LOGINShare
Chapter 30
Last Updated:
2024-12-11 10:20:43Related chapters
He Hates Me But He Loves Me Chapter 31
Marina's POV Nagising ako kinabukasan na may ngiti pa rin sa labi. Ang ganda ng gabi namin ni Sebastian kagabi. Ang saya ko kahit hindi niya aminin, may sweetness talaga sa ugali niya kapag gusto niya. Pero agad na napawi ang ngiti ko nang maisip kung paano ako magpapakita sa kanya ngayon. Nakakahiya. Napabuntong-hininga ako habang tinitingnan ang sarili ko sa salamin. "Ano ba 'tong nararamdaman ko? Crush? Hindi. Hindi ko siya crush. Ang yabang-yabang kaya ng taong ‘yon!" pilit kong sinasabi sa sarili. Habang naglalakad ako papunta sa dining area, tahimik akong nagdasal na wala si Sebastian doon. Sana lang nakalabas na siya. Pero gaya ng inaasahan, nandoon siya, nakaupo sa mesa at abala sa pagbabasa ng isang dokumento habang umiinom ng kape. “Good morning,” bati ko, pilit na kalmado. Tiningnan niya ako sandali at ngumiti nang pilyo. “Good morning, Marina. Mukhang napasarap ang tulog mo kagabi. Sabagay, siguro pagod ka na rin pagkatapos ng sorpresang hinanda ko.” Tumitig
Last Updated : 2024-12-12He Hates Me But He Loves Me Chapter 32
Third-Person POV Pumara ang sasakyan sa harap ng isang mala-paraisong lugar. Isang pribadong garden restaurant na may mga ilaw na parang bituin ang nakasabit sa bawat puno. Ang hangin ay malamig, at ang tanawin ay para bang kinuha mula sa pelikula. Namangha si Marina habang unti-unting bumaba sa sasakyan. "Sebastian, ano 'to?" tanong niya, halos hindi makapaniwala. "Anong tingin mo?" sagot ni Sebastian, kaswal na isinara ang pinto ng kotse. "Mukha bang fast food?" Napanganga si Marina habang umiikot ang tingin sa paligid. Ang dami niyang gustong itanong pero parang nawala lahat ng salita sa bibig niya. “Halika na, huwag kang tumayo diyan na parang istatwa,” sabi ni Sebastian habang mahinang hinila siya papasok. --- Pagpasok nila, tila eksklusibo ang buong lugar para lang sa kanila. May isang mesa sa gitna, napapalibutan ng mga kandila at bulaklak. "Wow," mahinang sambit ni Marina, halos hindi makapaniwala. "Hindi ko alam na mahilig ka sa ganito." "Marami kang hindi a
Last Updated : 2024-12-12He Hates Me But He Loves Me Chapter 33
Third-Person POV Lumipas ang mga araw at buwan na puno ng tawanan, asaran, at hindi mabilang na alaala sa pagitan nina Marina at Sebastian. Unti-unti nilang natutunan ang halaga ng isa’t isa, at bagama’t madalas pa rin silang magtalo, naroon ang pag-aalagang hindi nila maitanggi. At ngayon, sumapit na ang espesyal na araw—ang ika-18 kaarawan ni Marina. Ang buong hacienda ay puno ng dekorasyon. Mga lobo, bulaklak, at ilaw na tila mga bituin ang nagbigay-liwanag sa buong paligid. Ang bawat sulok ng lugar ay nagpapakita ng kasiyahan at engrandeng selebrasyon. Si Marina ang sentro ng lahat ng ito—ang debutante ng gabi. Suot ang isang eleganteng gown na kulay pastel pink na tila perpektong idinisenyo para sa kanya, bumaba si Marina mula sa hagdanan ng mansyon. Lahat ng mata ay nakatuon sa kanya, ngunit ang pinakamalalim na titig ay mula kay Sebastian, na nakatayo sa dulo ng hagdanan, nakangiti at tila hindi makapaniwala sa nakikita. Parang tumigil ang oras nang magtama ang kanila
Last Updated : 2024-12-14He Hates Me But He Loves Me Chapter 34
Sebastian's POV Ang sikat ng araw ay tumagos sa bintana ng mansyon, sinasabayan ng masayang huni ng mga ibon. Isang bihirang umaga para sa akin—maaliwalas at magaan ang pakiramdam ko. Sa unang pagkakataon, gusto kong batiin ng "magandang umaga" ang isang tao, at iyon ay si Marina. Pagkatapos kong maghanda, dahan-dahan akong kumatok sa pintuan ng silid niya. Walang sumagot. "Marina?" tawag ko, ngunit wala pa rin akong narinig. Nag-alala ako kaya bahagya kong binuksan ang pinto. Sumilip muna ako, ngunit tila walang tao sa paligid. Hanggang sa tuluyan akong pumasok. "Marina?" muling tawag ko habang lumalapit sa kama niya. Bigla akong natigilan. Nakita ko siya—nakatihaya sa kama, balot lamang ng kumot ang kalahati ng kanyang katawan. Ang mga balikat niya ay hubad, at ang buhok niya ay magulo pero kaakit-akit. Para akong natulala. "What the hell?" bulong ko sa sarili ko, kasabay ng mabilis na pagtibok ng puso ko. Pinilit kong bawiin ang tingin ko, pero tila naipit ako sa eksenang
Last Updated : 2024-12-14He Hates Me But He Loves Me Chapter 35
Marina's POV Pagmulat ng mata ko, agad kong napansin na maliwanag na sa paligid. Napabalikwas ako ng bangon at saka lang naramdaman ang kakaibang lamig sa balat ko. Napatingin ako sa sarili ko at napagtanto kong wala akong suot kundi ang manipis na pantulog. "Ano ba 'to? Bakit ganito suot ko?" tanong ko sa sarili habang hinahanap ang mga damit ko sa kama. Wala akong maalala mula kagabi. Basta’t alam ko lang, pagod na pagod ako. Mabilis akong tumayo at kumuha ng damit sa closet. Nagbihis agad ako, kahit hindi ko na inayos ang buhok ko. Pero habang nagbibihis, napapaisip ako. "Bakit parang may kulang?" Pagkatapos kong mag-ayos, nagpasya akong hanapin si Sebastian. "Siya siguro ang may alam kung anong nangyari kagabi." Lumabas ako ng kwarto at nagtungo sa silid niya. Bahagya akong kumatok. "Sebastian? Nandiyan ka ba?" tanong ko, pero walang sumagot. Pinilit kong buksan ang pinto, at hindi naman ito naka-lock. Pagpasok ko, tahimik ang paligid, ngunit narinig ko ang tunog ng tu
Last Updated : 2024-12-15He Hates Me But He Loves Me Chapter 36
Third POV Pagkatapos ng kanilang dinner, inalalayan ni Sebastian si Marina pabalik sa kotse. Tahimik lang silang dalawa habang bumibiyahe pabalik ng mansyon. Ngunit kahit walang salitaan, ramdam ni Marina ang kakaibang init sa kanilang pagitan. Pagdating sa mansyon, agad na umakyat si Marina sa kanyang kwarto. Pero bago pa man siya makapasok, humabol si Sebastian at tinawag siya. "Marina," tawag ni Sebastian. Lumingon si Marina. "Bakit?" Naglakad si Sebastian palapit sa kanya, ang seryoso ng ekspresyon nito. "Huwag mong kalimutan... ikaw ang may utang sa akin. Lahat ng ginagawa ko, binabayaran mo 'yan." Napakunot-noo si Marina. "Ano na naman 'yan? Bakit bigla kang seryoso?" Ngumiti si Sebastian, ngunit may halong kapilyuhan. "Gusto ko lang ipaalala. Ayokong masyado kang mag-enjoy. Baka isipin mong sweet ako." "Sebastian!" sigaw ni Marina habang hinampas siya sa braso. "Kung gusto mo, huwag na lang ulit tayong mag-dinner!" Tumawa si Sebastian at biglang lumapit pa sa
Last Updated : 2025-01-02He Hates Me But He Loves Me Chapter 1
After 4 years"Congratulation anak, hanga kami ng tatay mo na nakapagtapos ka na ng pag-aaral mo. Ngayon magkokolehiyo ka na, sana pagbutihin mo pa para makamit mo ang iyong minimithi," ngiting sabi ni inay at itay.Tipid akong ngumiti, "Salamat po inay itay, pagbubutihin ko pa po ang pag aaral ko para po sa atin, kayo po ang inspirasyon ko, tutuparin ko po lahat ng mga pangarap natin.""Anak pagkatapos mo dito pumunta ka kina lolo at lola Fermina mo, may ibibigay daw siya sayong regalo.""Naku kapag nalaman na naman ito ni Sebastian lalo ka na naman iinisin yun. Dalaga at binata na kayo at baka yung pang iinis niya sayo magkatuluyan kayong dalawa," biro ni tatay. "Tay, may gf na iyon at kahit kailan hindi magkakagusto yun sa akin.""Tignan nga natin kung hindi siya mafall sayo sa gandang mong yan," dagdag pa ni tatay."Itay masyado mataas ang standard nun, isa pa isa pa rin akong nerd na kinaiinisan niya," giit ko."Oh anak ibigay mo na itong pinitas namin ng tatay mo. Mga sariwang
Last Updated : 2023-03-07He Hates Me But He Loves Me Chapter 2
Nakatulog ako sa pag iisip kung paano ko pakikitunguhan ng maayos si Sebastian lalo na kapag nasa iisang bubong kami nakatira. Araw araw na kaming magkikita dito. Haist! paano na iyan baka hindi ko kayanin ang pang iinis niya sa akin bahala na nandiyan naman si lolo at lola.May kumatok sa pintuan, tumayo ako agad upang pagbuksan kung sino ang kumakatok. Bumungad sa akin si Sebastian pagkabukas ko ng pintuan.Kunot noong nakatingin sa akin at nakapameywang pa ito sa harap ko. "Hindi ka prinsesa dito para magkulong ka lang dito sa loob ng silid. Oras na ng hapunan patulog tulog ka lang diyan," naiinis na sabi niya."Sorry po napagod lang po ako sa pangangabayo kanina. Pinagpahinga muna ako ni lola kaya nakatulog ako," nakayukong sabi ko."Sumunod ka na sa baba, kakain na tayo." Galit niyang sabi.Pababa na ko ng hagdan, nadatnan ko na ang mga ito sa hapag-kainan. Tahimik akong nagtungo roon."Sa tabi ka na lang ni Sebastian tumabi Marina," sabi ni lola.Hindi ko alam kung uupo ba ako
Last Updated : 2023-03-07
Latest chapter
He Hates Me But He Loves Me Chapter 36
Third POV Pagkatapos ng kanilang dinner, inalalayan ni Sebastian si Marina pabalik sa kotse. Tahimik lang silang dalawa habang bumibiyahe pabalik ng mansyon. Ngunit kahit walang salitaan, ramdam ni Marina ang kakaibang init sa kanilang pagitan. Pagdating sa mansyon, agad na umakyat si Marina sa kanyang kwarto. Pero bago pa man siya makapasok, humabol si Sebastian at tinawag siya. "Marina," tawag ni Sebastian. Lumingon si Marina. "Bakit?" Naglakad si Sebastian palapit sa kanya, ang seryoso ng ekspresyon nito. "Huwag mong kalimutan... ikaw ang may utang sa akin. Lahat ng ginagawa ko, binabayaran mo 'yan." Napakunot-noo si Marina. "Ano na naman 'yan? Bakit bigla kang seryoso?" Ngumiti si Sebastian, ngunit may halong kapilyuhan. "Gusto ko lang ipaalala. Ayokong masyado kang mag-enjoy. Baka isipin mong sweet ako." "Sebastian!" sigaw ni Marina habang hinampas siya sa braso. "Kung gusto mo, huwag na lang ulit tayong mag-dinner!" Tumawa si Sebastian at biglang lumapit pa sa
He Hates Me But He Loves Me Chapter 35
Marina's POV Pagmulat ng mata ko, agad kong napansin na maliwanag na sa paligid. Napabalikwas ako ng bangon at saka lang naramdaman ang kakaibang lamig sa balat ko. Napatingin ako sa sarili ko at napagtanto kong wala akong suot kundi ang manipis na pantulog. "Ano ba 'to? Bakit ganito suot ko?" tanong ko sa sarili habang hinahanap ang mga damit ko sa kama. Wala akong maalala mula kagabi. Basta’t alam ko lang, pagod na pagod ako. Mabilis akong tumayo at kumuha ng damit sa closet. Nagbihis agad ako, kahit hindi ko na inayos ang buhok ko. Pero habang nagbibihis, napapaisip ako. "Bakit parang may kulang?" Pagkatapos kong mag-ayos, nagpasya akong hanapin si Sebastian. "Siya siguro ang may alam kung anong nangyari kagabi." Lumabas ako ng kwarto at nagtungo sa silid niya. Bahagya akong kumatok. "Sebastian? Nandiyan ka ba?" tanong ko, pero walang sumagot. Pinilit kong buksan ang pinto, at hindi naman ito naka-lock. Pagpasok ko, tahimik ang paligid, ngunit narinig ko ang tunog ng tu
He Hates Me But He Loves Me Chapter 34
Sebastian's POV Ang sikat ng araw ay tumagos sa bintana ng mansyon, sinasabayan ng masayang huni ng mga ibon. Isang bihirang umaga para sa akin—maaliwalas at magaan ang pakiramdam ko. Sa unang pagkakataon, gusto kong batiin ng "magandang umaga" ang isang tao, at iyon ay si Marina. Pagkatapos kong maghanda, dahan-dahan akong kumatok sa pintuan ng silid niya. Walang sumagot. "Marina?" tawag ko, ngunit wala pa rin akong narinig. Nag-alala ako kaya bahagya kong binuksan ang pinto. Sumilip muna ako, ngunit tila walang tao sa paligid. Hanggang sa tuluyan akong pumasok. "Marina?" muling tawag ko habang lumalapit sa kama niya. Bigla akong natigilan. Nakita ko siya—nakatihaya sa kama, balot lamang ng kumot ang kalahati ng kanyang katawan. Ang mga balikat niya ay hubad, at ang buhok niya ay magulo pero kaakit-akit. Para akong natulala. "What the hell?" bulong ko sa sarili ko, kasabay ng mabilis na pagtibok ng puso ko. Pinilit kong bawiin ang tingin ko, pero tila naipit ako sa eksenang
He Hates Me But He Loves Me Chapter 33
Third-Person POV Lumipas ang mga araw at buwan na puno ng tawanan, asaran, at hindi mabilang na alaala sa pagitan nina Marina at Sebastian. Unti-unti nilang natutunan ang halaga ng isa’t isa, at bagama’t madalas pa rin silang magtalo, naroon ang pag-aalagang hindi nila maitanggi. At ngayon, sumapit na ang espesyal na araw—ang ika-18 kaarawan ni Marina. Ang buong hacienda ay puno ng dekorasyon. Mga lobo, bulaklak, at ilaw na tila mga bituin ang nagbigay-liwanag sa buong paligid. Ang bawat sulok ng lugar ay nagpapakita ng kasiyahan at engrandeng selebrasyon. Si Marina ang sentro ng lahat ng ito—ang debutante ng gabi. Suot ang isang eleganteng gown na kulay pastel pink na tila perpektong idinisenyo para sa kanya, bumaba si Marina mula sa hagdanan ng mansyon. Lahat ng mata ay nakatuon sa kanya, ngunit ang pinakamalalim na titig ay mula kay Sebastian, na nakatayo sa dulo ng hagdanan, nakangiti at tila hindi makapaniwala sa nakikita. Parang tumigil ang oras nang magtama ang kanila
He Hates Me But He Loves Me Chapter 32
Third-Person POV Pumara ang sasakyan sa harap ng isang mala-paraisong lugar. Isang pribadong garden restaurant na may mga ilaw na parang bituin ang nakasabit sa bawat puno. Ang hangin ay malamig, at ang tanawin ay para bang kinuha mula sa pelikula. Namangha si Marina habang unti-unting bumaba sa sasakyan. "Sebastian, ano 'to?" tanong niya, halos hindi makapaniwala. "Anong tingin mo?" sagot ni Sebastian, kaswal na isinara ang pinto ng kotse. "Mukha bang fast food?" Napanganga si Marina habang umiikot ang tingin sa paligid. Ang dami niyang gustong itanong pero parang nawala lahat ng salita sa bibig niya. “Halika na, huwag kang tumayo diyan na parang istatwa,” sabi ni Sebastian habang mahinang hinila siya papasok. --- Pagpasok nila, tila eksklusibo ang buong lugar para lang sa kanila. May isang mesa sa gitna, napapalibutan ng mga kandila at bulaklak. "Wow," mahinang sambit ni Marina, halos hindi makapaniwala. "Hindi ko alam na mahilig ka sa ganito." "Marami kang hindi a
He Hates Me But He Loves Me Chapter 31
Marina's POV Nagising ako kinabukasan na may ngiti pa rin sa labi. Ang ganda ng gabi namin ni Sebastian kagabi. Ang saya ko kahit hindi niya aminin, may sweetness talaga sa ugali niya kapag gusto niya. Pero agad na napawi ang ngiti ko nang maisip kung paano ako magpapakita sa kanya ngayon. Nakakahiya. Napabuntong-hininga ako habang tinitingnan ang sarili ko sa salamin. "Ano ba 'tong nararamdaman ko? Crush? Hindi. Hindi ko siya crush. Ang yabang-yabang kaya ng taong ‘yon!" pilit kong sinasabi sa sarili. Habang naglalakad ako papunta sa dining area, tahimik akong nagdasal na wala si Sebastian doon. Sana lang nakalabas na siya. Pero gaya ng inaasahan, nandoon siya, nakaupo sa mesa at abala sa pagbabasa ng isang dokumento habang umiinom ng kape. “Good morning,” bati ko, pilit na kalmado. Tiningnan niya ako sandali at ngumiti nang pilyo. “Good morning, Marina. Mukhang napasarap ang tulog mo kagabi. Sabagay, siguro pagod ka na rin pagkatapos ng sorpresang hinanda ko.” Tumitig
He Hates Me But He Loves Me Chapter 30
Third POV Pagpasok ni Marina sa mansyon, sinalubong siya ni Ana. Agad napansin ng kasambahay ang kunot sa noo ni Marina. "Ma’am Marina, parang ang lalim ng iniisip mo. May nangyari ba?" tanong ni Ana habang inaayos ang ilang bulaklak sa mesa. Umupo si Marina sa sofa at napabuntong-hininga. "Si Sebastian kasi. Ang weird niya kanina. Parang may iniisip siyang malalim." "Ganun ba?" sagot ni Ana habang ngumiti nang makahulugan. "Alam mo, Ma’am Marina, minsan ganyan talaga si Sir Sebastian. Lalo na kapag may mga bagay na hindi niya masabi." Napataas ang kilay ni Marina. "Anong ibig mong sabihin? May hindi siya masabi? Sa akin?" Umiling si Ana at tumawa nang mahina. "Secret na lang po iyon. Pero, Ma’am, baka naman nagiging close na kayo? Kasi mukhang nag-aalala ka na sa kanya." Namula si Marina at nagkunwaring galit. "Ana! Tigilan mo nga ‘yan! Hindi totoo ‘yan!" Pero bago pa makasagot si Ana, biglang dumating si Sebastian. May dalang ilang folders at mukhang galing sa opisin
He Hates Me But He Loves Me Chapter 29
Marina’s POV Pasukan na naman. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o maiinis. Sa isang banda, masaya akong babalik sa normal na buhay ko bilang estudyante. Pero sa kabilang banda, parang ang bigat sa pakiramdam na iiwan ko ang Hacienda at... si Sebastian. Tumayo ako sa harap ng salamin habang inaayos ang uniporme ko. Napabuntong-hininga ako. "Marina, tama na ang kakaisip. Mag-focus ka na lang sa pag-aaral," bulong ko sa sarili. Paglabas ko ng kwarto, sinalubong ako ni Ana. “Ma’am Marina, ihahatid ka raw ni Sir Sebastian papunta sa school. Nasa sasakyan na siya, naghihintay.” “Ha? Bakit kailangan pa niya akong ihatid? Kaya ko namang mag-commute,” sagot ko, pero parang bumilis ang tibok ng puso ko. “Eh, baka gusto ka lang niyang siguraduhin na makakarating ka nang maayos,” sagot ni Ana na may halong ngiti. Napailing na lang ako at lumakad papunta sa labas ng mansyon. Nandoon na si Sebastian, nakasandal sa kanyang itim na sports car. Suot niya ang simpleng white polo shirt na
He Hates Me But He Loves Me Chapter 28
Third Person POV Pagdating nila sa Hacienda Monteclaro, agad na sinalubong sila ng malawak na taniman, berdeng pastulan, at ang eleganteng mansyon sa gitna ng lupain. Sa kabila ng ganda ng lugar, naramdaman ni Marina ang lungkot na nalalapit na ang pasukan. Ilang araw na lang at babalik na siya sa normal na buhay niya sa Maynila, malayo sa kakaibang mundo na binuksan sa kanya ni Sebastian. Habang si Sebastian ay abala sa pakikipag-usap sa mga manggagawa ng Hacienda, naisipan ni Marina na mamasyal sa paligid. Suot ang simpleng floral dress at sombrero na inabot sa kanya ng kasambahay, naglakad siya sa tabi ng mga tanim na bulaklak. Huminga siya nang malalim, tinatamasa ang sariwang hangin ng probinsya. “Ang ganda dito… Sana ganito rin kaganda ang buhay ko,” bulong niya sa sarili habang napatingin sa malawak na tanawin ng bundok sa malayo. Hindi nagtagal ay nakita niya ang isang maayos na pinutol na kahoy sa ilalim ng puno. Naupo siya roon at sinimulang panoorin ang mga kabayo
