LOGINShare
Chapter 24
Last Updated:
2024-12-05 19:36:52
Related chapters
He Hates Me But He Loves Me Chapter 25
Third Person POV Kinabukasan, maagang naghanda si Marina sa hindi inaasahang lakad nila ni Sebastian. Tahimik lang siya habang papunta sila sa isang lugar. Habang nasa biyahe, napansin niyang hindi katulad ng dati, seryoso si Sebastian. Wala itong sarkastikong komentaryo o pilyong ngiti. Tahimik lang itong nakatingin sa bintana, tila malalim ang iniisip. “Sebastian, saan ba talaga tayo pupunta?” tanong ni Marina, hindi na matiis ang bigat ng katahimikan. Hindi agad sumagot si Sebastian. Tumigil muna ito bago binitiwan ang isang mahinang buntong-hininga. “Sa puntod ng mga magulang ko.” Napatigil si Marina, bahagyang nabigla. Hindi niya inakala na dadalhin siya ni Sebastian sa ganoong lugar, lalo na’t bihira itong magpakita ng emosyon. Pagdating nila sa sementeryo, tahimik na lumakad si Sebastian papunta sa isang mausoleum. Napansin ni Marina ang pangalan ng mag-asawa sa marmol: Eduardo at Sylvia Monteclaro. Malinis at napakaelegante ng paligid, halatang inaalagaan ng mabuti.
Last Updated : 2024-12-06He Hates Me But He Loves Me Chapter 26
Third Person POV(OVERLOAD ANG KILIG) Kinabukasan, tumama ang sikat ng araw sa mukha ni Marina habang nakahiga pa rin siya sa kama. Malalim ang tulog niya, tila nasa gitna ng isang panaginip na masyadong nakakakilig para sa kanya. Sa panaginip, nasa isang romantikong lugar sila ni Sebastian, magkahawak-kamay habang naglalakad sa dalampasigan. Napakatamis ng ngiti ni Sebastian sa kanya, tila walang kasungitan o pang-aasar. "Marina, ang ganda mo," bulong nito sa kanya. Napangiti si Marina sa panaginip, at sa gitna ng kanyang pananaginip, naibulong niya nang mahina, “Crush kita, Sebastian…” Sa kasawiang-palad (o sadyang malas), nasa tabi ng kama niya si Sebastian, na abala sa pag-aayos ng kanyang relo at tila naghahanda para sa araw. Napalingon ito nang marinig ang sinabi ni Marina. Napataas ang kilay, at biglang bumungisngis nang tahimik, ngunit hindi mapigilan ang sariling pagtawa. “Marina, ano ‘yan? Ano ulit ang sinabi mo?” tanong ni Sebastian habang nakatingin sa natutulog
Last Updated : 2024-12-06He Hates Me But He Loves Me Chapter 27
Third Person POV Kinagabihan, matapos maghapunan, nagpasya si Marina na maglakad-lakad sa garden ng mansyon upang magpalipas ng oras. Napakaganda ng gabi—ang malamig na simoy ng hangin at ang maliwanag na buwan ay nagbibigay ng aliwalas sa kanyang pakiramdam. Ngunit hindi pa man siya nakakadalawang hakbang, narinig na niya ang pamilyar na boses ni Sebastian mula sa likuran. “Bakit mag-isa ka rito? Hindi ka ba natatakot sa dilim?” tanong nito, may bahagyang ngisi habang naglalakad papalapit. “Hindi naman ako bata para matakot, Sebastian,” sagot ni Marina, nagkukunwaring hindi siya naiilang. “Gusto ko lang mag-unwind.” Pagkatapos ng kanilang maikling usapan sa terrace, bumalik si Marina sa kanyang kwarto, ngunit hindi pa rin mawala sa isip niya ang mga sinabi ni Sebastian. Inilapag niya ang tasa ng kape sa bedside table at napahiga, pilit na binabalewala ang kilig na nararamdaman. "Anong problema ng lalaking 'yun? Bakit parang bigla nalang may mga pakulo?" tanong niya sa sarili
Last Updated : 2024-12-07He Hates Me But He Loves Me Chapter 28
Third Person POV Pagdating nila sa Hacienda Monteclaro, agad na sinalubong sila ng malawak na taniman, berdeng pastulan, at ang eleganteng mansyon sa gitna ng lupain. Sa kabila ng ganda ng lugar, naramdaman ni Marina ang lungkot na nalalapit na ang pasukan. Ilang araw na lang at babalik na siya sa normal na buhay niya sa Maynila, malayo sa kakaibang mundo na binuksan sa kanya ni Sebastian. Habang si Sebastian ay abala sa pakikipag-usap sa mga manggagawa ng Hacienda, naisipan ni Marina na mamasyal sa paligid. Suot ang simpleng floral dress at sombrero na inabot sa kanya ng kasambahay, naglakad siya sa tabi ng mga tanim na bulaklak. Huminga siya nang malalim, tinatamasa ang sariwang hangin ng probinsya. “Ang ganda dito… Sana ganito rin kaganda ang buhay ko,” bulong niya sa sarili habang napatingin sa malawak na tanawin ng bundok sa malayo. Hindi nagtagal ay nakita niya ang isang maayos na pinutol na kahoy sa ilalim ng puno. Naupo siya roon at sinimulang panoorin ang mga kabayo
Last Updated : 2024-12-08He Hates Me But He Loves Me Chapter 29
Marina’s POV Pasukan na naman. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o maiinis. Sa isang banda, masaya akong babalik sa normal na buhay ko bilang estudyante. Pero sa kabilang banda, parang ang bigat sa pakiramdam na iiwan ko ang Hacienda at... si Sebastian. Tumayo ako sa harap ng salamin habang inaayos ang uniporme ko. Napabuntong-hininga ako. "Marina, tama na ang kakaisip. Mag-focus ka na lang sa pag-aaral," bulong ko sa sarili. Paglabas ko ng kwarto, sinalubong ako ni Ana. “Ma’am Marina, ihahatid ka raw ni Sir Sebastian papunta sa school. Nasa sasakyan na siya, naghihintay.” “Ha? Bakit kailangan pa niya akong ihatid? Kaya ko namang mag-commute,” sagot ko, pero parang bumilis ang tibok ng puso ko. “Eh, baka gusto ka lang niyang siguraduhin na makakarating ka nang maayos,” sagot ni Ana na may halong ngiti. Napailing na lang ako at lumakad papunta sa labas ng mansyon. Nandoon na si Sebastian, nakasandal sa kanyang itim na sports car. Suot niya ang simpleng white polo shirt na
Last Updated : 2024-12-11He Hates Me But He Loves Me Chapter 30
Third POV Pagpasok ni Marina sa mansyon, sinalubong siya ni Ana. Agad napansin ng kasambahay ang kunot sa noo ni Marina. "Ma’am Marina, parang ang lalim ng iniisip mo. May nangyari ba?" tanong ni Ana habang inaayos ang ilang bulaklak sa mesa. Umupo si Marina sa sofa at napabuntong-hininga. "Si Sebastian kasi. Ang weird niya kanina. Parang may iniisip siyang malalim." "Ganun ba?" sagot ni Ana habang ngumiti nang makahulugan. "Alam mo, Ma’am Marina, minsan ganyan talaga si Sir Sebastian. Lalo na kapag may mga bagay na hindi niya masabi." Napataas ang kilay ni Marina. "Anong ibig mong sabihin? May hindi siya masabi? Sa akin?" Umiling si Ana at tumawa nang mahina. "Secret na lang po iyon. Pero, Ma’am, baka naman nagiging close na kayo? Kasi mukhang nag-aalala ka na sa kanya." Namula si Marina at nagkunwaring galit. "Ana! Tigilan mo nga ‘yan! Hindi totoo ‘yan!" Pero bago pa makasagot si Ana, biglang dumating si Sebastian. May dalang ilang folders at mukhang galing sa opisin
Last Updated : 2024-12-11He Hates Me But He Loves Me Chapter 31
Marina's POV Nagising ako kinabukasan na may ngiti pa rin sa labi. Ang ganda ng gabi namin ni Sebastian kagabi. Ang saya ko kahit hindi niya aminin, may sweetness talaga sa ugali niya kapag gusto niya. Pero agad na napawi ang ngiti ko nang maisip kung paano ako magpapakita sa kanya ngayon. Nakakahiya. Napabuntong-hininga ako habang tinitingnan ang sarili ko sa salamin. "Ano ba 'tong nararamdaman ko? Crush? Hindi. Hindi ko siya crush. Ang yabang-yabang kaya ng taong ‘yon!" pilit kong sinasabi sa sarili. Habang naglalakad ako papunta sa dining area, tahimik akong nagdasal na wala si Sebastian doon. Sana lang nakalabas na siya. Pero gaya ng inaasahan, nandoon siya, nakaupo sa mesa at abala sa pagbabasa ng isang dokumento habang umiinom ng kape. “Good morning,” bati ko, pilit na kalmado. Tiningnan niya ako sandali at ngumiti nang pilyo. “Good morning, Marina. Mukhang napasarap ang tulog mo kagabi. Sabagay, siguro pagod ka na rin pagkatapos ng sorpresang hinanda ko.” Tumitig
Last Updated : 2024-12-12He Hates Me But He Loves Me Chapter 32
Third-Person POV Pumara ang sasakyan sa harap ng isang mala-paraisong lugar. Isang pribadong garden restaurant na may mga ilaw na parang bituin ang nakasabit sa bawat puno. Ang hangin ay malamig, at ang tanawin ay para bang kinuha mula sa pelikula. Namangha si Marina habang unti-unting bumaba sa sasakyan. "Sebastian, ano 'to?" tanong niya, halos hindi makapaniwala. "Anong tingin mo?" sagot ni Sebastian, kaswal na isinara ang pinto ng kotse. "Mukha bang fast food?" Napanganga si Marina habang umiikot ang tingin sa paligid. Ang dami niyang gustong itanong pero parang nawala lahat ng salita sa bibig niya. “Halika na, huwag kang tumayo diyan na parang istatwa,” sabi ni Sebastian habang mahinang hinila siya papasok. --- Pagpasok nila, tila eksklusibo ang buong lugar para lang sa kanila. May isang mesa sa gitna, napapalibutan ng mga kandila at bulaklak. "Wow," mahinang sambit ni Marina, halos hindi makapaniwala. "Hindi ko alam na mahilig ka sa ganito." "Marami kang hindi a
Last Updated : 2024-12-12
Latest chapter
He Hates Me But He Loves Me Chapter 99
LUMIPAS ANG ILANG BUWAN… Isang malakas na sigaw ang umalingawngaw sa loob ng ospital. "SANTINOOOO! HUWAG MO AKONG HAHALIKAN KAPAG LUMABAS NA 'TO! IKAW MAY KASALANAN NITO!" Sa labas ng delivery room, naglalakad-lakad si Santino, pawisan at hindi mapakali. Ilang beses na siyang napabuntong-hininga habang naghihintay. Kasama niya ang kanilang mga pamilya, lahat ay sabik pero kabado rin. "Anak, umupo ka nga. Ikaw yata ang mas kinakabahan kaysa kay Luna," natatawang sabi ng mommy niya. "Paano ako hindi kakabahan, Ma? Tatlo ‘yung lalabas!" sagot ni Santino, hawak-hawak ang dibdib na parang siya ang manganganak. Maya-maya pa, bumukas ang pinto at lumabas ang doktor. "Congratulations, Mr. Monteclaro! Tatlong malulusog na baby boys!" Nanlaki ang mata ni Santino. "T-Totoo? Tatlo talaga?" "Oo, Sir. At kamukhang-kamukha mo silang tatlo!" biro ng doktor. Sa sobrang saya, hindi napigilan ni Santino ang sarili at napayakap sa kanyang ama. "Dad! Tatay na ako! At tatlo agad! Kaya ko ba
He Hates Me But He Loves Me Chapter 98
Sa loob ng kanilang silid, tahimik na nakahiga si Luna sa malambot na kama habang nakatingin sa kisame. Ramdam pa rin niya ang init ng selebrasyon at ang saya sa puso niya, pero higit sa lahat, ramdam niya ang presensya ni Santino—ang lalaking hindi niya inakalang magiging bahagi ng buhay niya. Biglang naramdaman niya ang paggalaw ng kama. Sumunod ay ang mainit na yakap ni Santino mula sa likuran niya. Mahigpit ang pagkakayakap nito, parang ayaw siyang pakawalan. "Hindi ko akalain na darating tayo sa puntong ‘to," bulong ni Luna, bahagyang lumilingon kay Santino. "Ako rin," sagot ni Santino habang hinahaplos ang buhok niya. "Pero alam mo bang noon pa man, ikaw na ang gusto ko? Kahit hindi mo ako pinapansin, kahit pilit mong nilalayo ang sarili mo sa akin, gusto pa rin kitang habulin." Napangiti si Luna, pero may halong lungkot sa kanyang mga mata. "Natakot kasi ako noon. Natakot akong masaktan, natakot akong umasa. Hindi ko alam na may plano ka na pala para sa atin." Hinawak
He Hates Me But He Loves Me Chapter 97
"Inay!" halos lumipad si Luna papunta sa kanyang ina at mahigpit itong niyakap. "Nandito na ako…" Napayakap din si Aling Edna sa anak, hindi na napigilang maluha. "Anak, ang tagal mong nawala… Miss na miss na kita!" Ngunit bigla itong napatigil nang mapansin kung sino ang kasama ni Luna. Napatakip siya ng bibig nang makita ang mommy ni Santino. "M-Ma’am…" nahihiyang sabi ni Aling Edna. Halata sa mukha niya ang kaba, dahil sa nangyari noon sa pagitan nila. Ngunit ngumiti ang mommy ni Santino at marahang lumapit. "Wala na ‘yon, Edna. Hindi na tayo dapat bumalik pa sa nakaraan." Nagkatinginan sina Luna at Santino, parehong nagulat sa inasal ng kanyang ina. "Tama na ang mga alitan. Magiging lola na ako ng magiging anak ng anak ko. Ayoko nang may samaan ng loob," patuloy ng ginang, bago hinawakan ang kamay ni Aling Edna. "Patawarin mo rin ako sa naging turing ko kay Luna noon." Dahil sa narinig, hindi na napigilan ni Aling Edna ang mapaiyak. "Naku, ma’am, ako po dapat ang hum
He Hates Me But He Loves Me Chapter 96
Hindi na nakapagpaalam pa si Luna sa mga ka office mate niya. dahil kulang sila sa oras. Habang nakasakay sila sa eroplano pauwi ng Pilipinas, nakasandal si Luna kay Santino, ramdam ang pagod at ang hindi maipaliwanag na bigat sa katawan niya. Kanina pa siya hindi mapakali, at kahit anong pilit niyang itago, hindi nakaligtas kay Santino ang paminsan-minsang pagdampi niya sa tiyan niya. “Saan tayo didiretso pagdating natin?” tanong ni Luna, pilit na inaayos ang sarili. Lumingon sa kanya si Santino, bahagyang napangiti. “Sa bahay, syempre. Gusto mo bang dumiretso muna sa inyo?” Umiling si Luna. “Hindi na siguro. Tatawag na lang ako kay Inay para ipaalam na nakabalik na ako.” Tipid na tumango si Santino, ngunit hindi niya maiwasang tingnan si Luna nang mas matagal. Alam niyang may itinatago ito—at lalo lang niyang pinagtibay ang desisyong huwag muna ipahalata na alam na niya ang tungkol sa pagbubuntis nito. Hinawakan niya ang kamay ni Luna at marahang pinisil iyon. “Pagdating n
He Hates Me But He Loves Me Chapter 95
Matapos ang dalawang buwang pananatili ni Santino sa ibang bansa, sa wakas ay tumawag na ang kanyang ina. "Santino, anak, kailan ka babalik sa Pilipinas?" Direktang tanong ng kanyang ina sa kabilang linya. "Kailangan ka na sa kompanya. Hindi na pwedeng ipagpaliban pa." Nasa hotel suite siya nang matanggap ang tawag. Nakaupo siya sa veranda, hawak ang baso ng alak habang nakatanaw sa malawak na city lights. Ilang sandali muna siyang natahimik bago sumagot. "Ilang araw na lang, Ma," sagot niya sa mahinang tinig. "Babalik na ako." "Good. Dahil maraming kailangang ayusin sa kumpanya. Alam mo namang hindi pwedeng puro gala ka lang diyan," paalala ng kanyang ina. Napangisi si Santino, alam niyang tama ito. Pero may iba pang bumabagabag sa isip niya—si Luna. Sa dalawang buwang lumipas, hindi niya ito masyadong nakausap. Hindi niya rin alam kung paano ito haharapin pagbalik niya. "Oo na, Ma. Huwag kang mag-alala, babalik ako sa tamang oras," sagot niya bago tinapos ang tawag. Na
He Hates Me But He Loves Me Chapter 94
Sa bawat halik at haplos ni Santino, parang nawalan na ng ibang mundo si Luna. Ang tanging alam niya lang ay ang init ng katawan nilang dalawa, ang mabagal ngunit nakakapasong galaw ng mga kamay ni Santino sa balat niya. Hindi siya lumayo. Sa halip, siya pa mismo ang kusang yumakap dito, ipinadama kung gaano siya kahanda sa gabing ito. Naramdaman niyang bumuhat siya ni Santino palabas ng jacuzzi. Basang-basa ang kanilang katawan, ngunit ni hindi nila alintana ang lamig ng hangin na sumalubong sa kanila. Marahan siyang ibinaba ni Santino sa malambot na kama, habang ang titig nito ay nag-aapoy sa matinding pagnanasa. "Luna..." mahina ngunit puno ng emosyon ang tawag ni Santino sa pangalan niya. Hinaplos nito ang pisngi niya, bago muling dinala ang labi sa kanya. Hindi na nila kayang pigilan ang nararamdaman. Ang bawat galaw ay puno ng pananabik at pangungulila. Sa bawat sandaling lumilipas, tuluyan nang nawala ang natitira pang hadlang sa pagitan nila. Sa gabing iyon, sa ilalim
He Hates Me But He Loves Me Chapter 93
Masaya ang buong event, at halos lahat ng tao sa paligid ay nagsimula nang bumati sa kanila. Kahit hindi pa sila kasal, may mga sumisigaw na ng “Congratulations!” at “Bagay na bagay kayo!” habang ang iba naman ay nagbibirong kailan daw ang kasal. Si Luna, na hindi pa rin makapaniwala sa nangyayari, ay natawa na lang habang mahigpit na hawak ang kamay ni Santino. Hindi niya alam kung paano nangyari ang lahat ng ito sa isang iglap—kanina lang ay nag-iisip pa siya tungkol kay Santino, at ngayon, opisyal na silang magkasintahan. Si Santino naman ay nakangiti lang, pero halata sa mga mata niya ang saya. “Mukhang wala na tayong magagawa, Luna,” biro niya habang inilapit ang mukha kay Luna. “Ikakasal na raw tayo.” “Nako, ang bilis naman!” sagot ni Luna, pero halata sa kanyang mukha ang kilig. “Eh, bakit hindi na lang natin seryosohin?” sabay kindat ni Santino, dahilan para muling kiligin si Luna. Napailing na lang siya at siniko si Santino sa tagiliran. “Ikaw talaga!” Samantala,
He Hates Me But He Loves Me Chapter 92
Luna POV "Oh? Parang natulala ka diyan, Luna," tukso ni Erick habang pinagmamasdan ako. Mabilis akong umiling. "Hindi ah!" tanggi ko, kahit na halatang-halata na si Santino talaga ang hinahanap-hanap ng mga mata ko. Napansin kong nagpalitan ng tingin sina Carla at Bea, saka biglang ngumiti ng makahulugan si Bea. "Mahal mo ba si Santino?" diretsong tanong niya. "Ha?!" Napalakas ang boses ko, dahilan para mapatingin ang ilang officemates namin sa amin. Mabilis akong yumuko at hininaan ang boses ko. "Ano ka ba, Bea? Anong pinagsasabi mo?" "Huwag mo nang i-deny," natatawang sabi naman ni Carla. "Kanina ka pa hindi mapakali simula nang mawala si Santino sa paningin mo." "Hindi totoo 'yan!" mariing sagot ko, pero ramdam kong uminit ang mukha ko. "Hmm…" nagkibit-balikat si Bea. "Pero alam mo, Luna, kung hindi mo talaga siya mahal, bakit ka pa nag-aalala kung nasaan siya?" Nanlamig ako sa sinabi niya. Tama ba sila? Hinahanap ko nga ba siya dahil mahal ko siya? O dahil lang hin
He Hates Me But He Loves Me Chapter 91
Luna POV Nataranta ang buong opisina nang biglang sumakit ang tiyan ng emcee na dapat sana’y mangunguna sa event namin ngayong gabi. Halos lahat ay naghahanap ng posibleng pumalit, at sa hindi ko inaasahang pagkakataon—ako ang napili. "Luna, ikaw na lang muna! Wala nang iba!" sabi ni Carla habang hawak ang braso ko. "Ha?! Ako? Hindi ako sanay! Wala akong practice!" halos pasigaw kong sagot habang mabilis na umiling. "Wala nang oras, Luna. Ikaw lang ang pwedeng humarap sa audience nang hindi nagkakandarapa!" dagdag pa ng isa naming katrabaho. Ramdam ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Hindi ito ang forte ko! Mas gusto ko ang nasa likod ng eksena, hindi ang nasa harapan ng maraming tao. Pero wala akong choice. "Okay, fine! Pero… anong isusuot ko? Hindi ako pwedeng humarap sa audience na ganito lang!" tinuro ko ang simpleng office attire ko—hindi sapat para sa isang corporate event. Parang kidlat na kumilos ang mga babae sa paligid ko. Agad nilang hinila ako papunta sa b
