02

Mata

AUG 26 AT 10:51 AM

JOE

Hindi pa tayo tapos.

     Sa tagal kong nakikipagchat kay Joe, ngayon lang yata ako naubusan ng isasagot sa kanya. Hindi ko alam ang sasabihin ko. What did he meant by that? Bakit ganoon yung birthday wish niya? Posible bang may naging epekto din ako sa kanya?

     I was really happy when I found out that he replied. Atleast, kahit last minute na ng birthday niya, he was able to read my chat. Ayun nga lang, talagang gumugulo sa isip ko yung reply niya.

     We have the same wish actually. I want to see him also, yung mata sa mata, walang haharang, tapos perfect yung timing and I believe mangyayari iyon. We just have to wait.

      Para akong sira! Malala na talaga ako. Nagfafangirl pa din ba ako o iba na? Masyado ko ng iniisip si Joe. For sure nabubulunan na iyon ngayon o kaya pagod na pagod kasi wala na siyang ginawa kung hindi tumakbo sa isip ko. Joke!

       Biglang nag-ring ang phone ko at tumatawag sakin si Mikai, sinagot ko naman agad ito.

"Mikai bakit?" Napahikab pa ako habang sumasagot.

"Jules! Hoy nasaan ka na ba?! Hinihintay ka na ni Sir, imimeet niyo na daw yung mga tutee mo."

     Napabalikwas ako ng bangon. Nagising ang diwa ko. Oo nga pala! Sabado ngayon. Patay late na ako, lagot ako kay Sir.

"Sige sige, pasabi kay Sir pupunta na ako. Salamat Mikai!"

      May sasabihin pa sana siya pero pinatay ko na ang tawag. Dali-dali akong bumangon at dumiresto sa banyo. Binilisan ko ang kilos kaya 30 minutes lang natapos na din ako.

       Naka maong pants lang ako tapos yung organization shirt namin sa school. Sinuot ko din yung converse kong medyo luma na, matibay pa naman ito kaya hindi pa naman ako iiwan. Sana.

"Ma, Pa, alis na po ako!" Sigaw ko habang pababa ng hagdanan namin na apat na steps lang.

"Tanghali ka na ah." Sabi ni Mama. Si Papa naman walang reaksyon. Ningitian ko na lang sila.

"Eh kasi Tita may kachat kagabi." Inirapan ko si Eli. Bakit ba napakadaldal niya?

     Hindi ko na sila sinagot. Pumunta na ako sa kwarto kung nasaan si Lola. Magpapaalam muna ako.

"Hello Lola! Alis muna ako ha? Babalik din po ako." Magiliw kong sabi

"Sino ka nga?" Tanong niya, naramdaman kong parang may kumurot ng puso ko.

"Si Lola naman, si Jules po ito, ang pinakamaganda niyong apo."

     Napangiti ako ng matawa sa akin si Lola Juliana. Sa kanya kinuha ang pangalan ko. Last year lang ay nadiagnose siya na may Alzheimer's Disease kaya nga napapunta kami dito sa maynila.

      Hinalikan ko muna siya sa pisngi bago ako umalis ng bahay. Dali-dali ako pumunta sa paradahan ng jeep pa-uste.

      Mabilis din naman ako nakasakay ng jeep. Habang nasa byahe ay iniisip ko na ang linyang sasabihin ko kay Prof. Aguilar kung bakit ako late. Naalala kong 11 am nga pala ang usapan namin anong oras na ngayon? Alas dose na.

       Nang makarating ako sa university ay dali-dali akong tumakbo papunta sa office ng Student Assitance. Sumalubong sa akin ang inip na inip na Sir Aguilar. Ningitian ko siya ng tipid tapos napakamot na lang ako sa ulo. Nakakahiya ka Jules!

"You were late Ms. Asuncion." Masungit na sabi nito.

"I know Sir, I'm sorry po." sagot ko.

"Kanina pa tayo hinihintay ng mga magiging tutee mo."

     Hindi ako makasagot sa hiya. Bad shot na ako nito pero niyaya na din agad ako ni Sir Aguilar na umalis. Sa isang exclusive subdivision daw sa Quezon City kami pupunta. Medyo kinabahan ako kasi baka sobrang rich kid nung mapapunta sa akin na bata tapos spoiled brat. Naku! Kayanin ko kaya?

      Habang nasa byahe ay pinaalalahanan ako ni Sir Aguilar ng mga dapat kong gawin. Noong nagtanong ako about sa mga batang tuturuan ko ay hindi ako sinagot. Pagdating na lamang daw doon sa bahay siya magpapaliwanag. Napakasuplado ni Sir.

       Nang makapasok kami sa subdivision ay halos lumuwa ang mata ko sa ganda ng mga bahay este hindi pala simpleng bahay kundi mansyon. Halatang mayayamang mga tao ang nakatira rito. Palakihan, pataasan, pasosyalan at payamanan.

        Napahinto ako ng panonood ng paligid ng marealize ko na papasok na kami sa isa ding malaking bahay dito. Pinagbuksan na kami ng gate at tinahak namin ang daan papasok. Grabe! Napakalawak at napakaganda naman dito. Ang sarap mag picture.

       Nawala naman ang pagkamangha ko ng madaanan namin ang isang basketball court. Pamilyar siya, parang nakita ko na ang court na iyon sa...omg! Biglang kumabog ang dibdib ko. Baka naman nagkakamali lang ako, magkakamukha naman ang basketball court di ba?

      Hindi ko namalayan na huminto na pala ang kotseng sinasakyan namin. Naunang bumaba si Sir Aguilar at sumunod ako. Ang kaba na nararamdaman ko ay patindi ng patindi.

       Sinalubong kami ng isang babae, katulong yata ito at pinapasok kami sa bahay. Hinatid niya kami hanggang sa sala ng mansyon at pinaupo kami saglit doon dahil tatawagan niya lang daw ang kanyang amo.

"Ms. Asuncion I am hoping that you will do great in teaching the kids of Mrs. Gomez de Liano. She was really kind, instead of hiring professional teachers as the tutor of her kids, she chose a Student Assistant like you. She wants to help especially SA's like you in UST. Do your best, don't let us down."

      Mrs. Gomez de Liano?

     Hindi ko na naintindihan pa ang mga sinabi ni Prof. Aguilar sa akin simula nung marinig ko yung pangalan na iyon. Lalo akong kinabahan.

     Hindi kaya?

     Naku Jules! Imposible iyang iniisip mo. Baka naman kamag-anak lang ni Joe itong pinuntahan mo. Napakaliit naman ng mundo kung mangyari nga na ang tuturuan ko ay mga kapatid ni Joe di ba?

      Lahat ng tanong na tumatakbo sa isip ko ay tila nasagot ng makita ko na kung sino si "Mrs. Gomez de Liano" na sinasabi ni Sir Aguilar.

       Dati nakikita ko lang siya sa mga picture kapag iniistalk ko si Joe, ngayon andito na siya sa harap ko.

       Sinalubong niya ako ng isang masuyong ngiti. Ang ganda niya. Gusto ko sana suklian din iyon kaso nilamon ako ng hiya.

"Good afternoon Anna." Bati ni Sir, nagbeso naman sila.

"Rick it was nice seeing you again." sagot ni Ma'am Anna.

"It was nice seeing you too. By the way I'm with Ms. Juliana Asuncion, a Student Assistant from UST. She will be the tutor of your kids as promised." Pagpapakilala ni Sir Aguilar sakin.

"Hello Juliana. Nice to meet you hija." Nagulat ako ng nagbeso din siya sa akin.

"G-good afternoon po Ma'am." Nabubulol ko pang sagot. Napangiti siya ulit.

"Just call me Tita Anna hija. Huwag ka nang mahiya pa. You are welcome here." she said.

     Ngumiti lang ako ng tipid. Medyo nabawasan yung kaba ko dahil kay Tita Anna. She's so beautiful and kind.

"So paano, mauna na ako. I still have to work so I have to go back to UST. Hinatid ko lang talaga si Ms. Asuncion dito." Sabi ni Prof. Aguilar.

"It's fine Rick ako na ang bahala kay Juliana. Thank you for today." Tita Anna said.

"No problem Anna. Ms. Asuncion maiwan na kita dito. See you at school."

     What? Sir! Iiwan mo ako dito? Hala! Paano ako uuwi? Mahal yata pamasahe dito, baka mashort ako. Huhuhu...

     

      Isang tango na lang ang naisagot ko kay Prof. Aguilar bago siya makaalis. Grabe si Sir! Suplado na nga, nangiiwan pa.

     Ano na ang gagawin ko ngayon? Napatingin ako kay Tita Anna at ningitian siya.

"Uhm...Ma'am este Tita Anna, nasaan po yung mga tuturuan ko?" Nahihiya kong tanong.

"Oh, they went out with their brothers but they will be back soon. Will you wait for them?" Kasama kaya nila si Joe? Napalunok ako.

"Opo Ma'am okay lang po." sagot ko. Naloloka talaga ako sa mga pangyayari sakin.

"While we are waiting, do you want to eat anything? Have you had your lunch?" Tanong ni Tita Anna. Tatanggi na sana ako kaso on cue yata yung tiyan ko at biglang kumalam. Grabe nakakahiya! Hindi na nga pala ako nakakain sa bahay kasi late na ako. Feeling ko namumula na yung mga pisngi ko.

      Narinig ko naman ang mahinhin na tawa ni Tita Anna. Niyaya niya ako na samahan siya sa kitchen nila kaya dali-dali akong sumunod.

      Malaki talaga ang bahay nila. Parang ang dami naming nilampasan bago marating ang kitchen nila. Nang makarating kami ay agad na nag-utos si Tita Anna na ipaghanda ako ng makakain sa mga kasambahay nila.

     Sinabi ko na sa kitchen counter na lang ako kakain. Ang lakas ko naman kung doon pa ako sa dining table nilang napakahaba kakain tapos mag-isa lang ako. Nagbi-bake din kasi si Tita Anna ng cookies so sasamahan ko na lang siya.

      Medyo makwento pala si Tita Anna. Marami na agad siyang naikwento sa akin lalo na tungkol sa nagiisa niyang dalaga na si Mara at sa bunso na si Jaime na siyang mga tuturuan ko.

"I baked some chocolate chip cookies today kasi nagrequest yung panganay ko."

     Panganay? Si Joe iyon for sure, I know he is the eldest. Akala ko nawala na yung kaba ko pero unti-unting bumabalik.

      Ngayon lang nagsink-in sa akin ang lahat. Nasa bahay ako ng ultimate crush ko na nakachat ko ng matagal na laging hinihiling na magkita kami. Ako ang magtuturo sa mga kapatid niya na hindi ko alam kung hanggang kailan. Lagi akong makakapunta sa bahay nila dahil sa dami ng SA ng UST ako pa ang napili ng nanay niya na maging tutor.

     Bakit ang liit ng mundo?

 

"So Juliana how old are you?" Tanong ni Tita Anna.

     Nasamid naman ako dahil nagulat ako. Kinakausap na pala ako lumilipad pa ang isip ko.

"Ehem. Ah... 19 po Ma'am."

"May boyfriend ka na ba hija?"

Follow up question nito.

"Naku! Wala po."

Pagtanggi ko with matching awkward laugh.

"Perfect! My sons are all single. Mamili ka na lang." Biro sa akin ni Tita. Namula naman ako kaya lalo itong natawa.

     Naku Tita Anna kung alam niyo lang po matagal na po akong nakapili.

     Lumapit ang isa sa mga katulong ni Ma'am Anna sa pwesto namin.

"Senyorita, andiyan na po ang mga anak niyo."

     Nanlamig ako.

"Good. Makikisabi pumunta silang lahat dito sa kitchen." Utos ni Ma'am Anna.

     Ilang minuto lang ay naririnig ko na ang mga boses na papalapit sa amin. Ningitian ako ng tipid ni Ma'am Anna.

"Finally! You are all home." Masayang bati ni Ma'am Anna sa mga anak.

     Lahat sila ay nagmano at humalik sa Mommy nila. Hindi ako makapaniwala na nasasaksihan ko ito. Binilang ko sila at napansin kong wala si Joe.

"Where is your Kuya? I already baked the cookies he had requested."

"He takes care of the car Mom." I know si Juan yung sumagot.

     Ang unang napatingin sa akin ay si Mara, I smiled at her but she just nodded. Dahil dito napatingin na rin sa akin ang mga kapatid niya pati si Ma'am.

"Before I forgot, there is a person that I want you to meet. Juliana come here." Utos nito sa akin. Lumapit naman agad ako.

"Mga anak, I want you to meet Juliana, she is a Student Assistant from UST. She will be the tutor of Mara and Jaime from now on. - Juliana this are my children, Javi, Juan, Jordi and your tutees Mara and Jaime." Magiliw na pagpapakilala sa akin ni Tita Anna.

"Hello po." Matipid kong sagot.

"Hey. Hi. Hello." Ayan yung narinig kong bati nila sa akin.

     Bigla akong nahiya. Una, kasi lahat sila nakatingin sa akin, pangalawa, ang gaganda at ang gagwapo nila at pangatlo, ang tatangkad nila. Nahiya ako dahil sa height ko.

"Hey I'm here!" Bati ng bagong dating.

      Parang si Moira ang pumasok at tumigil ang mundo ko. Hindi ako pwedeng magkamali.

"Joe!"  Tawag ni Tita

"Hey Mom, where are my cookies?" Joe said while kissing his mother's cheeks.

"I'll give it to you later. I want you to meet someone first."

     Kita ko ang pagtataka ni Joe sa sinabi ng nanay niya hanggang sa mapatingin siya sa akin.

"Joe this is Juliana, the new tutor of Mara and Jaime."  pagpapakilala ni Tita Anna sa akin.

"Hey Juliana." Bati niya.

     Walang lumabas na salita sa bibig ko.Napatulala na lang ako sa kanya.

     Nasa harap ko na siya ngayon.

     Nagkita din kami sa wakas.

     Mata sa mata.

     Kaso ako lang ang nakakaalam.

***

Hey Joe!

Written by: CurlyQueen