Chapter 11

Ilang oras na siyang nakakulong sa sasakyan o mas tamang sabihing ikinulong ni Gian, halos maiyak at naso-suffocate na rin siya. Tagaktak pa ang pawis sa noo. Ilang dalangin na rin ang inusal niya.

"Lord, Kayo na po ang bahala sa akin." Ipinagdaop niya ang dalawang palad at doon ay huminga nang paulit-ulit.

Bago tuluyang bumigay ang kaniyang dibdib ay narinig niya ang pag-click ng pinto. Nagmulat na siya ng mata at bago pa tuluyang pumasok si Gian ay madali niyang pinahid ang bakas ng pagluha niya. Walang sabi-sabi itong pumasok, ni hindi man lang kinumusta ang kalagayan niya, kung nakahinga na ba siya kahit limang hinga?

In-start na nito ang sasakyan at binuhay ang aircon. Sunod-sunod ang paglanghap niya ng hangin at nagpasalamat sa nasa Taas. Hindi pa rin siya pinababayaan Nito. Habang binabagtas ang daan pauwi sa mansyon ay nakatingin lamang siya sa labas ng bintana. Pakiramdam niya'y nakalutang siya at wala ring anumang naririnig. Dinala siya ng isipan sa nakaraan, nakaraan