Share

Chapter 3

Author: Ann Selanreb
last update Last Updated: 2021-03-31 22:08:38

    On the other hand, this was supposed to be a normal busy day for Jonathan, aside from the fact that he feels more light and productive today.

    “Someone seems to wake up at the right side of the bed.”

    “You think so?” From snickering like a dumb head, nakataas ang kilay na tiningnan ko ang lalaking biglang pumasok at bumasag sa katahimikan ng kaniyang opisina. Ang lalaking sumira o sisira ng magandang mood na mayroon siya ngayon.

    “Dude! I’m pissed right now! I’m gonna erase that smug on your face. Stop smiling like an idiot!” asik nito sa kaniya. "Naiirita ang guwapo kung mukha sa `yo!”

    I laughed like a lunatic. Mukhang ako pala ang sisira sa araw nito. Hindi ko alam kung paano nalaman ni Aiden na maganda araw ko at nasa mode ako ngayon, gayong wala naman akong pinapakitang kakaiba.

    Ah, maybe my smile? Or the way my blue eyes’ sparks?

    “Kung hindi lang talaga dahil sa matandang `yon, hindi ako magsusuot nito.” Naiiritang hinubad ni Aiden Fredericks ang kaniyang coat bago niluwagan ang pagkakatali ng kaniyang necktie. “Damn! I hate this suit. My body is itching, and this damn ties!” reklamo nito sabay hagis sa mesa niya ang kawawang necktie.

    “Ang sabihin mo hindi ka lang sanay na mukha kang tao,” biro niya sa kaibigan. 

    Naka-polo nalang si Aiden at nakatupi na sa maskuladong braso ang mga manggas ng polo. Ginulo nito ang dati nang magulong buhok at pabagsak na umupo sa kaniyang harapan sabay bagsak sa folder na bitbit nito.

    Aiden Fredericks is a rugged multi-billionaire, kung dati naka-jacket, at rugged jeans ang laging suot nito, ngayon naman ay naka-suit and tie na ito. Nalabis nitong ikinainis, gustong matawa ni Jonathan dahil sa hitsura ng kaibigan.

    “What brings you here? Nababagot ka na ba sa apat na sulok ng opisina mo?” tanong niya rito.

    “You know me already. I rather go off-road than sitting on that hell chair. Isama mo pa ang assistant na binigay ni Dad. Fuck! Sakit sa ulo,” naiinis na wika ni Aiden sabay turo sa folder na inilapag nito sa kaniyang harapan. Inabot niya naman iyon at binuksan habang patuloy na nakikinig sa pinagsasabi ni Aiden. “But you know what? May nakasalubong ako kaninang babae. She looked so familiar. Although her outfit seems out of this world, but hey, she looks charming.” Sumandal si Aiden sa kinauupuan at itinaas ang mga paa sa katapat na upuan.

     Mula sa pagbabasa sa ibinagay nitong folder, napaangat siya ng tingin dito na may pagtatanong sa kaniyang asul na mga mata. 

    “Iyong mukhang librarian?” he asked with a flat enthusiasm. “Though she’s not a librarian, she’s my new secretary,” napapailing na sagot ko sa kaibigan. “Isa pa, maganda ang credentials niya.” The moment that I laid my eyes on her, no more questions, she already got the job.

    “It’s your time to pick a hot chic secretary, but still you chose a librarian. Man! Panahon na para magka-love life ka. Iyong mga kaibigan natin kaliwa’t kanan ang babae. Ikaw lang yata ang tigang sa atin,” natatawang wika ni Aiden.

    “Banging women are not my thing, yes I do have a fair share of women, but still, that’s not my thing. I need a secretary, not a distraction.”

    Besides she’s here! Usal niya sa sarili..

    “Still looking for the love of your life thingy.” Nakataas pa ang dalawang kamay ni Aiden. “Ikaw na talaga ang numero unong Mr. Romantiko,” natatawang wika nito. Napailing nalang si Jonathan dahil sa kalokohan ng kaibigan.

    “I signed the contract already, get out of my sight, dimwit!” 

    Natatawang kinuha ni Aiden ang folder na naglalaman ng kontrata na sila ang gagawa sa bago nitong building na ipapatayo. Matagal na nila iyong pinagusapan at napagdesisyonan kaya for formality na lamang ang kontratang aking pinermahan.

    “Chiao! Loverboy.” Kinindatan pa siya ng kaibigan habang natatawang umalis na sa kaniyang opisina. 

    Nang mapag-isa ay sumandal sa kaniyang swivel chair si Jonathan na may kakaibang kislap sa mga mata.

It’s been what? Nine years? And finally, nice to see you again.

----------------

    “Sa palagay niyo, makukuha ko kaya `yong trabaho?” Tamad na tanong ko sa mga kaibigan, habang kumakain nang mainit-init na mani. Isang linggo na rin ang matulin na lumipas simula nang mag-apply ako ng trabaho. Ngunit mag pa sa hanggang ngayon wala pa rin akong natatanggap na balita, susuko na ba ako? 

    Naalala kung malapit na pala akong tumungtong sa edad na trenta, ngunit wala pa rin akong makuhang matinong trabaho. Paano na ang pangarap kung maging single mom?

    Oo, may ganyan akong pangarap sa buhay. Wala akong boyfriend, kaya anak nalang ang papangarapin ko sana, kaso mabubulilyaso yata iyon kung hanggang ngayon ay wala pa akong matinong trabaho! 

    Craming na nga ovaries ko, nilalawa na kweba ko, pati ba naman ang aking mahal na wallet? Kaya mas kailangan kong makuha ang trabahong iyon. 

    Isa pa sa nag padagdag sa kagustohan kung mag ka anak ay noong makita ko si Minda, ang kapitbahay kung single mom, ngunit masaya at kontento na sa buhay. Kaya ito, medyo nakaramdam ako ng inggit, gusto ko rin ang magkaanak. Iyong matatawag na akin talaga. Gusto ko iyon, ang problema mas kailangan ko munang magka-trabaho nang matino, at ang Montejo Builders ang susi sa lahat ng iyon.

    “Kung para sa `yo, para talaga `yon sa `yo! No one can stop if it’s destined to be yours,” kibit-balikat na sagot ni Ashley, ang kaibigan niyang Nurse. Nakatira lang ito sa katabing pinto, at tulad niya ay nag-iisa lang din itong nakatira roon. Bukod kay Rose, isa rin ito sa matatalik niyang kaibigan. Isa pa ang isang Daniella Ortiz na masyadong obsessed sa lovelife nito.

    Araw iyon ng sabado, movie time nilang magkakaibigan, kaya napagdesisyunan nila na sa loob ng kaniyang maliit na apartment nalang tumambay. Si Daniella lang ang wala,  naka-duty kasi ito, nurse raw muna ito bago maging tambay.

    “Nako, Ashley. Wala nang pag-asa itong si bruhitang makuha `yong trabaho!” eksaheradang wika ni Ricardo Macapotpot, also known as Rose.

    Nakangusong tinapon ko sa kanya ang maning isusubo ko na sana. 

    “Ang sabi ko kasi, babae, Secretary ang apply-an mo, hindi librarian! Naluka ang beauty ko sa `yo. Kung wala lang akong raket ng araw na iyon, hindi kita papaalisin nang gaanon ang hitsura! Mahabaging langit! Girl! Guwapo, mayaman, yummy, hunk! All of the above ang future boss mo, hindi principal!” talak ni Rose sabay paypay sa mukha gamit ang mga kamay. Para rito, hindi ka tangap-tangap ang naging hitsura ng kaniyang kaibigan.

    “Gaga! E sa wala akong corporate attire, at ang masaklap, lahat ng damit ko iisa lang ang tabas. Ang laging sabi ng Tiyahin kong masungit, pang wife material daw `yon, at bilang isang masunuring pamangkin, sinunod ko naman,” nakangusong sagot ko sa kaibigan.

“Whatever dress you wear, you are a wife material. Kulangin man sa tela ang damit mo, hindi mababawasan n’yon ang kabutihan ng kalooban mo. You are a pure gem, Brittany. Always remember that,” with what Ashley said, brought calm light to her.

    “Ang saya talagang maging kaibigan ka, Ash. You’re a living Mother Theresa.” Masaya kung niyakap ang aking kaibigan, at maya-maya ay nilagay ko ang aking kanang kamay sa noo nito, na tila isa itong puon na dinadasalan.

    “Gaga ka! Ano’ng akala mo sa akin, Santo?” Natatawang hinampas ni Ashley ang kamay ko.

    Napairap sa kawalan si Rose.

    “Duh! Alam ng lahat na pang wife material ka Brittany, pero pakiusap naman, trabaho ang kailangan mo, at higit sa lahat kailangan mo pang mabingwit ang future husband mo!” Nakagat ni Brittany ang pang-ibabang labi. Oo, nga naman kailangan ko talaga ang trabahong 'yun.

    “E... akala ko naman okay lang `yong suot ko. Naisip ko kasi na kung tumagal si Tita Cynthia bilang secretary ni Mr. Montejo, meaning he value hardship and brain, than beauty. May pag-asa ako kasi kung pautakan ang labanan hindi naman ako magpapahuli, bagsak nga lang sa pagandahan."

    “I know, girl. Paano naman kung hindi mo mabingwit ang trabaho? Okay, tanggapin na natin na erase ang beauty mo kay Mr. Montejo? Nagaalala lang naman ako, Friend. Paano na lovelife mo? Forever ka nalang ba magiging manang? Buti nalang talaga naging kaibigan mo ako, may pag-asa ka pa friend! Hindi pa tapos ang laban. Balita ko ay wala pang bagong secretary si Fafa Jonathan, lagi akong nanghihingi ng update kay Tita,” pampalakas loob ni Rose sa kanya.

    “Minsan hindi ko na pinangarap ang magka- boyfriend, girl. Tsaka sa hitsura palang ni Eng. Montejo, talagang hindi iyon papatol sa tulad ko. Duh! Pero inferness bakla, ang guwapo pala talaga ni Mr. Montejo.” Naalala ko na naman ang poging future boss, "salamat talaga friend. Kahit papaano may ten percent chance pa pala ako kung ganoon na wala pa silang nahahanap."

    Bigla na naman sumagi sa aking isipan ang mga ngiti ni Jonathan, na talaga namang nakakabighani at nakakalaglag panty, ang mga asul nitong mga mata na nagpapabilis ng tibok ng aking puso. Tila gusto ko na rin na asul ang maging kulay ng mga mata ng future baby ko.

    Oh, his handsome perfect face, and sexy body, ang sarap iuwi tapos yakapin nalang all day. Bigla akong nagising sa realidad nang maramdaman ang malakas na paghampas ni Rose sa balikat ko. Isang matalim na tingin ang binigay ko sa kaibigan pero deadma lang ito.

    “I know right. Actually, kapag nagsasama `yong magkakaibigan, siya ang may pinakamagandang mata, girl!” kinikilig na wika ni Rose. “Iyong tipong titigan ka lang niya, gusto mo nang maghubad! Ganoon ang effect niya, girl! Hype beast sa kaguwapuhan si Jonathan Montejo. Pagkatapos kung makikita mo si Aiden Frederick, siya `yong tipo na pang-BDSM ang peg, bakla! Spank me daddy.... I’m ready ah—” Natigil ang kahalayan nito nang binatukan ito ni Ashley.

“Tanginang kahalayan `yan, Ricardo Macapotpot. Polluted na nga utak ko sa pinagsasabi mo, polluted pa mata ko rito sa pinapanood natin. Sino ba nagsabing Fifty Shades of gray panoorin natin?” galit na wika ni Ashley. Natatawang tinuro naman ni Brittany ang baklang kaibigan..

“What? Maganda naman ah?” inosenteng sagot ni Rose.

    Sasagot na sana si Ashley nang biglang tumunog ang cellphone ni Brittany. Kinuha niya ito at napakunot ang noo. Hindi rehistrado ang numerong tumatawag.

    “Shh. Manahimik kayong dalawa, may tumatawag.” Sita ko sa kanila, buti na lang at natahimik ang dalawa.

    “Miss Brittany De Salve?” buo at baritonong boses ng isang lalaki ang nakinig niya.

“Yes? Speaking,” wala sa sariling napahawak ako sa aking dibdib. Pamilyar ang boses, ngunit ayaw maniwala ng aking isipan na iyon mismo ang kung sino man na iniisip niyang may-ari ng boses na iyon.

“Hi Brittany, this is Jonathan Montejo. I hope it’s okay if I call you Brittany.” 

Biglang napatayo si Brittany nang nakumpirmang ito nga ang may-ari ng baritonong boses na nagpapabilis ng ritmo ng kaniyang puso.

“Mr. Montejo,” iyon na lang ang aking nasabi. Hindi nakatas sa aking paningin ang palihim na tili ng kaibigang si Rose, at ang nakangiting mukha ni Ashley.

Fuck! Baka ito pa pala ang magsabing hindi siya natanggap. Tangina, kailangan ko talagang magsindi ng itim na kandila para sa puso at bulsa kung mawawasak.

“Yes. I’d like to ask if you’ll be able to report for a work on Monday? If you’re available, I’d like you to start on Monday.” Hindi makapaniwalang napaupo bigla si Brittany dahil sa narinig. “Hello? Brittany, are you still there?” narinig niyang tanong mula sa kabilang linya.

“H-hello? Yes. I mean. Yes, I’m available for you. On Monday, I mean.” Napapikit ako sa pagkapahiya, lalo na nang maarinig ko ang mahinang pagtawa ni Jonathan.

“I’m looking forward to work with you. Welcome to the company, Miss Brittany.”

“Thank you, Sir,” hindi pa rin makapaniwalang sagot ko rito.

“I’ll see you on Monday. Be there by 8AM then.” Iyon lang at binaba na nito ang telepono.

Matagal na akong walang naririnig mula sa kabilang linya, ngunit hawak ko pa rin ang aking cellphone at nakadikit pa rin iyon sa aking tainga.

“Girl! You got the job! OMG! Congratulations friend!” Napabalik ako sa realidad dahil sa masayang turan ng aking kaibigan.

“Damn! I’m hired! I got the job!” hindi pa rin makapaniwalang bulalas ko.

“Congratulations, Brittany, sabi naman sa `yo e. Para talaga `yon sa `yo.” Masaya akong niyakap ni Ashley. Masayang niyakap niya rin ng pabalik ang kaibigan.

“At dahil diyan, pupunta tayong divisoria! Damn! Panahon na para maging ganap ka ng dalaga friend!” Tuwang-tuwa si Rose, napa-sayaw pa ito ng wala sa oras. Hindi rin naiwasang matuwa ni Brittany.

Yup! She needs a wardrobe makeover.

Damn! Thank you Lord! Iyong pangarap kong magkaanak, matutupad na. Piping dalangin ko.

“It’s settled! Then let’s go!” bulalas ni Rose bago ito masayang tumayo.


Comments (2)
goodnovel comment avatar
Kitty Meyaw
wow ganda naman nito
goodnovel comment avatar
Dasa Cusipag Geralyn
hehehe nakka excite
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 4

    This is it! Today is the most anticipated day in my life. The day that I finally that my boring world would probably change...or just I thought? I stared at the beautiful building in front of me. I didn't mind the cars moving in unison, the people out about and enjoy their daily life routine, nor the sunrise peeking on my back. Tila nag karoon ng panandaliang Slowmo sa paligid ko. Dahan-dahan kung ini-angat ang aking kanang kamay na animo'y ina-abot ang gusaling nasa harapan. "Ako ang pinaka magaling at masipag na empleyadong meron ka. Tandaan mo yan!" Parang baliw kung i-sinigaw ang mga salitang 'yun sa gusali. Gusto kung matawa sa sariling kahibangan at kagagahan. Kong meron man makarinig sa mga sinasabi ko, malamang sa malamang napag-kamalan na akong baliw. Kaso, naalala kung may pag-kabaliw din pala ako minsan. Kaya ayos lang, blame it t

    Last Updated : 2021-04-01
  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 5

    "Please, don't get me wrong Brittany. I just said those cringy pick up lines. So that Desmund will not pester you. And beside those 'halaga' lines are meant for a punctual employee, like you. I've value punctuality it means those people manage there time properly," he calmly said. And go on with his job, leaving me dumbfounded. It's been what? One hell week and half? Simula mangyari ang paasang pick-up lines na 'yun. Pero kapag may naririnig akung salitang 'halaga' sinasadiya man o hindi naba-badtrip na ako sa 'di malamang dahilan. Automatic na nasisira na araw ko. May halaga syndrome na yata ako. Hindi na kasi maganda ang nagyayari sa akin, tulad na lang noong isang araw. "Brittany, mahalaga itong files para sa board meeting mamaya. Puwede mo bang tapusin?" utos ni Tita Cynthia sa akin. Lihim na nabubuhay ang inis ko dahil mas mahalaga pa ayata ang files na 'y

    Last Updated : 2021-04-03
  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 6

    Chapter 6 "Brittany, you'll coming with me." Wika ng boss niya, palabas na ito ng opisina. He looked devishly handsome with his three piece suit. I stare at him dumbfounded. Every time I looked at him he always took my breath away. Napatikhim siya ng wala sa oras. Oo na, boss kona ang pinaka-guwapong nilalang na expertong inililok ng tadhana. Nagtatakang tingin ang ibinigay ko rito. Kakatapos ko lang kasing ligpitin ang aking mga gamit. Natapos ko na rin ayosin ang schedule ni Boss Jonathan para bukas, naka-organized na ang lahat. Ready na rin sana akong umuwi. Ngunit may ipapagawa pa yata itong boss ko. Pagod na ang aking katawan naririnig ko na rin ang tawag ng aking pinaka-mamahal na unan. "Excuse me, Boss. Pero baka nakalimotan niyo po 6pm na and I believe tapos na po ang office hours." I demanded. "Sumama ka na lang kasi Sunshine," pangungulit pa nito. Agad itong lumapit

    Last Updated : 2021-04-06
  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 7

    Chapter 7 Pagkalabas namin ng Montejo building. Isang dark gray Jaguar c-x75 sports car ang magarang naka sa display sa labas ng building. Mabilis na lumapit si Jonathan sa naturang kotse. Halatang masaya ito at may kasama pang pag-sipol, kinuha nito sa naka-assign na security guard ang susi ng naturang kotse. Fine! Boss ko na ang mayaman at bukod tanging pinagpala ng lahat. "Hop in," lumingon ito sa gawi ko at magalang na pinagbuksan ako ng pinto. Nakatayo pa rin kasi ako at nakatingin, o tamang sabihin nakatunganga sa magara nitong sasakyan. I let out a exaggerated sigh, andito na rin lang naman ako. Why not savour the moment baka mag enjoy ako. Isa pa ang mahalaga para sa akin ngayon ay ang mabusog ako. 'Yun lang. It's a win-win. I guess? Pagkapasok ko sa sasakyan. Agaran din itong itong umikot patungong driver set at sumakay sa kotse. Hindi ko maiwas

    Last Updated : 2021-04-06
  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 8

    "Girlfriend?? Are you f*cking kidding me??" Paangil na wika ni Hannah, sabay pukol sa kanya ng masasamang tingin.Hindi niya maiwasang pamulahan, napalakas kasi ang pagkakasabi nito, at napapansin niyang nakakukuha na nila ang atensyon ng ibang customer."How?? I thought your single pa, kasi Tita Minerva said.. Quote "free as a bird" unquote like that." Animated pa nitong sabi. Itinaas kasi nito ang dalawang kamay with matching nakataas din perfect kilay goals nito while quoting. Nag mukha tuloy itong maarteng ungoy...Biglang tumikhim ang lalaking katabi niya, sensing that they look like an idiot infront of a crazy woman."I didn't tell my mom about this, cause what we feel was like a whirlwind romance,. She's like a theif, the moment i laid my eyes on her, she already stole my heart." And he looked at me like a lovesick fool. With all dreamy eyes, na tagus-tagosan kung tumitig.At that moment parang tinira siya ni Zeus nang lightning volt na fullcharge puso n

    Last Updated : 2021-04-06
  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 9

    Pagkatapos mahimasmasan ni Brittany, mula sa kalokohang pinaggagawa nila nang Boss niya. Pinagkrus niya ang mga bisig sa tapat ng kanyang dibdib, nakataas ang kilay at mariing tinitigan ang lalaking hangang ngayon ay hindi parin makamove on kakatawa.Pero hindi niya mapigilan ang sariling titigan ang lalaki.. Ang isang kamay nito ay naka hawak sa baywang, at ang isa naman ay ginugulo ang buhok nito. His eyes are dancing with amusement, at mga tawa nito ay napakasarap pakinggan mga ngiti nitong kay tamis na kay sarap kung titigan,. He looked boyishly drop dead gorgeously handsome..Fuvk!!! Namatanda ka Brittany!!! Snap out of it!!!....."Ehermm...." Pag tawag pansin niya sa lalaki.Tila doon lang ito natauhan mula sa kalokohan nito."Care to explain?" Nanghihinging paliwanag niya dito."We make a great team, Damn Sunshine.. That was fucking funny,.. You were great, Sunshine. I knew it!! You wouldn't let me down," Masayang sambit pa nito. Bigla siyang inakbayan n

    Last Updated : 2021-04-06
  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 10

    Jonathan....."Boss... Boss... Bosss...."Gulat na napaangat ang tingin niya mula sa mga dokomentong binabasa na kailangan ang kanyang pirma. He looked at his secretary with a puzzled and worried face."What? What's wrong? May nangyari ba? May naaksidente ba? Nanganak na ba ang secretary ni Edwin?" Si Edwin ay isa sa mga trusted employee niya, at the same time one of the executive director. Ang alam kasi niya ay malapit nang manganak ang secretary nito, paano niya nalaman ang bagay na iyon? Sa secretarya niya mismo, Brittany can't stop herself talking how excited she is for the baby. She talks non stop about the baby, akala mo naman siya ang iire kung saka-sakali, kaya minsan napapatanong din siya sa sarili paano kaya kung magkaroon din ito nang anak?He wonder what would be her reactions?"Ikaw talaga Boss minsan ang overacting," Nakangusong sagot nito, she looked so damn cute

    Last Updated : 2021-04-06
  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 12

    Pagod na si Brittany sa kakaikot sa buong venue, kakagaling niya lang sa registration both. Ngayon niya lang naramdaman ang ganitong kahirap na trabaho, saludo na siya sa mga nag oorganize nang mga ganito ka laking event.Ang hirap at subrang nakakapagod palang talaga then kailangan mo din ang sangkatutak na diskarte at isama pa ang mahabang pasensiya.Hindi pala talaga nag bibiro ang kanyang Boss nang sabihin nitong full pledge philanthropist ang kanyang ina. Dahil nalaman niyang trice a year ito nag papaorganize nang fun run charity event. At lahat nang empleyado ay required na dumalo sa fun run kasama pa ang kani-kanilang mga pamilya.Katwiran pa nang Ginang running has a huge benefits lalo nasa mental health, it has also been proven that running helps to reduce stress and diminish. That's why all employee from chairman up to the janitor are running together.Kaya kahit siya na hindi mahilig sa sports ay hindi niya na magawang mag reklamo, alas kwatro palang ay na

    Last Updated : 2021-04-06

Latest chapter

  • Her Billionaire Sperm Donor   Epilogue

    "Where are we going?" I asked. Mas pinapainit lalo ni Desmund ulo ko. "M-may nakalimutan lang ako," natatarantang sagot nito. "Fuck! We don't have a time. At ano ang nakalimutan mo sa loob ng simbahan?" Ang daan na tinatahak nila ay patungong Manila cathedral, isa sa pinakamalaking simbahan sa lungsod ng Maynila. "And now? Where stuck in this fucking traffic. Maneuver the car, Desmund. I don't fucking care if may nakalimutan kang pakasalan." "Ayaw na nga akong pakasalan! Ang ingay mo, pa! Manahimik ka nga muna riyan. Hayaan mo akong mag drive." Naasar na sagot ni Desmund. Nagulat ako ng biglang iniabot ni Tristan ang isang blue necktie at walang pakialam na kinuha nito ang hinubad kung coat kanina, at pinagpagan iyon. "What are you doing?" Naguguluhang tanong ko. "Ha?" Wala sa sariling sagot nito. "

  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 57

    Jonathan'sNapatigil ako sa pagpasok ng may narinig akong tawanan galing sa kusina. Hindi ko maitago ang ngiti na agad naka-paskil sa aking mga labi. Parang kailan lang subrang tahimik ng buong bahay, ngayon lang ulit bumalik ang sigla nang lahat. I don't blame her it's my fault from the first place."Naku, Ma'am. Na-miss ka ng mga tao rito sa bahay. Parang nawalan din nang gana mga guawdiya rito." Narinig kung wika ni Mang Bert. "Kuya Bert, magsabi ka nga nang totoo. Ako ba talaga o ang loto ko. Ang na-miss niyo? Pero kahit hindi mo na sabihin, masyado kang halata Kuya Bert. Naubos mo na ang limang pancake, kaya pala punong-puno iyang belt bag niyo, e." "E, sa masarap ma'am eh. Hindi ko po mapigilan ang sarili ko." Yup. Me too. Na-miss ko ang loto ni Brittany. Ilang araw akong hindi makakain ng maayos, hinahanap-hanap ko ang loto niya, lalo na ang kamote fries na gawa nito.

  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 56

    "Hindi na ako mapapagod na mahalin ka. Kahit hindi tayo magkakasundo sa isang bagay, tahimik lang ako. Pero gusto ko pa rin na masunod ang gusto ko. Syempre Nakadepende pa rin sa sitwasyon basta give and take tayong dalawa, ganyan ang nagmamahalan. Tama na 'yung ikaw na lang lage ang nagbibigay. T-tsaka, kung mag-aaway tayo pwedeng pahinga lang pero huwag naman dumating sa puntong mag papa-hypnotismo tayo. Masyadong professional ang dating hindi ko afford." Mahaba kung litanya habang May mga luhang dumadaloy sa aking mga mata. "T-tsaka, m-miss ka na ni baby." Biglang lumambot ang mga mata ni Jonathan. "M-miss ko na rin si baby. I'm sure our baby is perfectly fine in the hands of our God. She's an angel n-now. Our angel. G-gawa na lang tayo ulit. Damihan natin gusto mo ba isang batalyon?" Biglang napalunok ito at mababanaag ang pag-asa sa mga mata nito. "Iyon ay kung tatanggapin mo pa ako ulit." Bigla akong tumayo mula sa

  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 55

    Parang banabayo ang puso ko sa subrang kaba. Ito na ba ang kataposan ng lahat? "Tangina!? Desmund naman e. Bilisan mo naman sa pag-da-drive. Paano natin maabutan si Jonathan nito kung kasing bagal ng pagong itong kotse mo!" Singhal ko sa lalaking nag mamaneho. "Tsaka ilagay mo nga 'yang cellphone mo. Kanina mo pa 'yan hawak-hawak ah, alam mo ba na bawal 'yan?" "Hey, lady. Calm down, okay? Maabotan natin si Jonathan. Jeez! I'm not Aiden. Racer lang 'yon pero mas gwapo pa rin ako," proud sa sariling sagot nito. Sabay hagis sa cellphone nito sa dashboard. "Tsaka malapit na tayo okay?" Ani nito sabay turo sa isang hospital sa di kalayuan, "we're already here." Anonsiyo nito. "Faster, please." she pleaded. Dito nakasasalay ang buhay pag-ibig ko at ang buhay ng anak namin. Oo may kasalanan ako per

  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 54

    May mali ba sa desisyon ko? Gusto ko lang naman huminga, at uunahin muna ang sarili dahil masyado akong nasaktan. Masama ba na unahin ko muna sarili ko? Nanghihinang napasandal ako sa dingding. Drain na drain na puso niya kasama pa lakas ko. Nakakapagod na rin ang umiyak pero masyadong pasaway mga luha ko. Oo, mahal namin ang isa't-isa pero kailangan din namin ng pahinga. "Natakot lang ako, boss. Kaya mas pinili ko muna ang mapag-isa. Pero bakit pinaparamdam mo sa akin na nag kamali ako ng pinili ko muna ang sarili ko?" Mahina kung wika sa sarili. Hahanapin ko muna sarili ko, bago ako lumaban ulit. Hindi ako nakatulog nang maayos ng gabing iyon. Kinabukasan maaga akong gumising pero wala ng Jonathan ang gumambala sa akin at sa buong compound. Bumalik sa dati ang lahat, naging maingay na ang compound dahil sa mga chismosa, at sa mga tambay, sa mga batang naglalaro.

  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 53

    Chapter 53"Thank you, Cairo. Kung hindi dahil sa'yo hindi ko mapapayag Tita mo," nakangiti kong saad kay Cairo. Hawak-hawak ko ang dalawa niyang kamay. Finally may masisimulan na rin akong bagong negosyo. She's praying na sana ay lumago iyon, hindi na ako mahihirapan pa kapag tumanda man akong mag-isa. "Ano ka ba? Okay lang 'yon." "Gusto mo ba treat kita? Dinner? Anong gusto mong kainin? Libre na kita." I want to express my gratitude. Kahit simpleng dinner man lang sana ay mabigyan ko man lang sana ito. "No. It's okay--" Naputol ang kung ano pa man ang sasabihan nito ng bigla ay may tumikhim nang malakas. Hindi pa nakontento sa tikhim sinabayan pa ng ubo. Nanlilisik ang matang tiningnan ko ang salarin. Nakatingin si Jonathan sa kanila magkadikit ang mga kilay habang kinakagat ang isang kutsara. Mariin itong nakatitig sa mga kamay nimang da

  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 52

    Nakasuot ito ng jersey shorts at sando, magulo ang buhok, at mamasa-masa pa dahil sa pawis. Dahil sa suot nitong sando naka-expose ang biceps ni Jonathan, at higit sa lahat bumabakat na rin ang abs nito sa katawan. Isang perpektong tanawin na hinulma para pag pantasyahan. "O ano? Nakatulala? Pinakawalan mo na 'yan kaya hangang tingin ka na lang ngayon. Kuh! Mga babae talaga." Nakataas ang kilay sabay irap na wika ni Rose. Doon lang ako natauhan. Nahihiyang binawi ko na ang tingin sa katawan ng binata. Damn it. Bat' naman kasi nakaka-akit pagmasdan ang katawan nitong makasalanan. Hiyaw ng aking isipan masama sa kalusugan at lalo na sa mga mata ko ang tanawing iyon. Kaya nakayuko at may pag mamadaling tinungo ko ang pintoan ng aking apartment. Dumaan ako sa pinaka gilid iniiwasan kung makuha ng atensiyon lalo na ang mga naglalaro. Luckily, marami ang nanunoud ng basketball. Kaya mal

  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 51

    "Why you choose to let him go? Nagwawala ka sa hospital noong nakita mo siya. Then now? Now you're calm and serene. What's the change of heart?" Tanong ni Rose. Sinamahan niya ako ng mag desisyon akong kausapin si Jonathan. Dalawa sila ni Kuya Bert actually naiwan lang ang huli para samahan ang amo nito. Isang ngiti ang kumawala sa aking mga labi. Habang naglalakad kasama ang kaibigan, inangat niya ang tingin at malayang pinagmasdan ang kalangitang nag kukulay kahel na. The sunset is making the scenery perfect para sa mga taong tulad ko na handa ng i-alay ang lahat sa tadhana. Kung hindi kayo ang naka tadhana kahit anumang gawin mo ay hindi 'yon mangyayari, pero kung kayo talaga. Tadhana na mismo ang gagawa ng paraan. At pinaubaha niya na ang lahat-lahat sa maykapal. Tatlo-apat hindi niya na mabilang kung ilang kilometro na ang layo niya kay Jonathan. Sa bawat hakbang niya ay palayo siya nang palayo rito. An

  • Her Billionaire Sperm Donor   Chapter 50

    I looked at the vast ocean. The waves are calm, but my mind is in chaos. Life is indeed remarkable. Bibigyan ka ng kakaibang saya ngunit sa huli babawiin din lang pala. Life can easily give you. Your death sentence in a silver platters. And life give me my death in the most painful way. Even I couldn't imagine. Nakatatak na sa utak ko ang pangyayaring iyon, nakaukit na sa puso ko ang sakit na dulot ng isang pamamaalam na hindi ko pinaghandaan. Masyadong ahas ang buhay ng isang tao. Hindi man lang naranasan ng kanyang anak ang masinagan ng araw. Ninakaw sa kanya ang kakarampot na ilaw, bukod tanging ilaw na mag bibigay gabay sana sa buhay niyang madilim. Nawala lang ng ganun-ganoon lang? Gusto niyang sumigaw ang unfair ng mundo. Nadamay ang isang inosenteng bata dahil sa kabaliwan ni Aurelia. Isang patak ng luha ang kumawala sa kanyang mga mata. Kailan ba titigil sa pag patak ang kanyang mga luha? Nakakapago

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status