Sa pag-uwi ni Isabel, habang iniisip niya ito, lalo siyang nagalit, kaya't nagagamit na lamang niya si Helya bilang punching bag at pinagalitan ang walang kaalam-alam na ginang. Alam ni Helya na mababa ang kanyang katayuan, at tinitingnan ang mga fingerprint sa mukha ni Isabel, tiyak na nalungkot siya matapos siyang bugbugin. Kung pagalitan siya para pakalmahin siya, handa itong tanggapin ni Helya. Pagkauwi ni Alberto pagkatapos maglaro ng baraha, galit na galit si Isabel. Medyo kakaiba na may isa pang hindi maipaliwanag na tao sa pamilya. Nang makita niya ang pamamaga sa mukha ni Isabel, napagkamalan niyang inisip na ito ang pambubugbog ni Helya, at galit na sinabi, "Sino ka at bakit ka nandito?" "Ako ay isang katulong na kinuha ni Sir Esteban," sabi ni Helya. kasambahay?' sa isip na tanong ni Alberto. Sa ganoong malaking pamilya, mauunawaan ang pagkuha ng isang utusan, ngunit naglakas-loob siyang talunin si Isabel. "Isabel, kamusta ka, sinaktan
Ang mga salita ni Esteban ay nagpahinto kaagad sa pag-iyak ni Isabel. Tumingin si Alberto kay Esteban na may takot. Sa oras na ito, nagbigay ng impresyon si Esteban na hindi lang siya ganoong walang kwentang imahe, ngunit siya ay napakalakas Isang nakakainis na pakiramdam. "Anna, hindi ka pa rin nagsasalita para sa akin, pero gusto mong panoorin akong pinalayas niya?" Si Isabel ay hindi nangahas na pagsalitan ng masasakit si Esteban, ngunit maaari lamang sa pagitan ni Anna. Umiling si Anna, napakalayo na ni Isabel sa pagkakataong ito, maging ang kanyang biological daughter ay hindi na nakatiis. "Ma, dahil mali ka, dapat humingi ka ng tawad," sabi ni Anna. Ipinaalam ni Isabel sa lahat ng kanyang mga kaibigan ang pamumuhay niya na nakatira siya sa malaki at mamahaling village, at sinabi rin na magkakaroon siya ng pagkakataong dalhin sila sa bahay upang makita. At ngayon ay papalayasin na lamang siya sa isang iglap. "Esteban, nanay mo rin
Bago pa man makaalis nang tuloyan si Esteban, may huli siyang sinabi sa ina. “Itinago ko pa ang iba kong kakayahan at ihahanda ko ito sa araw na itinakda.” Si Yvonne ay nakatayo sa tabi ng bintana, nakatingin kay Esteban na aalis, ang huling pangungusap ni Esteban ay patuloy na umaalingawngaw sa kanyang isipan. ‘ Itinago ko pa ang iba kong kakayahan at ihahanda ko ito sa araw na itinakda’ Ito ay isang pagpapahayag ng pagtitiis, ngunit nadama ni Yvonne ang matinding pagtitiwala sa kanya. Parang magagawa niya kung gugustuhin niya. Hindi niya ginagawa, ayaw niya lang. Ito ba ay pagtitiwala, o ito ba ay masyadong mapagmataas? Maging ang pamilyang Montecillo ay hindi kailanman nagkaroon ng ganoong aura na lumunok sa mga bundok at ilog, at saan niya nakakuha ng kumpiyansa? Kung iisipin ng iba ay baka naroon sa likod niya ang Montecillo ngunit hindi, wala itong katulong. Bahagyang ngumiti si Yvonne at sinabi sa
Kinagabihan, mahimbing na nakatulog si Anna, at hindi niya alam kung dahil ito sa pagmamasahe ni Esteban. Sa kanyang pagtulog, si Anna ay may ngiti sa gilid ng kanyang bibig, at ang ekspresyon sa kanyang mukha ay naglalaman ng salitang kaligayahan. Sa alas-sais kinaumagahan, sabay na nagising sina Esteban at Anna mula sa kanilang mga panaginip. Ang kanilang mga biological na orasan ay halos magkapareho. Pagkatapos magsipilyo at maghugas ng mukha, nag-morning run sila sa kalsada sa bundok. Ang sariwang hangin ay nakadarama ng pagkabigla sa pag-iisip ng mga tao, at ang tanawin ng Laguna mula sa tuktok ng bundok ay nagpapaginhawa at masaya sa mga tao. "Dati akong nanaginip ng hindi mabilang na beses na makakatakbo ako sa umaga dito, ngunit hindi ko inaasahan na magkakatotoo ito." Nakatayo sa tuktok ng bundok, ipinikit ni Anna ang kanyang mga mata at lumanghap ng sariwang hangin. Hangga't masaya si Anna, ito ang pinakamalaking kasiyahan ni Esteba
Napangiti si Anna dahil sa mga puri na narinig mula sa mga kamag-anak niya, ngunit mas malungkot ang mga mata ni Frederick, dahil gusto niyang tangkilikin ang pambobola ng mga kamag-anak nila, ngunit ngayon, inagaw ni Anna ang lahat ng lugar sa kanya. "Anna, huwag kang maging kampante." Kinagat ni Frederick ang kanyang mga ngipin. "Nga pala, simula bukas, dalawang tao ang kailangan para pumunta sa construction site, ikaw lang at si Marcella," sabi ni Anna kay Frederick. Hinampas ni Frederick ang conference table, galit na tumayo at sinabing, "Anna, isa akong high-level executive ng kumpanya, bakit mo ako papayagang pumunta sa construction site." Sa kasalukuyang maaraw na araw, na hindi nakatira sa isang naka-air condition na silid, si Frederick ay hindi kailanman papayag na pumunta sa construction site upang magpakita sa publiko ay makakasira sa kanyang imahe sa madla. Ayaw ni Marcella na ang kanyang maputi na balat ay mapaso sa main
The underground arena is a dark business, ngunit ang kakayahan ni Lazur na gawin ito ng maayos ay nagpapakita na siya ay may ilang kakayahan sa Laguna, at siya ay naglakas-loob na lumabas sa oras na ito upang sirain si Ruben o kilala nila bilang Marcopollo. Malinaw, gusto niyang makipaglaban kay Ruben at nakikipagkumpitensya para bawiin kay Ruben ang pwesto. Noon, nag-iisa si Ruben sa Lagdameo Underground, at nag-aalala rin si Lazur na kung talagang lalakas si Ruben, si Lagdameo ay magiging sa kanya, mapapasunod niya ito. Pagkaraan ng napakaraming taon, hindi nasanay si Lazur na iyuko ang kanyang ulo sa mga tao. Kung gusto niyang tapakan ang kanyang kalaban, kailangan niyang magpakita ng ilang tunay na kakayahan. May mga thug sa boxing ring, at lahat sila ay napakalakas at walang awa ang mga taong ilalaban nila. Sa Laguna, ang mga nasasakupan ni Lazur ay hindi kasing dami ng iba, ngunit kung sasabihin mong isang solong nasasakupan ang ilalabas upang lum
"Napakabangis ng nakikita ko ngayon. Iba ito sa lahat…" "Kung hindi siya taga rito, dapat ay nilagay na ang pangalan niya sa mga bagong pinakamagaling at malakas." "Ordinaryong madla, paano siya magiging napakalakas." Iilan lang iyan sa mga maririnig sa loob ng stadium.Sa boses ng insider, tanging sina Ruben at Apollo lang ang nakakaalam na walang kinalaman si Esteban sa boxing ring, ngunit wala silang salita sa kanilang isipan kung paano ilarawan si Esteban. "Hindi niya planong labanan ang buong ring mag-isa, tama?" sabi ni Ruben na may mapait na ngiti. Pinunasan ni Apollo ang malamig na pawis sa kanyang noo at sinabing, "Hindi imposible, ngunit ang mga panginoon ni Lazur ay parang mga ulap, mapipigilan ba niya talaga siya?" "Sa tingin mo ba hindi siya mapipigilan? Ang dalawang boksingero na ito, ngunit walang pagkakataong lumaban. Paanong ang isang makapangyarihang tao ay handang sumali sa pamilyang Lazaro, a
Noong una ay inakala ni Dark Snake na wala siyang problema sa pagpapasan sa mga paa ni Esteban, ngunit nang tumama ang puwersa, nagbago ang mukha ni Dark Snake. Kung ikukumpara sa kanyang imahinasyon, mas malakas ang puwersa! Muling sumipa si Esteban habang nahuhulog ang kanyang katawan. Ang Dark Snake ay napaatras ng tatlong sunod-sunod na hakbang, nakatayo pa rin sa lugar. Natahimik ang buong stadium. Nakita ng ibang boksingero sa tabi ng ring ang eksenang ito, nanlaki ang mga mata, parang nakakita ng multo at hindi makapaniwala. Si Dark Snake, na napakalakas at hindi pa nakatagpo ng isang kaaway, bagaman hindi siya natalo, ngunit siya ay umatras ng tatlong hakbang, na isa nang hindi kapani-paniwalang bagay. Lumapag si Esteban at binasag ang sahig ng ring sa malakas na ingay. "Mahalaga pa ba ang sinabi mo?" mahinang sabi ni Esteban. Sinabi ni Dark Snake na hangga't kaya niya siyang paurong ng
Chapter 1211Sa OspitalDahil dito, nagkaroon si Brooke Quijano ng kaunting trauma sa kanyang isipan. Sa katunayan, ilang araw na siyang pinahirapan. Ang matinding takot at presyon sa kanyang puso ay halos nagdala sa kanya sa punto ng pagbagsak. Sa kabutihang palad, ang agarang pagdating ni Esteban ay nagbigay kay Brooke Quijano ng pakiramdam ng kaligtasan, na iniwasan ang mas malalalang kahihinatnan.Ngunit tuwing isinasara ni Brooke Quijano ang kanyang mga mata, ang eksena ng kanyang pagdurusa ay patuloy na bumabalik sa kanyang isipan. Sa tuwing sumisilip ang mukha ni Handrel sa kanyang alaala, nanginginig siya sa takot.Sa kabutihang palad, si Elai Corpuz ay naghanap ng taong mag-aalaga kay Brooke Quijano. Sa tuwing natatakot si Brooke Quijano, may maririnig siyang banayad na mga salitang nagpapatahan sa kanya, at sa ganoon ay napapakalma ang kanyang pakiramdam.Ngunit nang pumasok si Handrel sa silid, tuluyan nang sumabog ang emosyon ni Brooke Quijano."Ano'ng gusto mo? Huwag kang
Chapter 1210Hindi alam kung paano patagilid si Esteban, kaya’t tanging ang karaniwang pamamaraan ng mga magulang sa pagdidisiplina sa anak ang tanging magagawa niya.Siyempre, si Handrel ay spoiled ni Domney Del Rosario. Kahit na may mga pagkakamali siya, hindi maglakas-loob ang kanyang mga magulang na magsalita laban sa kanya. Wala ni isa man sa pamilya Del Rosario ang mangahas magsabi ng masama kay Handrel, maliban kay Domney Del Rosario.Kaya, sa ilang mga aspeto, ang ugali ni Handrel ngayon ay bunga ng labis na pag-aaruga ni Domney Del Rosario, at ang ina ni Handrel ay hindi kailanman tunay na nagturo o nagdisiplina sa kanyang anak.Ayon nga sa kasabihan, ang pinakamagandang paraan para maturuan ang mga anak ay ang parusahan sila.Naglakad ang kaniyang ina na si Hillary patungo kay Handrel at bigla itong binigyan ng malakas na sampal sa mukha.Ito ang unang pagkakataon na binigyan ng sampal si Handrel sa tunay na kahulugan. Karaniwan ay humihingi siya ng tulong kay Domney Del Ros
Chapter 1209Ang galit ng pamilya Del Rosario ay parang matigas at walang buhay.Simula nang dumating si Esteban, parang napapalibutan ng madilim na ulap ang buong pamilya Del Rosario.Walang sinabi si Esteban, kaya't lahat ng miyembro ng pamilya Del Rosario ay hindi makagalaw.Pati na rin si Domney Del Rosario, ang pinuno ng pamilya, ay nakaramdam ng hindi maipaliwanag na takot sa oras na iyon.Maraming miyembro ng pamilya Del Rosario ang hindi maintindihan kung bakit si Domney Del Rosario, na sanay sa laban at pamumuno sa paraang marahas, ay natatakot sa isang batang labing-apat na taong gulang ngayon.Ngunit si Domney Del Rosario ay mayroong malinaw na pag-unawa. Sa mga mata ni Esteban, ang pamilya Del Rosario ay wala lang. Kaya niyang wasakin ito ng madali."Naalala ko, sinabi ko na hindi ko aantingin ang pamilya Del Rosario, pero ang kundisyon ay hindi kami ang unang mang-aaway," matagal na sinabi ni Esteban.
Chapter 1208Ang mga salita ni Esteban ay naghalo-halong damdamin kay Brooke Quijano. Malupit at walang kaluluwa pa rin siya, walang anumang pag-aalala o pagpaparaya."Umalis ka na," sabi ni Brooke Quijano."Magpahinga ka," limang salitang iniwan ni Esteban bago tuluyang umalis.Para kay Brooke Quijano, ito'y parang isang ilusyon. Hindi niya inaasahan na talagang aalis si Esteban!Para kay Esteban, ito na ang pinakamagandang resulta. Hangga't buhay si Brooke Quijano, hindi mahalaga ang mga sugat. At maaari niyang hilingin kay Elai Corpuz na maghanap ng paraan para magbigay ng kompensasyon. Bagamat hindi kayang lutasin ng pera ang lahat ng problema, ito ay may malaking tulong sa mga ganitong sitwasyon.Dahil hindi kayang punan ni Esteban ang lahat ng ito gamit ang emosyon.Pagbaba ni Esteban mula sa ospital, nakita niya si Elai Corpuz na may kasamang isang middle-aged na babae. Tila siya ang taong ipinadala ni Elai Corpuz
Chapter 1207Ang matinding sakit sa kanyang mukha ay nagpapaalala kay Handrel na talagang galit si Domney Del Rosario ngayon.Mula pagkabata, pinalaki siya ni Domney Del Rosario nang may labis na pagmamahal. Hindi lamang siya hindi pinapalo, kundi hindi rin siya pinagsasabihan nang malakas.Ngunit ngayon, ang malakas na slap sa kanyang mukha ay naging daan para ma-realize ni Handrel kung gaano siya kasuwail at kung gaano kahalaga si Esteban kay Domney Del Rosario.Kahit na siya ay apo ni Domney Del Rosario, hindi siya makaka-kumpara kay Esteban!"Lolo, mali ako. Alam kong mali ako. Patawarin niyo po ako," umiiyak na sabi ni Handrel kay Domney Del Rosario.Pinagkagat ni Domney Del Rosario ang kanyang mga ngipin. Hindi ganun kadali para kay Handrel na mag-sorry lang at magtulungan. Bagamat nais niyang tulungan ang apo, nakasalalay pa rin sa reaksyon ni Esteban.Mabilis na dumaan si Esteban sa tabi ni Handrel at pumasok sa living room.Doon, nakita niya si Brooke Quijano, nakaupo sa sahi
Chapter 1206"I have a friend who is missing. It is very likely that Handrel did it. She retaliated against my friend for Eryl Bonifacio," said Esteban.Ang mga salitang ito ay nagpabilis ng tibok ng puso ni Domney Del Rosario. Kung totoo ito, malaki ang magiging pagkakamali ni Handrel!Ngayon, si Esteban ang pinakamahalagang tao na nais makuha ni Domney Del Rosario. Kung magkakaroon ng lamat ang relasyon ng pamilya Del Rosario kay Esteban dahil dito, hindi na ito kayang ayusin ng pamilya Del Rosario.Mas mahalaga, para sa isang inutil tulad ni Eryl Bonifacio, hindi karapat-dapat magbayad ng ganitong malaking presyo."Mapapalakas ang loob mo. Kung si Handrel ang may gawa ng lahat ng ito, bibigyan kita ng isang tamang paliwanag," sabi ni Domney Del Rosario, na parang kinakagat ang kanyang mga ngipin.Bagamat si Handrel ang paborito ng Domney Del Rosario na kabataan, hindi siya magpapakita ng awa sa harap ng ganitong malaking isyu. Dapat mong malaman na lumaki siya sa matinding kalagaya
Chapter 1205Pumunta ang dalawang tao at isang linya sa wasak na komunidad. Nang makita ni Yvonne Montecillo ang hitsura niyang nag-aalala, tila talagang may malasakit siya sa kaligtasan ni Brooke Quijano, at ito'y nagbigay ng hindi kapanipaniwala kay Esteban.Paano nga ba naging ganito ang relasyon ng dalawa?Hindi maunawaan ni Esteban ang nararamdaman ni Yvonne Montecillo dahil hindi siya nasa posisyon ni Yvonne Montecillo.Para kay Yvonne Montecillo, si Brooke Quijano ay isang tunay na kaibigan. Sa nakaraan, ang mga kaibigan ni Yvonne Montecillo ay mga tao na nakipagkaibigan sa kanya dahil sa mga interes. Sa madaling salita, ang mga kaibigang iyon ay nakipagkaibigan sa kanya dahil sa mga kapakinabangan. Sa isang paraan, hindi sila tunay na mga kaibigan.Ngunit si Brooke Quijano ay iba. Wala sa kanilang usapan ang mga interes, at ang kanilang pagkakaibigan ay hindi batay sa pera o anumang materyal na bagay. Para kay Yvonne Montecillo, si Brooke Quijano ang kanyang unang tunay na kai
Chapter 1204"Hindi ko in-expect na matutunton ako niya," sabi ni Claude na may kabuntot na buntong-hininga. Nang magretiro siya mula sa mundo, halos tinapos niya ang lahat ng ugnayan sa labas. Pumili siya ng matinding bundok at sinaunang kagubatan upang magtuon sa pagpapalaki kay Noah Mendoza, ngunit hindi niya akalain na madidiskubre siya ni Liston Santos."Walang makakatakas sa mga bagay na gustong malaman ng may-ari," sagot ni Mariotte Alferez nang malamig.Tumango si Claude. Talaga namang kahanga-hanga ang impluwensiya ni Liston Santos. At mula nang mangako siya kay Liston Santos noon, wala na siyang dahilan upang tumanggi ngayong natagpuan siya.Tumingin siya sa kunehong kinakain niya, at nagtanong, "Ano ang gusto niya na ipagawa sa akin?""Magho-host ang Europe ng Wuji summit. Nais niyang dumalo ka," sagot ni Mariotte Alferez."Wuji summit?" nagulat si Claude. Bilang isang martial artist, kilala niya ang Wuji summit, ngunit hindi niya maintindihan kung bakit ito ang dahilan na
Chapter 1203"At saka, kung hindi mo gagawin ang sinasabi ko, mamamatay ka."Malaking banta ang mga salitang ito para sa matandang lalaki.Bagamat matanda na siya, paano niya tatanggapin ang kamatayan sa kanyang kasalukuyang posisyon?Kahit na ang ganitong kasunduan ay tiyak magdudulot ng hindi pagkakasunduan mula sa iba sa Wuji summit, wala na siyang ibang pagpipilian kundi gawin ito upang iligtas ang kanyang buhay.Siyempre, hindi tatanggap ang matandang lalaki kung wala siyang makukuhang benepisyo habang pinoprotektahan ang kanyang buhay."Magkano ang kayang ibigay mo sa akin?" tanong ng matandang lalaki.Pagkarinig nito, tumawa si Liston Santos. Kung pera lang ang sagot sa problema, wala siyang magiging isyu."100 milyong piso, sapat na ba?" tanong ni Liston Santos.Pagkarinig ng matandang lalaki sa halagang ito, tumaas ang kilay niya. Paano nangyari iyon? Ganito kalaki ang bibig ng taong ito, kaya pala