Bago pa man makaalis nang tuloyan si Esteban, may huli siyang sinabi sa ina. “Itinago ko pa ang iba kong kakayahan at ihahanda ko ito sa araw na itinakda.” Si Yvonne ay nakatayo sa tabi ng bintana, nakatingin kay Esteban na aalis, ang huling pangungusap ni Esteban ay patuloy na umaalingawngaw sa kanyang isipan. ‘ Itinago ko pa ang iba kong kakayahan at ihahanda ko ito sa araw na itinakda’ Ito ay isang pagpapahayag ng pagtitiis, ngunit nadama ni Yvonne ang matinding pagtitiwala sa kanya. Parang magagawa niya kung gugustuhin niya. Hindi niya ginagawa, ayaw niya lang. Ito ba ay pagtitiwala, o ito ba ay masyadong mapagmataas? Maging ang pamilyang Montecillo ay hindi kailanman nagkaroon ng ganoong aura na lumunok sa mga bundok at ilog, at saan niya nakakuha ng kumpiyansa? Kung iisipin ng iba ay baka naroon sa likod niya ang Montecillo ngunit hindi, wala itong katulong. Bahagyang ngumiti si Yvonne at sinabi sa
Kinagabihan, mahimbing na nakatulog si Anna, at hindi niya alam kung dahil ito sa pagmamasahe ni Esteban. Sa kanyang pagtulog, si Anna ay may ngiti sa gilid ng kanyang bibig, at ang ekspresyon sa kanyang mukha ay naglalaman ng salitang kaligayahan. Sa alas-sais kinaumagahan, sabay na nagising sina Esteban at Anna mula sa kanilang mga panaginip. Ang kanilang mga biological na orasan ay halos magkapareho. Pagkatapos magsipilyo at maghugas ng mukha, nag-morning run sila sa kalsada sa bundok. Ang sariwang hangin ay nakadarama ng pagkabigla sa pag-iisip ng mga tao, at ang tanawin ng Laguna mula sa tuktok ng bundok ay nagpapaginhawa at masaya sa mga tao. "Dati akong nanaginip ng hindi mabilang na beses na makakatakbo ako sa umaga dito, ngunit hindi ko inaasahan na magkakatotoo ito." Nakatayo sa tuktok ng bundok, ipinikit ni Anna ang kanyang mga mata at lumanghap ng sariwang hangin. Hangga't masaya si Anna, ito ang pinakamalaking kasiyahan ni Esteba
Napangiti si Anna dahil sa mga puri na narinig mula sa mga kamag-anak niya, ngunit mas malungkot ang mga mata ni Frederick, dahil gusto niyang tangkilikin ang pambobola ng mga kamag-anak nila, ngunit ngayon, inagaw ni Anna ang lahat ng lugar sa kanya. "Anna, huwag kang maging kampante." Kinagat ni Frederick ang kanyang mga ngipin. "Nga pala, simula bukas, dalawang tao ang kailangan para pumunta sa construction site, ikaw lang at si Marcella," sabi ni Anna kay Frederick. Hinampas ni Frederick ang conference table, galit na tumayo at sinabing, "Anna, isa akong high-level executive ng kumpanya, bakit mo ako papayagang pumunta sa construction site." Sa kasalukuyang maaraw na araw, na hindi nakatira sa isang naka-air condition na silid, si Frederick ay hindi kailanman papayag na pumunta sa construction site upang magpakita sa publiko ay makakasira sa kanyang imahe sa madla. Ayaw ni Marcella na ang kanyang maputi na balat ay mapaso sa main
The underground arena is a dark business, ngunit ang kakayahan ni Lazur na gawin ito ng maayos ay nagpapakita na siya ay may ilang kakayahan sa Laguna, at siya ay naglakas-loob na lumabas sa oras na ito upang sirain si Ruben o kilala nila bilang Marcopollo. Malinaw, gusto niyang makipaglaban kay Ruben at nakikipagkumpitensya para bawiin kay Ruben ang pwesto. Noon, nag-iisa si Ruben sa Lagdameo Underground, at nag-aalala rin si Lazur na kung talagang lalakas si Ruben, si Lagdameo ay magiging sa kanya, mapapasunod niya ito. Pagkaraan ng napakaraming taon, hindi nasanay si Lazur na iyuko ang kanyang ulo sa mga tao. Kung gusto niyang tapakan ang kanyang kalaban, kailangan niyang magpakita ng ilang tunay na kakayahan. May mga thug sa boxing ring, at lahat sila ay napakalakas at walang awa ang mga taong ilalaban nila. Sa Laguna, ang mga nasasakupan ni Lazur ay hindi kasing dami ng iba, ngunit kung sasabihin mong isang solong nasasakupan ang ilalabas upang lum
"Napakabangis ng nakikita ko ngayon. Iba ito sa lahat…" "Kung hindi siya taga rito, dapat ay nilagay na ang pangalan niya sa mga bagong pinakamagaling at malakas." "Ordinaryong madla, paano siya magiging napakalakas." Iilan lang iyan sa mga maririnig sa loob ng stadium.Sa boses ng insider, tanging sina Ruben at Apollo lang ang nakakaalam na walang kinalaman si Esteban sa boxing ring, ngunit wala silang salita sa kanilang isipan kung paano ilarawan si Esteban. "Hindi niya planong labanan ang buong ring mag-isa, tama?" sabi ni Ruben na may mapait na ngiti. Pinunasan ni Apollo ang malamig na pawis sa kanyang noo at sinabing, "Hindi imposible, ngunit ang mga panginoon ni Lazur ay parang mga ulap, mapipigilan ba niya talaga siya?" "Sa tingin mo ba hindi siya mapipigilan? Ang dalawang boksingero na ito, ngunit walang pagkakataong lumaban. Paanong ang isang makapangyarihang tao ay handang sumali sa pamilyang Lazaro, a
Noong una ay inakala ni Dark Snake na wala siyang problema sa pagpapasan sa mga paa ni Esteban, ngunit nang tumama ang puwersa, nagbago ang mukha ni Dark Snake. Kung ikukumpara sa kanyang imahinasyon, mas malakas ang puwersa! Muling sumipa si Esteban habang nahuhulog ang kanyang katawan. Ang Dark Snake ay napaatras ng tatlong sunod-sunod na hakbang, nakatayo pa rin sa lugar. Natahimik ang buong stadium. Nakita ng ibang boksingero sa tabi ng ring ang eksenang ito, nanlaki ang mga mata, parang nakakita ng multo at hindi makapaniwala. Si Dark Snake, na napakalakas at hindi pa nakatagpo ng isang kaaway, bagaman hindi siya natalo, ngunit siya ay umatras ng tatlong hakbang, na isa nang hindi kapani-paniwalang bagay. Lumapag si Esteban at binasag ang sahig ng ring sa malakas na ingay. "Mahalaga pa ba ang sinabi mo?" mahinang sabi ni Esteban. Sinabi ni Dark Snake na hangga't kaya niya siyang paurong ng
Maaaring harapin ni Esteban ang nangyari noon, ngunit halos tiyak na malalagay siya sa panganib sa pagmamaneho. Ngunit kung masasaktan si Anna ay hindi niya mapapatawad ang sarili niya. NKaya nag-alinlangan siya kung magmamaneho o hindi. Naisip niyang humingi ng tulong sa asawa ngunit nalukot ang mukha niya sa kahihiyan."Mayroon ka bang hindi masabi sa akin?" tanong ni Anna na lalong nababalisa sa kaniya.Hindi maiwasang mabigla ni Esteban. Nababasa ni Anna ang kaniyang bawat kilos kahit pilit niya itong itinatago. Ganoon ba kahalata ang sakit sa kamay niya? Ang kanyang relasyon sa asawa ay nagsimulang bumuti ay iyon ay magandang resulta.Napabuntunghininga siya."Hmm... nasugatan ang kamay ko, kaya hindi ako makapag-drive," pag-amin niya saka nag-iwas ng tingin sa asawa.
Chapter 78 “Andito na tayo, Boss!” Anunsiyo ni Apollo nang huminto ang sasakyan sa parking lot ng Valdemar World Bank. Binati sila ng guard pagkapasok nila sa loob. Madali siyang napansin ng manager at agad na lumapit sa kanila. “Magandang araw, Mr. Montecillo. Ikinagagalak kong narito kayo. How may I help you, Sir?” Nakangiting tanong ng manager na babae na siyang nag-asikaso sa withdrawal niya noon. “I’m going to transfer 200 million pesos to my friends account.” Nanlaki ang mata ng manager ngunit nakabawi rin agad. “This way, Mr. Montecillo.” Makalipas ang halos kalahating oras ay ibinigay sa kaniya ang isang credit card na naglalaman ng 200 million pesos. Lumabas siya VIP office at sinalubong si Apollo at Ruben. Nakasunod sa kaniya ang manager na siyang may dala ng credit card. “Ito po, Sir.” Ibinigay ng m
Chapter 1386Nang maramdaman ni Marcopollo Salvador ang kanyang mga paa na muling dumapo sa lupa, unti-unti siyang nakalabas mula sa kanyang pagkataranta. Sa mga oras na ito, binabasa siya ng pawis mula ulo hanggang paa.Sa mga sandaling iyon, tiyak na si Marcopollo Salvador na ang paraan ni Esteban ay hindi kasing-simple ng magic, dahil ang magic ay isang pantakip at isang mekanismong itinakda nang maaga, ngunit walang anumang koordinasyon sa pagitan niya at ni Esteban, at ang lahat ng nangyari ay walang abiso.Ngunit para paniwalaan ni Marcopollo Salvador na si Esteban ay talagang nabuhay mula sa hinaharap, hindi pa rin niya kayang paniwalaan ito.Pagkatapos ng lahat... Ang ganitong bagay ay masyadong misteryoso para sa mga karaniwang tao na maintindihan."Talaga bang nabuhay ka mula sa hinaharap?" tanong ni Marcopollo Salvador kay Esteban."Kung peke ito, hindi ko alam kung paano nangyari lahat ng ito, ngunit nangyari talaga," sabi ni Esteban.Nag-isip si Marcopollo Salvador saglit
Chapter 1385Si Marcopollo Salvador ay matagal nang nag-iisip na magretiro, dahil alam niyang ang pagtatapos ng daan ay madilim, at karamihan sa mga tao tulad niya ay hindi magkakaroon ng magandang katapusan. Upang magkaroon ng tahimik na pagtanda, nais ni Marcopollo Salvador na makaalis sa madilim na mundo.Ngunit may mga pagkakataon na hindi makakatakas ang isang tao. Ngayon, hindi na nais ni Marcopollo Salvador magretiro. Marami siyang kalaban, at kung umalis siya sa posisyong ito, tiyak na maghihiganti ang mga kalaban niya. Sa oras na iyon, wala nang kapangyarihang panlaban si Marcopollo Salvador.Upang makapagretiro mula sa mundo, kailangan ni Marcopollo Salvador ng isang mahalagang kondisyon, iyon ay, magbigay ng lahat sa isang tao na 100 porsyentong mapagkakatiwalaan. Bukod dito, ang taong ito ay kailangang maggarantiya ng kanyang kaligtasan pagkatapos niyang magretiro.Sa kasamaang palad, wala ni isa mang ganitong tao sa paligid ni Marcopollo Salvador, kaya’t ang planong magre
Chapter 1384Si Danilo Villar ay umuwi, itinatago ang kanyang hindi pagkakasiyahan sa loob.Pagdating sa pag-aaral ni Donald Tolentino Villar, tinanong ni Danilo Villar, "Tatay, bakit ka ganoon ka-anxious na bumalik sa akin?"Nang pumasok si Danilo Villar sa pintuan at may amoy ng pabango ng babae, agad na nagkunot ng noo si Donald Tolentino Villar.Ang mga bagay na ginawa niya sa kumpanya, akala niya ay mahusay niyang itinatago. Pero paano niya napapansin ang mga mata ng mga tao sa kumpanya?"Nagbago na naman ng pabango ang sekretarya. Ikaw ba ang nagpadala?" tanong ni Donald Tolentino Villar kay Danilo Villar nang may malamig na mukha.Nagulat si Danilo Villar saglit at sinabi, "Tatay, mag-usap na tayo ng seryoso.""Binabalewala ko ang mga bagay na ginagawa mo sa kumpanya, pero hindi ibig sabihin na wala akong alam. Paalala ko lang, huling pagkakataon na, huwag kang magkalat sa kumpanya. Ito ang ginawa ko. Kung wala kang kakayahan na pagbutihin pa ang Villar, ibibigay ko ang lahat n
Chapter 1383Walang pagbabago sa ekspresyon ni Jane Flores sa mga sinabi ni Esteban, at hindi siya nagpakita ng kahit na anong reaksyon, dahil inaasahan na niyang ang iniisip ni Esteban tungkol kay Anna.Ngunit kahit na ganito, wala siyang balak sumuko. Para kay Jane Flores, anuman ang saloobin ni Esteban, ang mahalaga ay nandiyan pa rin siya sa tabi ni Esteban, na may pagkakataon pa ring makuha ang kanyang nais.Sabi nga nila, "Ang buwan ay darating sa unang pagkakataon." Naniniwala si Jane Flores na basta't makakita siya ng kahit anong pagkakataon, makakamtan niya ang kanyang gusto.Ngayon, ang kailangan lang gawin ni Jane Flores ay maghintay ng tamang pagkakataon.Isang linggo ang lumipas, at natapos na ang pagreredeko ng villa sa burol.Nang pumasok muli si Esteban sa villa, agad siyang bumulaga ng pamilyar na pakiramdam. Lahat ng disenyo ay ayon sa plano bago siya muling ipanganak, na siyang gusto ni Anna."Sana ngayon pa lang ay maiuwi ko na siya." hindi napigilang sabihin ni Es
Chapter 1382Ipinanganak si Leon Diaz sa Apokalipsis, at ang kanyang kaalaman ay kakaibang sapat. Gayunpaman, nang marinig niya ang mga salita ni Esteban, parang binuksan ni Esteban ang isang pinto patungo sa bagong mundo, kaya't mas lalo siyang naniwala kay Esteban.Dahil si Esteban ay may napakaraming alam tungkol sa Apokalipsis, pati na ang mga bagay na hindi pa niya naririnig.Paano niya malalaman ang mga iyon kung hindi siya nakaligtas mula sa panahong iyon?Sa layunin na ilantad ang pagkakakilanlan ni Esteban, hindi inasahan ni Leon Diaz na makakakita siya ng isang "Jules Santiago" (martial uncle) para sa sarili, at hindi sapat na hindi siya kilalanin.Lumapit si Leon Diaz kay Esteban at nag-awkward na tinawag, "Jules Santiago, yun ba ang tawag ko sa iyo, hindi ba?"Napangiti si Esteban at muntik na siyang tumawa.Pinilit niyang maging seryoso, tumango at sinabi, "Ayon sa henerasyon, totoo, ngunit sa harap ng iba, ako si Esteban, ang batang panginoon ng Pamilya Han sa Europe.""
Chapter 1381Ang mga salitang ito na nagsasabing ang mukha ni Esteban ay parang nagyeyelong, ay hindi inaasahan na nais niyang magbuo ng bagong identidad para sa kanyang sarili. Siyempre, nais ni Esteban na magpakita ng isang mahalagang pagpapakita.Ang mga hindi magalang na salitang ito ay nagpasikò kay Esteban ng isang malakas na intensyon na pumatay.“Alam mo ba, kaya kitang patayin sa pamamagitan ng iyong mga salita," sabi ni Esteban.Nangisi si Leon Diaz. Talaga namang kamangha-mangha ang ipinakita ni Esteban sa Wuji summit, ngunit sa kanyang pananaw, mga pangkaraniwang pamamaraan lamang ito. Kung ikukumpara sa apokalipsis, malayo pa ito.Higit pa, siya ang lider ng apat na paaralan, di ba?“Batang lalaki, ikaw ay nagmamagaling. Kung alam mong sino ako, dapat alam mo rin ang aking lakas, di ba?” sabi na may ngiti.“Ang lakas mo?” pagkasabi ni Esteban nito, mabilis na gumalaw si Esteban at biglang lumitaw sa harap ni Leon Diaz, at nagpapatuloy, “Anong klaseng lakas meron ka?”Nab
Chapter 1380Nang umalis si Alberto sa kumpanya, tinawagan niya si Esteban at inasam na magpasalamat nang personal.Bukod pa rito, alam ni Alberto na tinulungan siya ni Esteban dahil kay Anna, kaya't espesyal na inimbitahan ni Alberto si Esteban na kumain sa kanilang bahay. Sa ganitong paraan, magkakaroon siya ng pagkakataon na makipagkita kay Esteban at kay Anna.Ngunit hindi inasahan ni Alberto na tatanggihan ni Esteban, kaya't medyo nagulat siya."Esteban, may mahalaga ka bang bagay na gagawin ngayon?" tanong ni Alberto."Pag-usapan na lang natin sa susunod," sagot ni Esteban, na may bigat na tono, saka agad pinatigil ang tawag.Sa harap ni Esteban, may isang tao siyang kilala, ngunit ang taong ito ay hindi pa kilala si Esteban sa yugtong ito, at nakakalito para kay Esteban ang kanyang hitsura.Si Leon Diaz, ang lider ng apat na pintuan ng Apocalypse, ay biglang dumating sa Laguna at hinanap si Esteban nang may malinaw na layunin, na nagpasimuno ng kalituhan kay Esteban."Lolo, nag
Chapter 1379Nang makita nilang umalis si Francisco, nagsalita si John Rey Navarro, na nakahiga sa lupa, kay Marcopollo Salvador, "Elder Mo, maaari ba... akong umalis?"Malubha ang pagkakasakit ni John Rey Navarro. Kailangan niyang pumunta sa ospital para magpa-check up. Ang taong ito ay ipinanganak para sa pera at seks. Hindi siya pwedeng mawalan ng alinman sa dalawa. Kung mawalan siya ng isa sa mga kakayahan niya dahil sa kalagayan ng kanyang katawan, mas masahol pa ito kaysa sa kamatayan para kay John Rey Navarro.Tumingin si Marcopollo Salvador kay Alberto at sinabi, "Papalampasin mo ba siya?""Alberto, basta't palalayasin mo ako at makipagtulungan kay Esteban, hindi na kita guguluhin pa. Paano iyon?" mabilis na sinabi ni John Rey Navarro, at ngayon wala na siyang kakayahan at tapang na makipagkumpitensya kay Alberto. Pagkatapos ng lahat, pati si Marcopollo Salvador ay nagpakita para sa kanya."Puwede kang umalis. Mula ngayon, ayaw ko nang makita ka muli," sabi ni Alberto."Oo, h
Chapter 1378"Talaga bang kailangan mong magtalo sa ganitong oras?" Ang matandang lalaki, na kanina’y malungkot at hindi nagsasalita, ay sa wakas nagsalita.Matibay ang ebidensya. Sa oras na ito, gusto pang magtangkang magpaliwanag ni Francisco.Hindi tanga ang matandang lalaki. Hinding-hindi siya maniniwala sa walang kwentang paliwanag ni Francisco.At pati si Marcopollo Salvador ay lumabas na, paano pa magkakaroon ng pekeng ebidensya?Sabihin na natin, kung totoo man o hindi ito, o kung si Alberto ang may kagagawan ng lahat, tatanggapin niya ang resulta.Hindi tinatanggap ng matandang lalaki ang kakayahan ni Alberto na magpanggap kasama si Marcopollo Salvador. Kung nais niyang palayasin si Francisco mula sa pamilya, maari lang siyang matuwa.Para sa ikabubuti ng pamilya Lazaro, anong halaga ang isakripisyo ang isang Francisco?"Tatay, hindi mo ba talaga pinaniniwalaan ang mga kalokohang ito?" sabi ni Francisco na halatang kinakabahan.Ang matandang lalaki ay may malamig na mukha.Ba