Napayakap si Karina sa kanyang sarili dahil sinalubong sila ng malamig na simoy ng hangin sa ibabaw ng rooftop. They just got finished eating dinner kaya naman nagpasya muna si Mr. Tao na dito siya dalhin to gaze the stars.
“Bakit na naman ba tayo nandito? May masama akong alaala dito, e,” naka-pout na wika ni Karina habang yakap ang kanyang sarili. Wrong timing yata ang pinili niyang suot ngayon. Mahamog kasi at malamig sa labas.
Napatitig si Karina sa mga bituin. Napakaganda ng mga ito habang kumikislap.
“Gawin natin na maganda ang mga alaala natin dito, Karina,” sagot ni Mr. Tao habang nakatitig sa kawalan.
Napatigil si Karina sa pagtitig sa mga bituin at lumipat ang kanyang tingin sa binata. “Ano ang ibig mong sabihin?”
“Let’s us just be frank with each other. No hard feelings.”
Nanigas si Karina. Does this means, gusto na ni Mr. Tao na prangkahin ko siya? Na hindi ko nga talaga s
Mr. Tao immediately filed a month of leave at pinayagan naman siya ng univeristy president. After all, his performance in the university is really outstanding and they think he deserves it. Preparation na rin niya iyon para sa pagsama niya kay Karina pauwi sa Pilipinas which is a week from now na rin. Habang naglalakad papunta sa girls dormitory at napansin niya si Dorothy na nasa labas at nakatambay. Lumapit siya sa dalaga without knowing that Dorothy has a crush on him. She likes him big time.“Hello, Dorothy!” he greeted her and smiled.Namilog agad ang mga mata ni Dorothy at napalingon sa likuran niya at baka may iba pa na kausap si Mr. Tao pero imposible naman kasi siya lang naman ang Dorothy dito sa dormitory.Agad siyang napalunok ng laway. “P-Po?”“Nakita mo ba si Karina?” diretsang tanong nito sa kanya dahilan para mapa-poker face siya. Sinasabi ko na nga ba, si Karina ang hanap niya at hindi ako.
Mabigat ang bawat hakbang ni Karina habang paakyat sa eroplano. Mabigat at nalulungkot siya dahil wala siya sa tabi ni Mr. Tao kung saan kailangan siya nito. Kailangan na niya kasing maunang umuwi. Marami pang gagawin si Mr. Tao at aasikasuhin bago makasunod dahil kakalibing lang ng lolo niya. Iyon din ang isa sa mga dahilan kung bakit nalulungkot ngayon si Karina. Pero ang pinakarason talaga ay ang binalita sa kanya ng land lady niya sa Pilipinas na dumalaw daw ito sa apartment na dati niyang tinutuluyan at haos buto at balat na lang. Nagkasakit daw ito ng TB at hinahanap ang pamangkin niya. Hindi ito matiis ni Karina kaya’t wala pang isang linggo bago ang flight niya ay nag-book na agad siya ng ticket.Bumuga siya ng isang malalim na buntong-hininga. This is it. She is finally going back to the Philippines. To her beloved country na walang magandang alaalang ibinigay sa kanya. Lahat ng pait na iniwan niya doon ay muli niyang babalikan sa ikalawang pagkak
Nakita ni Karina ang labis na pagsisisi sa mga mata ng tiyahin niya. Hindi na laging nakataas ang kilay nito, o madalas na salubong. Wala nang upos na sigarilyo na nagkalat sa bahay o kaya ay mga bote ng alak at mga baraha. Pansamantala ay nakituloy sila sa mansiyon nina Evo habang nagbabalak pa lang na bumili si Karina ng isang condominium unit na titirhan nilang magtiyahin. Masaya siya na kahit paano, naging mabuti ang dulot ng pagkakaroon nito ng sakit. Syempre, kahit naman sobra-sobra ang pagmamaltrato nito sa kanya noon, hindi niya talaga ito matitiis. Sila na lang ang natitirang magkadugo kaya’t mag-iiwanan pa ba sila? “Bukas na bukas din, Tita ay pupunta tayo ng opsital para matingnan iyang TB mo,” wika ni Karina habang pinagbubuksan ng isag balot ng imported na chocolates ang tiyahin niya. Mula pa itong Taiwan. Naisipan niya lang talagang bumili. “Salamat, Karina, ha? Kung hindi ka dumating, marahil hindi mo na ako naabutang humi
Malamig na tinapunan lang siya ng tingin ni Karina and then she went outside that damn office. Ano ba itong pinuntahan ko? Imbis na meeting with the client, nagmukha tuloy na reunion. Aniya sa isipan as she walks on the halls of the company. Paglabas niya ay agad siyang nakatanggap ng isang tawag mula sa isang hindi rehistradong numero. Kaya napaisip pa siya kung sasagutin ba niya, o hindi? Hanggang sa makasampa siya sa kotse ni Evo ay patuloy pa rin ito sa pag-ring kaya medyo nairita na siya. "Sino ba iyan? Sagutin mo na nang matahimik." Napakamot ng ulo si Karina. "Fine." "What is your prob--" Pero hindi pa man niya naitutuloy ang sasabihin niya nang magsalita na agad ang nasa kabilang linya. "Karina, my dear! This is Olivia!" Namilog agad ang mga mata ng dalaga. Boses pa lang nito ay kilalang-kilala na niya. Ang bilis naman ni Mrs. Olivia? Alam n
Mahimbing na nakatulog si Karina dahil sa kaiiyak niya magdamag. Habang yakap-yakap siya ng kaibigang si Evo ay halos hindi ito magkamayaw sa pagluha. Hindi na niya alam kung saan pa isisilid ang luha niya na nag-uumapaw sa namumugto niyang mga mata. Habang pinagmamasdan siya ni Evo na payapang natutulog, hindi nito maiwasang hindi masaktan sa sitwasyon ni Karina. Ang sakit sakit lang. Parang pinipiga ang puso niya nang halos agaw hiningang humihikbi ang prinsesa niya. He gently caressed Karina's face at lihim na nagbigay ng mapait na ngiti. "Kung puwede ko lang sana na akuin ang sakit, prinsesa ko. Kung puwede lang na saluhin ko na lang ang pighati na nararamdaman mo, ginawa ko na."Pinagmasdan nito ang mga mata ng dalaga. It's better close than open kung iiyak lang naman siya sa muling pagmulat nito ng kanyang mga mata. Gusto niyang pagpahingahin na muna si Karina kahit sandali. Dahil hindi niya ito deserve. This is not what he wants for her princess. "H
Parang may kuryenteng dumadaloy sa mga titig nina Winston at Mr. Tao sa isa't isa. Para silang nagpapatayan ng tingin walang nagpapatalo. "Tell me, habang kalmado pa ako. Ano ang relasyon mo kay Karina?" tiim-bagang na tanong nito habang hinihilot ang kanyang panga. He is lacking of patience dahil ni hindi man lang kumurap si Mr. Tao, instead, he smirked. "Hindi pa rin ba sapat na tinawag niya akong love para malaman mong pag-aari namin ang isa't isa?" Muling humigop ng matindig pasensya si Winston. Sarkastiko rin pala ang singkit na 'to. Kapag itp sinuntok ko, maglalaho na ang mata nito. Aniya sa isipan. "Hah. Dream on, dude. Akin ang puso niya." "Really? Aren't you getting married?" Natigilan si Winston as he gritted his teeth. F*ck that wedding. Naiinis na siya ngayon dahil mukhang mababara lang siya nitong si Mr. Tao. "Who cares? Kahit na ikasal pa ako, alam ko na ako ang g
Pinakiusapan ni Mrs. Olivia si Karina na huwag na munang sasabihin sa kahit sino ang plano nila. Sa kanila na lang muna iyon dahil kapag may iba pang nakaalam ay baka makarating pa sa panig nina Tiffany ang kanilang nalalaman. Hawak na naman ngayon mi Mrs. Olivia ang doctor ni Tiffany kaya kaya na nila itong control-in. Bantay-sarado na rin ito ng mga body guards ng mga Miller. Siguradong hindi na ito makakatakas pa o makakapagsumbong kina Tiffany. Hinatid ni Mr. Tao si Karina sa mansiyon nina Evo. Wala pa kasi itong oras para makalipat sa isang condo. Lalo pa ngayon, may pina-plano pa sila nina Mrs. Olivia. Hindi siya mapapyapa kapag mag-isa na lang siya, o kahit sila pang dalawa ng tiyahin niya. Kung ano pa man ang mangyari, babae lang naman sila. "Will you be okay here, Love--I mean, Karina. . .sorry, I thought we're still pretending." Nadulas pa ito. Natawa si Karina. "Okay lang. Ano ka ba, love. . .joke! Biro lan
Several days have passed. Akala ni Tiffany, her plan is going smooth and fine. Napahawak siya sa fake baby bump niya saka tinanggal ito. "Ang init mo sa tiyan, anyway, handa naman akong panindigan ang pagsisinungaling ko para maging akin ka, Winston. I can do it my way. I have all the money to do it. Maging akin ka lang," nababaliw na wika nito sa sarili niya. Ngiting tagumpay si Tiffany habang tinutungga ang kanyang wine. Mag-isa siya ngayon sa kuwarto, she prepared a bed of roses on her bed. She is going to have a beauty rest today dahil bukas, ikakasal na siya, finally kay Winston. She had finally closed the deal with her make-up artist, Karina. Naisip niya na hindi naman pala masama na nandoon siya bilang make-up artist nito para makita niya kung gaano kasakit sa pakiramdam na makita ang lalaking mahal niya na itatali sa iba. Nababaliw na yata siya pero hindi niya mapigilang mapangiti sa tuwing iniisip niya ang magiging itsura ni Karina sa kasal niya. &nb