Kabanata 52

Sandali akong nanigas at hindi nakakapagsalita, habang yakap-yakap ng lalaki na ngayon ay marahan na humaplos-haplos ang kamay sa likod ko.

“Sorry, Charmaine, wala ako sa panahon na kailangan mo ng karamay."

Umawang naman ang labi ko, hindi lang dahil sa mahigpit na yakap nitong lalaki na hindi ko pa rin magawang awatin, kun’di dahil sa sinabi niya na gumulo sa utak ko.

"Pinagsasabi mo? Sino ka ba?” tanong ko at itutulak na sana siya.

Nahimasmasan na kasi ako. At ngayon ay si Danreve na ang inaalala ko.

Natatakot ako na baka makita niya kami, at dumagdag na naman ‘to sa problema na pasan ko ngayon.

Oo, lutang nga ako, malungkot, at balot ng pag-aalala ang utak at puso ko dahil sa kalagayan ngayon ni Nanay, pero matino pa rin naman ang pag-iisip ko.

“Bitiwan mo muna ako, please,” pakiusap ko sa lalaki, habang nag-iisip kung bakit ang lakas ng loob nito na yakapin ako.

Ramdam ko kasi na kilala nga niya ako. May pamilyar akong nararamdaman habang yakap niya.

Pero imbes na bitiwan a