Novels by Jade Go

Isang tawid na lang sa pedestrian lane ay makakarating na ‘ko sa condominium. Kaya naman nakatuon ang buong atensyon sa kalsada, nagmadali akong tumawid nang may biglang humawak sa braso ko at humila sa ‘kin pabalik!Dinig ang magkakasunod na busina, mabilis ko itong itinulak papalayo sa ‘kin sabay atras. Nanlaki ang mga mata ko nang makaharap si Mr. Coldwell!“Ikaw?! I mean—sir? Bakit ka nandito?” Napasigaw ako sa takot na agad ding napalitan ng pagkabigla. Of all people, I did not expect to see my boss!Akala ko kasi talaga ito na naman ‘yong sumusunod sa ‘kin. Mabilis ang paghinga, napahawak ako sa tyan habang kinakalma ang sarili. May kirot akong naramdaman at hindi ko alam kung dahil ba ito sa dami ng kinain ko o sa pagmamadali kaya hindi ako natunawan.“I was on my way back to the condominium when I saw you,” seryosong sagot ni Mr. Coldwell, nakadepina ang ilang linya sa noo.“Naglakad ka po? Nasaan ang kotse mo, sir?” nagtatakang tanong ko. Napatingin ako sa paligid dahil baka

"Good evening, everyone. Thank you all for being here tonight. We're especially lucky to have our boss with us, despite his incredibly busy schedule. Sir, perhaps you’d like to share a few words with the team?" positibong panimula ni Mrs. Coldwell. Nakatayo siya at malawak ang ngiti nang magpalakpakan kaming lahat. Umupo siya nang si Mr. Coldwell naman ang tumayo. Habang ang lahat ay nakatingin dito, naiwan akong nakatitig sa table centerpiece."I know it’s Monday, and this dinner was called on short notice, but I think it’s long overdue—especially to formally welcome our new hires. Welcome to all of you, including Ms. Del Rosario…” Hinigit ko ang hininga ko nang mamutawi sa labi ni Mr. Coldwell ang pangalan ko. It sounded familiar yet unusual. Mabuti at inisa-isa naman niya ang pagtawag sa lahat ng bago."It feels like perfect timing, as we’re starting the month with a strong push. Seeing our teams grow alongside our client pool is a great reminder of how far we’ve come. Yes, the yea

Mabilis akong nagpunta sa buffet area. Sumunod ako kung saan nakapila si Vivienne at habang kumukuha ng pagkain ay bumulong sa kanya, “Uhm, gusto mo palit tayo ng upuan?” Nagbakasakali ako kahit may takot pa rin akong makipag-usap sa kanya.“Dahil kay Mr. Coldwell?” diretsong balik ni Vivienne sabay lingon sa ‘kin. Natigilan naman ako dahil totoo ang sinabi niya. Pero hindi ko ito pwedeng ipaalam kahit kanino dahil baka magkaideya sila tungkol sa amin ni Mr. Coldwell.“Malamig kasi sa pwesto ko,” itinawa ko ng mahina ang sagot.Animo nawalan ng interes, ibinalik ni Vivienne ang atensyon sa mga pagkain bago nagsalita, “Lamigin ako.” Ibig sabihin, ayaw niyang makipagpalit.Pinagdikit ko sandali ang bibig at nag-isip ng ibang palusot. “Gusto ko rin sanang kausapin si Tina.”“Tungkol sa trabaho?” Kita ko ang pagsalubong ng kanyang kilay, at sumulyap siya sandali bago ko tinanguan. Iniisip ko kasi na baka sa ganitong paraan ko siya mapapayag. Pero mukhang mali ang desisyon ko.“Then talk i

Pagpatak ng alas singko ay dumiretso ako sa women’s comfort room at ngayon ay ilang minuto ng nakaupo sa loob ng isa sa mga cubicles nito. Hindi kasi ako sigurado kung tama bang sumama ako sa team dinner.Rumehistro sa isip ko ang nangyari noong tanghalian – nahuli kaming kumakain ng asawa ni Mr. Coldwell. Inihilamos ko ang dalawang kamay sa mukha. I could only imagine the awkwardness between us tonight, especially after I found out that she has a boyfriend.Wala naman akong intensyong ikalat ang unconventional setup nilang mag-asawa. Bumalik nga ako kaagad sa trabaho at nagpanggap na para bang walang nangyari. Gusto ko talagang umiwas sa office drama pero tila ito ang kusang lumalapit sa ‘kin.Malakas na buntong-hininga ang pinakawalan ko bago tumayo. Bubuksan ko na ang pinto nang marinig ko ang pag-uusap ng mga katrabaho.“Bakit may pa-team dinner bigla?”“Baka para sa mga new hires? Ang dinig ko, si Mr. Coldwell daw ang nagpa-arrange nito.”“Talaga? Ibig sabihin sasama siya?”“Baka

Nakatutok ako sa computer habang nanananghali nang mag-ring ang telepono malapit sa area namin ni Vivienne. Pagtingin sa paligid ay mag-isa pa rin ako sa work station, umalis kasi ulit si Tina at wala pang bumabalik galing lunch break. Tuloy ay kahit nag-aalangan, dahil baka importante, ay sinagot ko na ang tawag.“Uhm, hello… good afternoon,” halos bumulong ako sa kabilang linya, ngayon lang kasi ako sumagot ng tawag sa opisina. Nagmamadali akong kumuha ng papel at ballpen sakaling kailanganin."Ms. Del Rosario, I need you in my office." Napabitaw ako sa hawak nang makilala ang boses ni Mr. Coldwell. "There's something I need communicated to your team," dagdag pa niya sa istriktong tono kaya nanlamig ako.Dahan-dahan akong nag-angat ng tingin at nakita ang boss ko sa loob ng kanyang opisina. Nang mapalingon ito sa direksyon ko, nagmadali naman akong yumuko bago pa mahuli. Oo’t bumalik si Mr. Coldwell imbes na sumama sa asawa para mananghalian.“Now na po, sir?” pagbabakasakali ko dah

“Uhm ayos naman po. Kayo po, ma’am?” Mabilis kong ibinalik kay Mrs. Coldwell ang tanong para hindi na niya usisain pa.Sa harapan namin ay nagsarado na ang pinto ng elevator. Napalunok ako, malakas ang kabog ng dibdib, dahil kaming dalawa lang talaga ang magkasama. Ngayon ko lang inasam ang paghinto ng elevator para magsakay ng iba pang empleyado.Malakas na buntong-hininga ang pinakawalan ni Mrs. Coldwell, “Well, I guess it was… okay?” nag-aalangang sagot niya. Dahil magkatabi kami, sa gilid ng mga mata ko’y nakita ko ang pag-iling niya, tila dismayado. “My family was incomplete kaya hindi natuloy ang lakad namin,” paliwanag pa niya.Napakagat ako sa labi nang maisip ang driving lesson namin ni Mr. Coldwell. Na-guilty ako dahil malamang ako ang may kasalanan kung bakit hindi sila nakumpleto at natuloy sa lakad.Pagkatapos ng driving lesson, bumalik na kami kaagad ni Mr. Coldwell sa condominium. Gusto pa sana niyang kumain sa labas pero nagsinungaling ako at nagsabing may importanteng