Chapter 4

Chapter 4

Idinapa ko ang katawan at saka mahigpit na niyakap ang nagiisang unan ko rito sa maid's quarters. Talaga namang napakasarap matulog lalo na kapag lunes at wala akong aalagaan na makulit na bata.

Naihatid ko na kanina pa si Aki sa eskwelahan niya, mga bandang alas otso ay natapos ko na ring malabhan ang mga damit ko at ngayon ang kailangan ko na lang gawin ay matulog at ituloy ang naudlot kong panaginip kagabi.

Medyo nawawala wala na rin sa isip ko iyong bangungot at talaga namang masaya ko sanang honey moon. Hindi iyon eh, hindi iyon ang pinangarap kong honey moon, gusto ko iyong sa may beach man lang ba. Kapag nakaipon na talaga ako ng sapat na pera ako mismo ang makikipag-divorce sa lalaking iyon. Pero syempre joke lang, baka noventa y nuebe na ako bago pa 'ko yumaman. For now, tiis-tiis muna.

"Anak ng abs nang punyetang si Rivaill!"

Nanlaki ang mga mata ko. I immediately cupped my mouth after realizing what I just said. Dali dali akong tumayo hindi iniinda ang sakit ng balakang ko mula sa pagkakahulog sa kama. Maliit lang kasi ang kama rito pangisahan lang, mabuti na lang at wala ako sa upper deck nitong kama.

Hinarap ko ang walanghiyang bakla na gumulat sa akin. Pawisan ito at humahangos habang hawak-hawak pa ang isang malaking pruning snips may mga mangilan ngilan pang damo at lupa ang naiwan doon, mukhang nanggaling pa siya sa garden ah.

"Bruha! Bruha! Bruha!" bungad niya sa akin.

Hindi ko alam kung ipagpapasalamat ko bang masiyado siyang nagmamadali at hindi na niya narinig pa ang sinabi ko kanina.

"Sandali, huminga ka muna p'wede?" wika ko bago nag-inhale at exhale na kaagad niya namang sinegundahan. "Ayan, ayos na? O' take two tayo. Go!"

"Bruha! Si Mrs. De León naro'n sa labas ng gate!" nataranta niyang ani habang inaalog alog pa ang magkabilang balikat ko.

"Oh, ano naman ngayon sa 'kin?" sermon ko sa kaniya. "Inaantok na ako Baks, hindi ako nakatulog ng maayos kagabi so please, patulugin niyo muna ako," litanya ko at akmang isasarado ng muli ang pinto.

"Gaga ka! Gusto mong jombagin kita riyan, hindi ba't ninang niyo sa kasal ni Sir 'yon? Kahit hindi kita gusto for my labidabs Rivaill at lalong ayaw kitang maging madam ko pero seryoso ka lalabas ka nang ganiyan ang itsura? Kalerki ka," mahaba niyang paliwanag.

Doon na namilog ang mga mata ko. Paano ko nga ba nakalimutan. Nakauniform pa naman ako ngayon, at lahat ng damit ko pati iyong gown ko ay nalabhan ko na. "Bakit naman ngayon mo lang sinabi? Anong gagawin ko bakla? Wala akong damit!"

Inirapan niya ako at hinila palabas ng maids quarters. "Pumunta ka sa kwarto ni Sir, sa kaniya ka manghingi ng tulong. Malay mo may naitabi pa siyang damit no'ng nanay ni Aki manghiram ka na lang ha? God bless!" aniya habang pilit akong itinutulak sa hallway.

Dala ng taranta at kaba ay wala na akong paki-alam kahit pa madapa dapa na ako sa hagdanan makaakyat lang sa kwarto ni Sir Rivaill.

Hindi nagtagal at narating ko rin ang kwarto. Pabalya kong binuksan ang pinto at tumambad sa 'kin ang mala anghel na mukha ng boss ko. Kung hindi lang mala impyerno ang ugali niya, naku! "Ser!" bungad ko rito at saka hindi mapakaling nagpalakad lakad sa harapan nito.

"What are you doing here? Even if we're married you don't have the rights to barge in—" Pinutol ko ang dapat na sasabihin niya gamit ang kaliwa kong kamay.

"May problema tayo sir, malaking problema," hinihingal kong litanya sa kaniya. Tinaasan niya ako ng kilay. "Nandito si Mrs. De León,"

Akala ko ay sisigawan niya ako at magagalit pero isang kalmadong ekspresyon lamang ang ibinigay niya sa akin. "Hindi ka ba kinakabahan boss?" taka kong tanong.

"Not one bit, you said you're a best actress, then act as professional, hihintayin kita sa baba," aniya at saka lumabas.

"Pero tingnan mo naman ang damit ko sir, mukhang akong dugyot, anong gagawin ko?" ani ko sa kaniya at umikot ikot pa para ibalandra sa mukha niyang mukha akong pinagpyestahan ng isang daang manok.

"I don't know and I don't care. Wear anything besides that, problema mo na iyan," naglakad siya paalis pero sandali ring tumigil. "Remember that I'm paying you, h'wag mong sayangin ang bayad ko sa 'yo,"

My mouth gaped and my jaw dropped. Walanghiya talaga. Pabagsak kong isinarado ang pintuan at ginulo ang buhok.

Inilibot ko ang paningin sa buong silid. Sinimulan ko na ring halungkatin ang lahat ng drawers at cabinets sa loob ng kwarto pero ni isa ay wala akong nakitang damit na pambabae. Hinaluhog ko na rin ang walk in closet sa tabi ng banyo pero wala mga nakahilerang relo, neck tie, at maayos na nakasabit na mga tuxedo at suits lamang ang nakita ko.

"Fine, I'll do it myself,"

Nakalipas nang ilang minutong paghalukay sa lahat ng damit ni Rivaill ay natapos rin ako.

Mabilis pa sa alas kwatrong tumakbo ako papunta sa living room, mga ilang metro bago makarating rito ay nagdahan dahan na ako. Isinilip ko muna ang ulo sa baba at ang una kong nabungaran ay ang nakaupo na si Rivaill, sa harapan niya ay isang nakatalikod at nakaupo ring babae.

Nakita niya ako at saka tinaasan nang kilay. Sinenyasan ko siyang tumingin sa labi ko pero kinunotan lamang niya ako nang noo.

"Bababa na ako, watch me," I mouthed, pero inirapan lang niya ako.

Tinanggal ko ang ipit sa buhok ko at saka nag head bang nang dalawang beses nakita ko pa ang impit na pagtawa ni Lyka nang magdala ito ng juice sa lamesa nila.

Huminga ako nang malalim at saka iginiling giling ang katawan, nag-jumping jack pa ako at saka squat bago tuluyang bumaba.

Ito na, wife mode on.

Dahan dahang akong bumaba sa hagdanan habang nakahawak ang kaliwang kamay ko sa handrail nitong simento. Ang kanang kamay ko naman ay kunwaring kumukusot kusot sa kanang mata ko. "M-Mahal?" malambing kong wika habang pababa nang hagdan dahilan para matuon ang atensyon nila sa akin.

Dumiretso ako sa kaniya nang hindi pinapansin si Mrs. De León. Pumupungas pungas akong tumingin sa kaniya at saka naupo at isinandal ang ulo sa balikat niya habang nakapikit. I act like I'm totally worn out from last night.

Na medyo totoo naman dahil talagang nanakit ang buong katawan ko kakalaba nang mga damit ko. Nakita kong mas ibinaba pa niya ang suot kong shirt pinned shirt niya, hindi ko napansin na tumaas na pala iyon dahil sa pagupo ko.

H'wag kang ganiyan sir, baka lapain kita diyan. Kidding.

"Mrs. Fontero, mukhang nakarami kayo kagabi a'," anito.

Binuksan ko muna ang isang mata at umaktong nagulat nang makita siya. "M-Mrs. De León, you're here, I-I'm sorry I'm dressed like a—"

"It's fine! Totally fine," pagputol niya sa sasabihin ko.

Tanging pinned collar shirt na lang kasi ni Rivaill ang isinuot ko, boxer niya rin ang ginamit ko at isang necktie na niluwagan ko kanina.

"Nakakahiya," untag ko at saka yumakap kay Rivaill. "Another five thousand, hindi ako prepared," huthot ko sa kaniya, and he nodded his head.

"Mr. Fontero, would you mind if we exchange a seat?"

Wala pang isang segundo at hindi pa man nakakasagot si Sir Rivaill ay inusod niya na ito para tumabi sa akin.

"Nag-role play kayo kagabi 'no?" pakikichismis nitong bulong.

"Cat woman, maid suit, and office uniform," bulong ko naman pabalik.

Lumipas ang ilang segundo matapos ay parehas kaming napatili.

Tama nga iyong research ko. Jesusa Galera—De León, bukod sa palengkera nitong bunganga, from rags to riches ang peg nang isang ito. She used to be a farmer's daughter, naging ofw at nakapagasawa ng espanol. She's kind, suki nang mga charity works, at siguro dahil na rin laki siya sa hirap ay mas gusto niyang tulungan ang ilan. I admire woman like her.

"I'm Jesusa, you can call me friend," aniya sa magiliw na tono.

Hindi naman kasi siya gano'n katanda, she's just thirty at hindi naman siya mahirap pakisamahan.

Marami pa siyang kung ano anong ikinuwento at paniguradong nabuburyo na si Sir Rivaill, paki-alam ko sa kaniya, bahala siya riyan. Hindi ko na alam kung ilang oras iyong paguusap namin ni Jesusa.

"Arie," tawag niya sa akin dahilan nang paglingon ko sa kaniya. "Alam mo hindi ko inakalang ganiyan ang ugali mo,"

"Ha?" wala sa sariling kong tanong, nagtataka sa kung anong sinasabi niya.

"May nasagap kasi akong chismis tungkol sa 'yo, marami rami nga e'. Kesyo may scandal ka raw, bayaran ka raw at napakasama nang ugali mo," aniya habang nginunguya ang isang strawberry na kinuha niya sa plato.

"Naniwala ka naman?" Kumuha ako nang isang strawberry at isinubo iyon kay Sir Rivaill. Kawawa naman ang isang 'to, walang pumapansin.

"Iyong totoo? Oo no'ng una, pero ngayon hindi na."

Tumango tango ako sa sinabi niya. Alam ko naman iyang mga sinasabi nila sa akin. Sa loob nang dalawang taon kong paghihirap ay sanay na ako sa sinasabi nang lahat. Isa pa lahat naman ng sinasabi nila ay walang katotohanan. Ang importante sa akin ngayon ay walang iba kung hindi si Rivaill, at ang pera niya.

Nilingon ko ito at saka kinindatan. Napanguso ako nang bigyan niya lang ako nang nandidiring ekspresyon.

"Omg, ala una na pala, napatagal ang chikahan natin," basag ni Jesusa sa namumuong katahimikan. "Before I leave, hindi ko pa nga pala nasasabi iyong dahilan kaya ako nagpunta rito, muntik ko na makalimutan,"

Akala ko pumunta lang siya rito para makichismis.

May inabot siya sa 'king hindi kalakihang envelope. "Ano 'to?" tanong ko at saka iniabot ang envelope kay Sir Rivaill, ano namang malay ko sa nasa loob no'n.

"It's a ticket," kaswal na sagot ni Rivaill. Tumango tango ako. "Two tickets to Maldives,"

Kaagad na namilog ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. "Ano?" wala sa sariling hiyaw ko.

"Yes naman frenny," ani ni Jesusa na para bang wala lang iyong ibinigay niya. E' kahit nga siguro ipangbayad ko lahat nang meron ako ngayon ay hindi pa abot sa isang ticket.

"Iyan na ang maagang pamasko ko sa inyo,"

"E' kailan ba 'to?" taka kong tanong bago tinitigang mabuti ang ticket.

Nakangiti akong tiningnan ni Jesusa bago sumimsim sa hawak niya kopita. "Ngayon,"