“Promise me, Baby, that you will behave in your Papa’s house, okay?” mabuting bilin ni Patrisha sa anak.
“Yes, Mommy.”
“You should obey your Papa Ethan and Mama Sydney there, okay?”
“Yes, Mommy.”
“And lastly, don’t fight with your brother and sister there, okay?”
“Yes, Mommy,” magalang at paulit-ulit na tugon ni Eros sa kanya kasabay ng pagtango pa nito.
Ngumiti siya ng matamis sa anak. “Very good, Son. I love you! Always call me huh,” bilin niya pang muli sa anak.
“I love you too, Mommy. Of course, I will!”
Ilang sandali pa ang nakakalipas nang magsimula nang lumapag ang eroplanong sinasakyan nila. Finally, after 5 years ay nakabalik na siyang muli sa bansa.
Maayos naman ang naging pamamalagi nila ng limang taon sa New York. May maayos at stable siyang naging trabaho doon sa isa sa mga sikat at malaking kompanya. Kaya lang, iba pa rin ang saya kung nasa Pilipinas siya kasama ng kanyang mga kaibigan at ng kanyang mga magulang, kahit pa parang balewala siya sa mga ito.
Nang sa wakas ay nakababa na sila ng eroplano ay agad din naman nilang natanaw si Ethan kasama ang asawa nitong si Sydney, na matiyagang naghihintay sa kanila doon. Masayang kumaway ang mag-asawa sa kanila na agad naman nilang nilapitan.
“Papa!” masayang sigaw ng kanyang anak habang tumatakbo ito papalapit kay Ethan.
“Son!” Mahigpit na yakap ang iginawad ni Ethan sa kanilang anak dahil sa labis na pagkasabik nito sa bata.
Hindi ito ang unang beses na nagkita ang dalawa sa personal, dahil may mga pagkakataon na dinadalaw mismo ni Ethan at ni Sydney si Eros sa New York.
Mula nang ipagtapat ni Patrisha kay Ethan ang tungkol sa pagdadalang-tao niya ay nagtuloy-tuloy na ang communication nila para sa bata. Hindi niya ipinagkait ang kanyang anak kay Ethan at bukod doon ay palagi niyang ipinapaunawa sa kanyang anak ang tungkol sa relasyon at set up nilang dalawa. Nagkasundo din kasi sila ni Ethan na parehong magiging mabuting magulang para kay Eros. At bukod doon ay naging kasundo at kaibigan niya din si Sydney na siyang asawa na ngayon ni Ethan at ina ng dalawang anak pa nito. Walang bitter sa kanilang dalawa ni Sydney, lalo na siya dahil hindi naman naging sila ni Ethan. At sa halip ay naging magkaibigan pa silang dalawa.
Pagkatapos yumakap ni Eros kay Ethan ay yumakap din naman ito kay Sydney. Mama Sydney pa nga ang tawag ng kanyang anak kay Sydney, na siyang labis na ikinatutuwa ng babae.
“Welcome back, Trisha!” nakangiting bati ni Ethan sa kanya saka ito nakipagbeso sa kanya.
“Thanks!” tugon niya saka naman siya yumakap at bumati din kay Sydney. “Kayo na munang bahala kay Eros.”
“Sure, Trisha! Ikaw? Paano ka?” tanong ni Sydney sa kanya.
“I’ll stay with my friends. Si Nanay Lucy naman ay uuwi muna sa kanila,” tugon niya.
“I see.”
“Eros, Hijo, magpakabait ka sa Papa Ethan at Mama Sydney mo huh. Huwag kang pasaway doon,” bilin ni Nanay Lucy sa kanyang anak.
“Don’t worry, Nanay. I’ll behave there. I promise!” tugon ni Eros saka ito mabilis na bumalin ng tingin sa kanya. “Right, Mommy?”
“Yes, Nanay Lucy! I already talk to him na and he promise that he will behave there,” nakangiting pagsang-ayon niya sa kanyang anak.
“Mabuti naman kung gano’n. Very good ang baby namin,” nakangiting sabi ni Nanay Lucy kay Eros saka nito ito h******n. Pagkatapos no’n ay bumalin ang matanda kay Patrisha. “O siya paano? Uuwi na muna po ako huh. Mag-iingat po kayo,” bilin ng matanda.
“Mag-iingat din po kayo,” tugon ni Patrisha.
“Saan po ba ang way ninyo? Sumabay na po kayo sa amin,” alok ni Ethan sa matanda.
“Pwede po ba?”
“Opo naman po!”
“Salamat po, Sir!” masayang sabi ng matanda saka ito bumalin muli ng tingin kay Patrisha.
Agad namang ngumiti si Patrisha kay Nanay Lucy at kahit na hindi pa ito nagsasalita ay tila nabasa na niya ang sasabihin nito sa kanya, kaya naman agad na niya itong sinagot, “Papunta na si Maxine dito kaya huwag na po kayong mag-alala at mauna na po kayo.”
“Sigurado po ba kayo?” tanong ni Nanay Lucy sa kanya na kanya namang nakangiting tinanguan.
Sa huli ay tuluyan na ngang nagpaalam sina Ethan at Sydney kasama si Nanay Lucy at Eros kay Patrisha saka tuluyang umalis. At ilang sandali lang ang nakakalipas ay agad na nag-ingay ang cellphone ni Patrisha dahil sa isang tawag.
“Hello, Trish?”
“Max!”
“I’m here na.” Mabilis na kumilos ang mga paa ni Patrisha patungo sa kinaroroonan ng kaibigang si Maxine hanggang sa magkita nga ang dalawa sa loob ng isang magarang kulay itim na sasakyan.
Isang mainit na yakap at pagtanggap ang iginawad ni Maxine kay Patrisha. Ilang taon din kasi nang huli silang magkita na dalawa.
“Welcome back, Trish!” masayang sambit ni Maxine kay Patrisha.
“Thank you, Max!” nakangiting tugon naman ni Patrisha kay Maxine saka nito iginala ang paningin sa loob ng sasakyan. “You alone? Where is Summer?”
“Si Summer? Nasa kanila.”
“Why? Akala ko may schedule ka today ng shooting mo?”
“Nope. Ipina-cancel ko ang lahat ng schedule ko ngayong araw para makasama kita,” nakangiting sabi ni Maxine kay Patrisha.
“Really?!” tuwang-tuwa at hindi makapaniwalang tanong naman ni Patrisha sa kaibigan.
“Yea! Syempre kailangan nating i-celebrate ang pag-uwi mo.”
Matamis na ngumiti si Patrisha kay Maxine. “Thanks, Max! You’re so sweet talaga.”
“I know, right?” tugon ni Maxine kay Patrisha saka nito sinimulang paandarin na ang kotse na sinasakyan nila.
Walang humpay na kwentuhan at tawanan ang namagitan sa magkaibigang si Patrisha at Maxine. Tila na-miss talaga nila ang isa’t isa dahil sa ilang taon na matagal na hindi pagkikita ng personal.
Maxine Willow is one of Patrisha’s showbiz friend. Una silang nagkakilala nang pareho silang mag-audition sa isang sikat na magazine para magmodelo. Pareho silang natanggap doon at mula noon ay naging magkasundo at magkaibigan na silang dalawa. Hindi lang pagiging modelo ang tinahak na landas ni Maxine, dahil sumubok din ito sa pag-aartista, hindi tulad niya na nahinto sa pagmomodelo dahil sa biglaang pagbubuntis niya. At ngayon nga ay isang ganap at sikat ng artista ngayon si Maxine Willow sa Pilipinas.
“Saan mo gustong dumeretsyo ngayon? May gusto ka bang puntahan?” excited na tanong ni Maxine kay Patrisha habang nagmamaneho ito.
“Actually, marami akong gustong puntahan ngayon. Kaya lang unahin muna siguro natin ang pagkain. Na-miss ko din kasi ng sobra ang masasarap na pagkain dito sa bansa,” tugon ni Patrisha.
“Oh, sure!”
“Pasensya ka na, Max, at ginawa pa kitang driver ko ngayon.”
“Ano ka ba? Ayos lang iyon! Isa pa, na-miss ko ding magmaneho. Alam mo na, bihira na lang akong makaalis ngayon ng walang kasama,” tugon ni Maxine kay Patrisha.
“Kung sa bagay. Iba ka na kasi talaga ngayon dahil isa ka ng superstar! But, by the way… kumusta pala? I mean… kumusta ang Lucas Thompson mo?”
“Lucas is doing fine. At ito, sa bawat araw ay mas lalo ko yata siyang minamahal,” masayang sagot ni Maxine kay Patrisha.
Kung may isang bagay mang hindi malilimutan si Patrisha tungkol sa kaibigan niyang si Maxine, iyon ay ang pagiging patay na patay nito kay Lucas Thompson, na isa ding sikat at batikan na aktor ng bansa. Sa pagkakatanda pa nga niya ay minsang nabanggit sa kanya ni Maxine na si Lucas talaga ang rason nito kung bakit ito sumubok sa pag-aartista. Ganoon kalala ang kanyang kaibigan. Ganoon katindi ang pagtingin nito para kay Lucas. Na siyang hindi naman niya lubos na maunawaan.
Lahat na kasi yata ng sakripisyo at pagtitiis ay ginawa na ng kanyang kaibigan para lamang kay Lucas. Hindi na nga niya matandaan kung ilang beses lumuha sa kanya si Maxine at kung ilang beses nawasak ang puso nito dahil sa matinding pagmamahal nito para sa lalaki. Pero kung sa bagay, ganoon talaga siguro ang nagagawa ng pag-ibig. Nabubulag ka nito hanggang sa mawalan ka na ng pakialam kahit pa masaktan ng sobra ang sarili mo alang-alang sa taong mahal mo. Bagay na minsan na din niyang nagawa sa kanyang buhay.Dahil tulad ng kaibigan niyang si Maxine ay minsan na din niyang ginawa ang lahat para sa lalaking piniling ibigin ng kanyang puso. Pero iyon nga lang at magkaiba ang naging ending nila ng kanyang kaibigan. Dahil kung si Maxine ay nagtagumpay na makamtan ang inaasam nitong pag-ibig para sa taong mahal nito at nagkaroon ng magandang bunga ang lahat ng sakit at sakripisyo nito, ay kabaligtaran iyon ng sinapit at nangyari sa kanya. Sadyang naging mapait sa kanya ang kapalaran at dahil doon ay hindi na muling umibig ang puso niya para sa iba. Nang dahil sa masakit na ending na natamo niya sa pagmamahal niya sa unang lalaking minahal at pinagkatiwalaan niya, ay tila tuluyan nang naging bato ang puso niya at hindi na ito bumukas para sa iba.
Ilang sandali lang nang inihinto ni Maxine ang sasakyan dahil sa stop light. Agad namang nagsimulang maglakad patawid ang mga tao sa harapan nila. Mabibilis ang hakbang ng bawat taong nakikita niya na tumatawid doon, na tila ba abala ang lahat sa kani-kanilang mga lakad. Hanggang sa may makita siyang isang matandang babae na mabagal na naglalakad patawid. May tungkod ito at halatang nahihirapan sa paglalakad.
May isang babae ang lumapit sa matandang babae para tulungan ito sa pagtawid pero tinanggihan lamang ng matandang babae na iyon ang nag-aalok ng tulong dito. Hanggang sa nakita niyang papaubos na ang segundo para sa matandang babae at kaunti na lang ay magsisimula nang umandar ang mga sasakyan na tumigil dahil sa stop light. Nakaramdam siya ng pagkabahala para sa matandang babae pero natigilan siya nang may isang lalaki ang sumulpot sa tawiran mula sa kawalan.
Mabagal na naglalakad ang lalaki na tila sinasadya nitong sabayan sa pagtawid ang mabagal na matandang babae. At hindi alam ni Patrisha kung paano napukaw ng lalaki na iyon ang kanyang buong atensyon nang mga sandaling iyon.
Hanggang sa nagkulay berde na ang ilaw, senyales na oras na para umandar nang muli ang mga sasakyan. Pero dahil sa mabagal na pagtawid ng matandang babae kasama ng lalaki na iyon ay matiyagang naghintay ang mga sasakyan din doon hanggang sa tuluyan silang makatawid na dalawa.
“May mga gentleman pa rin talagang nag-eexist sa mundo, ‘no?” komento ni Maxine sa kanya na nakatingin din pala sa lalaking kanina niya pa pinagmamasdan.
Nagkibit-balikat siya. “Siguro?” tanging naging tugon niya lamang hanggang sa pinaandar na nga ni Maxine ang sasakyan at tuluyan nang nawala sa paningin niya ang lalaki na iyon.
Napangiwi si Patrisha nang maramdaman niya ang pagguhit sa kanyang lalamunan ng init ng likidong kanyang tinungga. Kasulukuyan siyang nasa loob ng isang exclusive bar, kasama ng kanyang kaibigang aktres na si Maxine at nagkakatuwaan doon.Pagkagaling sa airport kanina ay dinala si Patrisha ng kanyang kaibigang si Maxine sa isang exclusive restaurant para doon sila sabay na mananghalian. At pagkatapos no’n ay nagtungo na sila sa condo unit na uuwian niya, na pagmamay-ari ni Maxine upang makapagpahinga na muna siya sa mahabang oras na naging biyahe niya magmula sa New York. Hindi naman kasi siya pwedeng umuwi sa sariling condo niya dito sa Manila dahil lihim lamang sa kanyang mga magulang ang maaga niyang pag-uwi ng bansa. Kahit na kasi nasa tamang edad na siya at may sarili ng anak ay hindi pa rin nagkukulang ang kanyang mga magulang sa pagmo-monitor sa kanya, bagay na palagi niyang iniinda. Na para ba kasing may gagawin siyang hindi maganda kaya walang tiwala hanggang ngayon sa kanya
"She is with us, Bro!"Kumabog sa kaba at takot ang dibdib ni Patrisha nang maabutan siya ng tatlong lalaking nangungulit sa kanya. At dahil doon ay wala sa sariling napahigpit ang hawak niya sa damit ng lalaking muli niyang nakabunggo at umalalay sa kanya. Na tila mabilis naman siyang nabasa nito kaya mahina siyang tinanong nito, "Kilala mo ba sila, Miss?"Walang kahit na anong salita ang lumabas sa mga labi ni Patrisha nang mga sandaling iyon dahil sa kaba at takot na kanyang nararamdaman. Kaya naman tanging pag-iling lamang ang kanyang nagawa at naitugon sa estrangherong kadikit niya. Kumpara naman kasi sa tatlong lalaking nangungulit sa kanya ay mas katiwa-tiwala ang itsura ng lalaking nakabunggo niya. Dahil ito din ang lalaking nakaengkwentro niya sa loob ng bar kanina."Okay. Huwag kang mag-alala, ako ang bahala sa iyo," mahinang sabi ng lalaki sa kanya saka siya nito marahang hinila patago sa likuran nito at hinarap ang tatlong lalaki. "Sa tingin ko ay nagkakamali kayo, dahil a
Matinding kaba at takot ang naramdaman ni Patrisha nang mga sandaling iyon lalo pa at kasama niya ang kanyang anak. Gusto sana niyang tumakbo ng mabilis habang karga niya ang anak pero hindi niya alam kung paano niya pakikilusin ng mabilis ang kanyang mga paa, hanggang sa…“Ikaw ang masasaktan kung hindi mo siya bibitiwan.”Mabilis na napalingon si Patrisha mula sa kanyang likuran sa nagmamay-ari ng tinig na iyon. At doon ay nakita niya ang isang pamilyar na bulto. Agad na bumitaw naman mula sa pagkakahawak ang lalaki sa kanya dahil sa biglaang pagdating at pagsasalita ng tao na iyon. Nakita niya din ang sunod-sunod na paglunok nito na para bang labis itong natatakot ngayon sa pagdating ng kung sino.“H-Hindi ko alam na kakilala mo pala siya. Pasensya na!” saad ng lalaki bago ito mabilis na kumilos paalis sa kanilang harapan at sumakay sa loob ng sasakyan kasama ang kasamahan nito.“Okay lang ba kayo, Miss?” tanong ng lalaking nagpaalis sa dalawang lalaking nanggugulo kay Patrisha.“I
“Good morning, Lolo Two!” masiglang bati ng batang si Eros kay Don Carlo nang dumating ito sa hapag-kainan kasama si Patrisha.“Good morning, too, Hijo,” ganting bati naman ng matanda saka lumapit si Eros dito upang magbigay galang sa pamamagitan ng pagmamano. Agad na kinatuwaan ng matanda ang bata dahil doon. “Mukhang maganda ang gising ng bata,” anito sabay balin kay Patrisha.“Ganyan po siya tuwing umaga. Palaging maganda ang gising,” nakangiti at proud na tugon naman ni Patrisha kay Don Carlo saka ito naupo sa bakanteng silya sa tabi ng anak.“Eh ikaw? Kumusta ang tulog mo, Hija? Nakapagpahinga ka ba ng maayos sa unang gabi mo dito?” tanong naman ni Don Carlo kay Patrisha.“Opo. Nakapagpahinga naman po ako ng maayos,” magalang at nakangiting tugon ni Patrisha kay Don Carlo saka sila nag-umpisa sa pag-aagahan.“Mabuti naman kung ganoon.”“Kayo po? Mukhang ginabi na po kayo ng uwi dahil sa trabaho.” Marahang tumango si Don Carlo sa tanong ni Patrisha habang ngumunguya ito ng pagkain
Katahimikan ang patuloy na bumabalot sa pagitan nina Patrisha at Archer sa loob ng sasakyan, habang tinatahak nila ang daan patungo sa pinakamalapit na bayan ng naturang baryong kanilang pinanggalingan. Mas gusto sana ni Patrisha ang umalis ng mag-isa, ngunit hindi naman niya mahindian ang kagustuhan ng kanyang Lolo kaya sa huli ay wala na siyang ibang nagawa kung ‘di ang sundin na lamang ito. At magmula nang sumakay siya sa loob ng sasakyan kasama ang driver ng kanyang Lolo, ay hindi na niya naibuka pa ang kanyang mga labi dahil sa pagkailang at katahimikan nilang dalawa. Para na nga siyang mapapanisan ng laway sa halos isang oras na pagtahimik niya. Hindi siya sanay na tumahimik lamang ng ganoon katagal sa tuwing may kasama siya. Pero ano nga ba ang magagawa niya kung wala rin namang balak na makipag-usap sa kanya ang lalaki.Kaya naman upang libangin ang sarili ay kinalikot na lamang niya ang cellphone niya. Paulit-ulit ang pag-scroll niya sa social media account niyang hindi naman
Malakas ang bawat pagkabog ng dibdib ni Patrisha habang papalapit siya nang papalapit sa isang private room sa isang hospital. Mula nang mabalitaan niya ang masamang nangyari kay Ethan ay hindi siya nagdalawang isip na lumipad mula sa ibang bansa pabalik ng Pilipinas, kasama ang kanyang bagong silang na anak. Hindi iyon maaaring malaman ng kanyang mga magulang kaya inilihim niya lamang ang kanyang biglaang pag-uwi kasama ng anak at ng tagapangalaga nito.Nang makarating na si Patrisha sa harapan ng kwarto na kanyang sadya ay sumilip muna siya sa salamin ng pintuan nito. At mula doon ay nakita niya ang isang nurse at ang isang babaeng nasa tabi ng nakahigang si Ethan. Bahagyang kumunot ang noo niya sa babaeng iyon na ngayon niya lamang nakita. Ngunit base sa kilos nito ay para bang may malalim itong ugnayan at relasyon kay Ethan na siyang bahagyang nagbigay ng kaunting kirot sa puso niya.Maya-maya pa ay lumabas na ang nurse at sa hindi inaasahang pagkakataon ay nakita siya ng babaeng
Masaya at malayang tumatakbo ang batang babae sa puting buhanginan malapit sa dalampasigan. At habang ginagawa niya iyon ay nangingibabaw din ang malakas na hagikgik nito na tila ba labis itong natutuwa at nag-eenjoy sa kanyang ginagawa. Ilang sandali pa nang hindi ito makuntento at maisipan naman nitong magpahabol sa tila banayad na paghampas ng alon ng tubig-dagat sa dalampasigan.“Patrisha Mae! Please be careful!” malakas na sigaw ng isang matandang babae sa batang babae, habang nakatayo ito sa may hindi kalayuan at tila binabantayan at pinagmamasdan ang paglalaro ng batang babae. May kasama itong isang babae na nakaalalay at nagpapayong sa kanya. Bukod sa kanila ay may dalawang lalaki din ang naroroon at nakabantay din sa batang tuwang-tuwang naglalaro doon.“Don’t worry, Lola! I can handle myself here!” ganting sigaw ng batang babae sa lola nito.“Mahal, bakit pinababayaan mo na naman ang apo mo na maglaro doon? Kapag nalaman ito ni Pablo at ni Sharon ay tiyak akong mag-aalala an