Share
Kabanata 56
sweetjellySalamat sa mga gems. Salamat sa lahat ng bumabasa nito at sa nagpurchase ng coins.
Kaugnay na kabanata
His Pet Nanny Kabanata 57
((Danreve))“Saan ka pupunta? Napilay ka na nga, gagala ka pa rin.” Malamig kong sabi nang pagbukas ko ng pinto ay nakita ko si Charmaine na naka-upo na sa wheelchair.Dapat ay hindi ako umasta ng gano’n. Dapat ay hindi ako nagsungit. Kaya lang, nadismaya ako. Ang in-expect kong makita ay nakahiga siya, nagpapahinga, malungkot habang hinihintay ako.Pero hindi nga iyon ang nadatnan ko. Imbes nga na ngumiti siya, magpaawa, magpalambing, parang galit pa. Hindi lang ‘yon. Parang nagulat pa siya sa pagdating ko. Kaya imbes na yakapin ko siya at humingi agad ng sorry sa pag-walkout ko kanina; malamig at busangot na mukha ang pinakita ko.Hindi niya ba alam na darating ako? Hindi ba sinabi ni Onse na nag-aalala ako?Ako kasi, nang tumawag si Onse, kabadong-kabado ako. Hindi naman kasi sinabi ng kaibigan kong ‘yon kung anong nangyari kay Charmaine. Ang sinabi niya lang, puntahan ko raw ang asawa ko sa hospital, kasi may nangyari. Kaya ayon at alalang-alala ako. Nag-beating the red light
His Pet Nanny Kabanata 58
“Lock po ang pinto.” Ang saya ko na sana. Ang sarap pa ng pakiramdam ko habang nasa ibabaw pa rin ni Charmaine, pero ang saya at sarap na ‘yon ay napalitan ng kaba, dahil sa sira-ulong nangbulahaw sa amin.Taranta akong bumangon nang marinig ang boses sa labas na parang nag-aalala. Ginalaw-galaw pa nga ulit ang doorknob. At ang mas naka-kaba pa ay hindi lang isang tao ang nasa labas; marami sila.“Ikaw kasi...” Pinong kurot ang kasabay ng sinabing iyon ni Charmaine na nagpangiwi sa akin, pero napangiti naman. Kahit naman kabado ako, masaya pa rin dahil nagawa ko na ang isang mahalagang obligasyon bilang asawa ng mahal ko. Iyon ang paligayahin siya.“Nakakahiya, Danreve!” “Mag-ayos ka. Matulog ka,” nasabi ko nang muling gumalaw ang doorknob, at may kasama nang mahinang katok. Madaling araw na nga kasi. Tulog at nagpapahinga na ang mga pasyente. Kaya bawal na mag-ingay. Pero ‘yong ingay na gawa namin ng asawa ko kanina, siguradong narinig ‘yon sa katabing kwarto.“Ms. Charmaine." Ay
His Pet Nanny Kabanata 59
((Charmaine))“Nay, gising na po, please. Hindi ka pa ba napapagod sa kahihiga?” Tatlong linggo na ang lumipas. At heto, hindi pa rin nagigising si Nanay. Kaya halos dito na rin ako tumira sa hospital. Gusto ko kasi, lagi siyang kasama at laging nakikita.Mabuti na lang naiintindihan naman ako ni Danreve. Ang laki na nga ng pagkukulang ko, bilang asawa niya. Lagi ko na lang sinasabi na babawi ako, kapag okay na si Nanay. Pati ang trabaho ko bilang nanny ni Picca, ay hindi ko na rin nagagampanan. Kahit naman kasi, hindi na kami nagpapanggap ng asawa ko. Ayaw ko namang talikuran ang totoong trabaho na pinasok ko. Iyon kasi ang dahilan kung bakit ko nakilala si Danreve. Iyon ang dahilan kung bakit hanggang ngayon, kasama ko pa si Nanay, kahit hindi na sigurado kung gigising pa ba siya. “ ‘Nay, ang dami-dami ko nang hindi na kwento sa’yo. Ang dami mo nang hindi alam na nangyayari sa buhay ko. Kaya, please, Nanay, gising na po, para ma kwento ko na sa’yo lahat ng ‘yon.” “Ms. Charmaine,
His Pet Nanny Kabanata 60
“Ms. Charmaine, alis na po ako. Dumating na po kasi si Ara,” mahinahong sabi ni Magi na tipid na ngiti at pagtango lang ang sagot ko. Wala pa rin kasi akong kakayahang magsalita. Kahit mahigit isang oras na kaming nakabalik rito sa ICU, hindi pa rin tumitigil sa pagpatak ang luha ko. Ang lungkot-lungkot ko pa rin kasi. Ang bigat-bigat sa loob ko na ganito na si Nanay. Nangyari na naman kasi ‘yong kinatatakutan ko sa dialysis center kanina. Nawalan na naman siya ng pulso. Kaya nga kahit pagod na pagod na ako. Kahit parang bibigay na rin ang katawan ko, hindi pa rin ako umaalis. Natatakot akong iwan siya. Natatakot kasi ako na wala ako sa tabi niya, sakaling bibigay na ang puso niya. Sinunod ko na nga ang sinabi ni Tita Marie. Lahat sinabi ko na sa kanya. Pero hindi pa rin ako kuntento. Iba pa rin ‘yong nakakausap ko siya; naririnig ang mga payo niya, at nakikita ko ang reaction niya. Alam kong malabo nang magising si Nanay, pero hindi pa rin ako nagpapakawala ng pag-asa. Hindi
His Pet Nanny Kabanata 61
Tahimik akong umiiyak, habang yakap-yakap ang braso ni Nanay. Mula kanina, hindi ako umalis sa tabi niya. Hindi ko magawang ilayo ang paningin sa kanya.Pati nga paghinga niya ay binibilang ko. Natatakot kasi ako na baka tumigil na naman ang t!bok ng puso niya. Hindi ko kasi ma-explain ang naramdaman ko kanina habang isinasalba ng mga doctor ang buhay niya. Buong katawan ko nanginginig at nanlalamig. Parang ako ‘yong nawalan ng buhay. Nawalan ng kakayahang huminga.Ang akala ko kasi, iiwan na niya ako. Pero ang tapang-tapang ni Nanay. Lumaban pa rin siya. Hindi siya sumuko, kahit bumibigay na ang katawan niya.“Charmaine, magpahinga ka na,” pabulong at mahinahong sabi sa akin ni Lolo Clam. Kanina niya pa ako kinakausap. Kanina niya pa ako pinapatahan, pero hindi ko nga magawa. Ayaw tumigil sa pagpatak ng luha ko.“Okay na ang Nanay mo, stable na siya,” dagdag sabi pa nito na mapait na ngiti naman ang sagot ko.“Tahan na, Apo. Dapat ay masaya ka, kasi nagising na si Nanay mo. Nakaus
His Pet Nanny Kabanata 62
“Anak, magpahinga na kayo.” Nanghihina, ngunit nakangiting sabi ni Nanay. Ako man ay hindi rin mawala-wala ang ngiti sa labi. Syempre, bumuti na kasi ang kalagayan ni Nanay. Matapos ang tatlong araw mula ng nagkamalay siya, tuluyan nang naalis ang ventilator, at ngayon ay nandito na nga siya sa private room niya. Kaya lang, hindi ko naman matupad ang sinabi ko sa kanya na ilalabas siya rito, kapag nagising na siya. Ayaw kasi pumayag ng doctor. Delekado pa rin kasi ang kalagayan niya. Minsan ay nahihirapan pa rin siyang huminga, kaya kailangan pa rin niya ng oxygen. Kailangan pa rin na e-monitor ang kalagayan niya.“Danreve, sige na. Iuwi mo na si Charmaine. Kasama ko naman si Magi. Hindi niya ako pababayaan,” sabi nito, habang hawak ang kamay ng asawa ko na kanina ay nakatikim ng marami-raming salita, mula kay Nanay. Hindi naman siya napagalitan; hindi kami sinumbatan; napagsabihan lang. At syempre, may kasama na ring pangaral. Kung alam ko lang na matatanggap din naman pala aga
His Pet Nanny Kabanata 63
“My star, galit ka ba kay Nanay?” tanong ni Danreve, kasabay ang pagyakap sa akin mula sa likuran.Nandito na kami sa villa. At mula kanina, hindi pa rin ako nagsasalita. Puro buntong-hininga lang ang ginagawa ko, habang tanaw ang kumikislap na bituin sa kalangitan. “Dapat ba akong hindi magalit? Wala ba akong karapatan?” tanong ko naman sa asawa ko na pinihit ako paharap sa kanya. “Nakita nga niya ako, at iniligtas mula sa tiyak na kapahamakan, pero inilayo naman niya ako. Ipinagkait niya sa akin na makasama ang tunay kong mga magulang.”“So, galit ka nga sa kanya?”“Oo, galit ako. Kasi, naging makasarili siya. Minahal nga niya ako; naging masaya siya na kasama ako. Hindi niya inisip ang sakit na dulot niya sa mga magulang ko.” Sunod-sunod na pumatak ang mga luha ko, habang sinasabi ang mga salitang ‘yon. Niyakap naman ako ng asawa ko. Hinaplos-haplos ang likod ko, pero hindi siya nagsalita. Hinayaan niya lang ako na ilabas ang hinanakit ko sa Nanay ko, at siya taga-yakap at taga-
His Pet Nanny Kabanata 64
((Danreve))Tahimik kong pinagmamasdan ang asawa kong mahimbing na natutulog, habang hawak-hawak ang laptop ko.Nagawa ko na siyang pasayahin kanina. Ginawa ko lahat, makalimutan niya lang ang problema niya kahit sandali lang. Pero ngayon, habang tulog siya, bakas pa rin ang lungkot sa mukha niya. Maging ako ay nalulungkot rin sa rebelasyon ni Nanay, tungkol sa pagkatao niya. At gusto ko siyang tulungan. Gusto kong mahanap ang totoo niyang mga magulang. Pero hindi ko naman alam kung saan ako magsisimula. Kaunti lang kasi ang alam kong impormasyon tungkol sa kanya. “My heart, anong ginagawa mo?”Bigla akong napalingon nang marinig ang antok na boses ng asawa ko. Abala na naman kasi ako sa laptop ko.“Do you need anything, my star?” tanong ko, sabay ang pagsarado sa laptop, at inilapag iyon sa tabi ko.“Wala. Ikaw, bakit gising ka pa?” Niyakap niya ako, kasabay ng tanong niyang iyon, at saka, nagpakawala naman ng malalim na buntong-hininga. Alam kong ginising na naman siya ng lungko
Pinakabagong kabanata
