Puspusan ang bawat pag-apply nila ng make-up sa kanilang mukha. Kailangan, hindi sila masyadong magkamali dahil kapag nagkataon at madaming mali, magmumukha silang dugyot at isa pa, kapag contest proper na, for sure may oras iyon kaya hindi puwede na masayang ang oras sa kakaayos ng pagkakamali. Everything must be done smoothly and fine.
“Good job, good job! You learn easily,” malandi na pagkakasabi ni Kevin, tunog bading talaga ito at pumapalakpak pa.
Napangiti naman ang tatlo dahil hindi pa naman sila natatapos sa pagmi-make-up ng kanilang sarili ay napuri agad sila ni Kevin, mas lalo pa silang ginanahan na pagandahin ang make-up nila.
“This time, you are told to follow the kind of make-up that was taught to you during the seminar, right? And since you will be doing the same make up on your face, the only way to identify the winner would bee based on her looks and the quality of make-up that she did.” Paalala ni Kevin.
“But later, the
Chapter 69 out of Chapter 75 na tayo, plus special chapters at magwawakas na ang storyang ito, pero madami pa kayong pasabog na aabangan. Salamat sa pagsubaybay! Huwag bibitiw. . . sending hugs and kisses! xoxo.
“Sorry to interrupt, everyone.” Bungad ni Ms. Elisse.Maya-maya pa ay lumapit na si Ms Bumrit sa lounge nina Karina para kamustahin ang mga ito.“Ms. Bumrit!” anilang tatlo.“Su-Wei, Karina, prepare please. Your scores were tied. Ms. Elisse needs to break it by judging the two of you again and I think, the reason why she went up on the stage is to announce it.”Shock na napatingin sina Su-Wei at Karina sa isa’t isa. Parehas silang kabado, at parehas pa sila ng score! Nanlamig lalo ang kamay ni Karina na napahawak sa kamay ni Su-Wei.“I am proud of you, Su-Wei. No matter what the results will be, we are one.” Ani Karina.“I would like to call on these two ladies from Kaohsiung University who garnered the same average on their work shop. As told awhile ago, if ever there are tied scores, I will be the one to break it and choose one.” Anunsyo nito.“Come on, girls. S
The contest began at as expected, nanginginig na naman ang mga kamay ni Karina habang hawak-hawak ang make-up brush niya pero kahit kabado, nilabanan niya iyon.Habang nakaharap sa salamin, naalala niya kung gaano na siya kaibang tao ngayon. That she is still Karina, but in a lot new level. Hindi ang Karina na puwedeng tapakan ng kahit sino. Hindi ang Karina na pwedeng lokohin. She is fiercer and bolder now, at iyon ay dahil sa mga mapapait na nakaraang nangyari sa kanyang buhay.“I can and I will,” she whispred to herself. Maybe all she needs is a self motivation para hindi siya kabahan. Sa dami nang pinagdaanan niya bago makatuntong sa entabladong ito? Ngayon pa ba siya magpapatalo? All her life, naging talunan siya and this is a shot for a chance. Hindi na niya hahayaang may tumapak pa ulit sa kanya dahil babalik siya at babangon,, ipapakita sa lahat na nagawa niyang maging successful despite everything.“You know what you are doing, I salut
Pagkatapos ng mahabang bilangan ng scores, oras na para malaman kung sino ang magiging very first youngest member of the Elisse and Company elite organization of make-up artist. Lahat ay halos nakaantabay na sa result ano mang oras. Hawak kamay lang sina Karina, Su-Wei, at Shu-Ching. Maging ang dalawa na Taiwanese na kaklase niya ay kinakabahan para sa kanya, pero kahit na gano'n, they want her to win."Karina, you did your best. Win or lose, you represented Kaohsiung University. So, whatever the result will be, I know, you will still be proud of this achievement," ani Ms. Bumrit. She did nothing but motivate Karina, nang hindi ito mabahala. She's right, win or lose, masaya pa rin naman siya."The moment of truth has finally come. Sad that this work shop and seminar, and also the competetion will end in few moments from now, but a new beginning will open for the very first youngest make-up artist that will enter Elisse and Company." Panimula ni Ms. Elisse. Na
Naging matunog ang pangalan ni Karina simula nang manalo siya sa contest na isinagawa ng Elisse and Company para makahanap ng bago nilang magiging miyembro sa organisasyon. Kabi-kabila rin ang ginagawa niyang pagmi-make up sa mga sikat at kilalang personalidad sa Belgium. Naging mabilis ang pagkilala sa kanya. Kumalat rin ang balita sa iba't ibang parte ng mundo through the social media platforms. Wala pa sa isang buwan simula nang maging kasapi siya ng Elisse and Company pero marami na siyang naging ipon. Naging malapit sa kanya ang kasikatan. Mas hinimok kasi siya ng Elisse and Company para maging magaling. Akalain mong wala pang isang buwan ay marami nang gustong gusto ang gawa ng kanyang kamay.Mag-three weeks din siya sa Belgium before she flew back to Taiwan. Anyway, she is already carrying with her an identification card that she is from Elisse and Company. At, sino mang gustong mag-hire sa kanya saan mang panig ng mundo ay tiyak na mabibigyan niya ng magandang s
Napayakap si Karina sa kanyang sarili dahil sinalubong sila ng malamig na simoy ng hangin sa ibabaw ng rooftop. They just got finished eating dinner kaya naman nagpasya muna si Mr. Tao na dito siya dalhin to gaze the stars.“Bakit na naman ba tayo nandito? May masama akong alaala dito, e,” naka-pout na wika ni Karina habang yakap ang kanyang sarili. Wrong timing yata ang pinili niyang suot ngayon. Mahamog kasi at malamig sa labas.Napatitig si Karina sa mga bituin. Napakaganda ng mga ito habang kumikislap.“Gawin natin na maganda ang mga alaala natin dito, Karina,” sagot ni Mr. Tao habang nakatitig sa kawalan.Napatigil si Karina sa pagtitig sa mga bituin at lumipat ang kanyang tingin sa binata. “Ano ang ibig mong sabihin?”“Let’s us just be frank with each other. No hard feelings.”Nanigas si Karina. Does this means, gusto na ni Mr. Tao na prangkahin ko siya? Na hindi ko nga talaga s
Mr. Tao immediately filed a month of leave at pinayagan naman siya ng univeristy president. After all, his performance in the university is really outstanding and they think he deserves it. Preparation na rin niya iyon para sa pagsama niya kay Karina pauwi sa Pilipinas which is a week from now na rin. Habang naglalakad papunta sa girls dormitory at napansin niya si Dorothy na nasa labas at nakatambay. Lumapit siya sa dalaga without knowing that Dorothy has a crush on him. She likes him big time.“Hello, Dorothy!” he greeted her and smiled.Namilog agad ang mga mata ni Dorothy at napalingon sa likuran niya at baka may iba pa na kausap si Mr. Tao pero imposible naman kasi siya lang naman ang Dorothy dito sa dormitory.Agad siyang napalunok ng laway. “P-Po?”“Nakita mo ba si Karina?” diretsang tanong nito sa kanya dahilan para mapa-poker face siya. Sinasabi ko na nga ba, si Karina ang hanap niya at hindi ako.
Mabigat ang bawat hakbang ni Karina habang paakyat sa eroplano. Mabigat at nalulungkot siya dahil wala siya sa tabi ni Mr. Tao kung saan kailangan siya nito. Kailangan na niya kasing maunang umuwi. Marami pang gagawin si Mr. Tao at aasikasuhin bago makasunod dahil kakalibing lang ng lolo niya. Iyon din ang isa sa mga dahilan kung bakit nalulungkot ngayon si Karina. Pero ang pinakarason talaga ay ang binalita sa kanya ng land lady niya sa Pilipinas na dumalaw daw ito sa apartment na dati niyang tinutuluyan at haos buto at balat na lang. Nagkasakit daw ito ng TB at hinahanap ang pamangkin niya. Hindi ito matiis ni Karina kaya’t wala pang isang linggo bago ang flight niya ay nag-book na agad siya ng ticket.Bumuga siya ng isang malalim na buntong-hininga. This is it. She is finally going back to the Philippines. To her beloved country na walang magandang alaalang ibinigay sa kanya. Lahat ng pait na iniwan niya doon ay muli niyang babalikan sa ikalawang pagkak
Nakita ni Karina ang labis na pagsisisi sa mga mata ng tiyahin niya. Hindi na laging nakataas ang kilay nito, o madalas na salubong. Wala nang upos na sigarilyo na nagkalat sa bahay o kaya ay mga bote ng alak at mga baraha. Pansamantala ay nakituloy sila sa mansiyon nina Evo habang nagbabalak pa lang na bumili si Karina ng isang condominium unit na titirhan nilang magtiyahin. Masaya siya na kahit paano, naging mabuti ang dulot ng pagkakaroon nito ng sakit. Syempre, kahit naman sobra-sobra ang pagmamaltrato nito sa kanya noon, hindi niya talaga ito matitiis. Sila na lang ang natitirang magkadugo kaya’t mag-iiwanan pa ba sila? “Bukas na bukas din, Tita ay pupunta tayo ng opsital para matingnan iyang TB mo,” wika ni Karina habang pinagbubuksan ng isag balot ng imported na chocolates ang tiyahin niya. Mula pa itong Taiwan. Naisipan niya lang talagang bumili. “Salamat, Karina, ha? Kung hindi ka dumating, marahil hindi mo na ako naabutang humi
Hindi na magkandaugaga ang mga kaibigan at pamilya ni Karina sa paghahanda para sa pag-uwi nito. They have prepared a surprise dito mismo sa bagong condo na binili ni Winston para kay Karina at sa tiyahin nito. Okay na rin sina Evo at Winston. Sa katunayan, si Evo pa mismo ang nag-offer ng tulong sa kung ano mang balak ni Winston sa relasyon nila ni Karina starting today. FLASHBACK. . . "Para quits na tayo, gusto kong tulungan ka kay Karina." Suhestiyon ni Evo. Nasa labas sila ng hospital. Katatapos lang kasi na dalawin ni Evo si Karina. Doon niya napagtanto na kailangan na nga talaga niyang isuko ang dalaga, hindi dahil alam niyang hindi siya nito magagawang mahalin, kundi dahil hindi talaga ito para sa kanya una pa lang. "What do you mean?" Inis na nagsalubong ang kilay ni Evo. "Tsk. How have you become so slow, man? Pakasalan mo na si Karina! Ano pa ba ang hinihintay mo? Panibagong delubyo? O, ba
Iminulat ni Karina ang mga mata niya at halos mapapikit siyang muli sa tindi ng silaw na tumama sa kanyang mga mata. "Nasaan ako?" aniya sa sarili. Hindi siya pamilyar sa lugar pero puro puti ang nakikita niya sa paligid. Pagod na pagod siya sa paglalakad. Kanina pa niya binabagtas ang mahabang daan na ito kahit na wala siyang ibang maaninag kundi puro kaputian. Nang makarinig siya ng isang pamilyar na boses. "Anak." Nanginig siya sa narinig niya. Agad na nanghina ang kanyang mga tuhod nang mapamilyaran ang boses ng kanyang ina. She cried. She cried so much. Nagmistulang ilog ang mga luha niya at hindi na tumigil sa pagpatak. Humawi ang mga ulap at napatakbo siya nang maaninag ang imahe ng kanyang ina. "Mama?!" umiiyak nitong sigaw. Agad siyang napatakbo para yakapin ang ina niya na sobra-sobra niyang na-miss. Wala siyang ideya kung bakit niya ito kasama ngayon pero hindi na niya iyon
Kung tatanungin niyo naman kung ano ang nangyari kina Tiffany at sa ama niya, ngayon ay hinihimas nito ang malamig na rehas ng bilangguan. Hindi na nila nagawang tumakas dahil pinalibutan agad sila ng mga body guards no'n nina Winston."Where's my daddy?!! Take him out of here you fools!!! Mga wala kayong alam sa nangyari!!" Walang humpay na nagsisigaw si Tiffany na parang bata. Hinahanap sa bilangguan ang daddy niya. Mabuti nga at naawa pa sa kanya sina Mrs. Olivia at hindi siya dinamay sa pagkakakulong ng daddy niya.Pero pinagtawanan lang siya ng mga pulis. Hindi na nila ito pinansin dahil ilang araw na rin itong pabalik-balik dito, ganyan siya bumati sa mga pulis tuwing binibisita ang daddy niya kaya nasanay na sila.***Kinailangan ng doctor na tanggalin ang lobe sa lungs ni Karina. It isn't much risky. Mabuti na lang at hindi matindi ang tama nito sa lungs niya. Hindi ito mmasyadong napuruhan pero nahirapan sila doon. This is the only way the
Karina was rushed into the operating room. Hindi na sila pinapasok ng doctor dahil bawal at emergency situation na iyon. Kung ano man ang mangyari, ay baka ma-shock pa sila. Takot na takot na hinayaan ni Winston na dalhin ng doctor sa loob si Karina. Kung puwede lang na hawak-hawak niya lang ito sa kamay hanggang sa magising ito ay ginawa na niya. But there are procedures she needs to undego. Sa operating room ay nandoon na ang anesthesiologist at ang trauma surgeon kasama ng mga nurses. Katulong ang anestheiologis para mapanatiling buhay si Karina sa isang napakakritikal na oras ng buhay niya. They inserted a breathing tube on her inorder to manage her breathing status. Mabilis ang bawat pagkilos nila dahil marami nang dugo ang tumagas kay Karina because of some tubes left wide open. Kinailangan pa niyang salinan ng dugo. Walang problema. Sagot lahat ng mga Miller. Lahat ng gastos ay hindi iniinda ng bulsa nila. Ang iniinda nila ay ang sakit ng
The grandest wedding is about to happen few moments from now. Kalmado lang si Karina na nakaupo sa right side ng church. Everything is perfect. The arrangements, the details, and everything ay halata namang mamahalin. Imbitado ang lahat ng mga business partners ng pamilya nina Tiffany. The investors, and some friends from a higher social status. Hindi man lang nakaramdam ng kaunting kaba sa dibdib si Karina. Inaasahan niya pa naman sana na iiyak siya ngayon. Pinaghandaan na niya ang pag-iyak niya, e. If not for Mrs. Olivia. Talagang gagawin nito ang lahat para sa anak niya. Kahit sino naman sigurong ina ay hindi hahayaang mapunta ang anak nila sa pamilya nina Tiffany. Kilala niya ang galaww ng bituka ng mga ito. They know how to play dirty. Hindi nila alam, sanay maglaro sa putikan si Mrs. Olivia. Nasa kaliwa ni Karina si Evo, samantala, sa kanan naman niya ay si Mr. Tao at katabi nito si Eliza kaya ayun ay kilig na kilig ang babae
Several days have passed. Akala ni Tiffany, her plan is going smooth and fine. Napahawak siya sa fake baby bump niya saka tinanggal ito. "Ang init mo sa tiyan, anyway, handa naman akong panindigan ang pagsisinungaling ko para maging akin ka, Winston. I can do it my way. I have all the money to do it. Maging akin ka lang," nababaliw na wika nito sa sarili niya. Ngiting tagumpay si Tiffany habang tinutungga ang kanyang wine. Mag-isa siya ngayon sa kuwarto, she prepared a bed of roses on her bed. She is going to have a beauty rest today dahil bukas, ikakasal na siya, finally kay Winston. She had finally closed the deal with her make-up artist, Karina. Naisip niya na hindi naman pala masama na nandoon siya bilang make-up artist nito para makita niya kung gaano kasakit sa pakiramdam na makita ang lalaking mahal niya na itatali sa iba. Nababaliw na yata siya pero hindi niya mapigilang mapangiti sa tuwing iniisip niya ang magiging itsura ni Karina sa kasal niya. &nb
Pinakiusapan ni Mrs. Olivia si Karina na huwag na munang sasabihin sa kahit sino ang plano nila. Sa kanila na lang muna iyon dahil kapag may iba pang nakaalam ay baka makarating pa sa panig nina Tiffany ang kanilang nalalaman. Hawak na naman ngayon mi Mrs. Olivia ang doctor ni Tiffany kaya kaya na nila itong control-in. Bantay-sarado na rin ito ng mga body guards ng mga Miller. Siguradong hindi na ito makakatakas pa o makakapagsumbong kina Tiffany. Hinatid ni Mr. Tao si Karina sa mansiyon nina Evo. Wala pa kasi itong oras para makalipat sa isang condo. Lalo pa ngayon, may pina-plano pa sila nina Mrs. Olivia. Hindi siya mapapyapa kapag mag-isa na lang siya, o kahit sila pang dalawa ng tiyahin niya. Kung ano pa man ang mangyari, babae lang naman sila. "Will you be okay here, Love--I mean, Karina. . .sorry, I thought we're still pretending." Nadulas pa ito. Natawa si Karina. "Okay lang. Ano ka ba, love. . .joke! Biro lan
Parang may kuryenteng dumadaloy sa mga titig nina Winston at Mr. Tao sa isa't isa. Para silang nagpapatayan ng tingin walang nagpapatalo. "Tell me, habang kalmado pa ako. Ano ang relasyon mo kay Karina?" tiim-bagang na tanong nito habang hinihilot ang kanyang panga. He is lacking of patience dahil ni hindi man lang kumurap si Mr. Tao, instead, he smirked. "Hindi pa rin ba sapat na tinawag niya akong love para malaman mong pag-aari namin ang isa't isa?" Muling humigop ng matindig pasensya si Winston. Sarkastiko rin pala ang singkit na 'to. Kapag itp sinuntok ko, maglalaho na ang mata nito. Aniya sa isipan. "Hah. Dream on, dude. Akin ang puso niya." "Really? Aren't you getting married?" Natigilan si Winston as he gritted his teeth. F*ck that wedding. Naiinis na siya ngayon dahil mukhang mababara lang siya nitong si Mr. Tao. "Who cares? Kahit na ikasal pa ako, alam ko na ako ang g
Mahimbing na nakatulog si Karina dahil sa kaiiyak niya magdamag. Habang yakap-yakap siya ng kaibigang si Evo ay halos hindi ito magkamayaw sa pagluha. Hindi na niya alam kung saan pa isisilid ang luha niya na nag-uumapaw sa namumugto niyang mga mata. Habang pinagmamasdan siya ni Evo na payapang natutulog, hindi nito maiwasang hindi masaktan sa sitwasyon ni Karina. Ang sakit sakit lang. Parang pinipiga ang puso niya nang halos agaw hiningang humihikbi ang prinsesa niya. He gently caressed Karina's face at lihim na nagbigay ng mapait na ngiti. "Kung puwede ko lang sana na akuin ang sakit, prinsesa ko. Kung puwede lang na saluhin ko na lang ang pighati na nararamdaman mo, ginawa ko na."Pinagmasdan nito ang mga mata ng dalaga. It's better close than open kung iiyak lang naman siya sa muling pagmulat nito ng kanyang mga mata. Gusto niyang pagpahingahin na muna si Karina kahit sandali. Dahil hindi niya ito deserve. This is not what he wants for her princess. "H