Maagang update. Bukas na ulit ang update guisso.
Aurora's Point of View I HEARD small chattering from somewhere. Hindi lang ako sigurado kung sila sino ang nag-uusap. Masyadong mabigat ang talukap ng mga mata ko para mabuksan iyon nang tuluyan kaya kinailangan ko pang igalaw ang mga daliri ko sa kamay para masiguradong hindi ako na-paralyze. Nang maramdaman kong gumalaw kahit paano ang ilan kong daliri ay sinubukan kong imulat muli ang mga mata sa mabagal na paraan dahil wala akong lakas para biglain ang katawan ko. "She's awake!" Hindi ko pinansin ang sumigaw, nagpokus ako sa liwanag na unti-unti ko nang nasisilayan. Purong liwanag na masakit sa mga mata kaya bumagsak muli ang talukap ng mga mata ko pagkaraan. Pagod na pagod iyon kaya mukhang hihilahin na naman ako ng dilim. "Don't touch her. She needs to rest." Iyon ang huli kong narinig bago tuluyang sumama sa madilim na dimensyon. Hindi ko alam kung bakit pero dumaan ang pag-asa sa puso ko bago pa man ako tuluyang mawalan ng malay. "Mommy." I saw Snow. Mas
Aurora's Point of View Naramdaman ko ang paglapat ng stethoscope sa dibdib ko. Kasunod ay ang pagcheck sa pulsuhan ko at may ilan pang ginawa ang doktora na hinayaan ko na lamang. "She's fine. I could stay here, Mr. Dela Fuente so I could watch her for the whole day. Mamaya lang ay gigising siya ulit kaya kailangan ma-check natin kung may naaalala ba siya o wala. She needs to rest for awhile. Binabawi niya pa ang lakas niya." Imporma ng doktor. Dahil sa narinig, hinayaan ko muna ang sarili na muling makaidlip. Kung bakit sobrang hina ng katawan ko, hindi ko na rin alam. Basta magpapahinga na lamang muna ako. I could feel myself half-sleeping only. Hindi gaanong makatulog, kaya nang magawa kong imulat ulit ang mga mata ay hinanap ko agad ang doktora. Wala na sila Elizabeth at ang kapatid niya, tanging ang babaeng doktor na lamang ang naroon na ngayon ay may binabasang files. Nang mapatingin siya sa akin at makitang gising na ako, agad siyang tumayo mula sa couch. Lumapit siy
Aurora's Point of View Alam kong naiintindihan niya ako. Alam kong kilala niya kung sino ang tinutukoy ko. Ako itong naguguluhan sa kaniya. Tumigil siya sa pagbabalat ng mansanas. Ibinaba niya ang kutsilyo sa tray at gano’n din ang mansanas na hawak. Tumitig siya sa akin nang matiim at nakita kong pilit niyang pinagtatakpan ang emosyon sa mga mata. "How did you know my real name? Liza ang tawag sa akin ni Dra. De Guzman at ni Kuya Nexon." Puna niya. Napipilan ako. Hindi ko na alam kung paanong sasagutin ang tanong niya. Dahil sa oras na simulan kong magsabi sa kaniya ng isang salita ay uulanin na ako ng tanong. "Ligtas ba sila?" Wala sa sariling naitanong ko nang sumagi sa isip ko ang mga bata. Biglaan lang din ang paglabas no’n sa labi ko, pero hindi ko na binawi. Kumunot ang kaniyang noo at nagsalubong ang kilay. "Sino ka ba talaga? Imposibleng ikaw si Candice dahil nakita ko siya sa bahay nila Kuya Alted habang nakahimlay ka sa higaan at nag-aagaw buhay." Aniya sa n
Aurora's Point of View"DON'T move!" Malakas na sigaw ni Elizabeth nang maramdaman kong kumirot ang likod ko. Nagmamadaling lumapit siya sa akin at hindi lang isang beses na nagmura nang masilip ang bandage sa balikat ko. "Dumudugo na naman!" Aniya na iginaya ako paupo sa mahabang sofa sa salas. Mula rito ay diretsong matatanaw ang dalampasigan sa harap namin. Nakatayo malapit sa dagat ang rest house ni Nexon. Wala rito ang lalaki dahil may inaayos itong problema sa isang negosyo. Kaming dalawa lang ni Elizabeth ang narito. "Bakit kasi naglilinis ka ng mga muwebles!" Pasigaw na naman niyang sabi. "Ang tigas din ng ulo mo, Aurora. Look what you've done to yourself. Dumudugo na naman ang sugat mo! Minsan kasi pinapairal mo 'yang katangahan na meron ka." Siguro kung noon niya ito sinabi baka na-offend na ako, pero nasasanay na ako sa mga salitang binibitawan niya. Ganoon pala talaga siya, masyadong pranka at matalas ang dila. Noong una, hindi ko matanggap na ang isang Elizabeth
Aurora's Point of ViewNagsinungaling din ako sa kanilang lahat. Lalo na kay Alted. Sinubukan ko noon kumbinsihin siya na hindi ako si Candice, pero nang hindi niya ako binigyan ng pagkakataon na magpaliwanag, tuluyan ko rin na inangkin ang pagkatao ng asawa niya dahil sa pagiging makasarali ko. Naiinggit rin ako kay Candice, dahil lahat ng bagay na meron siya ay mga bagay na wala ako. Pamilya, mga anak, marangyang buhay at kalayaan. Iyon ang nagtulak sa akin na magpanggap. Matatanggap pa ba nila ako kung malaman nilang kagaya ni Candice ginamit ko rin sila sa ibang paraan? Hinawakan ni Elizabeth ang kamay ko at marahan iyong pinisil. "You've been good to them. Nakita ko iyon, nasaksihan ko at naramdaman kong wala kang masamang interes sa kanila kaya matatanggap ka nila. Aurora, hindi ka naging si Candice nang nasa puder ka ni Kuya Alted. Ikaw pa rin si Aurora noon dahil kung ikaw si Candice, hindi ka magiging mabuti sa kanila. You learned to love them, you cared for them, and you
Aurora's Point of ViewTatlong linggo na ako rito sa kanila at nagtatago. Sila ang gumagalaw para sa akin. Si Nexon ang nagbabayad ng mga tauhan para bantayan sila Snow at Winter gano’n din ang mga kilos ni Candice. They have the evidence now, hindi na kami mahihirapan sa husgado kung dumating man sa pagkakataon na kailangan namin magharap doon. "Sigurado ka?" Nanantya niyang tanong at naglakad palapit sa study-table at kinuha roon ang kaniyang cellphone. "Ayaw kong patagalin ito, Elizabeth. Hindi ligtas ang mga bata kapag kasama nila si Candice. Hindi ako matatahimik hangga't hindi siya nawawala sa buhay nila Alted." Binuksan niya ang screen ng cellphone at tumipa roon. Umalingawngaw ang boses sa speaker at agad niyang itinapat sa akin ang screen para makita ang video doon. Naroon ang isa sa dalawang lalaking humabol sa akin noon. "Si Mrs. Candice Dela Fuente ang nag-utos sa amin! Si Ma'am Candice!" Sigaw ng lalaki habang malinaw ang mukha niyang takot na takot. "B-binayaran n-
Aurora's Point of View PARANG tumatambol ang puso ko sa loob at gusto na no’n lumabas. Chopper ni Nexon ang ginamit namin para agad makarating ng San Gabriel kung saan bumaba ang chopper sa helipad na pagmamay-ari ni Primitivo. Mas mabilis kung chopper ang gagamitin kaya kahit unang beses ko iyon, tinapangan ko na lamang ang loob ko. Hindi na rin ako masyadong naglikot sa takot na baka mahulog o kaya ay dumugo ang sugat ko sa likod. Pababa pa lang kami nakasimangot na si Elizabeth at mas lalo pang sumimangot nang salubungin kami ng isang lalaki na pamilyar na rin sa akin. Si Primitivo. Narinig ko ang sinabi ni Nexon kanina, paniguradong magbabangayan daw ang dalawa kaya kailangan kong intindihin sila. Tama nga naman si Nexon dahil pababa pa lang kami ng hotel nagbabangayan na silang dalawa. Hanggang sa makapasok kaming tatlo sa loob ng elevator hindi pa rin sila natigil. "Gusto ng kapatid mo na ako mismo ang maghatid sa inyo." Ani Primitivo na sinulyapan pa ako ng tingin
Aurora's Point of View Mauuna sa amin si Nexon para bisitahin sila Alted ngayong umaga at masiguradong nakahanda na ang lahat dahil ako lamang ang hinihintay nila para magsimula na ang lahat. Hindi ko alam ang buong plano pero nangako silang dalawa na magiging ligtas ang lahat sa pagdating ko. Kahit alam kong kaya niya iyong gawin, hindi pa rin mawala sa puso ko ang pangamba. I couldn't make my heart safe now. Dahil alam ko, hindi pa man nagsisimula ang lahat, durog na ang puso ko. The hardest slap comes from the reality. Pero hindi lang yata sampal ng reyalidad ang iginawad sa akin, suntok at tadyak na rin. Natatakot ako. Hindi kay Candice, kung hindi kay Alted at sa mga bata. Hindi ko alam kung dahil ba sa bilis ng pagpapatakbo ng sasakyan ni Elizabeth o sadyang mabilis lang talaga lumipas ang oras kaya natagpuan ko na lamang ang sarili na nasa tapat nang malaking gate ng mansyon ni Alted. Mayroon guard doon noon pa man pero sa tuwing nakikita niya ang pamilyar na SUV na
Aurora's Point of View"Manang Osmet, pakihatid siya sa kaniyang kwarto." Turan ni Alted.Humarap siya sa mga bata at nginitian sila Snow."Would you like to help me in the kitchen?" Ngiting tanong niya sa kambal.Agad na tumango si Snow at si Winter sa tanong. Humagikhik si Snow."Yes, Daddy.""Okay, let's make dinner now." Dahan-dahan na nag-angat ng tingin si Alted at bumaling sa akin."Ihahatid ka ni Manang Osmet sa kuwarto mo." Aniya.Tumalikod din agad siya para maglakad papunta sa kusina, kaya naguguluhan akong sumunod ng tingin sa kaniyang bultong papalayo."Pupunta kami Mommy sa kwarto mo mamaya. Come on, Winter. Daddy needs us." Sabi ni Snow na humagikhik na naman.Bumitaw siya sa kamay ko, at nginitian uit ako bago sumunod sa ama na tinatahak na ang daan papuntang kusina. Si Winter din ay bumitaw sa kamay ko at bumaling din sa akin na may maliit na ngiti sa labi."We're going to cook dinner for you." Masaya niyang sabi."Magpahinga ka, Mommy."Patakbong sumunod si Winter sa
Aurora's Point of ViewNaramdaman ko ang mahinang tapik sa balikat ko."Mommy.""Don't tap her too hard, Snow." Narinig ko ang mahinang boses ni Winter na tila sinasaway ang kapatid.Dahan-dahan kong binuksan ang mga mata at bumungad naman agad sa akin ang mukha ni Snow at ni Winter. Nasa driver's seat silang dalawa at halos hindi na magkasya.Ngumiti ng malapad si Snow nang magtama ang aming tingin.Ang mala-anghel niyang mukha, ang inosinteng mga mata, ang matamis na ngiti, parang may nabubuo na kakaibang simbuyo sa dating nanlalamig kong puso. The warmth of her smile, I missed it so much."We're already here, Mommy." Balita niya.Dahan-dahan akong umayos ng upo nang mapagtanto na nakatulog pala ako sa byahe. Nagbaba ako ng tingin sa maliit na kumot na nasa dibdib ko. Maayos pa rin iyon na nakalagay, kahit na naibaba ng kaonti ang upuan ko.Hindi ko namalayan na nakarating na kami sa Lanayan. Buong akala ko e mananatiling gising ang diwa ko sa byahe. Siguro dala na rin ng pagod kaya
Aurora's Point of ViewMarahan na tinapik ni Elizabeth ang likod ko."Stop thanking me, Aurora." Turan niya sa mababang boses."I did it because you took care of my family too. My kindness was just a reflection of your kindness to my family. It means a lot to me, knowing you took good care of my nieces."Dahan-dahan akong lumayo sa kaniya. Isang maliit na ngiti ang sumilay sa kaniyang labi. May kakaibang emosyon sa kaniyang mga mata na hindi ko mapangalanan."Ako pa nga ang dapat na magpasalamat sa'yo." Dagdag niya.Kinagat ko ang ibabang labi at umiling. Hindi niya kailangan magpasalamat, dahil wala naman akong nagawa para sa kaniya. Kung ang pag-aalaga kay Snow at kay Winter ang ipinagpapasalamat niya, ginawa ko iyon dahil mahal ko ang dalawa, at pakiramdam ko responsabilidad kong alagaan at protektahan sila.Alted stood behind me. Naramdaman ko ang presensya niya, kaya saglit ko siyang nilingon.Naging malambot ang emosyon sa kaniyang mga mata nang magtama ang aming tingin."Sige n
Aurora's Point of View"Sabi sa'yo, Kuya Alted. Hindi ka na niyan babalikan." Mahina ngunit dinig kong sabi ni Elizabeth na sinundan pa ng mahinang tawa."Babalik siya, Liza. Babalikan niya kami." Mabagal ngunit may diin niyang sagot.My throat went dry. My heart stopped beating. The world suddenly stopped spinning.Malakas na tumawa si Elizabeth at naglakad palapit para lang punasan ang mga luha ni Snow. Pinutol ko agad ang tingin kay Alted at itinuon iyon kay Elizabeth na ngayon ay bumaling na rin sa akin at ngumiti.Nakita niya rin ang luha sa mga mata ko. Lumiit ang kaniyang ngiti, ngunit mas naging payapa ang emosyon sa kaniyang mga mata. Hindi ko na nakita ang pag-aalala."Uwi ka na raw," aniya sa nang-aasar na tono."Baka mamaya si Kuya Alted naman ang umiyak kapag hindi ka pa sumama."Binuksan niya ang pinto ng backseat at tiningnan si Winter na tahimik sa tabi ko. Sumunod siya nang ngumiti si Elizabeth. Pumasok si Winter sa sasakyan at saglit pa akong sinulyapan. Tiningnan ni
Aurora's Point of View"Come on, Mommy!" Nagpababa si Snow kay Alted at sabay silang lumapit ni Winter sa akin para hawakan ang magkabila kong kamay at igaya palabas ng bahay.Nilingon ko si Elizabeth. There's a sudden adrenaline rush. Malakas na tumambol ang puso ko. Pinapalayas niya na ba ako?Gumilid si Alted nang mapadaan kami sa gawi niya at hinayaan lang ang kaniyang mga anak na hilahin ako palabas ng bahay. Hindi ko alam ang dapat na sabihin, lalo na nang makalabas kami at tuluyan nila akong hilahin palapit sa sasakyan na nakaparada. Mas lalo pa akong naguluhan nang makitang sa likod ng sasakyan ni Alted inilagay ng dalawang katulong ang mga gamit na ibinaba nila.Alam kong akin iyon dahil imposibleng kay Elizabeth iyong maleta at duffle bag. Isa pa, kinumpirma ni Elizabeth na gamit ko iyon.Nakasunod na pala sa amin si Alted kasama si Elizabeth na ngumiti pa ng matamis kahit na nakikita niyang naguguluhan ako sa mga nangyayari. Humakbang siya palapit sa akin."Kapag pinaalis
Aurora's Point of View"Ihuhulog din kita, makita mo!" Muli ay sigaw niya at nagmamartsang lumapit, pero ibinaba ko na si Winter para lang makatakbo kami palayo habang tumatawa.Nakisali na rin si Snow na gusto rin kaming hulihin. Tumakbo si Snow palapit sa amin, kasabay ng pagsugod ni Elizabeth mula sa kabilang parte ng pool. Tumakbo kami palayo ni Winter habang magkahawak kamay."Run!" Sigaw ni Winter.Napuno ng tawanan ang buong villa.Pagod na si Winter sa pagtakbo kaya nahuli rin kami ni Elizabeth, hinawakan niya ako sa braso at hinila palapit sa pool, medyo nanghihina pa ako dahil sa kakatawa, kaya nang itulak niya ako ay mabilis akong kumapit sa kamay niya para makahanap ng suporta.Sa huli, dalawa kaming bumagsak sa pool."Mommy!" Natatawang sigaw ni Winter at ni Snow.Malakas na tawanan nila Snow at Winter ang bumati sa amin nang makaahon kaming dalawa ni Elizabeth.Ganoon ang laging nangyayari, nagtutulakan, naghahabulan at nagtatawanan kaming apat. Walang kapaguran ang kam
Aurora's Point of ViewLimang katulong ang galing sa mansyon na ipinadala rito para magsilbi pansamantala dahil narito ang mga bata. Dalawa ang nagbabantay kay Snow at kay Winter, tatlo naman ang nagluluto at nagdadala ng pagkain dito sa amin.Ngayon ko lang talaga napagtanto na maaaring buhay prinsesa si Elizabeth, pero pinipili niya lang ang mamuhay nang mag-isa upang matuto sa maraming bagay na sarili niya lang ang inaasahan. Marunong siyang magluto, maglinis, maglaba at iba pang gawaing-bahay, samantalang may taga-silbi naman sila sa kanilang bahay."Kapag ikinasal ka, si Cassiopeia ang kunin mong maid of honor, ha?" Basag niya sa katahimikan.Agad na nagsalubong ang dalawa kong kilay. Kunot-noo ko siyang tiningnan."Ha?" Naguguluhan kong tanong. Hindi ko alam kung bakit bigla na lamang niya iyong sinabi.Ngumiti siya sa akin at sumimsim sa inumin."Just in case," nagkibit-balikat siya.“Malay mo, maikasal ka, tapos kailangan mo ng maid of honor. I suggest, si Cassiopeia ang kuni
Hindi ko alam kung ano pa ang mararamdaman. Parang lumubo ang puso ko sa loob dahil sa pagtawag ni Winter sa totoo kong pangalan.She smiled."I like your name." Dagdag niya pa."Aurora is Sleeping Beauty's real name. Your name is a princess' name. Mommy Aurora."Mommy Aurora?Iniangat ko ang isang kamay para lamang haplusin ang pisngi ni Winter. Parang may mainit na kamay na humahaplos sa puso ko dahil sa pagbanggit niya sa pangalan ko.It really means a lot to me. Noon, hindi ko alam kung magagawa ba nila akong tanggapin bilang ako. Bilang si Aurora, at hindi bilang si Candice.Kaya nakakataba ng puso na marinig mula sa kaniyang labi ang pagbigkas ng dati ay walang halaga kong pangalan."Aurora."Nag-angat ako ng tingin nang marinig ang boses ni Elizabeth. Nakapasok na pala sila sa bahay ni Alted.Mula kay Elizabeth, bumaling ang tingin ko kay Alted. Matigas pa rin ang ekspresyon ng kaniyang mukha."Daddy." Tawag ni Snow sa kay Alted.Nagbaba ako ng tingin. Medyo kinabahan din dahil
Aurora's Point of View Siya ang unang nagbawi ng tingin upang balingan ng tingin si Elizabeth. Alted. He's here. "Pinayagan kaming sumama ni Daddy." Ani Winter. Nakita ko ang pagtango ni Elizabeth sa sinabi ni Alted na hindi ko narinig dahil sumabay si Winter. Naunang naglakad ang babae palabas, sumulyap sa amin ulit si Alted at sumunod din palabas ng bahay. Sinundan ko sila ng tingin hanggang sa maglakad sila palayo. Patungo sa pool side sa labas. Pumitik ako sa reyalidad at ibinalik ang atensyon sa dalawang prinsesita na yakap ko. "G-gusto niyong kumain? Nagbreakfast na ba kayo?" Tanong ko. Masyado pang maaga, baka hindi pa sila kumakain. Mariin ang titig sa akin ni Winter, samantalang nakangiti naman ng magaan si Snow. "Done na Mommy." Sagot ni Snow na ipinulupot muli ang dalawang kamay sa batok ko. Lumapit siya para patakan ng halik ang pisngi ko. Humagikhik siya pagkatapos. Natigilan ako, hindi dahil sa paghalik at sa paghagikhik niya, napatulala ako sa kaniya nang mai