Share

Chapter 4

last update Last Updated: 2023-03-07 08:46:44

Sebastian (POV)

Sobrang saya ni Marina kay Anthony habang nag wiwisikan sila ng tubig sa ilog. May angkin ganda din siya nang matanggal ang salamin sa mata niya ngunit mataba nga lang at narinig kong babs pa ang tawag ni Anthony kay Marina. Nakakatawa nga lang ngunit hindi ko pinahalata kay Sofia na madalas ang pagsulyap ko sa kanila. 

Bagay naman silang dalawa at wala din akong pakialam kung may relasyon ang dalawa.

Nauna ng umuwe ang dalawa at sumunod na lang kami ni Sofia pero naunahan ulit namin sila. Ikaw ba namang may baboy kang nakasakay sa kabayo at dahil sa bigat ay hindi makatakbo ng maayos yung kabayo.

Kahit kailan talaga ang baboy niyang kumain at matakaw pa din hanggang ngayon. Kaya hindi pumapayat dahil sa katakawan niyang kumain.

Umakyat muna ko sa aking kuwarto para makapagpahinga ng konti at iniwan ko muna sa ibaba si Sofia kasama sina lolo at lola.

Pagbukas ko ng pintuan ay may narinig akong kumakanta, hindi ko siya gaanong marinig kaya nagtungo ako sa bintana dahil may terrace din ito na katabi din ng kay Marina. Mas lalo kong pinakinggan ito at narinig ang bawat linya ng kaniyang kanta ay kuhang kuha. Mahusay din pala itong kumanta kahit na isa itong baboy na nerd. Tsk! 

Baboy na nerd ang bansag ko sa kaniya kapag ako lang mag isa, pero kapag nandiyan sina lolo at lola ay Marina.

Wala na akong marinig na kumakanta kaya naupo muna ako sa aking tambayan at dinama ang ihip ng hangin sa aking balat.

Napalingon ako sa may kabilang terrace at nandoon si baboy na nerd. Kumunot ang aking noo dahil nakatitig ito sa akin kaya pumasok siya ulit sa loob ng kaniyang kuwarto. 

Fuck, she's fucking nerd na baboy at kapag nalaman kong may gusto siya sa akin ay malilintikan talaga siya.

Pumasok akong muli sa loob ng kuwarto pero narito na sa loob na ng aking kuwarto si Sofia.

"Are you bored honey?" Tanong ni Sofia.

"Yeah!"

"You want this" sabay bulong nito sa akin. Napangiti niya ko dahil lang doon. Nag umpisa na nga kaming umungol sa loob ng aking kuwarto habang sabay naming pinagsasaluhan ligaya.

Marina (POV)

Nagulat na lang ako ng makita ko si Sebastian sa may terrace dahil magkatapat lang ang terrace namin. Magkatabi lang ang kuwarto ko sa kuwarto niya.

Pumasok muli ako sa loob ng kuwarto dahil sa masama ang tingin ni Sebastian sa akin. Aba! malay ko bang naroon siya.

Pumasok na ko sa banyo para makaligo na at mamaya ay magpapahinga na para sa simpleng dinner na gaganapin para mamaya.

Namili ako ng susuotin ko ngunit wala akong magustuhan dahil hindi ko bagay magsuot ng pang sosyal na damit. 

Pinili kong suotin ang kupas na jeans at buti sumakto ito sa akin. Isang white t-shirt din ang ibinagay ko sa kupas na jeans at sinuot ko ang flat sandals dahil kapag takong ang sinuot ko ay pagtawanan akong takong na baboy. 

Lumabas na ko ng kuwarto at eksaktong paglabas naman nila Sebastian at Sofia. Tumingin sila sa akin. Taas baba niya kong tinignan at tinaasan pa ko ng isa niyang kilay. 

"Cheap!" sabay iling ng kan'yang ulo ni Sebastian.

Pinauna ko na silang bumaba at sumunod na lang ako sa kanila. 

Gaya ng sabi nila ay simpleng handaan lang talaga ang meron. Konting salo salo at mga haciendero at haciendera lang ang narito. 

Wala akong pakialam kung ano ang sabihin ni Sofia sa akin basta ako walang tinatapakang tao. Ganito naman ang mga tao sa akin, bully dito bully doon. Pero may mga kaibigan naman akong tunay, Sina kuya Anthony, Ashley na matagal ko ng kaibigan at si kuya Nathan. Simula noong nagtapos siya ng secondary ay hindi ko na siya muling nakita pa. 

................

      Two months later.

Natapos din ang dalawang buwang bakasyon at nakapag enroll na din ako sa Sebastian Collage. Dito ako gustong pag aralin nila lolo at lola dahil may madical course naman sa Sebastian College.

"Ganda ng suot mo anak ha!" sabi ni inay. 

"Salamat po inay, pagbubutihin ko po ang pag aaral ko para sa inyo ni itay."

"Okay anak pagpalain ka ng diyos at mag iingat ka palagi," ngiting sabi nito.

"Opo inay, paalam po inay itay." Humalik muna ako sa pisngi nila bago ako papasok ng school.

Nakisakay ako sa tricyckle nila mang tonyo na ama ni Anthony. Umalis na din si Anthony dito sa hacienda para tapusin ang pag aaral niya sa ibang eskwelahan. Isang taon na naman siyang mawawala dito kaya't mamimiss ko na naman siya. Wala na akong natirang kaibigan dito lahat sila ay umalis dito para sa Manila nila ipagpatuloy ang pag aaral nila.

Narito na ko sa harapan ng gate ng Sebastian College, hindi din papahuli ang eskwelahang ito dahil sa isa rin itong sikat na paaralan at puro mayayaman lang ang pumapasok dito. Bawat studyante ay napapatingin sa gawi ko. Taas noo na lang akong pumasok sa loob ng eskuwelahan ngunit may naririnig akong bubuyog sa paligid ko. Hinayaan ko na lang sila kung ano ang sabihin nila sa akin. Alam ko sa sarili ko na mataba ako. Eh ano naman ngayon sa kanila, masarap kaya kumain.

Pumasok na ko sa kabilang building dahil naroon ang aking magiging room. 

Grabe ang taas ng building. Punuan palagi ang laman ng elevator. Iyong iba masama ang tingin sa akin at may nagsabi pang bawal ako doon sumakay at baka daw bumigay. Hindi ko na lang iyon pinansin dahil ayaw kong masira ang unang araw ko. Manhid na kaya ako sa mga ganiyang salita na binabato nila sa akin.

Malilate na talaga ako at kailangan lakarin na lang ang hagdan patungo sa 4th floor. Paakyat pa lang ako ng hagdan nang may bumangga sa akin kaya liningon ko siya. Isang payat na babae ang habol hininga na may malaking salamin ito sa kanyanhg mata kagaya ko kaya nagkatinginan na lang kaming dalawa.

Pareho din kami ng uniporme at sabay na nagsalita. Kaya nagtawanan na lang kaming pareho.

Pareho kaming freshman at magkaklase din kaming dalawa.

Sabay na kaming pumasok sa loob ng silid aralan at hiningal kaming pareho dahil nasa 4th floor ang room namin at nasa dulo pa. Napatingin tuloy ang ibang kaklase namin at 1 minute na lang talaga ay late na kami. 

Salamat na lang sa diyos dahil wala pa kaming Professor. 

Sa likurang bahagi kami naupo ni Lexie. Siya yung payat na nakabangga sa akin kanina.

Nag bell na tanda na mag uumpisa na ang klase at pumasok na ang Professor namin. Nagulat na lang ako dahil si Sebastian ang magiging Prof namin. Hindi ko alam ito.

Kinikilig naman yung ibang kaklase ko pero ako wala lang. Kinabahan ako dahil hindi ito ang inaasahan ko.

Diniscuss niya lang naman kung ano mga rules and regulation niya at konting paliwanag na din sa mga subjects namin. Buti na lang at hindi nagbigay ng assignment. Pero very easy lang naman yun para sa akin.

"Marina sabay na tayong maglunch," sabi ni Lexie.

"Sige," sagot ko naman.Siya lang ang naging unang kaibigan ko dito. Bagay daw kaming magsamang dalawa, siya daw si buto buto at ako si taba. Haist! mga tao talaga walang magawa.

Lunch time na at nagtungo kami sa canteen para kumain. Center of attraction kaming dalawa ni Lexie. Pero diretso lang ang tingin naming dalawa. 

"Ang ganda natin noh Lexie," nakangiting sabi ko.

"Oo nga. Sikat na tayo at ganun lang kadali," sagot nito.

"Hayaan mo na lang sila, mapapagod din yang mga yan."

Nag-order kami agad ng aming makakain. Ang iba'y sumingit pa. 

Nakakainis din minsan dahil kung alam nilang hindi ka palaban, tratratuhin ka na lang na walang kwentang tao.

"Okay lang yan friend," sabi nito nang mahalata niya siguro ang pagkainis ko.

"Kaya ko pa naman magtimpi mg galit eh pero napajawalang modo naman. Parang hindi nag-aaral," inis na sabi ko.

"Kung ako sayo mag gym ka para pumayat ka. Ipaenroll kita kay kuya Nathan."

"Nathan? Sinong Nathan?" Ulit kong tanong.

"Si kuya Nathan, dito siya dati nag aaral noon kaso Sa America siya nag aral pagtuntong ng kolehiyo."

"Nathan Villafuerte ba ang tinutukoy mong kuya mo?" 

"Oo siya nga, bakit mo kilaka ang kuya ko?"

"Ah kaibigan ko lang siya dati eh. Siya ang nagpapasakay sa akin dati sa tuwing papasok ako ng school. Kung matiyambahan naman niya ko sa pag uwe, hinahatid na lang niya ko pauwe sa hacienda," paliwanag ko.

"Hacienda? Iisa lang ang hacienda dito sa atin ha, ibig bang sabihin kina Don Lucio at Donya Fermina ka nakatira?" Tumango ako. "Edi araw araw mo ding nakikita si sir Sebastian doon sa mansion kung doon ka nakatira."

"Oo, ganoon na nga. Araw araw ko din siyang makikita dito sa school."

"Ayaw mo iyon, araw araw mong makikita ang guwapong si sir Sebastian," kinikilig na sabi niya.

"Guwapo nga pero sobrang pangit naman ng ugali at mayabang pa," singhal ko.

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Lyn F. Caluttong
kung sinusuwerte ka nga nman Marina si Sebastian pa talaga Ang naging professor mo . thank you Author..
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 5

    "Marina, pinapatawag ka ni sir Sebastian sa office niya." sabi ng isa kong kaklase. "Bakit daw?""Hindi ko alam basta pumunta ka na lang daw doon."Uwian na namin pero pinapatawag pa ako, ano naman kaya ang ipag uutos nun, anas ko.Bitbit ko ang bag na bigay sa akin ni lola Fermina, lahat ng gamit ko ay siya ang nagbigay. Kailangan ko na talagang magpapayat para hindi ako palaging napapagod sa paglalakad, ang layo pa naman ng office ni sir Sebastian. Sir na pala ang tawag ko sa kaniya dahil siya ang aming Prof. Pero panay utos niya sa akin kaya ako nabubuwisit. Pagod na ko maghapon sa klase tapos uutusan na naman niya ko. Ano ako PA niya sabi ng isip ko.Fifteen minutes ang tinagal ko sa paglalakad makarating lang sa kaniyang office. Halos pumutok na ang suot kong uniporme dahil sa hapit nito sa akin. Nag aalat na din ang pawis ko sa sobrang pagod sa paglalakad.Kinuha ko muna ang panyo para punasan ang pawis sa mukha. Naging pawisin na ko ngayon dahil nananaba na naman ako. Hindi k

    Last Updated : 2023-03-07
  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 6

    Pumasok ako sa loob ng aking silid na mabigat ang pakiramdam ko. Tila naninikip itong dibdib ko dahil sa mga sinabi ni lola. Namamaalam na kaya si lola kaya ganun na lang ang mga sinasabi niya, sa loob loob ko.Isang linggo na ang nakalipasHindi na kami sabay sabay na kumakain dahil madalas na wala si Sebastian dito sa mansion, palagi itong wala at kami lang ni lolo ang magakasalo sa hapag kainan. Si lola ay sa silid na din ito kumakain.Madalas na akong hindi kumakain ng marami dahil goal ko na talaga ang magpapayat. Napansin naman iyon ni lolo dahil sa kaunti lang ang nababawas na pagkain sa hapag.Tuluyan ng bumagsak ang katawan ni lola at namayat na ito ng husto na ikinabahala naman ni lolo. Nagiging matamlay na din ito dahil sa nakikitang nahihirapan sa kalagayan ng kaniyang minamahal na asawa.Ilang araw na lang at kaarawan na ni Sebastian. Sana maabutan pa ni lola ang kaniyang kaarawan. Pero ako ay dalawang buwan pa bago ang kaara

    Last Updated : 2023-03-16
  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 7

    Nagpunta agad ako sa sementeryo upang dalawin ang puntod nila lolo at lola ng matapos ang klase namin. Pero hindi ko inaasahang makita si Sebastian dahil nandirito din siya. Una kong tinungo ang puntod ni lola dahil naroon si Sebastian sa puntod ng kaniyang lolo. Tumingin sa akin si Sebastian na malungkot ang kaniyang mga mata. May bahid pang mga luha sa kaniyang mga mata dahil galing ito sa pag iyak.Nanatiling tahimik ang pagdalaw namin sa kanilang mga puntod at ni isa walang gustong magsalita sa amin. "Tama bang naririto ka pa at kailangan pang manatili ka pa sa bahay ngayong alam mong wala na sina lolo at lola na masasandalan mo," madiing sabi niya.Yun ang mga katagang binigkas ni Sebastian sa akin ngunit hindi ko ito pinansin bagkus ay naaawa lang ako sa kaniya dahil wala na itong katuwang sa buhay. Tanging nag iisa na lang ito sa Monteclaro clan. Ang kwento sa akin ni lola ay may kapatid daw na babae si lolo ngunit matagal na itong nawawala. Pinahanap nila kahit saang parte

    Last Updated : 2023-03-16
  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 8

    Simula ng malaman naming dalawa ni Sebastian ang huling habilin nila lolo at lola parang mas lalo lang itong naging galit sa akin halos araw araw na niya akong inaaway dito sa loob ng mansion minsan pinapahiya niya na din ako sa eskwelahan. Ano ba dapat ang mararamdaman ko ngayong sa umpisa pa lang ay parang gusto ko ng sumuko at umalis na lang pero hindi iyon hahayaan ni Sebastian na aalis ako hanggat hindi pa ko naikakasal sa kaniya na hanggat hindi pa nakapangalan sa kaniya ang mga ari arian ng mga Monteclaro clan."Hey wake up." Boses iyon na galit na si Sebastian. "B-Bakit?" pautal kong tanong sa kaniya. Biglang kumunot ang kaniyang noo pagkatanong ko sa kaniya habang nakaupo sa kama dahil kababangon ko lang at nakatakip pa lang ang kumot hanggang beywang ko.Bigla na lang niya ako hinila hanggang sa napasubsob na lang ako sa sahig kaya napahawak na lang ako sa nananakit kong katawan. Inangat ko ang ulo ko at tumingin sa kaniya habang ang mata nito ay nanlilisik sa galit. Luma

    Last Updated : 2023-03-16
  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 9

    Naikwento na lahat ni ate Ana kung ano ang sumunod na nangyari pagkatapos kong mawalan ng malay at sinugod naman ako agad ni Sebastian sa hospital. Pagkatapos ng isang araw na pananatili doon ay inuwe din ako agad ni Sebastian para dito na lang daw niya ko bantayan. Nag aalala din pala sa akin si Sebastian, akala ko wala ng pagbabago sa ugali niya ngunit heto siya ngayon, siya pa ang nagbantay sa akin mag damag kaya pala naabutan ko siyang natutulog sa sofa pag kagising ko. May ngiti sa labi ko habang iniisip ko ang mga bagay na ginawa niya sa akin. Nakaramdam ako ng tuwa sa puso ko subalit hindi ko pa alam kung hanggang saan patutungo ang ganitong nararamdaman ko para sa kaniya. ...............Kinabukasan habang naghahanda ako sa pagpasok sa eskwelahan, nasa may labas na ko ng mansion at inaayos ang gamit ngunit hindi ko inaasahang may humintong sasakyan sa may harapan ko kaya napatingin na lang ako dito. Bago ito sa paningin ko hindi ko kilala kung sino ang sakay nito sa loob. Sa

    Last Updated : 2023-03-17
  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 10

    Nang matapos na kaming kumain, nagpaalam muna si Seb sa akin na pupunta itong comfort room. Balak ko din sana mag cr kaso ayaw ko siyang kasabay na magtungo roon kaya pinauna ko na lang ito. Maya't-maya ay sumunod din ako pero pinatigil lang ako ng isang lalaking waiter. "Anong bawal kuya? Bawal po bang pumasok?" Nagtatakang tanong ko."Iyon po kasi ang utos ma'am," magalang na sagot nito. Mabigat na hininga ang ang pagsang-ayon ko. Ang sakit na ng aking pantog at hindi ko na kayang tiisin ito. Nagmadali akong umalis at tinunton ang daan palabas ng restauran. Hindi ko na aantayin si Seb para makisabay sa kan'ya pag-uwe. Nauna ako para makauwe agad ng mansion at doon na lang ako magbabawas. Makakaya ko pang tiisin ito kaysa mag-antay sa wala. Kalahating oras nang marating ko na ang mansion. Dahan dahan ang aking paglakad upang hindi ako makaihi pero dahil sa batong aking natapakan. Napatid ako na kinaihi ko na hindi naman sinasadya basta kusa lang ako nakaihi na hindi ko na napigi

    Last Updated : 2023-03-21
  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 11

    Pauwe na ko ngayon na hindi ko na kasabay si Lexie. Naglakad na lang ako para bawas gastos sa pamasahe at para matadtad ang aking katawan. Uumpisahan ko na ngayon magpapayat. Habang mag-isang naglalakad sa may kalsada, isang sasakyan ang huminto sa kalsada at malakas ang pagbusina nito na kinagulat ko dahil sa malakas na ingay nito. "Hoy baboy Marina!" sigaw ni Rashina sa akin na nakadungaw ang mukha nito sa may bintana ng sasakyan. "Pwede bang umalis ka na lang riyan diyan sa daanan. Hindi mo bagay malantad dito sa kalsada," sabay tawa ng mga ito kasama ang ibang kaklase ko. Kuyom ang dalawang kamao ko sa pagtitimpi ng galit ko sa kanila at mabilis na umalis sa kanila. "Hoy bumalik ka dito!" sigaw pa ng mga ito. Lumingon ako at talagang nakasunod sila sa akin. Napatakbo ako ng mabilis para hindi nila ako mahabol pero sa paglingon ko ay doon ako nadapa at napasubsob sa may kanal pagkahulog ko. Huminto na naman ang sasakyan nila Rashina at nagsibabaan ang mga ito saka pinagtawnan nil

    Last Updated : 2023-03-23
  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 12

    Nasa mukha ang pagkainis ni Seb nang umalis ito sa kinauupuan niya. Hindi ko alam kung napaano 'yon dahil abala kami ni kuya Zander sa pag-uusap. Maya't-maya ay nagpaalam na din si kuya Zander pagkatapos namin mag-usap. Napasinghap ako, naisipan ko na lang na magtungo ng kusina para tanungin si ate Ana kung may laptop ba ito pero malabong mangyari 'yon na may laptop ba akong mahihiram sa kan'ya. Naisipan ko na lang na huwag na lang ituloy at baka nga wala. Nahiya naman kasi akong manghiram kay Seb at baka sungitan na naman ako 'yon pero subukan ko kung pahihiramin niya ko. Nasa tapat na ko ng kan'yang pintuan. Kinakabahan ako lalo nang makita ko siya kaninang naiinis sa amin. Pero hindi naman masamang magtanong eh. Huminga muna ko ng malalim bago katukin ang pinto ng kan'yang kuwarto. Nakatatlong katok na ko pero wala itong balak buksan ang pinto. Alam kong dito lang siya pupunta eh. "Seb!" mahinahong tawag ko sabay katok ng pinto. Wala talagang bakas na may tao sa loob ng kan'ya

    Last Updated : 2023-04-01

Latest chapter

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 75

    LIMANG TAON ANG LUMIPAS... Sa malawak na auditorium, nakatayo si Luna sa entablado, suot ang kanyang toga. Hawak niya ang kanyang diploma at medalya bilang cum laude—isang pangarap na matagal niyang hinintay na matupad. Dapat masaya siya. Dapat ipagdiriwang niya ang araw na ito. Ngunit habang pinagmamasdan niya ang dagat ng mga nagsasaya at niyayakap ng kanilang pamilya at mga kaibigan, hindi niya mapigilang mapansin ang kakulangan. Wala si Santino. Noon, madalas nilang pag-usapan kung paano sila sabay na aakyat sa entablado, tatawaging magkasunod ang pangalan, at maghahawakan ng kamay habang nakangiti sa isa’t isa. Pero ngayon, siya lang ang nandito. Pagkatapos ng seremonya, dumiretso siya sa isang tahimik na sulok ng unibersidad. Umupo siya sa isang bench, ipinikit ang mga mata, at marahang huminga. “Ginawa ko na, Santino,” mahina niyang bulong sa hangin. “Pero bakit parang kulang?” Limang taon na rin ang lumipas mula noong huli siyang tumapak sa mansyon ng Monteclaro.

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 74

    THIRD POV Habang unti-unting nilulubog ng araw ang kalangitan, nakatayo si Luna sa veranda ng Monteclaro mansion. Nakatitig siya sa malayo, pilit inaalis sa isip ang matinding pag-aalala na bumabalot sa kanya. Wala pa sina Marina at Sebastian. Hindi niya alam kung ano na ang nangyayari sa ospital. Gusto niyang sundan si Santino, gusto niyang makita ang lagay nito, pero… may bahagi ng sarili niyang nag-aalangan. “Bakit ba ako ganito?” mahina niyang bulong, mahigpit na niyakap ang sarili. "Hindi ba dapat masaya ako? Pinutol ko na ang koneksyon namin. Hindi ba ito ang gusto ko?" Ngunit sa bawat segundo na hindi niya nakikita si Santino, sa bawat minutong lumilipas na wala siyang balita tungkol dito, mas lalong bumibigat ang pakiramdam niya. Para siyang sinasakal ng guilt at takot—takot na baka huli na ang lahat. Napapikit siya, pilit nilulunok ang namumuong luha. "Hindi, hindi ko dapat maramdaman 'to. Wala akong karapatan—" Biglang bumukas ang malaking gate ng mansyon. Napa

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 73

    MANSYON NG MONTECLARO – LUNA’S POV Maagang gumayak si Luna para pumasok sa eskwela. Pilit niyang inaayos ang sarili, pilit niyang inilalayo ang isip sa nangyari kahapon. Tapos na. Wala nang sila—wala nang Santino at Luna. Paulit-ulit niyang sinasabi iyon sa sarili, kahit parang may kung anong kirot sa dibdib niya. Pagbaba niya sa hagdan, isang kakaibang katahimikan ang bumungad sa kanya. Hindi tulad ng dati na punong-puno ng sigla ang mansyon, ngayon ay tila may bumalot na lungkot sa buong paligid. Pagdating niya sa sala, nakita niya si Marina—ang mommy ni Santino. Naka-upo ito sa sofa, yakap-yakap ng kanyang asawa, si Sebastian. Nanginginig ang balikat ng ginang habang hagulgol nang hagulgol. Si Sebastian naman ay pilit siyang inaalo, ngunit bakas din sa mukha nito ang matinding lungkot. Nanatili si Luna sa kinatatayuan niya, hindi sigurado kung lalapit ba o aalis na lang nang tahimik. Pero bago pa siya makagalaw, biglang tumayo si Marina at mabilis siyang nilapitan. "Ikaw!

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 72

    Habang nakatayo sa gitna ng cafeteria, naramdaman ni Santino ang bigat sa kanyang dibdib. Para bang may kung anong bagay na pumipigil sa kanya, isang bagay na hindi niya kayang kontrolin. Tumingin siya sa direksyon kung saan lumabas si Luna. Mas lalo siyang naguluhan. Bakit ba parang ang hirap niyang maabot ngayon? Bakit parang kahit anong gawin niya, palayo na ito nang palayo? Napabuntong-hininga siya, napapailing habang napabulong sa sarili. "Mali pala ang mahalin ka, Luna…" Bar Scene – Santino’s POV Sa loob ng bar, malakas ang tugtog. Mga ilaw na kumikislap, tawanan ng mga lasing, at usok ng sigarilyo ang bumalot sa paligid. Pero para kay Santino, wala siyang naririnig kundi ang tahimik na sigaw ng puso niya. Isang shot ng alak ang tinungga niya. Isang mapait na hagod sa lalamunan—pero hindi kasing pait ng nararamdaman niya ngayon. Sa harap niya, nakaupo si Jake, tahimik lang na pinagmamasdan siya. "Tama na 'yan, pare," saway ni Jake, pero umiling lang si Santino. "

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 71

    Matapos ang practice, nag-ayos na ng gamit ang banda. Pawis si Santino, pero hindi iyon ang dahilan kung bakit biglang bumigat ang pakiramdam niya. Habang kinukumpuni niya ang mic stand, natanaw niya sa di kalayuan sina Luna at Jake—magkasabay na naglalakad palabas ng gym. Magaan lang ang itsura nila, tila komportableng-komportable sa isa’t isa. Maya-maya pa, nakita niyang tinapik ni Jake sa ulo si Luna habang may sinasabi. Napangiti si Luna, at doon kumirot ang dibdib ni Santino. "Tangina naman..." bulong niya sa sarili. Bigla siyang napaupo sa stage, pinunasan ang pawis, pero ang totoo, pinipilit niyang burahin sa isip ang nakita niya. “Jake pala, ha?” Naramdaman niyang lalong bumibigat ang loob niya. Kaya pala hindi siya makakuha ng diretsong sagot kay Luna. Kaya pala hindi niya mawari kung bakit parang ang layo-layo nito sa kanya nitong mga nakaraang araw. “Seryoso ba ‘to?” tanong niya sa sarili. Akala niya kasi, kahit paano, may halaga siya kay Luna. Na kahit hindi pa

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 70

    Napakurap si Luna at agad na umiwas ng tingin kay Santino. Hindi niya alam kung tama pa ba ang ginagawa nila—ang mga titig na iyon, ang tahimik na espasyong bumabalot sa kanila, at ang hindi maipaliwanag na tensyon sa pagitan nila. "Santino... hindi pwede," mahina niyang sabi, pilit na kinakalma ang sariling damdamin. "May girlfriend ka na. Ayaw kong makasira ng relasyon." Napabuntong-hininga si Santino, pero hindi niya inalis ang titig niya kay Luna. "Ano ba sa tingin mo ang ginagawa ko ngayon, Luna? Sa tingin mo ba, kung talagang mahal ko si Denise, nandito ako ngayon kasama mo?" Napalunok si Luna. Gusto niyang magalit. Gusto niyang pagalitan si Santino dahil sa pagiging pabaya sa relasyon nito, pero mas nagagalit siya sa sarili niya. Dahil bakit siya kinakabahan? Bakit parang mas gusto niyang manatili rito kaysa lumayo? "Santino, tama na," mariin niyang sabi, kahit pa ang sariling puso niya ay parang sumisigaw ng kabaligtaran. "Hindi ko kayang—" Bigla siyang natigilan nan

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 69

    Pagkauwi nila mula sa mall, napansin nilang tahimik na ang buong mansyon. Madilim na ang paligid, tanging ilaw sa hallway at sala ang bukas. Pagod man sa buong araw ng pamamasyal at kakatawa, nanatili ang kasiyahan sa mukha ni Santino. Pagpasok sa loob, agad na bumaling si Santino kay Luna at nakangiting sinabi, “Sabi ko naman sa’yo, tabi tayong matulog, ‘di ba?” Napakunot ang noo ni Luna at agad na tumanggi. “Ano ka? Hindi na tayo mga bata! Dalaga at binata na tayo, Santino. Huwag kang ewan.” Napahagalpak ng tawa si Santino. “Eh ano naman? Hindi naman kita kakainin. Saka dati naman tayong magkatabi matulog, ‘di ba?” “Dati ‘yon! Bata pa tayo nun!” asik ni Luna, binigyan siya ng masamang tingin. Ngunit sa halip na umurong, mas lalo pang lumapit si Santino, nakangisi. “So? Anong pinagkaiba? Pareho pa rin naman tayo, Luna. Ako pa rin ‘to, si Santino. At ikaw pa rin si Luna na laging inis sa akin pero hindi naman makatanggi kapag ako na ang nagyaya.” Napasinghap si Luna at nam

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 68

    Luna’s POV Pagkapasok ko sa kwarto, agad akong dumapa sa kama at tinakpan ang mukha ko ng unan. Ano ba ‘yon?! Ramdam ko pa rin ang init sa mukha ko habang paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang nangyari kanina sa loob ng closet. Bakit kasi ang lapit niya? Napapikit ako nang mahigpit habang naaalala ko kung paano halos magkadikit ang katawan namin ni Santino. Ang init ng katawan niya, ang bango niya, at higit sa lahat—ang katawan niya! Napahiga ako nang diretso at hinampas ang unan. Sht! Bakit ako kinikilig?! Hindi pwede ‘to!* Pero kasabay ng kilig, may inis din akong nararamdaman. Kasi pagkatapos ng lahat ng ‘yon, nakita ko siyang naghahalikan sila ni Denise. Ano ba naman ‘yun, Luna! Kahit kailan, hindi ikaw ang pipiliin ni Santino! Tama na ‘tong ilusyon mo! Pero kahit anong pilit kong itanggi, hindi ko maalis ang kakaibang pakiramdam sa loob ng puso ko. Paano kung... talagang mai-in love na ako sa kanya? "Hindi… Hindi ako pwedeng ma-in love sa kanya." Napalunok ako haba

  • He Hates Me But He Loves Me   Chapter 67

    Habang tahimik na nagtatago si Luna sa loob ng closet, halos hindi siya makahinga sa kaba. Pinakiramdaman niya ang bawat galaw sa labas. Lumabas si Santino, pilit na pinapanatiling kalmado ang sarili. "Oh, Denise, andito ka na pala," aniya, pilit na nililihis ang usapan. "Ang tagal mo namang lumabas," reklamo ni Denise, sabay akbay kay Santino. Pero bago pa makasagot si Santino, napansin nito ang mama ni Luna na nakatayo sa gilid ng kama. "Ay, Manang, ano pong ginagawa ninyo rito?" tanong ni Denise. "Ilalagay ko lang sana 'tong mga tiniklop na damit ni Santino sa closet," sagot ng mama ni Luna habang papalapit sa pinto ng closet. Halos lumuwa ang mata ni Santino. Tangina! Hindi puwedeng makita si Luna sa loob! Mabilis niyang hinawakan ang kamay ng mama ni Luna. "Ako na po d'yan, Manang. Sige na po, magpahinga na kayo," aniya, pilit na nginingitian ito. "Naku, hindi, iho. Ako na, sandali lang naman ito," sagot ng matanda, pilit na tinutulak ang kamay ni Santino para makal

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status