ko si Chandria dito. Kaso may problema. Isang malaking problema. "Mukhang nagkamali ka ng pinasok, totoy," ani ng kalbo at malaking taong gwardiya ni Chandria. He crackled his knuckles as he smirking me coldly. Naningkit ang mga mata ko. "Ba't ka nang-aagaw ng phrase ko? Ako dapat magsabi no'n." Without a word, he raises his gun and fires. Hindi agad ako tinamaan dahil matulin ako kesa sa mga bala niya. Tumago ako sa ilang cartoon na kapatong-patong sa tabi-tabi.
CHANDRIA MIELLE Nagising ako na may duct tape sa bibig at may lubid sa mga kamay. Namamanhid ang katawan ko habang nakahiga sa malambot na kama. Dahan-dahan kong dinilat ang mga mata, nanlabo sa umipisa pero mabilis kong natanto kung nasaan ako. Madilim ang paligid. Naamoy ko ang mamahalin kong perfume na humahalo sa matapang na amoy ng silid na ito at sa tanya ko ay nasa stockroom ako. "Gising ka na pala, baby," bungad ni blake. His smirking like he owns the world. Natagumpayan niyang gawin akong hostage ngayon. Gumalaw ako, sinubukan umastras kaso kulang ang lakas ko para magawa 'yon. Lumapit siya at yumukod sa akin. Malakas ang tibok ng puso ko habang pinagmamasdan ang madilim niyang mukha na may hayagang pagnanasa. "Akala mo siguro makakatakas ka sa akin? Ang totoo, rason ko lang na ayokong ibenta ang casino dahil ikaw naman ang habol ko at ginugulo lang kita," bulong niya sabay hila sa kwelyo ko. "Wala ka nang choice ngayon, Chandria." I squirms, my muffled cries plead
NICOLA HAYES HINABOL KO SILA. Buong akala ko na 'yon ang tanging paraan upang maligtas ko si Chandria. Dumating na nga ang pagkakataon na lumabas ang tunay na kulay ng taksil kong kaibigan. Tumiim bagang ako habang mahigpit na kumakapit sa manubela. Nabura ang tanawin sa paligid dahil nasa kotse niya ang buong konsentrasyon ko. Malapit ko na sana silang masundan subalit may humarang na ten wheeler sa akin. Pinili kong huminto kaysa ilagay sa panganib muli ang sarili. Kapagkuwan ay tinabi ko ang sasakyan sa gilid ng kalsada saka tinawagan si Paolo. "Paolo, I need your help," natataranta kong turan. "May nangyari ba?" Inosente niyang tanong. "Kinidnap ni Blake si Chandria. Dapat nating hanapin ang lugar na pagdadalhan nila. Sinubukan kong sundan sila pero nawala ako." "Ako na ang bahala. Eksaktong may number niya ako at iyon ang gagamitin ko para sundan siya." "Good. Pupunta ako dyan ngayon sa inyo, Paolo," wika ko. Akma ko sanang patayin ang tawag nang tumikhim s'ya. "Nasa mans
NICOLA HAYES "Dapat pala ako mamatay ng araw na 'yon, Paolo," pasimula ako habang niri-reload ang baril ko. Inangat ko ito at tinutok sa target ko. "Nawala ako sa sarili at padalos-dalos na sinugod si Theo. Nagtagumpay nga siyang pasabugin ang kotse ko at itapon ako sa ilog pero sadyang mahal ako ng tadhana." Mariin na nilapat ni Paolo ang mga labi niya. Nasa pribadong hardin kami ng vacation haouse niya sa Batangas ngayon. Sininghot ko ang maalat na simoy ng hangin na dala ng dagat, kasabay ang mahinang pagsampa ng alon sa dalampasigan mula sa likod ng bahay. Sinalinan ni Paolo ng whiskey ang mga baso namin. Sumandal siya't pinakatitigan ako. "You're damn lucky, Nic. Malaki ang utang na loob ko sa matandang babae. Kung hindi ka niya nakita... paano na kaya ngayon." "Nagtataka ako kung paano nila ako dinala papunta sa malayong probinsya na 'yon," tugon ko sabay putok ng baril, ngumiti ako nang ma-bull's eye ko ang target. "Salamat pa rin sa matandang iyon, wala sana ako ngayon
CHANDRIA MIELLE "So, is this casino is for sale or not?" Sumandal si Nate Torres habang pinag-aaralan ang sitwasyon. Tagos kaluluwa ang mga titig niya sa 'kin kaya may duda ako na di siya si Nicola. Parang magkahawig sila pero magkaiba ang kanilang galaw. Hindi ako mapakali ngayon habang nakaupo sa high-end conference room, samantala si Blake ay naging taong bato sa tabi. Mahina akong napaubo. "No. It's not for sale." Inunahan ako ng malamig na si Blake. Awtomatiko akong napabaling sa kanya sabay bigay ng matatalim kong tingin. "Hindi totoo ang sinasabi niya. Hindi kita pinapunta rito kung hindi ko ibebenta ang casino," sabi ko kay Nate. Huling-huli ko sa peripheral vision ko ang pagtigas ng panga ni Blake. "Hindi nga namin binibenta. H'wag kang maniwala d'yan." Tinaas ang boses mula sa pagkaubos ng pasensiya. "H'wag kang makialam, Blake. Diba napag-usapan na natin na ibenta ito? Lumulubog sa utang ang casino at makakatulong ang offer niya." "Wala tayong may pinag-usapan na
CHANDRIA "I don't know you, miss. I'm sorry," medyo naiiritang sambit ng lalaki habang tinatanggal ang kamay ko sa kanya. Huli kong namalayan na mahigpit pala akong nakakapit sa kanya. "I-I'm sorry," nahihiya kong sagot na binato sa ere ang mga kamay. Bakit? Bakit nakikita ko na siya si Nicola lalo na kung paano tumingin ang kanyang mga mata. May mahaba siyang balabas at mahabang buhok pero sigurado akong pamilyar siya. Magaan ang loob ko sa kanya at parang siya ang taong matagal ko nang hinahanap. "And I'm not Nicola. My name is Nate," pakilala niya. Hinawakan ko ang dibdib ko. Why his voice is like him? He's really Nicola? Humikbi ako sa harap niya. Wala akong pakialam kung pagsabihin niya akong baliw o ano. Nangungulila lang ako ng husto sa lalaking mahal ko. "A-Ano'ng nangyari sa'yo, Miss? May masakit ba sa'yo? Gusto mo dadalhin kita sa ospital?" Nataranta niyang tanong. Matigas akong umiling. "W-Wala may naalala lang ako." "Sigurado ka? Baka mamaya sasabihin nilang pi
Chandria Nawalan ako ng ganang makipagkaibigan kay Blake nang sinabi niyang mahal niya ako. Pakaramdam ko kasi ay trinaidor niya ako't wala na akong dapat pagkatiwalaan sa mundong ito. Buong buhay ko mabuti ang intensyon niya. Natatakot ako ngayon na lumapit sa kanya. "Nandito ako ngayon sa Grand Lux," sabi ko kay Ezekiel sa telephono. Kanina pa siya tumatawag sa akin kaya medyo mainit ang ulo. Nababalisa siya ngayon sa komplikadong sitwasyon ko. "Who's with you?" He replied sternly. "Ako lang. Bakit?" "Pupuntahan kita d'yan." "Wag na. Uuwi naman ako kaagad," tanggi ko. Bumuntong hininga siya. "You're not safe right now, Ate. You can't go out anytime you want." Sinabi ko kasi sa kanila ang nangyari sa'kin noon sa night club at ang totoong kaaway ni Nicola. Nalaman namin na isang matatag na myembro ng Cartel si Theo pati ang kapatid niyang si Thaddeo Tan. Hindi sila madaling hulihin at hayok sila sa human trafficking. Pinaiimbestigahan na naman sila sa NBI at sila na ang bahal