Chapter 72

Kinagabihan, mahimbing na nakatulog si Anna, at hindi niya alam kung dahil ito sa pagmamasahe ni Esteban. Sa kanyang pagtulog, si Anna ay may ngiti sa gilid ng kanyang bibig, at ang ekspresyon sa kanyang mukha ay naglalaman ng salitang kaligayahan.

Sa alas-sais kinaumagahan, sabay na nagising sina Esteban at Anna mula sa kanilang mga panaginip. Ang kanilang mga biological na orasan ay halos magkapareho. Pagkatapos magsipilyo at maghugas ng mukha, nag-morning run sila sa kalsada sa bundok.

Ang sariwang hangin ay nakadarama ng pagkabigla sa pag-iisip ng mga tao, at ang tanawin ng Laguna mula sa tuktok ng bundok ay nagpapaginhawa at masaya sa mga tao.

"Dati akong nanaginip ng hindi mabilang na beses na makakatakbo ako sa umaga dito, ngunit hindi ko inaasahan na magkakatotoo ito." Nakatayo sa tuktok ng bundok, ipinikit ni Anna ang kanyang mga mata at lumanghap ng sariwang hangin.

Hangga't masaya si Anna, ito ang pinakamalaking kasiyahan ni Esteba