Chapter 2: Muling Pagkikita

Sebastian

Napangisi na lang ako ng makita kong palingon-lingon ang mga bodyguard ko 'di kalayuan sa pwesto ko. Akala mo naman ay may babaril sa akin kapag nawala ako sa paningin. Dahil sa naiinip ako ay kinuha ko muna ang sigarilyo ko at sinindihan ito.

Habang binubuga ko ang usok ng sigarilyo ay napahawak naman ako sa earpiece ko ng marinig kong nagsalita ang isa sa mga bodyguard na inutusan ko para hanapin ang isang taong matagal ko ng hinahanap.

"Boss, nakita na namin siya. Nakatingin siya sa'yo." Aniya kaya saktong pagharap ko ay nagtagpo ang mata ng babaeng matagal ko ng hinahanap. Tiningnan ko maigi ang mukha niya at natulala ako ng ngumisi lang siya at tuluyan ng umalis.

Dahil sa pagkabigla ay natagpuan ko na lamang ang sarili kong sinusundan siya. Pinigilan pa ako ng mga nagbabantay sa akin pero tumalim ang titig ko sa kanila kaya wala na silang nagawa kundi ang hayaan ako sa susunod kong gawin.

Napatigil ako sa pagsunod sa kaniya ng makita ko siyang pumasok sa isang karinderya, kaya ang ginawa ko ay pumasok ako sa isang cafeteria na katapat lang ng pinagpasukan niya.

Pinanood ko kung paano siya makihalubilo hanggang sa maglagay siya ng pera at alam kong may pinagpustahan silang lahat. Dahil kitang-kita naman sa mukha niya.

Mahina akong natawa dahil sa napanood ko ngayon. Ibang klase ang babaeng 'to. Kaya hindi na ako magtataka kung bakit maraming ayaw at marami naman ang gusto siya. Siguro, depende siya makisama sa mga nasa paligid niya.

Lumipas ang oras ng panonood ko sa kanya ay naging alerto ako ng tumayo siya. Nakita ko ang paglabas niya kaya patago ko ulit siyang sinundan, hindi pwedeng mawala siya sa paningin ko.

Kailangan kong alamin ang pangalan niya.

"Nako, siguro nakipag-basag ulo na naman 'yang batang 'yan. Sabagay, ganyan naman talaga ang ginagawa ng mga wala ng direksyon sa buhay."

"Ay, oo Marites, ewan ko ba at bakit pinag-titiisan pa 'yan nila Tabo... at saka masama at matabil talaga ang bunganga ng batang 'yan, kaya siguro iniwan ng magulang."

Habang sinusundan ko siya ay ito ang naririnig ko sa iba. At doon ay nakita ko siyang napatigil at saglit na tinapunan ng tingin ang dalawang Ale na nagsasalita sa gilid niya. Habang ako naman ay hinihintay ang magiging kilos niya.

Kitang-kita ko ang paglapit niya sa dalawang Ale na ngayon ay nakatingin at nakataas na rin ang dalawang kilay na akala mo ay naghahamon ng away.

"Hoy! 'Diba katatapos niyo lang magsimba, ano 'yan? Pagsimba magiging makasalanan at chismosa ulit? Nako, kahit anong gawin niyong pagsimba kung sa huli ay ganiyan talaga ang gagawin niyo ay hindi na talaga kayo tatanggapin sa langit." Rinig kong saad niya at iniwan ang dalawang tulala na ngayon ay pinagtitinginan na ng mga tao.

Hindi ko namang mapigilang tumawa at mapangiti sa nasaksihan ko. Napailing na lamang ako at nagpatuloy sa ginagawa ko. Hindi naman matabil ang dila niya, talagang masakit at nagsasabi lang siya ng totoo. Hindi ko alam pero nilapitan ko ang dalawang Ale ngayon na tulala at nakatitig lang sa likod ng babaeng sinusundan ko.

"Mas mabuti hong magsimba ulit kayo para mabawasan ho ulit ang mga kasalanan ninyo," saad ko na kinatingin nila sa akin at nakita kong namutla sila. Napangisi na lamang ako sa kaloob-looban ko sabay ngiti sa kanila ng matamis at sinundan na ng tuluyan ang babae.

Nang makita kong pumasok siya sa isang fast food restaurant ay pumasok na rin ako. Lumayo ako ng kaunti dahil baka mahalata niya na ako. Nang makita kong umorder na siya ay umorder na rin ako.

Pumuwesto muna ako sa pinaka-malayong upuan at doon ay pinagmamasdan lamang siya. Sobrang tahimik niya na tila ay wala siyang pakialam sa mga tumititig sa kaniya. Siguro, dahil sa mga sugat niya.

Nang maayos-ayos na ay pumuwesto ako sa tapat niya na sa tingin ko ay napansin niya kaya napatitig siya sa akin. Nang magtama ang mata naming dalawa ay hindi ko mapigilang mapangiti, dahil sobrang ganda niya kapag malapitan.

Pero naputol na lamang ang pagtitig ko ng nararamdaman kong tumutunog ang cellphone ko. Kaya kinuha ko ito at tiningnan kung sino ang tumatawag.

"Kris calling..."

"Ano na naman 'yon?! May kailangan ka ba?!" Naiirita kong tanong kaya nawala ang atensyon ko sa babaeng sinusundan ko ngayon. Mas lalo pa akong napasimangot ng marinig ko siyang tumawa.

"Pautang nga muna, Seb."

"Magkano na naman?"

"Singkwenta lang, uuwi ako mamaya sa inyo," saad niya kaya pinatayan ko na lang siya. Napabuga na lamang ako ng hangin ng makita kong nawala na sa harapan ko ang babae.

Kaya mabilis akong tumayo at muling naglalakad-lakad. Kada nakasalubong ko ang mga nakakakilala sa akin ay nginingitian nila ako. Tumigil ako sa isang eskinita nang marinig kong may nagsisigawan. Kaya tumakbo ako para tingnan kung anong nangyayari doon. Nagdilim ang paningin ko ng makita kong susugurin ng mga kalalakihan ang babaeng sinusundan ko.

Kitang-kita ko kung paano siya umilag sa bawat sipa at suntok na ibinibigay sa kaniya, kitang-kita ko kung paano magalit mismo ang mukha niya kapag muntikan na siyang tamaan.

Natauhan na lamang ako ng makita kong nahuli siya at balak ng suntukin ng lalaking malaki. Kaya agad kong binunot ang baril ko at tinutok sa kanila. Kita ko ang panandaliang gulat sa mata ng babae pero bigla na lamang sumeryoso. Nakita kong nag-takbuhan ang dalawang kasama ng lalaki ng pagbantaan ko sila, napatingin ako sa lalaking naiwan at sinabihan pa ng masama ang babaeng sinusundan ko ngayon.

Ibinalik ko ang baril sa likuran ko at napatingin sa babaeng nakasandal ngayon sa pader at duguan ang gilid ng labi. Kaya dahan-dahan akong lumapit sa kanya at hinawakan ang mukha niya. Pero napatigil na lang ako ng bigla niyang hawiin ito ng malakas sabay tingin sa akin ng masama. Pinigilan ko ang pag-ngiti ko at tumalikod na siya sa akin.

Imbis na iwan siya ay mas lalo ko pa siyang sinundan. Nagpakilala pa ako pero binara niya lamang ako na lalo ko pang ikinatuwa. Napatigil ako sa paglalakad ng tumigil din siya. Kaya ngumiti ako lalo ng makita ko siyang seryoso na nakatingin sa akin.

"Bakit ka ba sunod ng sunod sa akin, may kailangan ka ba?" Pagtatanong niya habang nakasalubong ang dalawang kilay.

"Gusto ko sanang gamutin ang sugat mo."

"Kaya kong gamutin ang sarili ko," masungit niyang sagot at muling naglakad. Napailing na lamang ako sa kung paano siya sumagot sa mga taong kinakalaban at pinag-uusapan siya.

Kating-kati na akong malaman ang pangalan, pero talagang nag-susungit siya sa akin na tila'y hindi siya sanay na may sumusunod sa kanya. Napatigil kaming dalawa ng biglang sumulpot si Mang Tabo, ang taga-deliver minsan ng tubig sa amin. Rinig na rinig ko ang sagutan nilang dalawa na tinawag niyang Hiah.

Nagulat pa siya nang makita niya ako sa likod at nginitian ko naman. Habang nag-uusap kami ay bigla na namang nawala ang babae kaya napakamot na lamang sa ulo si Mang Tabo.

"Pasensya ka na kay, Iris... talagang matigas ang ulo ng batang 'yon. Oo nga pala salamat sa pagligtas sa kaniya, hayaan mo sasabihin ko na magpasalamat sa'yo."

"Ayos lang po, Mang Tabo. Iris lang po ba ang pangalan niya?" Pagtatanong ko.

"Iris De Vega ang buo niyang pangalan, bakit mo natanong, Iho?"

Kaya napatigil ako at mas lalong kumunot ang noo ko ng marinig ko ang buo niyang pangalan.

Kaano-ano niya si Alfred De Vega?

...

Kinabukasan ay muli akong bumalik kila Mang Tabo upang alamin ang kalagayan ni Iris. Hindi ko alam pero imbis na iba ang atupagin ko ay si Iris ang inuna ko ngayon. Nakailang katok pa ako bago pa nila ako pagbuksan. Kitang-kita ko ang gulat ni Mang Tabo ng ako ang bumungad sa kaniya. At doon ay nataranta siya at dali-dali akong pinapasok sa bahay nila.

Narinig ko pa itong sumigaw na maghanda ng kape at tinapay para sa'kin.

"Bakit ang aga mong naparito, Sebastian? May kailangan ka ba?"

"Kumustahin ko lang po sana si Iris. Ayos na ho ba siya?" Pagtatanong ko kaya napangiti naman siya.

"Siguro ay ayos na siya, 'di na siya muling lumabas kagabi, eh."

"Ngayon po? Lumabas na po ba siya?"

Kaya napatingin siya sa orasan at muling bumaling sa akin.

"Nako, Iho... mamaya pa siguro lalabas si Iris. Minsan kasi-" At doon ay napatigil siya sa pagsasalita ng mat itinuro siya sa labas kaya doon napabaling ang tingin ko.

"Ayan na pala si Iris!"

Kunot ang noo ko ng makita kong may kasama siyang lalaki paglabas.