I'm still thinking kung special chapter na lang ang POV ni Candice or bigyan ko siya ng ilang Kabanata na POV niya. Watcha think?
Aurora's Point of ViewHINDI ko alam kung nasusuka lang ba ako o mamamatay na sa sobrang sakit ng ulo. Nanghihina na ako, kasabay ng paghalukay sa tiyan ko dahil sa matinding pagkahilo. Ramdam kong nasa sasakyan pa ako, pero masyado pang magulo ang isip ko para maintindihan ang mga nangyayari.Hindi rin nakakatulong ang pagpintig ng ugat sa utak ko at ang mabilis na pagpapatakbo sa sasakyan. Nang subukan kong magmulat ng mga mata, nanlalabo ang paningin ko. Tanging malabong liwanag lamang ang nakikita ko."T*ng*n*!" Malakas na sigaw ng isang boses.Ang sunod na pangyayari ang mas nagpahilo sa akin, dahil malakas na kumabig ang manibela at gumiwang ang sasakyan.Mariin akong pumikit para hindi maduwal, pero nagpatuloy ang kawalan ng balanse ng nagmamaneho kaya hindi lang iisang beses na tumama ang ulo ko sa salamin ng sasakyan.Gusto kong sumigaw nang biglang huminto ang sasakyan at muntikan na akong tumilapon."P*t*ng*n* Pedrino!" Sigaw ng isang garalgal na boses kasabay ng malakas n
Aurora's Point of ViewHindi ko maalala ang sarili na dumaan sa ganitong kaba. May mga pinagdaanan ako noon, kung saan inilaban ko ang sarili ko, pero ngayon... buhay na ang pinaglalaban ko.Kapag makita nila ako at maabutan, paniguradong p*p*t*y*n nila ako.Tunay ngang d*m*ny* si Candice. Kaya niyang pumatay para lang sa sariling interes. Kaya niyang ipahamak ang iba para lang makuha ang gusto niya.Hindi pwedeng bumalik siya, hindi pwede, dahil mas delikado na ngayon ang buhay ni Alted at ng mga bata.Sa gitna ng pagtakbo at pakikipagsapalaran ay nagagawa ko pa silang isipin. Nagagawa ko pang isingit ang kapakanan nila, samantalang hinahabol na ako ng kamatayan."AAAHHHH!"Malakas akong napatili nang matisod ang paa ko ng isang bato. Tumilapon ang baril sa mga tuyong dahon kaya kaagad akong gumapang para hanapin iyon."Ayon!" Sigaw ng isang galit na boses.I quickly grabbed the gun when I found it. Hindi ako marunong sa paggamit ng baril pero itinutok ko iyon sa direksyon ng dalawan
Candice’s Point of ViewThings could have been easy. Kung sana sumunod lamang si Aurora sa hinihiling ko. Hindi sana kami nahihirapan pareho."Stop the car." Utos ko sa driver.Tumingin siya sa akin sa rearview mirror. Alam ko na magsusumbong siya kay Alted sa nangyari, kaya ngayon pa lang dapat na siyang balaan."Naaalala kita. Hindi ba baguhan ka pa lang na driver?" Tanong ko sa kaniya.Parang dalawa o tatlong taon pa lang siya sa amin.Nakita ko ang pamumutla niya. Napipilitan siyang tumango."O-opo.""May pamilya ka naman siguro?"Nagtaas ako ng kilay.Hindi siya agad nakasagot."M-ma'am, huwag niyo po idamay ang pamilya ko." Mahina ang kaniyang boses pero rinig ko.Tumango ako. Noon ko pa naunawaan kung gaano kahalaga ang pamilya sa mga mahihinang tao. Para sa kanila, iyon ang kanilang lakas, pero ang totoo, iyon ang kanilang malaking kahinaan.I've never been friends with our maids. Hindi ko sila personal na kilala, pamilyar lang sila sa akin pero hindi ko inaalam ang personal
Candice's Point of View I've seen him already naked. Nakita ko na ang buo niyang katawan noon. Kumalabog ang dibdib ko nang mapagtanto na mukhang may nangyari sa kanila ni Aurora kagabi. Umawang ang bibig ko nang makita ang mga mantsa ng dugo sa puting kubre kama. Sh*t! Something really happened to them. Agad akong nataranta at napaahon. The bloodstain is obviously an evidence of Aurora's first time! Hindi pwede na makita iyon ni Alted. Parang may hamog sa utak ko. Hindi agad ako nakapag-isip. I immediately stripped off my clothes. Nang wala na akong saplot ay saka pa lang ako nahiga sa kaniyang tabi. Lumundo ang kama, kaya naalimpungatan siya. Mabilis na tumibok ang puso ko nang pumihit siya paharap sa akin. Dahan-dahan na binuksan niya ang kaniyang mga mata at kumurap-kurap nang makita ako. "G-good morning." Utal kong bati. Nagsalubong ang kaniyang kilay. Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko. Aurora and I are identical twin. Wala kami halos pagkakaiba. Maliban lamang s
Aurora's Point of View I HEARD small chattering from somewhere. Hindi lang ako sigurado kung sila sino ang nag-uusap. Masyadong mabigat ang talukap ng mga mata ko para mabuksan iyon nang tuluyan kaya kinailangan ko pang igalaw ang mga daliri ko sa kamay para masiguradong hindi ako na-paralyze. Nang maramdaman kong gumalaw kahit paano ang ilan kong daliri ay sinubukan kong imulat muli ang mga mata sa mabagal na paraan dahil wala akong lakas para biglain ang katawan ko. "She's awake!" Hindi ko pinansin ang sumigaw, nagpokus ako sa liwanag na unti-unti ko nang nasisilayan. Purong liwanag na masakit sa mga mata kaya bumagsak muli ang talukap ng mga mata ko pagkaraan. Pagod na pagod iyon kaya mukhang hihilahin na naman ako ng dilim. "Don't touch her. She needs to rest." Iyon ang huli kong narinig bago tuluyang sumama sa madilim na dimensyon. Hindi ko alam kung bakit pero dumaan ang pag-asa sa puso ko bago pa man ako tuluyang mawalan ng malay. "Mommy." I saw Snow. Mas
Aurora's Point of View Naramdaman ko ang paglapat ng stethoscope sa dibdib ko. Kasunod ay ang pagcheck sa pulsuhan ko at may ilan pang ginawa ang doktora na hinayaan ko na lamang. "She's fine. I could stay here, Mr. Dela Fuente so I could watch her for the whole day. Mamaya lang ay gigising siya ulit kaya kailangan ma-check natin kung may naaalala ba siya o wala. She needs to rest for awhile. Binabawi niya pa ang lakas niya." Imporma ng doktor. Dahil sa narinig, hinayaan ko muna ang sarili na muling makaidlip. Kung bakit sobrang hina ng katawan ko, hindi ko na rin alam. Basta magpapahinga na lamang muna ako. I could feel myself half-sleeping only. Hindi gaanong makatulog, kaya nang magawa kong imulat ulit ang mga mata ay hinanap ko agad ang doktora. Wala na sila Elizabeth at ang kapatid niya, tanging ang babaeng doktor na lamang ang naroon na ngayon ay may binabasang files. Nang mapatingin siya sa akin at makitang gising na ako, agad siyang tumayo mula sa couch. Lumapit siy
Aurora's Point of View Alam kong naiintindihan niya ako. Alam kong kilala niya kung sino ang tinutukoy ko. Ako itong naguguluhan sa kaniya. Tumigil siya sa pagbabalat ng mansanas. Ibinaba niya ang kutsilyo sa tray at gano’n din ang mansanas na hawak. Tumitig siya sa akin nang matiim at nakita kong pilit niyang pinagtatakpan ang emosyon sa mga mata. "How did you know my real name? Liza ang tawag sa akin ni Dra. De Guzman at ni Kuya Nexon." Puna niya. Napipilan ako. Hindi ko na alam kung paanong sasagutin ang tanong niya. Dahil sa oras na simulan kong magsabi sa kaniya ng isang salita ay uulanin na ako ng tanong. "Ligtas ba sila?" Wala sa sariling naitanong ko nang sumagi sa isip ko ang mga bata. Biglaan lang din ang paglabas no’n sa labi ko, pero hindi ko na binawi. Kumunot ang kaniyang noo at nagsalubong ang kilay. "Sino ka ba talaga? Imposibleng ikaw si Candice dahil nakita ko siya sa bahay nila Kuya Alted habang nakahimlay ka sa higaan at nag-aagaw buhay." Aniya sa n
Aurora's Point of View"DON'T move!" Malakas na sigaw ni Elizabeth nang maramdaman kong kumirot ang likod ko. Nagmamadaling lumapit siya sa akin at hindi lang isang beses na nagmura nang masilip ang bandage sa balikat ko. "Dumudugo na naman!" Aniya na iginaya ako paupo sa mahabang sofa sa salas. Mula rito ay diretsong matatanaw ang dalampasigan sa harap namin. Nakatayo malapit sa dagat ang rest house ni Nexon. Wala rito ang lalaki dahil may inaayos itong problema sa isang negosyo. Kaming dalawa lang ni Elizabeth ang narito. "Bakit kasi naglilinis ka ng mga muwebles!" Pasigaw na naman niyang sabi. "Ang tigas din ng ulo mo, Aurora. Look what you've done to yourself. Dumudugo na naman ang sugat mo! Minsan kasi pinapairal mo 'yang katangahan na meron ka." Siguro kung noon niya ito sinabi baka na-offend na ako, pero nasasanay na ako sa mga salitang binibitawan niya. Ganoon pala talaga siya, masyadong pranka at matalas ang dila. Noong una, hindi ko matanggap na ang isang Elizabeth
Aurora's Point of View Siya ang unang nagbawi ng tingin upang balingan ng tingin si Elizabeth. Alted. He's here. "Pinayagan kaming sumama ni Daddy." Ani Winter. Nakita ko ang pagtango ni Elizabeth sa sinabi ni Alted na hindi ko narinig dahil sumabay si Winter. Naunang naglakad ang babae palabas, sumulyap sa amin ulit si Alted at sumunod din palabas ng bahay. Sinundan ko sila ng tingin hanggang sa maglakad sila palayo. Patungo sa pool side sa labas. Pumitik ako sa reyalidad at ibinalik ang atensyon sa dalawang prinsesita na yakap ko. "G-gusto niyong kumain? Nagbreakfast na ba kayo?" Tanong ko. Masyado pang maaga, baka hindi pa sila kumakain. Mariin ang titig sa akin ni Winter, samantalang nakangiti naman ng magaan si Snow. "Done na Mommy." Sagot ni Snow na ipinulupot muli ang dalawang kamay sa batok ko. Lumapit siya para patakan ng halik ang pisngi ko. Humagikhik siya pagkatapos. Natigilan ako, hindi dahil sa paghalik at sa paghagikhik niya, napatulala ako sa kaniya nang mai
Aurora's Point of ViewMalaki pa rin ang ngiti sa labi ni Snow nang nagmamadaling tumakbo papunta sa pinto ng bahay.Wala akong lakas para suklian ang matamis niyang ngiti, pero nang marinig ko ang boses niya, parang hinaplos ng mainit na kamay ang puso ko.Bumalot agad ang matinding kasiyahan sa sistema ko, kasabay ng pagragasa ng pangungulila sa bawat parte ng pagkatao ko, dahilan para mangilid ang luha sa mga mata ko.My heart is aching deep inside. Ang alam ko masaya ako, sobrang saya, pero bakit nakakaramdam ako ng matinding kirot sa kaibuturan ng puso ko?Sinalubong sila ni Elizabeth para pagbuksan ng pinto dahil hindi ko na magawang umalis sa kinatatayuan ko.Dire-diretso naman si Snow sa pagpasok ng bahay nang mabuksan ang pinto, hindi na niya halos tinapunan ng tingin ang kaniyang Tita Liza dahil nagmamadali siyang tumakbo papunta sa akin.She held her small arms up. Patakbo siyang lumapit at umamba ng yakap."Mommy!" She excitedly shouted.Idinipa niya ang mga kamay kaya aga
Aurora's Point of View Isinubo niya ang tinapay bago nagpatuloy. "Oo, nagkamali ka. Sabihin natin na nagsinungaling ka sa kanila, pero may ginawa ka ba na ikinasama nila? Wala naman, hindi ba? Naging mabuti ka sa kanila." Ibinaba niya muli ang pagkain at matiim akong tinitigan. "Nasaktan lang si Kuya Alted kasi huli na para malaman niya ang totoo at hindi pa iyon gaanong maliwanag sa kaniya. He was shocked to know the truth! Kahit naman ako, noong nalaman ko ang totoo, hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko. Hindi madali na tanggapin na lang iyon agad, Aurora. Naguluhan din ako." Naalala ko bigla na hindi siya agad naging mabait sa akin. Kahit na inaalagaan nila ako ni Nexon, nakikita ko pa rin sa kaniyang mga mata ang pag-aalinlangan, ang pagkamuhi, at ang pagkalito. It was hard. Kahit sa sarili ko noon, hindi ko magawang tanggapin agad na magkapatid kami ni Candice kaya magkamukhang-magkamukha kami. "If you really love my cousin, as well as the kids, hindi ba dapat na
Aurora's Point of View "We are just going to visit them, Aurora. Hindi naman tayo matutulog sa bahay ni Kuya Alted, babalik din tayo agad kapag palubog na ang araw! Or even before the sun sets!" Puno ng frustrasyon ang boses ni Elizabeth. Tiningnan ko siya at nagbuntong-hininga. Sumunod siya sa akin nang pumasok ako sa kusina. Hindi maipinta ang kaniyang mukha at halatang nasira na ang kaniyang umaga dahil sa patuloy kong pagtanggi. Gusto ko naman e, gustong-gusto kong sumama, pero hindi ko pa kaya. Kahit anong pilit ko sa sarili. Kahit akong kumbinsi ko. Naduduwag pa rin ako. Maisip ko pa lang na makikita ko si Alted sa bahay niya kapag bumisita kami ngayong araw ay para na akong binubuhusan ng malamig na tubig. Wala akong mukhang ihaharap sa kaniya. Ayaw ko rin pahirapan ang mga bata. Naiintindihan ko ang galit ni Alted sa akin. Naiintindihan ko kung hanggang ngayon ay galit pa rin siya sa akin. Wala nang dahilan para tanggapin niya ako sa pamamahay niya. Sabihin man natin na
Aurora's Point of ViewHapon nang makabawi ako sa lahat ng pagkakatulala at pagkawala sa sarili. Ang dami kong iniisip, dahilan para mapagod na lamang ako at walang magawa sa buong maghapon.Alas kuatro y media nang bumaba ako at maabutan sa sala si Elizabeth na mag-isang nanonood ng romantic movie.Nag-order pa siya ng dalawang pizza na ngayon ay nakapatong sa coffee table kasama ang popcorn at juice. Napailing ako sa sarili. Akala ko nasa taas siya at nagkukulong sa kuwarto.Lumapit ako at tumabi sa kaniya sa pagkakaupo sa mahabang sofa. Saglit niya akong nilingon at ibinalik din agad ang tingin sa flatscreen.“What happened to your eyes?” Tanong niya, ngunit ang mga mata ay nakapako na sa television.Hindi ko siya sinagot.Umupo ako sa kabilang dulo. Siya naman ay nakaupo rin sa kabilang dulo ng sofa. Ang kaniyang mga paa ay nakapatong sa sofa, bahagya siyang nakaharap sa akin, ngunit ang kaniyang ulo ay nakatutok sa flatscreen.“Get yourself some pizza.” Aniya.Iniabot niya sa aki
Aurora's Point of View I shifted on my seat. Ngayon ko lang din napansin na halos hindi na ako humihinga dahil sa pakikinig sa kaniya. "Nabuntis niya si Candice, but she didn't really love him. She has a lover in Lanayan. Iyong kababata niya, kaya ayaw niyang dito magpakasal para hindi malaman ng lalaking iyon na kasal na siya kay Kuya Alted. Pero sa huli, nalaman din ng lalaki, ang Auntie mismo ni Candice ang nagsabi do’n sa lalaki kaya ayon," umiling siya. "Nagpakamatay." Patuloy siya sa pag-iling. "Nasa ibang bansa pa no'n sila Kuya Alted, kaya nang makauwi, huli na nang nalaman ni Candice. Then everything turned out complicated. Sinisi niya si Kuya Alted sa lahat. Muntik niya pang ipalaglag sila Snow at Winter dahil sa galit na nararamdaman dahil sa pagpapakamatay no’ng lalaki. Mas lalo pa akong nagalit sa kaniya kasi lumabas lang na hindi niya naman pinakasalan si Kuya Alted dahil gusto niya, pinakasalan niya alang-alang sa pera. Goodness!" Naramdaman kong lumalamig na ang ga
Aurora's Point of View"Twelve years old lang siya no’n nang mangyari ang aksidente. Tita Dem and Tito Astren didn't make it. They were declared dead on arrival. Si Kuya Alted lang ang nakaabot sa ospital." Humina ang kaniyang boses at tuluyan siyang nagpakawala ng malalim na buntong-hininga."It was hard for him. Bata pa siya masyado para maiwan mag-isa. Kaya dinala siya ni Papa sa bahay noon para sa amin muna tumira hanggang sa gusto niya. Maraming naiwan na ari-arian at negosyo sila Tito Astren kaya si Papa muna ang humawak no’n habang hinihintay si Kuya Alted na makapagtapos, dahil siya lang naman ang magmamana ng lahat sa huli. Si Papa at Mama muna ang kumupkop at tumayong magulang sa kaniya."Marahil, iyon din ang rason kung bakit sobrang lapit ni Alted kay Elizabeth at kay Nexon. Magkakasama pala silang lumaki."Madalas, nakikita ko siyang umiiyak ng tahimik sa kaniyang kuwarto. Bata pa ako masyado para mapansin ang mga problema ng ibang tao, pero sa tuwing nakikita ko siyang u
Aurora's Point of ViewAlas nuebe nang gabi nang bumaba ako sa kusina para magtimpla ng gatas. Madalas, nahihirapan akong makatulog lalo na kung marami ang iniisip. Kaya bumababa ako para magtimpla ng gatas.Matatanaw mula sa dining area ang malaking swimming pool sa labas. Bago dumiretso sa kusina, nasulyapan ko ang pamilyar na pigura ni Elizabeth na nakatayo malapit sa pool.Mukhang may kausap siya dahil hawak niya ang kaniyang cellphone malapit sa tainga.Saglit na kumunot ang noo ko nang makitang pabalik-balik siya, tila hindi mapakali.Baka may problema?Kaysa tumuloy sa kusina, dumiretso ako sa double doors para lumabas ng bahay. Aligaga masyado si Elizabeth, baka mayroong problema."Of course not, Kuya!"Hindi marinig mula sa loob ang kaniyang boses, pero ngayon na nasa labas na ako'y napuno agad ng galit niyang tono ang pandinig ko."Why is it that it's my fault now? Masisisi mo ba ako kung nagalit din ako sa ginawa niya do’n sa tao? He was unfair! Dapat lang na may makuha siy
Aurora's Point of View "No, it's okay." Maagap na tugon ni Deo. Seryoso ang ekspresyon ng kaniyang mukha. "Virginia is just messing around, Aurora. I'm sorry." Dagdag niya. "She really likes to sell me around like a pizza." I awkwardly smiled at him. Hindi ko alam kung seryoso siya o hindi, pero ayaw kong makipag-date na lang ng ganoon. Kahit pa biro lang ni Virginia, mas mabuti nang malinaw sa amin. Marahan na tumawa si Virginia. "Ang hina mo talaga sa babae, Deo." Tumawa rin si Elizabeth. Hindi ko alam kung ano ang nakakatawa sa nangyari. "We have to go. Mauna na kami sa inyo." Paalam ni Elizabeth. Nilingon niya ako at tumango. Naglakad kami paalis, ngunit sa may pinto pala naghihintay ang sales lady na may dalang limang paper bag. "Thank you for purchasing, Miss Dela Fuente." Nakangiting sabi ng sales lady. Tinanggap ni Elizabeth ang paper bags at tumango. Lumabas kami sa store. Dala ko ang mga pinamili niya para sa kambal, samantalang dala naman niya ang mga bagong pape