Chapter 1

Malakas na sampal ang natamo ko pagkauwi ko ng bahay pagkatapos kong mag grocery ng mga sahog sa aking lulutuin.

"Walang hiya ka, Luna, may gana ka pang umuwi 'gayon ng dahil sa iyo nakipag break sa akin si Carlos!" Galit na sigaw sa akin ni ate Solara.

Galit na galit uto kasabay ng pagtulo ng mga luha mula sa kaniyang mga mata.

"Ate Solara, hindi ko po alam ang sinasabi niyo," sabi ko.

"Hindi alam o sadyang nagmamaang-maangan ka lang. Nagkita kayo ni Carlos ngayon, hindi ba?" Naalala ko kanina ang pagkikita namin ni kiya Carlos, nakasalubong ko ito habang namimili siya ng mga prutas. Saglit kaming nagkakuwentuhan at nagmadali rin siyang umalis.

"Nagkita kami ngunit hindi tulad ang iniisip mo, nagkataon lang na nagkasalubong kami sa market kanina."

"Sinungaling, minsan mo na akong inagawan sa tingin mo ba maniniwala ako sa iyo?!" Isang malutong na sampal nanaman ang natanggap ko rito kaya't hindi ko maiwasang mapahawak sa aking pisngi dulot ng matinding hapdi.

"Ate, hindi ako nagsisinungaling maniwala ka sa akin wala akong inaagaw," pagmamakaawa ko.

"Matagal ko nang napapansin na may gusto sa 'yo si Carlos, malandi ka kasi, nilalandi mo siya pag nakatalikod na ako!"

Bumaon ang kuko nito sa braso ko nang magpit niya akong hinawakan upang ilapit sa kaniya. "Malandi ka, Luna, malandi ka," bulong nito sa akin na siyang paulit-ulit na gumulo sa aking isipan.

"Look who's here, dumating na ang malanding si Luna!"

"Higad, layuaan mo nga ang boyfriend ko!"

"Psst... Luna, lumapit ka dito maglandian tayo, do'n ka naman magaling 'di ba?"

Muling bumalik ang mga ala-alang pilit kong kinakalimutan, mga pangbu-bully sa akin noong high school na si ate Solara mismo ang nagpasimuno.

Ang dati niyang kasintahan mismo ang pilit na lumalapit sa akin, sinubukan ko itong iwasan ngunit huli na ang lahat nang bigla na lamang ako nitong halikan at nakita 'yon ni ate Solara.

Kumalat ang isyung iyon kaya't kinutya at binully ako ng karamihan hanggang sa hindi na ako pinapasok sa eskuwelahan ni papa dahil ikasisira raw ito ng pangalan niya.

Sinunod ko ang gusto niya at hanggang ngayon ay hindi pa rin nila ako pinapayagan bumalik ulit sa pag-aaral.

"Kahit kailan walang magkakagusto sa katulad mong malandi dahil nakakadiri ka, Luna! Nakakadiri ka!"

"Hindi ako malandi," mahina kong bigkas kasabay ng unti-unting pag tulo ng aking mga luha.

"Malandi ka!"

"Sabing hindi ako malandi!" Sa galit ko ay nagawa ko itong maitulak kung kaya't nawalan siya ng balanse at napaupo ito sa sahig.

"Lumalaban kana ngayon? P'wes ito ang mapapala ng paglalaban mo!" Mabilis itong tumayo at hinatak ang aking buhok kaya't wala na akong choice kung hindi ang sumunod rito patungo sa banyo.

"Ate, tama na, masakit po ate Solara."

"Tama lang 'yan, ito pa ang bagay sa 'yo." Napapikit ako kasabay ng pagpigil ko sa aking hininga nung walang awa niyang nilublob ang aking mukha sa inidoro.

Ilang beses pa naulit ang pag lublob niya sa akin nang marinig ko ang boses ni tita Solen, ang ina ni ate Solara.

"Tama na 'yan, anak, hayaan mo munang magkapagluto si Luna dahil magtatanghalian dito sa bahay ang papa mo," wika nito kaya't tinigilan na ako ni ate Solara at padabog itong naglakad paalis.

"Thank you po, tita Solen."

"Maligo ka na muna at pagkatapos ay makapagluto kana do'n," wika nita at tinalikuran na rin niya ako.

Madalas talaga si tita Solen ang nagliligtas sa akin, pinipigilan niya ang kaniyang anak na si ate Solara sa pang-aapi nito ngunit kapalit nito ay ang sundin ang mga utos niyang gawin ang mga gawaing bahay.

Nagtungo ako sa sarili kong banyo sa aking kuwarto upang doon maligo. Kasabay ng pagbuhos ng tubig na nagmumula sa shower ay siyang pagbuhos rin ng aking mga luhang kanina pa nagbabadyang kumawala.

Simula noong namatay si Mama ay lumipat na ang mag-inang si Solen at Solara sa aming pamamahay natanggap ko sila dahil maayos ang pakikitungo nila sa akin noon ngunit sa pag lipas ng panahon ay unti-unting nagbabago iyon.

Pang-aapi at pang-aalipin ang natatanggap kong trato sa kanila. Hindi ko maintindihan kung bakit nila ginagawa sa akin ito, wala naman akong ginagawang masama.

Maging si Papa ay nag bago, lahat ng pagmamahal na sa akin binu-buhos noon ay tuluyan ng nawala. Tanging si ate Solara na lamang ang nakikitaan niya ng maganda, ang pinagbu-buhusan niya ng atensyon at pagmamahal samantalang ako puro na lang kamalian at kahihiyan.

"Ano bang ginawa kong mali para pahirapan niyo ako ng ganito?"

Hirap na hirap na ako, anumang oras ay sasabog na ang paghihirap na pilit kong kinikimkim sa aking sarili. Kung buhay lamang si Mama ngayon ay sana hindi ako maghihirap ng ganito.

"Luna!" Mabilis kong pinatay ang shower at binalot ng tuwalya ang aking katawan at buhok nang marinig ko ang boses ni tita Solen na tinatawag ako.

"Sandali lang po," sagot ko at nagsimulang magbihis.

Pagkababa ko ay dumeretyo kaagad ao sa kusina upang umpisahan ang iluluto kong sinigang na baboy.

Naalala kong paborito ito ni Papa lalo na kapag si Mama ang nagluto nito, pero ngayong wala na si Mama at matagal na panahon na rin noong huling may maghapag sa lutong ito ay mas mabuti sigurong subukan kong magluto ngayon.

MAKALIPAS ang isa't kalahating oras natapos na ako sa aking niluluto at naihanda ko na rin ang hapag-kainan, sakto namang kadarating palang ni Papa kaya't tinawag ko na ang mga ito upang mananghalian.

Naunang umupo si Papa at kasabay nito ang kaniyang mag-inang si Solen at Solara. Napansin ko ang pagtitig ni Papa sa nakahapag na sinigang na baboy bago niya ito tinikman, nanlumo ako nang inilayo niya ito at inilapit sa kaniya ang ibang putaheng nakahapag.

Hindi ba niya nagustuhan ang pagkakaluto ko?

"Luna," tawag niya sa akin.

"Yes, Pa?" Mabilis kong sagot.

"Huwag na huwag kang magluluto ulit ng sinigang, naiintindihan mo?" Malamig na boses nitong sabi.

Maayos naman ang lasa ng luto ko, hindi nga lang kuhang kuha ng luto ni Mama pero bakit feeling ko ay pati kaunting koneksyon nito sa namayapa kong ina ay pinuputol na niya. Gano'n na ba talaga niya kamahal ang pamilya nito ngayon kaya nagagawa niyang ibaon sa limot si Mama.

"Yes po, Papa."

"And by the way, bukas na bukas magtatrabaho ka bilang sekretarya ko," wika ni Papa.

Napansin ko naman ang inis at pagkagulat sa mga mata ni tita Solen at ate Solara, dahil kapag nagtrabaho na ako ay wala na silang maaapi rito sa bahay.

"Hon, bakit si Luna? Mas capable naman si Solara na maging secretary mo dahil nakatapos ito ng kolehiyo," pagtutol ni tita Solen.

"Iyon nga nakatapos siya ng kolehiyo kaya sa management magtatrabaho si Solara," pagpapaliwanag ni Papa.

Nanatili lang akong tahimik habang kumakain. Naisip ko na kahit wala ako rito sa bahay ay makakasama ko naman sa trabaho si ate Solara, natatakot ako sa mga kaya niyang gawin, natatakot ako na baka ipahiya niya akong muli sa maraming tao.

"Sigurado akong magiging masaya si Luna, Papa, araw-araw na niyang makikita ang boyfriend niya," kunwaring masayang tugon ni ate Solara.

Napabaling ako rito at tinaasan niya lang ako ng kilay kasabay ng pag ngisi nito, tiyak na magagalit si Papa sa kaniyang sinabi na wala namang katotohanan.

"Boyfriend, sino?" Takang tanong ni Papa.

"Wala po, Pa, niloloko ka lang ni ate Solara," wika ko.

"Ano ka ba Luna, diba kayo na ni Carlos?"

"Hindi, hindi naman kami ni kuya Carlos."

"Hindi ba nilandi mo siya kaya nakipag break siya sa akin?" May pagka sarkastiko nitong sabi.

"Hindi—"

Napayuko kaming pareho nang pagbawalan kami ni Papa. Nagpatuloy kami sa pag kain at ng matapos ay ipinaligpit na lang ni tita Solara kay yaya ang pinagkainan dahil kakausapin daw ako ni Papa.

"Bakit mo gianwa 'yon, Luna?" Tanong ni Papa at sa tabing upuan nito ay ang umiiyak na si ate Solara.

Sinabi niyang inagaw at nilandi ko ang boyfriend nitong si Carlos ngunit wala namang katotohanan iyon, mabait at maalalahanin si kuya Carlos para ko na siyang totoong kuya kaya't hindi na ako magtataka kung nagsawa na siya sa masamang ugali ni ate Solara.

Lagi niya akong dinadalhan ng mga kung ano anong pagkain kapag pumupuntavsiya rito upang sunduin si ate Solara, medyo magkalapit rin kami kaya madalas ay pinagsasabihan ako ni ate na layuan siya ngunit kahit anong pilit kong paglayo ko ay siyan namang paglapit niya.

"Pa, hindi po totoo 'yon, magkaibigan lang kami ni kuya Carlos wala ng iba kaya sana maniwala kayo," sabi ko at mukha namang kumbinsido si Papa sa aking sinabi, hindi pa ako nagsinungaling sa kaniya kaya't sigurado akong paniniwalaan ako nito.

"Sinungaling, napaka sinungaling mo Luna!" Pasigaw na sabi ni ate Solara

"Sinungaling? Sa atin dalawa ay ikaw ang nagsisinungaling, ate Solara."

Tumayo si Papa mula sa kaniyang pagkakaupo. "Bumalik na kayo sa mga kuwarto niyo, si Carlos nalang ang tatanungin ko bukas."

Bumaling itong muli sa akin. "Luna, siguraduhin mong nagsasabi ka ng totoo kung hindi alam mo na kung saan hahatong ang pagsisinungaling mo. " Wika pa ni Papa bago ito naglakad paalis papunta sa study room nito.

Naiwan kaming dalawa ni Solara sa sala at nakita ko ang pagpunas niya sa kaniyang mga pilit na luha 'tsaka siya muling tumingin sa akin.

"Ate sabihin mo na kasi ang totoo kay Papa," sambit ko.

"Kung sabihin kong ayoko. Makakaganti rin ako sayo Luna, tignan lang natin kung sino ang mapaparusahan bukas," wika nito kasabay ng pag-irap niya bago niya ako tuluyang talikuran.