FLWMB-23

CLARISSA

“Aigoo.. Why are you crying like that?”

Mas lalo akong naiiyak nang marinig ang mga tawa niya. How can he laugh like that habang ako dito ay umiiyak sa kagalakan dahil bumalik na siya.

It’s been 7 years. Wala pa ring nagbago sa kaniya. Siya pa rin ang Aru na kilala ko. I hugged him while continue on crying to his embrace.

Kahit na anong mangyari, Aru has a special place in my heart. Tumayo siya bilang kuya ko.

“Ang tagal mong bumalik,”

“It’s because marami pa akong dapat na gawin sa Europe,” aniya habang mahinang hinahaplos ang buhok ko.

“You can comfort her without touching her,” napatalon kami sa gulat nang biglang nagsalita si Clark sabay bagsak no’ng soda sa harapan namin.

Tumawa si Aru habang ako at umupo ng tuwid at pinupunasan ang luha sa mga mata ko.

“Aigoo.. Don’t tell me jelly ka?” si Aru na sinamaan lang nang tingin ni Clark.

“Stop being jealous, Clarky. I’m not going to steal her from you. She’s my sister,” sabi pa ni Aru. I really like it kapag sinasabi