Avery's POV"Bakit Eduard? Magsisigawan na lang ba tayo? Ginawa ko 'yon kasi gusto kong protektahan ang sarili ko. Anong gusto mo? Hayaan ko na lang si Amelia na patayin ako?"Papasok pa lang ako ng mansion naririnig ko na ang pagsigawan ni Mommy at Daddy. Hindi ko maintindihan kung ano ang pinag-aawayan nila? Kuryusidad ang lumalamon sa pagkatao ko."Hindi ko yon ginawa Eduard para sa sarili ko. Ginawa ko yon kasi gusto kong protekhan ka. Gusto kong protektahan kayo ni Alex. Hindi ko gustong mangyari yon Eduard."Narinig kong humihikbi lamang si Mommy. Nakita kong napapunas siya ng kaniyang mga luha. Napailing na lamang ito habang nakatayo. Ang makita kong nagtatalo sila ni Daddy parang pinipiga ang puso ko sa sakit. Nasasaktan ako. Hindi ko kayang makita silang nag-sisigawan. Naguguluhan ako kung bakit nangyayari 'yon. Sa maraming oras na nag-tatalo si Mommy at Daddy. Ito yong pakiramdam na parang may matulis na bagay ang pumailang-lang sa puso ko. Ang sakit-sakit sa pakiramdam bi
Alex's POV "Ahhh! I hate this life." sabay tapon ko ng glass na may lamang wine. I hate my world. Hindi ko makontrol ang galit kong nararamdaman.Agad kong dinampot ang isa pang glass na may lamang wine at pagkatapos ay nilagok ito. Lunod na lunod na ako sa alak. Pero wala akong magawa kundi ang maglasing. I want to drink more. Gusto kong magpakalunod pa.Hindi ko na maintindihan ang sarili ko. Umiikot na ang paningin ko sa paligid. Dumidilim na ang paningin ko.Uli akong naglagok ng alak matapos kong lagyan ang glass na hawak ko. Marami na akong nainom. Nagkatat na rin ang ilang bote na walang laman sa ibabaw table."Tama na boss. Marami ka ng nainom. Umalis na tayo. I think hindi mo na kaya." pagpigil sa akin ni Brandon. Isa sa closed agent ko. Tinawagan ko siya para maglasing kami.Hindi ko alam! Sobrang nasasaktan ang puso ko. Sabrang nahihirapan ang damdamin ko. Para akong sinasakal sa leeg ng kirot at sakit. I was broken. Pati pamilya ko nadadamay. "I want to drink more Brando
Abby's POV"Nag-away raw po kayo Mommy ni daddy! Naikuwento po sa akin ni Avery kanina. Hindi ko po kasi alam kung bakit malungkot siya at umiiyak sa loob ng kwarto. Iyon po pala ang dahilan."Mabigat napabuntong hininga si mom. Nakasuot siya ng gorgeous dress na abot ankle niya. She was horrifying gorgeous because of her red velvet dress.Hindi ako dinirektang sinagot ni mommy. Sa halip ay napaiwas siya ng tingin sa akin. Napatanaw siya sa malayo kung saan makikita ang buong paligid dahil nandito kami sa terrace.Sa tingin ko kaya hindi ako masagot ni mommy dahil totoo ang lahat na naikuwento sa akin ng kapatid ko. Alam kong hindi naman magsisinungaling ni Avery. Minsan ko na rin naman narinig na nag-aaway si Mom at Dad. "Hindi ko alam anak Abby? Siguro nagkamali nga ako sa Daddy mo. Siguro ako talaga ang may kasalanan anak. Ewan ko, gusto ko lang naman maging okay ang lahat, maging maayos kami ng Daddy mo."Sa mga salitang naririnig ko mula kay mommy. Feeling ko ang bigat-bigat ng
Amelia's POV"Mommy where's Dad? Did you see him?" tanong ni Briana habang pababa ng hagdan. I don't know why Briana seeking her father."Umalis na siya kanina pa. Minsan gumising ka ng masmaaga Briana para makita mo ang anino ng Daddy mo. Mabilis pa siya sa araw kung kumilos." Nang makababa si Briana ng hagdan she cross her arms over her chest. Maaliwalas lamang ang kaniyang mukha. Napanguso siya sa pagkainis."Wala na kasing laman yong credit cards ko. Balak ko sanang magpa-transfer ng pera gamit ang bank account ni Daddy kaso umalis na pala siya." Saglit na pinagmasdan ko siya bago at umiwas ng tingin sa kaniya. Napatalikod ako at napatanaw sa labas ng mansion."Yong isang credit card ko iyon na muna ang gamitin mo pansamantala. Baka wala ka ng pang-allowance magagalit na naman ang Daddy mo dahil sa kapabayaan niya.""Huwag na po Mommy. May natitirang cash pa naman ako sa wallet. Kasiya pa naman iyon para sa akin. Pagdating na lang po ni Daddy." Hindi na nasanay si Briana sa kan
Abby's POV "Ahhh! Shit!" tumilapon na lamang si Briana sa floor nang mabangga ito ni Avery. Halos sumalpok ang kaniyang mukha sa sahig dahil sa lakas ng impack.Napalingon naman ang ilang sa mga lalaking estudyante. Tila walang pakialam ang mga ito sa nangyari dahil hindi naman nila sinasadya. Aksidente kasing nabangga si Avery ng mga mga boys na naghahabulan papuntang second floor. Kaya tumilapon din siya kay Briana. Kasalukuyan kasi kaming kalalabas pa lamang sa laboratory room after ng klase namin sa science. May ginawa kasi kaming isang experiment. "Bakit mo ako tinulak Avery? Ano bang nagawa ko sayo? Kung may galit ka sa akin sabihin mo huwag mong daanin sa panunulak mo." Napalingon sa amin ang mga estudyante sa paligid dahil sa malakasang pagbulyaw ni Briana sa kapatid ko kay Avery. Galit na galit ito na animo'y mangkakain ng taong buhay."Hindi kita tinulak Briana. Huwag ka ngang magdahilan. Did you see? Nabangga ako ng mga boys kaya nasagi kita. Hindi ko sinasadya ang nan
"Habang tumatagal hindi ko na talaga makuha ang ugali ni Briana. Ibang-iba na siya sa Briana na nakilala ko noon. Hindi naman siya ganoon dati eh,"Saglit napasulyap sa akin si Marcus habang naglalakad kami sa hallway. Hanggang ngayon kasi hindi pa rin siya maka-move on kay Briana dahil sa nangyari."Dati-rati ang bait niya noon. Habang lumalaki siya ay nag-iiba ang panglabas niyang anyo. Nagiging mapanghusga siya sa tao. Nagiging masama ang ugali niya. Hindi naman dapat niya yon ginagawa," "Sa tingin ko may mga dahilan kung bakit nagbago si Briana? Kung bakit napakalayo na niya sa dating Briana na nakilala mo Marcus. Isa pa doon ay yong hindi mo siya piliin bilang kaibigan mo. Nagigi siyang insecure sa sarili niya. Pakiramdam niya nilalaglag siya ng mundo." Saglit na sinulyapan ako si Marcus habang naglalakad kami. Tila naniniwala siya sa mga sinabi ko. "Kasalanan niya yon Abby. If I broke our friendship. Hindi ko yon sisadyang gawin. Naaawa ako sa kaniya pero wala akong magagawa
Alyana's POV"Ano ang kailangan mo Juliana? Bakit nagpagod ka pa para pumunta rito? Gusto mo ba akong makita?" seryosong tanong ni Alex. Ang lamig ng kaniyang mga likos at galaw.Kung iniisp niyang pinuntahan ko siya para lang makita ko siya? Ang kapal naman ng mukha niya? Hindi ko gustong makita ang tulad niyang isangg hudas.Sa palagay niya ay ikinatutuwa ko iyon. Iyon ang iniisip niya. Pero ang hindi niya alam ay kinasusuklaman kong makita ang pagmumukha niya. Nagsisilbi siyang tinik sa buhay ko."Pwede ba Alex. Itigil mo na ang kalokohang ito. Tapusin na natin ang lahat. Huwag ka ng mag-aksaya pa ng oras para sa akin. Alam ko naman kung ano ang gusto mo. Mababaliw ka lang sa ginagawa mo." Maawtoridad kong paghamon sa kaniya. Hindi ko na siya papalampasin sa mga sandaling ito. Gusto ko nang tapusin ang lahat. Ayaw ko ng manatili pa sa lugar niya.Alam kong pinaglalaruan niya lang ang lahat. Kinukontrol niya ang lahat dahil sa kaniyang kapangyarihan. Palibhasa maimpluwensiya siyang
"Anong sinisigaw mo? Gusto mong saktan kita Juliana. Iyon ba ang hinihingi mo? Pwes! Ibibigay ko yon sayo." matigas na pagbigkas ni Alex nang mapalingon siya sa akin.Dumidilim ang kaniyang paningin sa direksyon ko. Nakita kong kumilos ang mga paa niya para sugurin ako.I shook my head. Lumakas ang pagtibok ng puso ko. Gusto itong kumawala sa loob ng dibdib ko. Tumaas ang mga balahibo ko sa pagkatakot. Natuyo rin ang mga labi ko nang gumapang ang takot rito. I swallowed hard. Pumapatak ang mga luha ko. Hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan. Napako ang mga paa ko sa sahig. Para akong isang rebulto nang gumapang ang takot sa buo kong katawan. "Ahhhh! Alex!" napasigaw ako nang marahas na pigilan ni Alex ang braso ko. He gritted his teeth in anger. Nasusugatan ako ng mga titig niya. "Alex! Alex pakawalan mo ako. Ahhhh..!" nagpupumiglas lamang ako sa kamay niya. Ayaw niya akong pakawalan."Ito yong gusto mo diba? Ang saktan kita Juliana. Huwag mo akong pinipilit. Huwag mo ng dagdaga