hello po, kumusta po kayo? Magiging masaya na kaya si Liya? hahahha char. Thank you po sa inyong lahat, ingat po kayo palagi ❤️❤️❤️
WARNING MATURED CONTENT!!READ AT YOUR OWN RISK!! R18+LIYANNA'S POVHindi na niya ako ibinaba pa hanggang sa makarating kami sa tapat ng pintuan ng silid namin. Pinihit niya ang doorknob para buksan ang pinto."Puwede mo na siguro akong ibaba diba?" Tanong ko sa kanya."Close your eyes, babe." Pabulong na utos niya sa akin.Sinunod ko naman siya. Ipinikit ko ang mga mata ko. Narinig kong bumukas ang pinto. Ramdam ko na naglakad niya siya. Nakapikit pa rin ako at hindi ako dumidilat hangga't wala siyang sinasabi."Open your eyes now," malambing na utos niya sa akin.I slowly open my eyes. Unang bumungad sa akin ang dim na kulay ng ilaw. Tumingin ako sa sahig my mga maliit na kandila. Naamoy ko ang buong paligid. Scented candles ang ginamit nila at sobrang bango.Naamaze ako nang dumako ang mga mata ko sa kama. Kinikilig ako, 'yung kilig na, pinigilan ko ang sarili kong ngumiti. Sobrang lakas ng t*bok ng puso ko. Sobrang ganda kasi ng set-up. Siguro para sa iba ay common na ang ganito n
LIYANNA’S POVHalos hindi ko maigalaw ang katawan ko nang magising ako. Pakiramdam ko ay nabugbog ako ng sobra. Sobrang sakit ng likod ko at balakang ko. I feel sore in my private part. Namamaga yata ang akin. Wala na si Carlos sa tabi ko. Nakaramdam ako ng lungkot. Gusto ko kasi sana na nasa tabi ko siya paggising ko. Gusto ko siya ang una kong makita pagdilat pa lang nang mga mata ko. Pumasok na siguro siya sa trabaho at iniwan na lang ako ng ganito. Pagkatapos niyang makaanim na rounds na katumbas ng paghihiwalay namin ay nakuha pa niyang pumasok sa trabaho. Ano oras na kaya? Tanong ko sa sarili ko. Hindi rin kasi pumasok si Mireya dito sa silid ko. Dumako ang mga mata ko sa orasan na nakapatong sa side table ko. Alas diyes na pala ng umaga. Napabuntong hininga ako kasi paano ba ako babangon? Sobrang bigat ng pakiramdam ko lalo na ang nasa gitnang bahagi ko. Sa tingin ko ay hindi ko kayang iangat ang likod ko.Ikaw ba naman ang hindi tigilan. Kaya talagang magiging lantang gulay ka
LIYANNA’S POV“Vava, bakit siya nandito?” Tanong ko kay Carlos.“Babe, can we talk?” Tanong niya rin sa akin.“Okay,” sagot ko sa kanya.Naglalakad kami papunta sa may garden area. Nang makarating kami doon ay hinawakan niya ang kamay ko. Tumingin naman ako sa kanya. Nahuhulaan ko na ang sasabihin niya kahit hindi pa niya ito sinasabi sa akin.“Babe, hindi ko na alam ang gagawin ko.” panimula niyang sabi sa akin.“Bakit siya nandito? Nasaan si Pia? Bakit mag-isa lang siya?” Sunod-sunod na tanong ko sa kanya.“Ang sabi ng driver namin. Umalis kaninang umaga si Pia at hanggang kaninang hapon ay hindi pa bumabalik. Nang umakyat sila sa silid ay may nakita silang maleta at sulat. Here,” sagot niya sa akin at inabot ang isang sulat.“Mang Berto, pakidala po si Precious sa bahay nila Liya.” Basa ko sa nakasulat sa papel.“Saan siya nagpunta? Bakit niya iniwan ang anak niya?” Naiinis na tanong ko kay Carlos.“Hindi ko rin alam, kaya nagagalit ako dahil bakit niya iniwan na lang ang anak niya.
LIYANNA’S POVSobrang gaan ng pakiramdam ko paggising ko. Unang bumungad sa akin ang gwapong mukha ni Carlos. Nakayakap siya sa akin habang tulog na tulog. Hinalikan ko siya sa pisngi at akmang babangon na ako pero lalo niya akong niyakap ng mahigpit.“Vava, babangon na ako. Silipin ko muna ang mga bata sa kabilang kwarto.” Sabi ko sa kanya.“Mamaya na, babe. Gusto pa kitang kayakap.” Inaantok na sagot niya sa akin.“Okay, pero five minutes lang ha.” Sabi ko sa kanya.“Hindi ba puwedeng whole day?”“Minutes lang po, saka may trabaho ka pa diba. Kailangan natin ng pera, marami na ang anak natin.” Pabiro na sabi ko sa kanya.“Gawa tayo ng lalaki, babe. Kung sakaling babae pa rin ay hindi ako titigil hangga’t wala tayong na lalaking anak.” aniya sa akin.“Puwede naman kung ikaw lang naman ang magbubuntis at manganganak.” Sagot ko sa kanya.“Babe,” tawag niya sa akin.“Hmmm.. Why?”“Gusto ko,” mahinang bulong niya sa tainga ko.“Anong gusto mo?”“Ikaw, gustong-gusto kita.” Sagot niya sa ak
WARNING!! MATURED CONTENT!!! READ AT YOUR OWN RISK (R18+)LIYANNA’S POVNaging maayos ang pakiramdam ko kinagabihan. Pinatulog ko muna si Mireya at Carlos. Naiinitan ako at para bang gusto kong maligo sa dagat.Namili ako ng bikini na isusuot ko. Hindi pa naman malalim ang gabi kaya gusto kong magtampisaw sa tubig. Nagsuot ako ng balabal at lumabas na. Hindi gaanong madilim sakto lang ang liwanag na nagmumula sa buwan.Naglagay ako ng tela sa buhangin. At sinindihan ko ang mga kahoy. Nakangiti ako dahil talagang island vibe ang datingan ng ginawa ko. Umupo ako at ilang minutong nagmasid sa dagat. Tanging tunog ng mga alon ang naririnig ko.Malamig ang simoy ng hangin kaya napayakap ako sa sarili ko pero biglang may mainit na braso ang pumulupot sa aking katawan. Nang lingunin ko ay si Carlos pala ito at halatang bagong gising siya. Siguro ay hinahanap niya ako sa loob.“Bakit hindi mo ako ginising?” Pabulong na tanong niya sa tainga ko.“Masarap na kasi ang tulog mo kaya ayaw kitang i
LIYANNA’S POV“Baby, are you ready to go home?” Tanong ni Carlos sa anak niya habang naglalakad kami papunta sa private jet niya."Of course, daddy. Miss ko na po si Ate Prexie." Masayang sagot ni Mireya.Tahimik lang akong nakasunod sa kanila. Masakit kasi ang katawan ko at inaantok pa ako. Umakyat na kami at kagaya pa rin ng dati ay masaya pa rin silang nag-uusap. Balak kong umidlip sa biyahe, pakiramdam ko kasi ay ang bigat ng pakiramdam ko at hindi ko na nakayanan pa ang antok ko hanggang sa tuluyan na akong nakatulog. Napuyat na naman kasi ako kagabi.Napabalikwas ako ng bangon paggising ko dahil nandito na ako sa silid ko. Hindi ako makapaniwala na sobrang lalim ng tulog ko para hindi ko namalayan na nakauwi na kami. Kaagad akong bumangon at hinanap ang mga bata.Pagbaba ko ay natanaw ko si Prexie na umiiyak. Habang si Mireya ay pinapatahan siya. Mabilis ang bawat hakbang ko hanggang sa makarating ako sa kinaroroonan nila."Why are you crying, Prexie?" Nag-aalala na tanong ko sa
LIYANNA'S POVMaagang umalis si Carlos ngayon dahil papasok pa siya sa trabaho. Mamayang hapon ang schedule ng court hearing ni Cathy. Ang mga bata ay nasa school. Nagsinungaling ako na masama ang pakiramdam ko. Kahit na ang totoo ay inihahanda ko ang sarili ko para mamaya. Kinakabahan ako pero kailangan ko itong gawin. Matagal akong nakaharap sa salamin. At paulit-ulit na nagri-replay sa isipan ko ang mga sinabi sa akin ni Pia. Hindi ako makapaniwala, parang isang masamang panaginip ang lahat. Hindi ko kayang pigilan ang luha ko. Sumisikip ang dibdib ko.Suot ang isang simpleng bestida ay nagmaneho ako papunta sa korte. Nang makarating ako sa korte ay nakaupo lang ako sa labas at hinihintay na tawagin ako. Nilalamig ang mga paa at kamay ko. Hindi ko alam kung kaya ko ba. Kung kaya ko bang magsalita doon. Kung kaya ko bang sabihin ang totoo lalo alam ko na masasaktan ko si Carlos.Ilang sandali pa ay pinapasok na ako sa loob. Nakita ko ang gulat sa mga mata ni Carlos at galit ang nakik
LIYANNA’S POV (Continuation of Flashback)"Sino ang daddy ni Precious?" Tanong ko kay Pia."Si….." Kitang-kita sa mukha niya na kinakabahan siya. Alam ko natatakot siya. Pero karapatan naming malaman ang totoo."Sino? Sabihin mo na, kailangan namin malaman ang totoo. Sino ba talaga ang daddy niya?""Si…..""Sabihin mo na, Pia.""Sino ninong," mabilis na sagot niya sa akin sabay yuko.Halos mabingi ako sa narinig ko mula sa kanya. Hindi ko alam ang ire-react ko sa kanya. Alam ko na malaki ang chance na si daddy ang ama ni Precious pero iba pala talaga kapag sa kanya na mismo nanggaling ang katotohanan. Na sa mismong bibig niya lumabas ang kailangan kong marinig. Hindi na kailangan ng DNA test dahil alam ko na hindi siya nagsisinungaling."Pero bakit mo pinaniwala ang lahat na anak siya ni Carlos?! Bakit kailangan mong lokohin ang lahat ng tao? Bakit kailangan mong manakit lalo na sa anak ko?!" Galit na tanong ko sa kanya.Umiyak ito at hindi siya nagsasalita. Nanatili siyang nakaluhod