LOGINShare
Chapter 5
Last Updated:
2024-03-23 16:05:59Growing up, I’ve always been an Icies – ito ang tawag sa fanbase ng favorite band kong “On the Rocks.” They are a trio of handsome and talented men who are probably in their mid-30s now pero kung titingnan ay parang mga bampira dahil ‘di tumatanda.
Nakilala sila sa mga kantang pinaghalong acoustic at rap. Marami silang magagandang kanta na kayang-kaya ko sanang sabayan kung ‘di ko lang katabi ang boss ko.
Diretso lang ang upo ko ngayon at halos hindi makagalaw. Nang marinig ang chorus ng pinakasikat nilang kanta ay napalunok ako. Pinigilan ko ang sarili sumabay at tumili katulad ng iba.
Sa gilid ng mga mata ko’y kita ang seryosong panunuod ni Mr. Coldwell. Aakalaing nasa business meeting siya imbes na concert. Hindi kasi malaman kung nag e-enjoy ba siya or he’s trying to evaluate the whole performance. Paano’y magkasalubong ang kilay niya habang nakatitig sa stage.
Mabuti na lang at nag iwan ako ng bakanteng upuan sa pagitan namin para kay Frances. Kahit papaano ay nabawasan ang pagkailang ko sa presensya niya.
But speaking of my friend, kanina ko pa siya tine-text at tinatawagan pero hindi naman siya sumasagot. Nagsimula na ang concert pero hindi pa rin siya bumabalik. Tatayo na sana ‘ko para humanap ng magandang signal nang may pumasok na text message sa wakas!
FRANCES: Ali! I’m sorry may urgent lang ako. Enjoy the concert!
Nalaglag ang panga ko. Si Frances ang nag-aya sa ‘kin dito tapos iiwanan lang pala niya ‘ko! Nabaling ang atensyon ko sa bakanteng upuan na dapat ay kanya, at nang mag-angat ng tingin, nagtagpo ang mga mata namin ni Mr. Coldwell. Ang lamig ng tingin niya kaya bigla akong gininaw. Buti at nagawa kong ngumisi bago ibinalik ang tingin sa stage na para bang walang nangyari.
Paano naman ako mage-enjoy nito, Frances?
Huminga ako nang malalim at sumandal sa upuan. Dahan-dahan kong niyakap ang sarili, sinusubukang kumalma. Bukod sa kabado na ‘ko dahil sa boss ko, sobrang lamig pa sa venue. Kaya nga ang malas lang dahil nakalimutan ko na namang magdala ng jacket gayong lamigin ako. Madalas ko talaga itong makalimutan.
Paglipas ng ilang minuto, naglakas-loob ulit akong silipin ang boss ko. Dito ko naabutang akmang huhubarin niya ang suot na suit. The first thought I had was him acting like a gentleman. Baka napansin niyang giniginaw ako kaya ipapahiram niya sa ‘kin ang suit niya!
“Ay ‘di na, Sir. Ayos lang ako,” pagtanggi ko kahit kailangan ko ito. Hangga’t maaari, gusto ko kasing maging malinaw ang professional boundary namin.
Ngunit mukhang namali ako ng akala nang ipatong ni Mr. Coldwell ang itinuping suit sa ibabaw ng kanyang hita. He said nothing, took out his phone, and became occupied. Pinagdikit ko tuloy ang bibig ko at itinikom na para bang walang nangyari.
Binalik ko na ang atensyon sa banda nang maya-maya’y napansin ko ang paglapit ng ilang concert staff sa bawat row. May pili silang binibigyan ng paperbags na ‘di ko alam kung ano ang laman pero na-excite ako at umasang kasama sa magkakaroon nito.
Paghinto ng concert staff sa row namin ay napatingin muna siya kay Mr. Coldwell. Nakaabang ako nang ako naman ang tingnan niya. Dalawang beses din itong naulit bago tinawag ang ticket number ko! Agad akong nagtaas ng kamay at tuwang-tuwang kinuha ang paperbag.
“Para saan pala ito?”
“Ah Ma’am, bale isa ka sa mga lucky winners ng online raffle namin. Napili po ‘yung ticket number mo!”
Tila nagliwanag ang mundo ko. Naisip ko agad si Frances. Mukhang isinali niya ang tickets namin sa raffle! Nagpasalamat ako at agad sinilip ang laman ng paperbag. Nasiyahan ako nang makitang mga merch ito tulad ng accessories, poster, at hoodie!
Nilabas ko agad ‘yong itim na hoodie kung saan naka-print ang pangalan ng banda na ‘On the Rocks’ sa harapan. Lumawak ang ngiti sa labi ko nang gamitin ko agad ito. Tamang-tama rin kasi dahil giniginaw na talaga ako.
Magte-thank you sana ulit ako sa staff nang mapansin kong bigla na lang siyang naglaho. Pati na rin ibang mga kasama niya. Mukhang ako ang huli nilang binigyan ng ganito.
Nagkibit-balikat na lang ako at sinubukang mag-enjoy. Ang comfy lang ng pakiramdam ko nang magpalit ng kanta ang banda. Dito ko itinuon ang atensyon. Katulad ng madalas kong gawin sa tuwing may panibagong kantang pumapasok, hinulaan ko ang title nito. Ayon nga lang, instrumental pa lang nito ay bago na sa pandinig.
In the city lights, where dreams collide, I found a love, I can't deny.
Nagsalubong ang kilay ko dahil hindi nga ako pamilyar sa kanta. Pero maganda ito, mabagal at tila naiiba sa lahat ang beat.
Through the highs and lows, you've been my guide. In every shadow, you're by my side.
Napapikit ako habang dinarama ang kanta. I could imagine a couple slow dancing in the streets at night with this kind of music. Hindi ko pa rin mapigilan ang sarili sa paghula ng title nito kahit nagsisimula na namang sumakit ang ulo ko.
“Eternal Echoes.”
Napadilat agad ako nang marinig ang malalim na boses ni Mr. Coldwell sa tabi ko. “Po? May kailangan po kayo?” kabadong tanong ko dahil ‘di ko ito naintindihan. “Gusto niyo po?” sabi ko pa sabay alok sa paperbag na napanalunan ko. Baka kasi ito ang hinihingi niya.
Eternal echoes of a love that's true. In every heartbeat, I'm reminded of you.
Umiling si Mr. Coldwell sabay lukot ng noo. Naisip ko agad ang jacket ko kaya huhubarin ko sana ito nang linawin niya ang sinabi, “The title of this song si Eternal Echoes. It’s their latest song and my favorite.”
Bumilog ang bibig ko sabay balik ng suot na hoodie. Hindi ko alam kung bakit niya ito sinabi sa ‘kin pero baka gusto lang niyang makipag-small talk. Sabagay, kung hindi ako kumportableng nandito siya – it’s possible that the feeling is mutual, lalo na’t empleyado niya ‘ko.
“Maganda nga po!” sabi ko na lang sabay thumbs up ng isa. Sa bagay ay taon na nga pala ang lumipas kaya malamang may mga bagong kanta ang ‘On the Rocks’ na hindi ko naaalala.
“How about you?” tanong ni Mr. Coldwell pabalik na hindi ko inasahan.
Uminit ang mukha ko bago sumagot ng mahina, “Ay syempre po maganda rin.”
“What?”
“Po?”
Lalong nagsalubong ang kilay niya. May mali ba sa sinabi ko e opinyon ko ‘yon? Binukas-sara ko ang mga mata ko at inisip kung saan banda siya naguluhan—
Pumalakpak ako ng isa at tumawa. “I mean, syempre maganda rin… ‘yung first song nila!”
Bakit ko ba kasi naisip na tinatanong niya kung maganda rin ba ang tingin ko sa sarili?! Malamang tungkol sa kanta ang pinag-uusapan namin!
“As expected,” komento ni Mr. Coldwell na ‘di ko alam kung may mas malalim bang ibig sabihin. Itatanong ko sana ito nang may pahabol pa siya…
“Soon, you’ll go crazy for this new song.”
Bakit parang mas sigurado pa siya kaysa sa ‘kin?
Related chapters
Here Comes the CEO’s Wife Chapter 6
Napunta na sa rap part ang kantang ‘Eternal Echoes’ na ‘di pwedeng mawala sa mga kanta ng ‘On the Rocks’. Hindi ko napigilan ang paggalaw ng ulo ko kasabay ng beat dahil unique at maganda ito. Mukhang tama nga si Mr. Coldwell na kababaliwan ko rin ang kantang ito. Hindi na ako nagtataka kung bakit paborito niya ito.Nang tingnan ko si Mr. Coldwell, napangiti ako nang makita ang kamay niya sa ibabaw ng kanyang hita dahil sa mga daliring tila nagsasayaw dito. Mukhang nag e-enjoy na rin siya dahil kahit ‘di man nakangiti, nabawasan ang lukot sa kanyang noo. He doesn’t look as intimidating as before.“Paano po kayo naging Icies?” hindi ko napigilang magtanong out of curiosity. Parang wala kasi sa tipo niyang mahilig sa ganitong banda. I mean, I could only imagine him going for the classics.“What?” nakakunot-noong tanong ni Mr. Coldwell. Inulit ko ang tanong ko pero mas lumakas ang kanta. Tuloy ay nawalan ako ng pag-asa kahit bahagya pa niyang inilapit ang tainga sa direksyon ko.Dahil mu
Last Updated : 2024-03-24Here Comes the CEO’s Wife Chapter 7
Pinagdikit ko ang labi ko sabay ngiti; hindi ko alam paano malulusutan ang sitwasyon. Akala ko talaga ano nang balak gawin ni Mr. Coldwell!Nagmadaling umalis ang glam team ng banda. Susunod sana ako sa kanila kung ‘di lang napahinto ng malamig na boses ni Mr. Coldwell. “I'm sorry if I wasn't clear, Ms. Del Rosario. I brought you here for an exclusive chance to meet the band.” Ito pala ang gusto niyang sabihin!Bago pa man makapagsalita, tumayo na ‘yong tatlo at lumapit sa ‘min. Nauna si Gabriel Cruz o mas kilala sa nickname na Gabe, ang kanilang lead vocalist. Nilapitan niya si Mr. Coldwell at imbes na makipagkamay ay nakipag-apir.“Buti at nakanuod ka rin sa concert namin, Pres!” bati ni Gabe na para bang malapit sila sa isa’t isa. Sabagay ay mukhang hindi nalalayo ang edad nila. Ayon lang ay nagsalubong ang kilay ko nang ganito rin ang naging pagbati ng ibang band members – nariyan si Miguel Reyes o Miggy, the guitarist, at Rafael Santos o Raf, the drummer. Mukhang hindi lang pala
Last Updated : 2024-03-30Here Comes the CEO’s Wife Chapter 8
"Wait, so your boss took you to a private meet-up with the band, and then told you to head back to work early tomorrow?" Pag-summarize ni Frances sa kwento ko tungkol sa mga nangyari ngayong gabi. Tinawagan ko siya agad pagbalik ng condo. Ngayon ay nakahiga ako sa sofa habang kausap siya. Ngunit dala ng matinding pagod, ipinatong ko lang sa ibabaw ng tainga ang cellphone at pumikit. Masakit kasi ang katawan ko at mabigat din ang mga mata. “Bet ka ng boss mo!” bulalas ni Frances na nagpabangon sa ‘kin.“Sira! Nakalimutan mo yatang maraming beses ko siyang napahiya,” paalala ko sa ilang parte ng kwento ko na mukhang nakalimutan niya. Yes, I also thought that my boss was interested in me at first. Kaya nga hiyang-hiya ako nang malamang nagkamali ako. Pero mabuti na rin ito dahil nakahinga ako ng maluwag nang malamang ‘di siya katulad ng akala ko. “Oo nga, Ali. Kaya nga tingin ko type ka ni Mr. Coldwell. Kasi kung sa ibang boss mo ‘yon ginawa, malamang pinatuloy na ang resignation mo!
Last Updated : 2024-03-31Here Comes the CEO’s Wife Chapter 9
Gusto ko ng mas malalim na hukay para ilibing ang sarili ko. May panibagong entry na naman kasi ako sa list of awkward moments with my boss.At maliit na porsyento lang nito ‘yong pag sigaw ko dahil akala ko scammer siya. Ang may pinakamalaking contribution talaga rito ay ang naging pag-uusap namin pagkatapos. “Of course, Mr. Coldwell. Makalimutan ko na lahat ‘wag lang ang pasok ko ngayong araw!” magana ngunit sarkastikong sagot ko sa kanyang paalala. Natanong ko pa siya kung paano niya nalaman ang number ko gayong pahiram lang ito ni Frances. Ang sagot niya’y hiningi niya ito noong minsan silang nagkausap ng kaibigan ko sa ospital.“Where are you now? ETA,” sabi pa ni Mr. Coldwell.“Ah… ITEY! Nasa taxi ako, Sir!” proud kong sagot. Muntik pa ‘kong matawa sa paggamit niya ng gay lingo. “Kaya lang may very slight problem tayo,” dugtong ko pa na agad ko ring pinagsisihan.“What’s wrong?”Huminga ako nang malalim bago sumagot. “May one hundred fif– I mean two hundred pesos ka, Sir? Baka
Last Updated : 2024-04-06Here Comes the CEO’s Wife Chapter 10
Mabuti at binalikan ako ni Mr. Coldwell. Kung hindi’y mapipilitan akong maghagdanan papuntang 14th floor dahil kailangan din ng ID pang access sa elevator. Ayon nga lang, kailangan kong tiisin ang awkwardness kasama ang boss ko. Sobrang tahimik kasi namin sa loob ng elevator; halos hindi ako makahinga. Si Mr. Coldwell lang ang kasama ko dahil nauna na ang kanyang mga kasama kanina. “Uhm, sir, thank you po pala kanina… tsaka sa pamasahe,” nagawa ko ring magsalita. “Pasensya na rin po at late ako.” Gusto ko sanang magbigay ng dahilan pero parang magmumukha lang akong defensive.“What matters is that you're present now,” balik ni Mr. Coldwell na ‘di ko sigurado kung seryoso ba pero kahit papaano ay nagpakalma sa ‘kin.Natahimik ulit kaming dalawa. Napatitig ako sa kisame at napaisip sa mga nangyari. Malamang hindi ako kilala ng dalawang empleyadong kasama ni Mr. Coldwell kanina. Wala kasi silang reaksyon nang makita ako. Ganuon na rin ‘yong Mica Ferrer sa HR department. Talaga nga ka
Last Updated : 2024-04-07Here Comes the CEO’s Wife Chapter 11
Sinubukan kong alalahanin si Tina pero masyadong malinis ang pagkawala ng memorya ko. Kahit kasi kaunti ay wala akong matandaan tungkol sa kanya. “Pero desisyon mo naman ‘yan sis. Basta ‘ko happy dahil babalik ka na. For sure, matutuwa rin ‘yung iba nating ka-team. Tara sa loob!” biglang aya ni Tina. Naalala ko ang huling bilin ni Mr. Coldwell sa ‘kin. Tatanggi sana ako kaya lang ay nahila na niya ‘ko papunta sa mga office cubicle. Dito’y halos sabay-sabay nagtaas ng tingin sa direksyon namin ang ilang empleyado; karamihan ay mukhang nabigla ring makita ako. Palagay ko’y sila ang mga nakatrabaho ko noon base sa reaksyon nila. Kumusta kaya akong katrabaho? “Oh my God, Ali! You’re back!” sigaw ng isa sa kanila na unang tumayo at tumakbo palapit sa ‘kin. As a crossdresser, I think it’s safe to assume that he’s my gay friend. Niyakap niya ako katulad ni Tina kaya tingin ko close kami. Nagsunud-sunod na ring lumapit ang iba pwera sa isang babaeng sumulyap lang ng isa sa ‘kin bago itinu
Last Updated : 2024-04-13Here Comes the CEO’s Wife Chapter 12
Paano ko ba dapat sabihin sa boss kong hindi na ‘ko payag maging kabit niya?Hindi ako sigurado kung ano talaga ang nangyari sa amin in the last five years. At kung totoo man ang hinala ko, hindi ko alam kung bakit ako pumayag noon. Sure, Mr. Coldwell might be attractive, rich, and accomplished. However, I know I'm not the type of woman to get involved in someone else's relationship.Kaya ngayong burado na siya sa memorya ko, siguro’y blessing in disguise na rin ito dahil ayaw kong ituloy kung ano mang nasimulan namin noon.“Have a seat,” malamig na saad ni Mr. Coldwell pagpasok namin sa kanyang opisina.May black leather sofa set dito bukod pa sa kanyang table at dalawang office chairs. Sa likuran ng lamesa ay may malaking glass wall kung saan tanaw ang mga nagtataasang buildings sa labas. Right across from it, is also another glass wall. Nasa likuran lang ito ng sofa kung saan kita ang mga empleyadong tila nasa sinehan o aquarium. May abstract painting sa isang pader at wall mounted
Last Updated : 2024-04-15Here Comes the CEO’s Wife Chapter 13
Hindi ba’t noong college uso ang terror na teacher? Ganito ko nakikita si Vivienne.Kaya nga kahit unang araw ko pa lang ulit sa Coldwell Corporation, parang pang isang taon na ang pagod ko. Nakadagdag din kasi sa stress ko ang kanyang cold treatment. Bagay nga silang mag boss ni Mr. Coldwell. Dahil pakiramdam ko first job ko ito, hindi ako sigurado kung ganito ba talaga ang sistema sa corporate world. Pakiramdam ko kasi isiniksik ni Vivienne sa isang araw ang mga kailangan kong gawin kahit pwede naman sanang hatiin sa loob ng isang Linggo. Wala akong magawa dahil sa kanya ako in-assign ni Mr. Coldwell.“Maswerte ka pa nga. Mr. Coldwell has already given you the easy route, handling all your paperwork to get you back to work." Ilang beses itong pinaalala ni Vivienne sa ‘kin, marahil para hindi ako magreklamo.Para sa onboarding ko, mayroon siyang listahan ng mga trainings na kailangan kong matapos within the day. Online lang naman lahat pero marami ito at ang iba ay ilang oras ang ta
Last Updated : 2024-04-21
Latest chapter
Here Comes the CEO’s Wife Chapter 34
Isang tawid na lang sa pedestrian lane ay makakarating na ‘ko sa condominium. Kaya naman nakatuon ang buong atensyon sa kalsada, nagmadali akong tumawid nang may biglang humawak sa braso ko at humila sa ‘kin pabalik!Dinig ang magkakasunod na busina, mabilis ko itong itinulak papalayo sa ‘kin sabay atras. Nanlaki ang mga mata ko nang makaharap si Mr. Coldwell!“Ikaw?! I mean—sir? Bakit ka nandito?” Napasigaw ako sa takot na agad ding napalitan ng pagkabigla. Of all people, I did not expect to see my boss!Akala ko kasi talaga ito na naman ‘yong sumusunod sa ‘kin. Mabilis ang paghinga, napahawak ako sa tyan habang kinakalma ang sarili. May kirot akong naramdaman at hindi ko alam kung dahil ba ito sa dami ng kinain ko o sa pagmamadali kaya hindi ako natunawan.“I was on my way back to the condominium when I saw you,” seryosong sagot ni Mr. Coldwell, nakadepina ang ilang linya sa noo.“Naglakad ka po? Nasaan ang kotse mo, sir?” nagtatakang tanong ko. Napatingin ako sa paligid dahil baka
Here Comes the CEO’s Wife Chapter 33
"Good evening, everyone. Thank you all for being here tonight. We're especially lucky to have our boss with us, despite his incredibly busy schedule. Sir, perhaps you’d like to share a few words with the team?" positibong panimula ni Mrs. Coldwell. Nakatayo siya at malawak ang ngiti nang magpalakpakan kaming lahat. Umupo siya nang si Mr. Coldwell naman ang tumayo. Habang ang lahat ay nakatingin dito, naiwan akong nakatitig sa table centerpiece."I know it’s Monday, and this dinner was called on short notice, but I think it’s long overdue—especially to formally welcome our new hires. Welcome to all of you, including Ms. Del Rosario…” Hinigit ko ang hininga ko nang mamutawi sa labi ni Mr. Coldwell ang pangalan ko. It sounded familiar yet unusual. Mabuti at inisa-isa naman niya ang pagtawag sa lahat ng bago."It feels like perfect timing, as we’re starting the month with a strong push. Seeing our teams grow alongside our client pool is a great reminder of how far we’ve come. Yes, the yea
Here Comes the CEO’s Wife Chapter 32
Mabilis akong nagpunta sa buffet area. Sumunod ako kung saan nakapila si Vivienne at habang kumukuha ng pagkain ay bumulong sa kanya, “Uhm, gusto mo palit tayo ng upuan?” Nagbakasakali ako kahit may takot pa rin akong makipag-usap sa kanya.“Dahil kay Mr. Coldwell?” diretsong balik ni Vivienne sabay lingon sa ‘kin. Natigilan naman ako dahil totoo ang sinabi niya. Pero hindi ko ito pwedeng ipaalam kahit kanino dahil baka magkaideya sila tungkol sa amin ni Mr. Coldwell.“Malamig kasi sa pwesto ko,” itinawa ko ng mahina ang sagot.Animo nawalan ng interes, ibinalik ni Vivienne ang atensyon sa mga pagkain bago nagsalita, “Lamigin ako.” Ibig sabihin, ayaw niyang makipagpalit.Pinagdikit ko sandali ang bibig at nag-isip ng ibang palusot. “Gusto ko rin sanang kausapin si Tina.”“Tungkol sa trabaho?” Kita ko ang pagsalubong ng kanyang kilay, at sumulyap siya sandali bago ko tinanguan. Iniisip ko kasi na baka sa ganitong paraan ko siya mapapayag. Pero mukhang mali ang desisyon ko.“Then talk i
Here Comes the CEO’s Wife Chapter 31
Pagpatak ng alas singko ay dumiretso ako sa women’s comfort room at ngayon ay ilang minuto ng nakaupo sa loob ng isa sa mga cubicles nito. Hindi kasi ako sigurado kung tama bang sumama ako sa team dinner.Rumehistro sa isip ko ang nangyari noong tanghalian – nahuli kaming kumakain ng asawa ni Mr. Coldwell. Inihilamos ko ang dalawang kamay sa mukha. I could only imagine the awkwardness between us tonight, especially after I found out that she has a boyfriend.Wala naman akong intensyong ikalat ang unconventional setup nilang mag-asawa. Bumalik nga ako kaagad sa trabaho at nagpanggap na para bang walang nangyari. Gusto ko talagang umiwas sa office drama pero tila ito ang kusang lumalapit sa ‘kin.Malakas na buntong-hininga ang pinakawalan ko bago tumayo. Bubuksan ko na ang pinto nang marinig ko ang pag-uusap ng mga katrabaho.“Bakit may pa-team dinner bigla?”“Baka para sa mga new hires? Ang dinig ko, si Mr. Coldwell daw ang nagpa-arrange nito.”“Talaga? Ibig sabihin sasama siya?”“Baka
Here Comes the CEO’s Wife Chapter 30
Nakatutok ako sa computer habang nanananghali nang mag-ring ang telepono malapit sa area namin ni Vivienne. Pagtingin sa paligid ay mag-isa pa rin ako sa work station, umalis kasi ulit si Tina at wala pang bumabalik galing lunch break. Tuloy ay kahit nag-aalangan, dahil baka importante, ay sinagot ko na ang tawag.“Uhm, hello… good afternoon,” halos bumulong ako sa kabilang linya, ngayon lang kasi ako sumagot ng tawag sa opisina. Nagmamadali akong kumuha ng papel at ballpen sakaling kailanganin."Ms. Del Rosario, I need you in my office." Napabitaw ako sa hawak nang makilala ang boses ni Mr. Coldwell. "There's something I need communicated to your team," dagdag pa niya sa istriktong tono kaya nanlamig ako.Dahan-dahan akong nag-angat ng tingin at nakita ang boss ko sa loob ng kanyang opisina. Nang mapalingon ito sa direksyon ko, nagmadali naman akong yumuko bago pa mahuli. Oo’t bumalik si Mr. Coldwell imbes na sumama sa asawa para mananghalian.“Now na po, sir?” pagbabakasakali ko dah
Here Comes the CEO’s Wife Chapter 29
“Uhm ayos naman po. Kayo po, ma’am?” Mabilis kong ibinalik kay Mrs. Coldwell ang tanong para hindi na niya usisain pa.Sa harapan namin ay nagsarado na ang pinto ng elevator. Napalunok ako, malakas ang kabog ng dibdib, dahil kaming dalawa lang talaga ang magkasama. Ngayon ko lang inasam ang paghinto ng elevator para magsakay ng iba pang empleyado.Malakas na buntong-hininga ang pinakawalan ni Mrs. Coldwell, “Well, I guess it was… okay?” nag-aalangang sagot niya. Dahil magkatabi kami, sa gilid ng mga mata ko’y nakita ko ang pag-iling niya, tila dismayado. “My family was incomplete kaya hindi natuloy ang lakad namin,” paliwanag pa niya.Napakagat ako sa labi nang maisip ang driving lesson namin ni Mr. Coldwell. Na-guilty ako dahil malamang ako ang may kasalanan kung bakit hindi sila nakumpleto at natuloy sa lakad.Pagkatapos ng driving lesson, bumalik na kami kaagad ni Mr. Coldwell sa condominium. Gusto pa sana niyang kumain sa labas pero nagsinungaling ako at nagsabing may importanteng
Here Comes the CEO’s Wife Chapter 28
Mahigpit ang hawak sa manibela, sinigurado kong nasa tamang pwesto ang mga paa ko bago nakangiting bumaling kay Mr. Coldwell. “Ready na po ako.” May panginginig sa sistema ko pero sinusubukan kong hindi ito pansinin.You drove this car before, Ali. You just have to trust yourself and do it again.Kalmadong tumango ang boss ko, parang walang takot sa katawan kahit tila parehong nasa hukay ang isang binti namin.Oo’t pumayag ako sa pa-driving lesson ni Mr. Coldwell kahit na intensyon ko siyang iwasan. Inisip kong perks lang ito bilang empleyado kahit wala lang talaga ‘kong magawa dahil muntik ko na siyang mabangga.Ayon nga lang, hindi ko inasahang ngayong araw din niya ‘ko tuturuan. Kaya heto kami, nasa isang bakanteng parking lot malapit sa condominium.Naituro na ni Mr. Coldwell ang step-by-step na kapareho lang kung tutuusin ng video na napanuod ko. Mas madali ko nga lang itong natutunan dahil sa pa-live demo niya. At ngayon, oras na para sa application.Isang malalim na hinga pa, pi
Here Comes the CEO’s Wife Chapter 27
It’s the longest elevator ride I’ve ever had.Walang nagsasalita o kumikilos. Dinig na dinig ko ang bigat ng paghinga ko at tibok ng puso. Nang sa wakas ay huminto na kami sa basement ng condominium, pagbukas na pagbukas ay ako ang unang lumabas. Hindi na ‘ko nag-abala pang lumingon sa takot na makilala ako ni Mr. Coldwell.Ayon nga lang ay napahinto ako sa gitna ng basement. Kinailangan kong hubarin ang suot kong shades para makita nang mabuti ang mga sasakyang naka-park dito. Napalunok ako dahil mukhang mahihirapan akong hanapin ang kotse ko sa dami.Muntik na ‘kong mapatalon sa tunog ng busina galing sa likuran ko. Agad akong umurong dahil nakaharang pala ako sa daanan ng mga sasakyan.Malakas na buntong-hininga ang pinakawalan ko at nag-focus sa gusto kong mangyari. Iyon ay mahanap at ma-drive ang kotse ko. Inilabas ko ang cellphone ko at dito tiningnan ang litrato nito. Nagsimula akong maglakad, iniisa-isa ang bawat kotseng madaanan. Panay din ang pindot ko sa susi; umaasang tutu
Here Comes the CEO’s Wife Chapter 26
What is this for you?Hindi ko rin alam, Sir. Hindi ko maalala.Malakas na buntong-hininga ang pinakawalan ko habang nakatitig sa kisame ng kwarto. Kanina pa ako gising pero wala akong lakas bumangon. Hindi naman na ito bago. Imbes na makatulog ng maayos, buong gabi na naman akong nagpaikot-ikot sa kama; iniisip ang mga nangyari sa pagitan namin ni Mr. Coldwell kagabi.Wala naman sigurong masama na kinain at in-appreciate ko ang luto ng boss ko. I just didn’t want to disrespect him. Umalis din naman ako kaagad pagkatapos. Hindi na niya ‘ko hinayaan pang maghugas ng pinagkainan ko. Wala nang ibang nangyari at wala na rin kaming ibang pinag-usapan.Alina, kanino ka ba nagpapaliwanag? Sa konsensya mo?Narinig ko ang pagbukas ng pinto ng unit ko kaya nanlalata man ay pilit akong bumangon. Tamad kong ipinatong at ibinalot sa sarili ang kumot nang maglakad. Paglabas ng sala, bumungad sa ‘kin si Frances na tulad ng dati ay may dalang breakfast.Nakahinga naman ako nang maluwag dahil sa kaibi
