Kinagabihan, mahimbing na nakatulog si Anna, at hindi niya alam kung dahil ito sa pagmamasahe ni Esteban. Sa kanyang pagtulog, si Anna ay may ngiti sa gilid ng kanyang bibig, at ang ekspresyon sa kanyang mukha ay naglalaman ng salitang kaligayahan. Sa alas-sais kinaumagahan, sabay na nagising sina Esteban at Anna mula sa kanilang mga panaginip. Ang kanilang mga biological na orasan ay halos magkapareho. Pagkatapos magsipilyo at maghugas ng mukha, nag-morning run sila sa kalsada sa bundok. Ang sariwang hangin ay nakadarama ng pagkabigla sa pag-iisip ng mga tao, at ang tanawin ng Laguna mula sa tuktok ng bundok ay nagpapaginhawa at masaya sa mga tao. "Dati akong nanaginip ng hindi mabilang na beses na makakatakbo ako sa umaga dito, ngunit hindi ko inaasahan na magkakatotoo ito." Nakatayo sa tuktok ng bundok, ipinikit ni Anna ang kanyang mga mata at lumanghap ng sariwang hangin. Hangga't masaya si Anna, ito ang pinakamalaking kasiyahan ni Esteba
Napangiti si Anna dahil sa mga puri na narinig mula sa mga kamag-anak niya, ngunit mas malungkot ang mga mata ni Frederick, dahil gusto niyang tangkilikin ang pambobola ng mga kamag-anak nila, ngunit ngayon, inagaw ni Anna ang lahat ng lugar sa kanya. "Anna, huwag kang maging kampante." Kinagat ni Frederick ang kanyang mga ngipin. "Nga pala, simula bukas, dalawang tao ang kailangan para pumunta sa construction site, ikaw lang at si Marcella," sabi ni Anna kay Frederick. Hinampas ni Frederick ang conference table, galit na tumayo at sinabing, "Anna, isa akong high-level executive ng kumpanya, bakit mo ako papayagang pumunta sa construction site." Sa kasalukuyang maaraw na araw, na hindi nakatira sa isang naka-air condition na silid, si Frederick ay hindi kailanman papayag na pumunta sa construction site upang magpakita sa publiko ay makakasira sa kanyang imahe sa madla. Ayaw ni Marcella na ang kanyang maputi na balat ay mapaso sa main
The underground arena is a dark business, ngunit ang kakayahan ni Lazur na gawin ito ng maayos ay nagpapakita na siya ay may ilang kakayahan sa Laguna, at siya ay naglakas-loob na lumabas sa oras na ito upang sirain si Ruben o kilala nila bilang Marcopollo. Malinaw, gusto niyang makipaglaban kay Ruben at nakikipagkumpitensya para bawiin kay Ruben ang pwesto. Noon, nag-iisa si Ruben sa Lagdameo Underground, at nag-aalala rin si Lazur na kung talagang lalakas si Ruben, si Lagdameo ay magiging sa kanya, mapapasunod niya ito. Pagkaraan ng napakaraming taon, hindi nasanay si Lazur na iyuko ang kanyang ulo sa mga tao. Kung gusto niyang tapakan ang kanyang kalaban, kailangan niyang magpakita ng ilang tunay na kakayahan. May mga thug sa boxing ring, at lahat sila ay napakalakas at walang awa ang mga taong ilalaban nila. Sa Laguna, ang mga nasasakupan ni Lazur ay hindi kasing dami ng iba, ngunit kung sasabihin mong isang solong nasasakupan ang ilalabas upang lum
"Napakabangis ng nakikita ko ngayon. Iba ito sa lahat…" "Kung hindi siya taga rito, dapat ay nilagay na ang pangalan niya sa mga bagong pinakamagaling at malakas." "Ordinaryong madla, paano siya magiging napakalakas." Iilan lang iyan sa mga maririnig sa loob ng stadium.Sa boses ng insider, tanging sina Ruben at Apollo lang ang nakakaalam na walang kinalaman si Esteban sa boxing ring, ngunit wala silang salita sa kanilang isipan kung paano ilarawan si Esteban. "Hindi niya planong labanan ang buong ring mag-isa, tama?" sabi ni Ruben na may mapait na ngiti. Pinunasan ni Apollo ang malamig na pawis sa kanyang noo at sinabing, "Hindi imposible, ngunit ang mga panginoon ni Lazur ay parang mga ulap, mapipigilan ba niya talaga siya?" "Sa tingin mo ba hindi siya mapipigilan? Ang dalawang boksingero na ito, ngunit walang pagkakataong lumaban. Paanong ang isang makapangyarihang tao ay handang sumali sa pamilyang Lazaro, a
Noong una ay inakala ni Dark Snake na wala siyang problema sa pagpapasan sa mga paa ni Esteban, ngunit nang tumama ang puwersa, nagbago ang mukha ni Dark Snake. Kung ikukumpara sa kanyang imahinasyon, mas malakas ang puwersa! Muling sumipa si Esteban habang nahuhulog ang kanyang katawan. Ang Dark Snake ay napaatras ng tatlong sunod-sunod na hakbang, nakatayo pa rin sa lugar. Natahimik ang buong stadium. Nakita ng ibang boksingero sa tabi ng ring ang eksenang ito, nanlaki ang mga mata, parang nakakita ng multo at hindi makapaniwala. Si Dark Snake, na napakalakas at hindi pa nakatagpo ng isang kaaway, bagaman hindi siya natalo, ngunit siya ay umatras ng tatlong hakbang, na isa nang hindi kapani-paniwalang bagay. Lumapag si Esteban at binasag ang sahig ng ring sa malakas na ingay. "Mahalaga pa ba ang sinabi mo?" mahinang sabi ni Esteban. Sinabi ni Dark Snake na hangga't kaya niya siyang paurong ng
Maaaring harapin ni Esteban ang nangyari noon, ngunit halos tiyak na malalagay siya sa panganib sa pagmamaneho. Ngunit kung masasaktan si Anna ay hindi niya mapapatawad ang sarili niya. NKaya nag-alinlangan siya kung magmamaneho o hindi. Naisip niyang humingi ng tulong sa asawa ngunit nalukot ang mukha niya sa kahihiyan."Mayroon ka bang hindi masabi sa akin?" tanong ni Anna na lalong nababalisa sa kaniya.Hindi maiwasang mabigla ni Esteban. Nababasa ni Anna ang kaniyang bawat kilos kahit pilit niya itong itinatago. Ganoon ba kahalata ang sakit sa kamay niya? Ang kanyang relasyon sa asawa ay nagsimulang bumuti ay iyon ay magandang resulta.Napabuntunghininga siya."Hmm... nasugatan ang kamay ko, kaya hindi ako makapag-drive," pag-amin niya saka nag-iwas ng tingin sa asawa.
Chapter 78 “Andito na tayo, Boss!” Anunsiyo ni Apollo nang huminto ang sasakyan sa parking lot ng Valdemar World Bank. Binati sila ng guard pagkapasok nila sa loob. Madali siyang napansin ng manager at agad na lumapit sa kanila. “Magandang araw, Mr. Montecillo. Ikinagagalak kong narito kayo. How may I help you, Sir?” Nakangiting tanong ng manager na babae na siyang nag-asikaso sa withdrawal niya noon. “I’m going to transfer 200 million pesos to my friends account.” Nanlaki ang mata ng manager ngunit nakabawi rin agad. “This way, Mr. Montecillo.” Makalipas ang halos kalahating oras ay ibinigay sa kaniya ang isang credit card na naglalaman ng 200 million pesos. Lumabas siya VIP office at sinalubong si Apollo at Ruben. Nakasunod sa kaniya ang manager na siyang may dala ng credit card. “Ito po, Sir.” Ibinigay ng m
Chapter 79 Lahat ay na kay Anna ang tingin, naghihintay ng kaniyang desisyon. Hindi niya maiwasang makaramdam ng galit. Ngayon lahat ay sabik na sisihin siya kung sakaling hindi matutugunan ang pondo. Ni hindi siya binigyan ng pagkakataon na piliin ang gusto niya. Palagi na lang ba siyang magiging sunod-sunuran sa pamilya niya. Mariin niyang ikinuyom ang kamao. Hindi niya napansin ang paglapit ni Esteban sa kaniyang likuran. Bumulong ito sa kaniyang taenga ng ilang salita. Nagulat siya sa ginawa nito pero kaagad din namang nabawi. Gulat na tiningnan ni Anna si Esteban at bahagyang umiling. "Magtiwala ka sa akin,” malambing nitong sai. Napalunok siya saka sinalubong ang titig nito. Bahagyang nanlaki ang mga mata niya sa hiya at pinagmasdan ang nakangiting tumango na si Esteban. Saglit na natigilan si Anna. Sa tuwing sasabihin ni Esteban ang tatlong
Para hindi na magpatuloy ang usapan tungkol doon, napilitan si Esteban na palitan ang topic at tanungin si Jane, "Anong plano mo para sa akin ngayong gabi?"Napairap si Jane, halatang hindi natuwa sa pag-iwas ni Esteban sa usapan. Tiningnan niya ito nang malamig bago sumagot, "Magpapapayat ka."Ngumiti si Esteban. "Hindi pa nga ganap na nade-develop, nagpapapayat na. Hindi ka ba natatakot na hindi ka na lumaki nang maayos?"Habang sinasabi ito, sinadya ni Esteban na titigan ang dibdib ni Jane, dahilan para magngitngit ito sa inis.Para silang dalawang matandang nag-uusap, kahit pareho silang bata pa. Pero sa totoo lang, maliban sa pisikal na anyo, ganap na adulto na si Esteban sa maraming aspeto. Samantalang si Jane ay maagang nag-mature kaya hindi na rin nakapagtataka ang kanyang kilos at salita.Sa huli, dinala ni Esteban si Jane para kumain ng hapunan. Habang kumakain, hindi tumigil si Jane sa pagtatanong kung sino ang babaeng sinundo ni Esteban.Maingat si Esteban at hindi nagbiga
Pagdating kay Frederick, kilalang-kilala siya ng matandang babae. Alam niyang laging dumadaan si Frederick sa Sanbao Hall para sa lahat ng bagay, at magaling itong magsalita kapag may kailangan.Pero gusto iyon ng matandang babae. Kaya kahit alam niyang may pakay si Frederick, ayos lang sa kanya.“Lola, kaya po ako naparito, gusto ko kayong makita,” sabi ni Frederick habang nilapitan ang matanda na may pakunwaring ngiti at kinuha ang takure mula sa kamay nito.Pinadyak ng matandang babae ang kanyang mga kamay at seryosong sinabi, “Kung gusto mo lang pala akong makita, wala kang pagkakataon para humiling ng kahit ano.”“Hehe,” tumawa si Frederick, alam niyang hindi na puwedeng magpanggap pa. Kung mamatay ang usapan, paano pa siya makakapag-usap mamaya?“Lola, totoo po, may konti lang akong pakay,” sabi ni Frederick.Hindi nagulat ang matanda na tila inaasahan na ito. “Sige, ano 'yun?” tanong niya.“Lola, gusto ko lang malaman kung may malakas bang pamilya dito sa Sandrel na ang apelyid
Lumingon si Anna kay Esteban na may halong pag-aalinlangan sa mukha. Sabi nito, kung may mang-bully sa kanya, pwede siyang lumapit para humingi ng tulong. Pero sino ba ang may lakas ng loob na magbitiw ng kung anu-anong salita sa Sandrel?Ang pinakamakapangyarihang tao na kilala ni Anna ay sina Villar at Ruben. Mas makapangyarihan ba siya kaysa sa dalawang ito?"Bakit ganyan ang tingin mo?" tanong ni Esteban na may pagtataka."Ang hilig mo yatang magyabang," sagot ni Anna.Napakurap sandali si Esteban bago mapait na ngumiti. "Hindi ako nagyayabang. Ang lahat ng sinabi ko, isang daang porsyentong totoo."Umiling si Anna. "Bata pa ako, pero ilang beses ko nang narinig si Lola na sinasabi na sina Villar at Ruben ang pinakamakapangyarihang tao sa Sandrel. Sabi mo, kaya mong tulungan kahit sino'ng manggulo sa akin. Hindi ba ‘yon puro kayabangan lang?""Hindi ba pwedeng mas makapangyarihan ako kaysa kina Villar at Ruben?" seryosong tanong ni Esteban.Ngumiti si Anna pero hindi na nagsalita.
Just isang minuto lang ang nakalipas, si Anna ay puno pa rin ng takot at pag-aalala. Pero sa sandaling ito, nakaramdam siya ng hindi pa niya nararanasang seguridad sa presensya ni Esteban. Dahil dito, nagbago ang tingin niya sa binata.Hindi niya alam kung bakit biglang lumitaw si Esteban sa tabi niya, pero pakiramdam niya ay parang may nakatakdang koneksyon sa pagitan nila.Siyempre, sa puntong ito, hindi pa lubos na nauunawaan ni Anna ang tungkol sa tadhana. Ang alam lang niya ay maaari siyang makipagkaibigan sa binatang nasa harapan niya. Dahil sa kanya, alam niyang hindi siya masasaktan o aapihin.Samantala, hinarap na ni Esteban si Frederick.Ganoon na lang ang takot ni Frederick kaya nanghina ang kanyang mga tuhod. Kung hindi siya nakasandal, marahil ay bumagsak na siya sa lupa.Ngunit kahit anong pilit niyang magpakalakas, patuloy pa rin sa panginginig ang kanyang mga binti, at namutla na ang kanyang mukha.“Narinig ko, may gustong paluhurin?” matalim na tanong ni Esteban kay F
Nakita ni Esteban ang takot sa mga mata ni Anna, na nagpapatunay kung gaano siya kabahala kay Ruben. Dahil dito, mas lalo niyang naramdaman ang matinding pagnanais na protektahan si Anna.Lumapit siya kay Anna, marahang ipinatong ang kamay sa balikat nito, at sinabi, "Bakit ka matatakot? Si Ruben lang 'yan. Habang kasama mo ako, wala kang dapat ikatakot kahit kanino.""Hindi ako natatakot kay Ruben."Sa Sandrel, ito ay isang pahayag na imposibleng seryosohin ng iba—isang biro na hindi mo mapipigilang pagtawanan.Pero nang maramdaman ni Anna ang init ng palad ni Esteban, nagkaroon siya ng kakaibang pakiramdam ng seguridad.Dito siya naguluhan. Kung hindi man lang kinatatakutan ni Esteban si Ruben, saan nanggagaling ang pakiramdam niyang ligtas siya rito?"Bata, mukhang hindi mo alam kung anong pinapasok mo. Sumama ka na sa amin." sabi ng isa sa mga tauhan ni Frederick habang kinukuha ang braso ni Esteban.Dahil nasa pampublikong lugar sila, hindi siya basta-bastang masusugatan sa harap
Nararamdaman ni Anna ang panganib sa kanyang dibdib habang iniisip kung paano sasagutin ang tanong ni Esteban.Sa tuwing nakakaramdam siya ng ganitong pakiramdam, kadalasan ay lumalabas si Frederick.Madalas na tama ang pakiramdam ng mga babae, at kailanman ay hindi siya nagkamali sa bagay na ito.Nang itinaas niya ang kanyang ulo, tama nga ang hinala niya—papalapit na si Frederick kasama ang kanyang grupo.Dahil dito, bahagyang kinabahan si Anna at agad na sinabi kay Esteban, "Mas mabuti pang umalis ka na.""Bakit?" tanong ni Esteban na may halong tawa. Alam niyang nakita na ni Anna si Frederick, kaya naiintindihan niya kung bakit siya pinaaalis nito."Nandiyan si Frederick," sagot ni Anna.Umiling si Esteban at sinabing, "Hindi ko tinatanong kung bakit mo ako pinaaalis, kundi kung bakit ako matatakot kay Frederick?"Alam ni Anna ang sagot sa tanong na ito. Hindi lang dahil naroon si Frederick kundi may kasama rin siyang grupo ng mga tauhan. Halatang-halata na hindi maganda ang balak
Nang lumabas si Anna mula sa eskwelahan, nakita niya si Esteban sa unang pagkakataon. Dahil madalas siyang harangin nina Frederick at Marcella, naging automatic na sa kanya ang pagtingin sa paligid para tiyaking ligtas siya.Pero hindi niya inaasahang nandoon si Esteban.Sa unang pagkikita pa lang nila, may kakaibang pakiramdam na si Anna. Pakiramdam niya, parang hindi simpleng tao si Esteban. At ngayon, pangatlong beses na niya itong nakita. Parang hinihintay talaga siya.Dahil sa madalas na pambubully sa kanya, naging alerto na si Anna sa mga estranghero. Iniisip niyang baka ipinadala rin ito ni Frederick para lokohin siya.Kaya nang makita si Esteban, agad niyang ibinaba ang ulo at nagmadaling umalis, kunwaring hindi siya napansin.Napansin ito ni Esteban, kaya lumapit siya mismo kay Anna.Alam niyang posibleng mailang o matakot si Anna sa kanya, pero hindi niya mapigilang lapitan ito. Sa isip niya, ito na ang magiging asawa niya balang araw. Ibang klaseng pakiramdam ang dala ni An
Habang pinag-uusapan ang pagkakakilanlan ni Esteban, napasinghap si Ruben.Tungkol dito, kahit siya ay hindi masyadong nag-isip noon, ngunit nang makita niya kung paano tratuhin ni Donald si Esteban, agad niyang napagtanto na si Esteban ay isang makapangyarihang tao. Para kay Ruben, sapat nang malaman iyon sa ngayon.Tungkol naman sa tunay na pagkatao ni Esteban, balak niyang magsaliksik kapag dumating ang tamang panahon. Hindi siya kailanman gagawa ng padalos-dalos na hakbang. Ayaw niyang magdala ng gulo sa sarili at lalong ayaw niyang makagalit si Esteban.Nagsimula si Ruben sa kanyang karera gamit ang lakas ng kanyang kamao. Sa prinsipyo, siya ay matapang at walang takot. Pero pagdating kay Esteban, may natatagong takot sa kanyang puso na hindi niya maitanggi. Sa kabila nito, ramdam niyang gusto niyang kumilos.Para kay Ruben, malinaw na senyales ito. Kahit ang kanyang kutob ay nagsasabing kung hindi niya kayang sagupain si Esteban, mas mabuting huwag na lang.“Ang taong nakabangga
Biglang sumugod si Sandrel sa harapan ni Esteban at hinawakan ang kwelyo nito, parang gusto na niyang lapain si Esteban.Sa mga sandaling ito, hindi niya napansin si Ruben na nasa loob din ng bahay.Nang makita ni Sandrel ang sitwasyon, nanlaki ang kanyang mata at napuno ng takot ang kanyang puso.Sanay siyang maging arogante at walang kinatatakutan, pero hindi niya matanggap na may isang taong tila walang pakialam sa kanya.Ang buhay at kapalaran ng pamilya Castillo ay nasa mga kamay ni Esteban—at ngayon, naglakas-loob pa siyang pagbantaan ito!Dahil sa matinding galit, lumapit si Sandrel sa anak niya at sinuntok ito sa mukha."Walang utang na loob! Napakalaking gulong ginawa mo, hindi ka man lang nagsisisi?" sigaw ni Sandrel.Nanlumo si Sandrel matapos matanggap ang bigwas.Nasa loob siya ng sariling bahay niya, at ang sumuntok sa kanya ay ang mismong ama niyang palaging nagtatanggol sa kanya.Saglit siyang natulala, hindi alam kung ano ang nangyayari."Tay, bakit niyo ako sinuntok?