Share

CHAPTER 6

Penulis: Kaye Elle
last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-27 20:43:16

ANG buhay ko ay isang gulo na hindi ko na alam kung paano aayusin.

Dahil sa utang na iniwan ni Ate Ophelia, ngayon, nakatayo ako sa harapan niya… hinihintay ang desisyong babago sa buhay ko.

At sa pagitan namin, isang kasunduan ang nakalatag sa mesa.

“Pakakasalan mo ako.”

Akala ko nagkamali lang ako ng dinig.

Pero hindi.

Nanatili siyang nakatitig sa akin, ang malamig niyang mga mata ay parang kutsilyong unti-unting sumasaksak sa pagkatao ko.

Hindi siya nagbibiro.

Napakurap ako, pilit na nilalamon ang katotohanang ito. Kasal? Sa isang lalaking halos hindi ko kilala?

“H-hindi magandang biro ito.” Mahina kong sabi.

Nag-angat siya ng kilay, halatang nababasa ang takot sa mukha ko.

“Sa tingin mo ba, nagbibiro ako?” malamig niyang tugon.

Hindi ko na nagawang sumagot. Ang kaba sa dibdib ko ay parang sasabog.

“Wala kang ibang pagpipilian, Phoebe.”

Napakuyom ako ng palad. Alam kong totoo ang sinasabi niya. Wala ng natira sa akin.

Ang natitira kong ipon? Hindi na aabot para sa susunod na buwan. Pero hindi ko hahayaan na sundin ang kagustohan ng isang lalaking ngayon ko lang nakilala. Walang sinuman ang pwedeng mag-utos sa aking kung ano ang dapat kong gawin!

“Bigyan mo lang ako ng panahon,” pakiusap ko. “Babayaran kita, gagawa ako ng paraan—”

“Sa tingin mo ba may panahon pa ako para hintayin kang makabawi?”

Parang bumagsak ang isang mabigat na pader sa balikat ko.

Hindi ko na alam kung paano pipigilan ang sakit sa lalamunan ko.

“Bakit ako?” Bulong ko kahit na natanong ko na ito kanina, halos hindi lumalabas ang boses ko. “Ang daming babaeng gustong pakasalan ka. Bakit ako pa?”

Nagtagal ang katahimikan.

Tinitigan niya ako, at kahit hindi ko alam kung ano ang iniisip niya, alam kong may dahilan siya.

Maya-maya, nagsalita siya.

“Dahil kailangan ko ng asawa. Isang babaeng hindi ako gugustuhin.”

Nalaglag ang puso ko.

“A-ano?”

Napangisi siya. Hindi ito ngiti ng tuwa o saya. Isang mapait na ngiti.

“Wala akong oras sa mga babaeng habol lang ang pangalan ko o pera ko,” sagot niya. “Alam kong hindi mo ako gusto lalo na at ngayon lang tayo nagkakilala. Alam kong hindi mo rin ako mapapakialaman.”

Gusto kong magsalita, pero tila natuyuan ako ng laway sa lalamunan.

Parang ang kasal na ito ay hindi lang isang kasunduan—parang isa itong bitag.

Napatingin ako sa bintana.

Sa kabilang bahagi ng lugsod, nasa bahay ngayon si Quila—mahimbing na natutulog sa maliit kwarto, walang kaalam-alam sa labanang pinagdadaanan ko.

Si Quila ang dahilan kung bakit hindi ako bumibitaw.

Kung tatanggihan ko si Darius… ano ang mangyayari sa kanya?

Ano ang mangyayari sa amin?

Humugot ako ng malalim na hininga.

Alam kong ito na ang katapusan ng kalayaan ko.

Dahan-dahan akong tumingin kay Darius.

At sa pinakamasakit na desisyong ginawa ko sa buong buhay ko.

"S-Sige."

Mahina ang boses ko, pero sapat iyon para marinig niya.

Napangiti si Darius—isang ngiting hindi ko maintindihan.

Sa isang iglap, tuluyan nang nawala ang natitira kong kalayaan.

Tahimik kong pinagmamasdan ang maliit na crib kung saan mahimbing na natutulog si Quila.

Siya ang tanging pamilya ko na natitira.

Siya ang dahilan kung bakit ako nandito ngayon—kung bakit ako pumayag sa kasunduang ito.

Dahan-dahan kong hinaplos ang kanyang maliit na kamay. Napakaliit. Napakainosente. Wala siyang kamalay-malay sa hirap ng mundo.

At gagawin ko ang lahat para manatili siyang ligtas.

Kahit pa ang kapalit ay ang sarili kong kalayaan.

Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko bago lumabas ng kwarto. Alam kong hindi magtatagal, magigising na naman siya para sa gatas niya.

Ang desisyong iyon ang bumura sa lahat ng natitira kong pag-asa.

Darius didn’t waste any time. Isang araw lang matapos kong tanggapin ang kasunduan, dumating ang mga abogado niya dala ang mga papeles na kailangan kong pirmahan—isang kasunduan sa kasal na walang kahit anong emosyon.

Nakasaad doon ang lahat ng kondisyon;

✔ Walang pagmamahalan.

✔ Walang pakikialam sa personal na buhay ng isa’t isa.

✔ Walang pag-aari niya na mapupunta sa akin, at ganoon din siya sa akin.

✔ At higit sa lahat

✔ Sa oras na magpakasal kami, magiging akin muli ang lahat ng nawala sa akin.Mapait akong ngumiti. Mababalik din ba nito ang buhay ng mommy at kapatid ko?

Ito dapat ang gusto ko, ‘di ba?

Ito ang paraan para mapanatili ko si Quila sa tabi ko, para hindi kami tuluyang maghirap.

Hindi ko mapigilan ang umiyak. Hindi kailanman dumaan sa isipan ko ang pangyayaring tulad nito.

Ang tanging iniisip ko ay ang makapagtapos ng pag-aaral at ipakita kay daddy na kaya kong tuparin ang mga pangarap ko kahit na wala siya sa tabi namin.

Pangarap na magkasabay naming binuo ni ate Ophelia. 

Ngunit bakit habang pumipirma ako, pakiramdam ko’y ibinenta ko ang sarili ko sa isang halimaw?

Walang anumang engrandeng selebrasyon ang kasal namin ni Darius. Wala akong suot na mamahaling gown, walang malalaking bulaklak, at higit sa lahat—wala akong saya.

Ito ay isang pirmahan lang ng papeles, isang tahimik na seremonyang may kaunting saksi. Isang kasunduang hindi nabuo sa pagmamahal, kundi sa pangangailangan.

Isang simpleng pirmahan lang sa City Hall, ilang litrato para sa dokumentasyon, at isang matamlay na pagbati mula sa mga abogadong saksi sa kasal.

“Congratulations,” sabi ng isa, pero halata sa tono niyang wala siyang pakialam.

Hindi ko nga alam kung dapat ba talaga akong batiin.

Sa tabi ko, si Darius—suot ang isang itim na three-piece suit, mukhang perpektong asawa sa panlabas na anyo… pero walang kahit anong damdaming nakikita sa kanya.

Para kaming dalawang estrangherong itinulak sa isang kwadradong papel—isang kontrata, isang kasunduang wala ni isang bahid ng pagmamahal.

“Tapusin na natin ito.” Malamig na boses ni Darius ang bumasag sa katahimikan.

Napatingin ako sa kanya.

“Tapusin?”

“ Para makauwi na tayo sa bahay.”

Nanatili akong nakatulala sa kanya.

Ang bahay! Dahil opisyal na akong asawa niya, kailangan kong lumipat sa bahay niya.

Ang tahanang itinatayo niya sa labas ng lungsod—isang bahay na mas malaki pa sa buong dating buhay ko, pero mas malamig pa sa kahit anong lugar na napuntahan ko.

Napakagat ako ng labi. Diyos ko! Kaya ko ba talaga ito?

Ngunit bago pa ako makasagot, hinawakan niya ang aking kamay.

Nag-init ang buong katawan ko sa gulat.

Hindi dahil sa saya kundi ahil sa takot.

Dahil ang haplos niya ay isang paalala—wala na akong takas.

Isa na akong ganap na pag-aari ni Darius Villarosa!

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • Hearts Under Contract   CHAPTER 7

    PAGDATING namin sa bahay niya—hindi, bahay namin—pakiramdam ko ay pumasok ako sa isang lugar kung saan hindi ako nababagay.Masyadong malaki, masyadong tahimik. Para bang isang rehas na ginintuan—maganda sa panlabas, pero isang bilangguan sa loob. Bigla kong naaalala ang mansion ng lola ko.Mas malaki ang bahay na ito kumpara roon. Oo nga at doon kami nakatira pero hindi namin kailanman naranasan ang mamuhay ng marangya. Lahat ng bagay na hinahawakan, ginagamit at pagkain na kinakain namin ay limitado.Bantay-sarado ang bawat galaw namin sa bahay na iyon. Ganoon din kaya rito?May lumapit sa amin na isang matandang katulong, tantiya ko ay nasa edad sixty na ito. Akmang kukunin niya ang mga bag na dala ko pero pinigilan siya ni Darius."Dalhin mo ang sanggol sa kwarto niya." Sabi nito na para bang pinaghandaan niya talaga ang pagdating namin ngayong araw na ito. Kinuha niya si Quila mula sa akin, nagdadalawang-isip pa akong ibigay ang kapatid ko. Kung hindi lang nagsalita si Darius...

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-27
  • Hearts Under Contract   CHAPTER 8

    TAHIMIK akong umupo sa kabilang dulo, pinipilit maging kampante sa hindi pamilyar na kapaligiran. Ngunit nang magtaas siya ng tingin at tiningnan ako nang diretso, para akong nakuryente."Kumain ka."Iyon lang ang sinabi niya, pagkatapos ay bumalik sa pagbabasa.Tahimik akong kumuha ng pagkain, kahit wala akong ganang kumain. Sa ilalim ng hapag, mahigpit kong hinawakan ang kubyertos, sinusubukang pigilan ang kaba sa loob ko.“Simula ngayon, may mga pagbabago sa buhay mo.”Halos mabilaukan ako sa tinig niyang biglang bumasag sa katahimikan.Napatingin ako sa kanya. “Ano?”Ibinaba niya ang dyaryo at tinapunan ako ng malamig na tingin. “Simula ngayon, ikaw na si Phoebe Villarosa.”Malamig, matigas, walang bahid ng emosyon.“Alam ko,” mahinang sagot ko. Dahil iyon ang presyong kailangan kong bayaran sa kasunduang ito.“Ibig sabihin, may mga tungkulin kang kailangang gampanan.”Napakunot ang noo ko. Tungkulin?Napansin niya ang reaksyon ko kaya nagpatuloy siya, “May mga pagtitipon akong ka

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-27
  • Hearts Under Contract   CHAPTER 9

    MAAGA akong gumising at dumiretso sa kwarto kung saan naroon si Quila. payapa siyang natutulog sa kanyang crib. Pinakiusapan ko si Darius na sa kwarto na lang siya matutulog pero hindi niya ako pinagbigyan. Masama ang loob ko sa kanya pero wala akong ibang magawa. Hawak niya ako at ang buhay ko—ang buhay namin ni Quila, kaya wala na akong magagawa pa.Bumalik na ako sa kwarto ko para plantsahin ang mga damit ko sa eskwela at ang isusuot niya sa trabaho. Asawa na niya ako at kailangan kong gampanan ang papel ko bilang asawa niya. “Ano’ng ginawa mo?” Isang dumadagundong na boses ang nagsalita sa akin kaya dahil sa gulat. Lumihis ang plantsa at nadaganan ang kamay ko kaya nabitawan ko naman agad ito.Ang sakit!Pero tiniis ko na lamang at dali-daling kinuha ang plantsa na nahulog sa sahig. “Sorry, sorry!” Hinging paumanhin ko sa kanya habang pinulot ang plantsa.“Tss. Clumsy,” komento niya pero hindi na ako nagsalita. Halos ipikit ko ang mga mata ko para hindi ko makita ang hubad niyang

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-28
  • Hearts Under Contract   CHAPTER 10

    AGAD kong naramdaman ang dahan-dahang pagtakbo ng sasakyan. Maya-maya lang ay gumilid ito at huminto. Nasa tapat na pala kami ng unibersidad, hindi ko man lang napansin.“I’ll fetch you later. Same spot.” Striktong sabi nito kaya tumango lang ako. Akmang bubuksan ko na ang pinto ng sasakyan nang tawagin niya ang pangalan ko. “Phoebe!”Agad naman akong lumingon sa kanya. Nagkasalubong ang mga tingin naming dalawa pero agad naman akong umiwas. “Ano?” Mahina kong sagot pero sapat naman para marinig niya. “Don’t ever mention to anyone that you're married.” Sabi nito, ang mga tono ay may halong pagbabanta, na kung hindi ko sundin ang gusto niya ay may matatanggap akong parusa. “Pero diba ang sabi mo ay hindi ko kailangan magpanggap, dahil asawa mo ako at totoo ang kasal natin?”Ang akala ko ay hindi na siya sasagot kasi bigla siyang tumahimik, pero maya-maya lang ay bigla naman siyang nagsalita.“There are selected people who need to know about you. Ang mga taong iyon ay ang mga taong

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-29
  • Hearts Under Contract   CHAPTER 11

    Darius' POV"YOU sure about this girl?" Tanong ni Kael, ang matalik kong kaibigan. Alam niya na nagpakasal ako kay Phoebe Concepcion. "No! Isang taon lang naman.""Be careful! You might get hooked at the end." Natatawa na asar pa nito. Matalik na tingin lamang ang aking ibinigay sa kanya. Umiling ako. Imposible yun! Hinding-hindi ako magkakagusto sa babaeng hindi ko naman labis na kilala. Kung tutuusin, wala siya sa kalingkingan ng mga tipo kong babae.“Nai-handa mo na ba ang mga dokumentong kakailanganin ng bagong eskwelahan niya?” Walang gana kong tanong. Kahit papaano, gusto kong may ipagmalaki siya. Ewan ko ba, nangako naman ako sa sarili ko na hinding-hindi siya makatikim ng pera kahit barya mula sa akin, pero ngayon, papaaralin ko pa siya sa private school. Parang may nagsabi sa akin na kailangan niyang lumipat doon, hindi ko alam kung bakit.“Yup! Nagawan ko na ng paraan ang tungkol diyan. Nalaman ko rin pala na galing siya sa unibersidad na yun dati. Ano’ng nangyari at nag-a

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
  • Hearts Under Contract   CHAPTER 1

    Phoebe's POVNAGLALAKAD ako sa gilid ng dalampasigan habang iniisip kung gaano kasakit ang nangyari sa buhay ko. Kakadrop ko lang mula sa school ko at kahapon lang naputol ang ugnayan ng mga magulang ko dahil hindi na raw nagkakasundo si mommy at si daddy. Sobrang sakit at wasak ang pakiramdam ko. Ayokong magkaroon ng pamilyang sirâ. Dati, masaya ako dahil buo kami, pero ngayon, alaala na lang lahat. Miss na miss ko si daddy, pero nagdesisyon na siya at mas pinili niya ang bago niyang pamilya kaysa sa amin. Hindi ko mapigilang umiyak. Gusto ko na lang bumitaw para matapos na lahat ng sakit pero naiisip ko si mommy at ang kapatid ko. Ayokong madagdagan ang labis na kalungkutan nila. Ayokong masaktan pa si mommy nang dahil sa akin. Kaya heto ako, naglalakad nang mag-isa, nilalasap ang bawat hapdi ng alaala. Sinisisi ko ang sarili ko sa nangyari, pero si mommy, palaging sinasabi na kasalanan niya raw lahat. Na kung may nagkulang man, siya 'yun. Wala akong magawa kundi umiyak at maghina

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-25
  • Hearts Under Contract   CHAPTER 2

    HINDI namin nakita ang mga "alagad ni satanas" — sina lola, lolo, Rochelle, Glyzza, at Glydel. Mas mabuti na rin siguro. Kung nakita nila kami, baka lalo lang nilang pahirapan si Mommy, baka pigilan pa kami, pero hindi dahil mahal nila kami — kundi dahil gusto lang nilang kontrolin ang buhay namin."Girls, tara na," mahina pero matatag na sabi ni Mommy. Her voice was soft but firm, though her eyes were red and tired. Sa kabila ng pagod niya, mahigpit pa rin ang hawak niya kay Quila, na mahimbing na natutulog sa kanyang mga bisig.Si Ate Ophelia tahimik lang, bitbit ang maleta niya, pero kita ko ang tensyon sa mga mata niya. Wala siyang masyadong sinabi mula kagabi, mula nang mangyari ang sigawan, mga paratang, at mga banta na parang mga bala na tumama sa amin. Alam kong nasasaktan din siya, marahil higit pa sa akin, pero si Ate laging magaling magtago ng emosyon.Ako? Pakiramdam ko may nakadagan sa dibdib ko — mabigat, nakakasakal. Naririnig ko pa rin ang mga boses ni Lola, ang mga in

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-26
  • Hearts Under Contract   CHAPTER 3

    ISANG umaga, habang pinapakain ni Ate Ophelia si baby Quila, dumating si Mommy mula sa labas. Bitbit niya ang ilang papel at folder, pawisan pero nakangiti. Agad niyang inilapag ang mga iyon sa mesa, halatang puno ng excitement."Mga anak, may magandang balita ako!" Masayang sabi ni Mommy, bakas ang saya sa mukha niya.Napatingin kami ni Ate Ophelia — halatang nagtataka pero may halong pananabik. "Ano 'yon, 'My?" Tanong ko."Nakahanap na ako ng eskwelahan para sa inyo! Dito lang sa malapit, sa public school. Nag-inquire ako kanina, at sabi nila na pwedeng mag-transfer kahit gitna na ng taon. Kailangan lang nating kumpletuhin ang mga requirements na 'to," paliwanag ni Mommy, sabay turo sa mga papel.Agad kong sinilip ang mga dokumento. Listahan ng requirements, enrollment form, at ilang guidelines. Iba ito sa nakasanayan namin na private school dahil wala itong striktong uniporme at mas simple ang mga patakaran."Okay lang ba sa inyo, mga anak?" Tanong ni Mommy, bakas ang pag-aalala sa

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-26

Bab terbaru

  • Hearts Under Contract   CHAPTER 11

    Darius' POV"YOU sure about this girl?" Tanong ni Kael, ang matalik kong kaibigan. Alam niya na nagpakasal ako kay Phoebe Concepcion. "No! Isang taon lang naman.""Be careful! You might get hooked at the end." Natatawa na asar pa nito. Matalik na tingin lamang ang aking ibinigay sa kanya. Umiling ako. Imposible yun! Hinding-hindi ako magkakagusto sa babaeng hindi ko naman labis na kilala. Kung tutuusin, wala siya sa kalingkingan ng mga tipo kong babae.“Nai-handa mo na ba ang mga dokumentong kakailanganin ng bagong eskwelahan niya?” Walang gana kong tanong. Kahit papaano, gusto kong may ipagmalaki siya. Ewan ko ba, nangako naman ako sa sarili ko na hinding-hindi siya makatikim ng pera kahit barya mula sa akin, pero ngayon, papaaralin ko pa siya sa private school. Parang may nagsabi sa akin na kailangan niyang lumipat doon, hindi ko alam kung bakit.“Yup! Nagawan ko na ng paraan ang tungkol diyan. Nalaman ko rin pala na galing siya sa unibersidad na yun dati. Ano’ng nangyari at nag-a

  • Hearts Under Contract   CHAPTER 10

    AGAD kong naramdaman ang dahan-dahang pagtakbo ng sasakyan. Maya-maya lang ay gumilid ito at huminto. Nasa tapat na pala kami ng unibersidad, hindi ko man lang napansin.“I’ll fetch you later. Same spot.” Striktong sabi nito kaya tumango lang ako. Akmang bubuksan ko na ang pinto ng sasakyan nang tawagin niya ang pangalan ko. “Phoebe!”Agad naman akong lumingon sa kanya. Nagkasalubong ang mga tingin naming dalawa pero agad naman akong umiwas. “Ano?” Mahina kong sagot pero sapat naman para marinig niya. “Don’t ever mention to anyone that you're married.” Sabi nito, ang mga tono ay may halong pagbabanta, na kung hindi ko sundin ang gusto niya ay may matatanggap akong parusa. “Pero diba ang sabi mo ay hindi ko kailangan magpanggap, dahil asawa mo ako at totoo ang kasal natin?”Ang akala ko ay hindi na siya sasagot kasi bigla siyang tumahimik, pero maya-maya lang ay bigla naman siyang nagsalita.“There are selected people who need to know about you. Ang mga taong iyon ay ang mga taong

  • Hearts Under Contract   CHAPTER 9

    MAAGA akong gumising at dumiretso sa kwarto kung saan naroon si Quila. payapa siyang natutulog sa kanyang crib. Pinakiusapan ko si Darius na sa kwarto na lang siya matutulog pero hindi niya ako pinagbigyan. Masama ang loob ko sa kanya pero wala akong ibang magawa. Hawak niya ako at ang buhay ko—ang buhay namin ni Quila, kaya wala na akong magagawa pa.Bumalik na ako sa kwarto ko para plantsahin ang mga damit ko sa eskwela at ang isusuot niya sa trabaho. Asawa na niya ako at kailangan kong gampanan ang papel ko bilang asawa niya. “Ano’ng ginawa mo?” Isang dumadagundong na boses ang nagsalita sa akin kaya dahil sa gulat. Lumihis ang plantsa at nadaganan ang kamay ko kaya nabitawan ko naman agad ito.Ang sakit!Pero tiniis ko na lamang at dali-daling kinuha ang plantsa na nahulog sa sahig. “Sorry, sorry!” Hinging paumanhin ko sa kanya habang pinulot ang plantsa.“Tss. Clumsy,” komento niya pero hindi na ako nagsalita. Halos ipikit ko ang mga mata ko para hindi ko makita ang hubad niyang

  • Hearts Under Contract   CHAPTER 8

    TAHIMIK akong umupo sa kabilang dulo, pinipilit maging kampante sa hindi pamilyar na kapaligiran. Ngunit nang magtaas siya ng tingin at tiningnan ako nang diretso, para akong nakuryente."Kumain ka."Iyon lang ang sinabi niya, pagkatapos ay bumalik sa pagbabasa.Tahimik akong kumuha ng pagkain, kahit wala akong ganang kumain. Sa ilalim ng hapag, mahigpit kong hinawakan ang kubyertos, sinusubukang pigilan ang kaba sa loob ko.“Simula ngayon, may mga pagbabago sa buhay mo.”Halos mabilaukan ako sa tinig niyang biglang bumasag sa katahimikan.Napatingin ako sa kanya. “Ano?”Ibinaba niya ang dyaryo at tinapunan ako ng malamig na tingin. “Simula ngayon, ikaw na si Phoebe Villarosa.”Malamig, matigas, walang bahid ng emosyon.“Alam ko,” mahinang sagot ko. Dahil iyon ang presyong kailangan kong bayaran sa kasunduang ito.“Ibig sabihin, may mga tungkulin kang kailangang gampanan.”Napakunot ang noo ko. Tungkulin?Napansin niya ang reaksyon ko kaya nagpatuloy siya, “May mga pagtitipon akong ka

  • Hearts Under Contract   CHAPTER 7

    PAGDATING namin sa bahay niya—hindi, bahay namin—pakiramdam ko ay pumasok ako sa isang lugar kung saan hindi ako nababagay.Masyadong malaki, masyadong tahimik. Para bang isang rehas na ginintuan—maganda sa panlabas, pero isang bilangguan sa loob. Bigla kong naaalala ang mansion ng lola ko.Mas malaki ang bahay na ito kumpara roon. Oo nga at doon kami nakatira pero hindi namin kailanman naranasan ang mamuhay ng marangya. Lahat ng bagay na hinahawakan, ginagamit at pagkain na kinakain namin ay limitado.Bantay-sarado ang bawat galaw namin sa bahay na iyon. Ganoon din kaya rito?May lumapit sa amin na isang matandang katulong, tantiya ko ay nasa edad sixty na ito. Akmang kukunin niya ang mga bag na dala ko pero pinigilan siya ni Darius."Dalhin mo ang sanggol sa kwarto niya." Sabi nito na para bang pinaghandaan niya talaga ang pagdating namin ngayong araw na ito. Kinuha niya si Quila mula sa akin, nagdadalawang-isip pa akong ibigay ang kapatid ko. Kung hindi lang nagsalita si Darius...

  • Hearts Under Contract   CHAPTER 6

    ANG buhay ko ay isang gulo na hindi ko na alam kung paano aayusin.Dahil sa utang na iniwan ni Ate Ophelia, ngayon, nakatayo ako sa harapan niya… hinihintay ang desisyong babago sa buhay ko.At sa pagitan namin, isang kasunduan ang nakalatag sa mesa.“Pakakasalan mo ako.”Akala ko nagkamali lang ako ng dinig.Pero hindi.Nanatili siyang nakatitig sa akin, ang malamig niyang mga mata ay parang kutsilyong unti-unting sumasaksak sa pagkatao ko.Hindi siya nagbibiro.Napakurap ako, pilit na nilalamon ang katotohanang ito. Kasal? Sa isang lalaking halos hindi ko kilala?“H-hindi magandang biro ito.” Mahina kong sabi.Nag-angat siya ng kilay, halatang nababasa ang takot sa mukha ko.“Sa tingin mo ba, nagbibiro ako?” malamig niyang tugon.Hindi ko na nagawang sumagot. Ang kaba sa dibdib ko ay parang sasabog.“Wala kang ibang pagpipilian, Phoebe.”Napakuyom ako ng palad. Alam kong totoo ang sinasabi niya. Wala ng natira sa akin.Ang natitira kong ipon? Hindi na aabot para sa susunod na buwan.

  • Hearts Under Contract   CHAPTER 5

    MINSAN, habang nag-aayos ako ng mga lumang gamit ni Mommy, nakita ko ang isang kahon na puno ng mga sulat at litrato. Litrato namin noong masaya pa kami, buo pa kami. Mga sulat ni Mommy noong mga panahon na mahirap ang buhay pero patuloy siyang lumalaban. Lumipas ang mga buwan, pilit kaming bumabangon. Mahirap, masakit, pero alam naming kailangang magpatuloy. Si Ate Ophelia ang naging gabay ko, ang sandalan ko matapos mawala si Mommy. At si baby Quila, palaging may ngiti — inosente, walang muwang sa kawalan, pero nagbibigay ng pag-asa.Sa bawat hakbang, dala ko ang mga alaala ni Mommy. Ang mga payo niya noong mga gabing hindi siya makatulog dahil sa chemotherapy. Akala ko, kahit papaano, natutunan ko nang tanggapin ang lahat. Akala ko, kahit paunti-unti, nakakaahon na ako. Pero hindi pala gano'n kadali.Nang mawala si Mommy, bumagsak ang mundo ko, pero naroon si Ate Ophelia na malakas, nagpakatatag. Siya ang tumayong ilaw ng buhay namin. Siya ang nagtrabaho kahit pagod na pagod siya

  • Hearts Under Contract   CHAPTER 4

    NAGING kontento na ako sa buhay na mayroon ako. Unti-unti kong natutunan na tanggapin ang bagong takbo ng buhay namin. Masaya ako kasama si Ate Ophelia, si baby Quila, at si Mommy. Masaya ako sa mga bago kong kaibigan sa public school na sina Grace, Hannah, at Liza. Masaya ako kahit na simpleng ulam lang ang nakahain sa hapag-kainan, dahil buo kaming magkakasama.Pero ang akala ko ay maayos na ang lahat, pero hindi pa pala.Napapansin ko ang pagiging matamlay ni Mommy kahit na pilit niyang itinatago sa akin. Madalas siyang tulala kapag akala niya'y walang nakatingin. Kung dati ay laging puno ng enerhiya ang mga kilos niya, ngayon ay tila mabagal na, parang mabigat ang dinadala. Kapag kinakausap ko siya, ngumiti siya nang pilit — ngiti na hindi umaabot sa mga mata niya.“Okay ka lang ba, 'My?” Tanong ko habang naghuhugas ako ng pinggan.“Okay naman ako, anak. Pagod lang siguro,” sagot niya, sabay abot ng basang plato na akala niya’y nahugasan na.Nagtama ang tingin namin. Alam kong pag

  • Hearts Under Contract   CHAPTER 3

    ISANG umaga, habang pinapakain ni Ate Ophelia si baby Quila, dumating si Mommy mula sa labas. Bitbit niya ang ilang papel at folder, pawisan pero nakangiti. Agad niyang inilapag ang mga iyon sa mesa, halatang puno ng excitement."Mga anak, may magandang balita ako!" Masayang sabi ni Mommy, bakas ang saya sa mukha niya.Napatingin kami ni Ate Ophelia — halatang nagtataka pero may halong pananabik. "Ano 'yon, 'My?" Tanong ko."Nakahanap na ako ng eskwelahan para sa inyo! Dito lang sa malapit, sa public school. Nag-inquire ako kanina, at sabi nila na pwedeng mag-transfer kahit gitna na ng taon. Kailangan lang nating kumpletuhin ang mga requirements na 'to," paliwanag ni Mommy, sabay turo sa mga papel.Agad kong sinilip ang mga dokumento. Listahan ng requirements, enrollment form, at ilang guidelines. Iba ito sa nakasanayan namin na private school dahil wala itong striktong uniporme at mas simple ang mga patakaran."Okay lang ba sa inyo, mga anak?" Tanong ni Mommy, bakas ang pag-aalala sa

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status