Mag-log inShare
Chapter 8
Huling Na-update:
2025-02-26 13:31:58Hindi ako agad nakasagot. Ang mga mata ko ay nakapako sa papel na inabot sa akin ni Kiyo—isang simpleng address, ngunit pakiramdam ko, Ito ang susi sa isang pinto na matagal nang nakakandado.
"Anong meron sa lugar na ‘to?" tanong ko, pilit pinapanatili ang panatag na boses ko kahit na ang loob ko ay tila nagkakagulo. Ngumiti si Kiyo, pero walang kasiguraduhan kung iyon ba ay isang ngiting may simpatya o isang pahiwatig na wala na akong ligtas sa larong ito. "Doon mo matutuklasan kung sino ka talaga." Binalingan ko si Victoria, na ngayon ay nakangiti pa rin—parang aliw na aliw sa bawat nangyayari. Para sa kanya, isa lang itong palabas. Isa lang akong manika sa gitna ng isang laro na hindi ko pa lubusang naiintindihan. "Hindi ba dapat si Krim ang nagsasabi sa akin ng lahat ng ‘to?" tanong ko, tinapangan ang boses ko. "Si Krim?"
Kaugnay na kabanata
Hating My Possessive Husband Chapter 9
Pagpasok ko, agad kong napansin ang kakaibang pakiramdam sa loob ng bahay. Sa kabila ng luma at kupas na itsura nito mula sa labas, ang loob ay maayos at malinis—parang may taong talagang nag-aalaga rito. Ang amoy ng lumang papel at tsaa ang unang sumalubong sa akin. May mga lumang libro sa isang estante, at sa dingding ay may mga lumang larawan—mga taong hindi ko kilala, pero tila may kung anong pamilyar sa kanila. "Tuloy ka," sabi ng matanda, tinapik ang mesa sa gitna ng sala. "Maupo ka." Sinunod ko siya, pero hindi ako nag-relax. Ang katawan ko ay nanatiling alerto, handang kumilos kung kinakailangan. Umupo siya sa harap ko, dahan-dahang ibinaba ang tasa ng tsaa sa ibabaw ng mesa. "Ano’ng pangalan mo?" tanong niya. Napakunot ang noo ko. "Alam mo na ang pangalan
Huling Na-update : 2025-02-26Hating My Possessive Husband Chapter 10
Halos hindi ako makahinga. Ang tinig na iyon—ay malamig at puno ng kumpiyansa, at tila nakikipaglaro lang sa amin dahil sa hindi malaman na dahilan nagsitayuan ang balahibo ko. Napatingin ako kay Lucia, na ngayon ay may matapang na ekspresyon sa mukha. Mabilis siyang tumayo, kinuha ang isang lumang kahoy na kahon mula sa aparador, at inilagay ito sa mesa. "Makinig kang mabuti, Samantha," aniya, binubuksan ang kahon para ilabas ang isang maliit na balisong at isang kwintas na may kakaibang pendant. "Wala na tayong oras. Kailangan mong umalis dito." "Ano?" gulat kong tanong. "Hindi! Hindi kita iiwan—" Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko. Nang may narinig kaming isang malakas na tunog ang umalingawngaw sa bahay—isang putok ng baril. Napayuko ako sa gulat, habang si Lucia ay mabilis na tumayo at hin
Huling Na-update : 2025-02-27Hating My Possessive Husband Chapter 11
Para akong lumulutang sa kawalan. Nakita ko ang sarili kong nakatayo sa isang malawak na silid, napapalibutan ng anino ng nakaraan. Sa harapan ko, may isang babae—mahaba ang buhok, nakasuot ng puting bestida, at tila lumulutang ang presensya niya sa hangin. Hindi ko makita ang kanyang mukha, pero alam kong kilala ko siya. "Samantha..." Mahinang tinig ang tumawag sa akin, puno ng dalamhati at babala. "Sinong—?" Hindi ko natapos ang tanong ko dahil biglang nagbago ang paligid. Nagising ako sa tunog ng isang makina—parang monitor na bumibilis ang pagtunog. Dahan-dahan akong dumilat, pero bumungad sa akin ang mapusyaw na ilaw ng isang kisame. May matinding kirot sa katawan ko, parang tinanggalan ako ng lakas. Nasa isang silid ako—hindi ito pamilyar. Ang kama ay malambot, ang hangin ay amoy gamot, at may nararamdaman akong malamig na bakal na nakatusok sa kamay ko—dextrose. "Sa
Huling Na-update : 2025-02-28Hating My Possessive Husband Chapter 12
Hindi ko namalayan na mahigpit kong hawak ang kwintas. Ang puso ko, bumibilis ang tibok sa kaba at galit na hindi ko maitago. Ano pa ba ang kailangan kong malaman? Ano pang kasinungalingan ang ipapakita niya sa akin? Napatingin ako sa paligid ng silid—walang bintana, isang pintuang hindi ko alam kung may susian mula sa loob. Malambot ang kama, maayos ang mga gamit, pero kahit gaano ito kaganda, alam kong isa itong kulungan. Pinilit kong bumangon. Mahina pa rin ang katawan ko, pero hindi ko pwedeng basta na lang manatili rito at maghintay sa anong sorpresa ang pinaplano ni Krim. Kung totoo nga ang hinala ko—kung wala na si Lucia—wala na akong ibang aasahan. Kailangan kong makaalis. Nilapitan ko ang pinto at marahang hinawakan ang hawakan nito. Dahan-dahan, sinubukan kong itulak—sarado. Hindi na ako nagulat, pero hindi rin ako susuko. Sinubukan kong kalabitin ang doorknob, baka sakaling hindi naka-lock, pero walang epekto
Huling Na-update : 2025-02-28Hating My Possessive Husband Chapter 13
Habang patuloy kaming tumatakbo ni Elara sa makipot at madilim na pasilyo, hindi ko maiwasang lingunin ang dinaanan namin. Sa likuran, naririnig ko ang mahihinang tunog ng yabag—hindi ko alam kung may nakapansin sa pagkawala ko o kung may paparating na bantay. “Huwag kang titigil,” bulong ni Elara habang mahigpit na hawak ang kamay ko. Napansin kong paliko-liko ang dinadaanan namin, na parang mas lumalalim pa kami sa loob ng gusali imbes na palabas. Napakunot ang noo ko. “Elara… saan mo ba ako dadalhin?” Hindi siya agad sumagot. Nang makarating kami sa dulo ng pasilyo, saglit siyang huminto at sinilip ang paligid bago humarap sa akin. “Alam kong gusto mong makatakas, pero hindi mo magagawa ‘yan kung hindi mo alam ang buong katotohanan,” aniya sa mababang tinig. Muli kong naalala ang papel na iniwan niya sa akin. "Huwag kang maniniw
Huling Na-update : 2025-03-01Hating My Possessive Husband Chapter 14
Mabilis ang pangyayari. Isang putok ng baril ang umalingawngaw sa loob ng silid. Napasinghap ako, awtomatikong napaatras habang hinila ako ni Elara papalayo kay Krim. Sa gilid ng paningin ko, nakita ko ang folder na naglalaman ng aking pagkatao—tumilapon sa sahig, ang mga papel nagkalat sa paligid. Nakita kong naglakad si Krim papasok, hindi inaalis ang tingin sa akin. Sa ilalim ng malamig na ilaw, nakita ko ang bahagyang ngiti sa kanyang labi. Hindi iyon ngiti ng kasiyahan—iyon ay isang ngiti ng taong may hawak ng kapalaran ko. “Samantha Villacruz,” aniya, binibigkas ang pangalang hindi ko pa rin matanggap. “Sa wakas, alam mo na rin ang totoo mong pangalan..” Umiling ako. “Hindi. Hindi ako si Samantha Villacruz!” Tumawa siya nang mahina. “Nakakatawa, hindi ba? Buong buhay mo, iba ang trato nila sayo
Huling Na-update : 2025-03-02Hating My Possessive Husband Chapter 15
Madilim ang lagusan. Halos wala akong makita habang mabilis kaming tumatakbo sa makipot na pasilyo. Ang amoy ng lumang kahoy at alikabok ay kumakapit sa hangin, at bawat hakbang ko’y nag-iiwan ng pangamba—hindi lang dahil sa maaaring humabol sa amin, kundi dahil sa mga sinabi ni Krim bago kami tumakas. "Ikaw ang susi, Samantha. Hindi mo naiintindihan, pero kapag lumabas ka ng silid na ‘to… magsisimula ang gulo.” Ano ang ibig niyang sabihin? “Malapit na tayo,” bulong ni Elara, hindi lumilingon. “Huwag kang titigil.” Pero bago pa ako makasagot, biglang dumagundong ang paligid. Niyanig ng malakas na tunog ang pasilyo—isang bagay ang sumabog sa di kalayuan, at sa isang iglap, nagsimula nang gumuho ang mga dingding. “Bilisan mo!” sigaw ni Elara, hinawakan ako sa braso at hinila palapit sa isang lumang bakal na pinto. Mabilis niyang pinihit ang hawakan—pero hindi i
Huling Na-update : 2025-03-02Hating My Possessive Husband Chapter 16
Ang kaba sa dibdib ko ay hindi pa rin humuhupa. Sa loob ng sasakyan, ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso ko habang nakatitig sa duguang si Krim. Hawak niya ang sugatang tagiliran, pero kahit mahina, hindi nawawala ang matalim niyang tingin. "Kamusta Samantha?" may bahid ng pang-aasar sa boses niya, pero halatang pinipilit niya lang maging kalmado. "Huwag kang magsalita," singit ni Elara habang pilit niyang ginagamot ang sugat ni Krim gamit ang isang punit na tela mula sa kanyang damit. "Dapat natin siyang madala sa ligtas na lugar." Napatingin ako sa paligid. Ang bilis ng takbo ng sasakyan, tila gusto naming matakasan ang hindi lang ang mga lalaking humabol sa amin, kundi pati ang bangungot na dala ng buong sitwasyong ito. "Anong nangyari sa’yo?" tanong ko kay Krim. Napangisi siya kahit halatang masakit ang sugat niya. "Pinaglalaruan lang ako nang kaunti. Pero
Huling Na-update : 2025-03-03
Pinakabagong kabanata
Hating My Possessive Husband Chapter 40
Biglang dumapo ang tingin ko sa isang lumang wooden beam sa gilid. Gaya ng karamihan sa mga suporta ng tunnel, mukhang bulok na ito—sapat para bumagsak kung may sapat na puwersa. "Elara!" tawag ko sa kanya habang mabilis na nagre-reload ng bala. "Ano?!" sigaw niya pabalik. "‘Yung beam sa kanan mo—barilin mo sa pinaka-weak na parte!" Napalunok siya. "‘Tangina, baka matabunan tayong lahat niyan!" "It’s either that or we get killed right here!" sagot ko, nakatutok na rin ang baril ko sa isa sa mga paparating na kalaban. Mabilis akong lumingon. Nakita kong bumagsak siya sa gilid ng pinto, duguan ang balikat. “Krim!” Napasigaw ako at agad lumapit sa kanya. Nakita ko kung paano siya nagpu
Hating My Possessive Husband Chapter 39
Napuno ng katahimikan ang buong hideout. Kahit ang tunog ng paghinga ko ay parang umaalingawngaw sa loob ng bunker. Hindi ko alam kung anong mas nakakatakot—ang presensya ni Aldo o ang bagong dumating na lalaking kilala namin bilang Kiyo. Si Krim, si Elara, at ako ay sabay-sabay na nakatingin sa monitor, pinapanood ang bagong kalaban na nakatayo sa ibabaw ng patay na tauhan ni Aldo. Si Kiyo. Nakangiti siya, pero hindi ito ngiting magaan o walang bahid ng pananakot. Isa itong mapanganib na ngiti—parang isang predator na pinagmamasdan ang kanyang biktima bago umatake. “Hindi ito maganda,” mahina pero matigas ang boses ni Elara habang hinihigpitan ang hawak sa baril. “Mas malala pa sa hindi maganda,” sagot ni Krim, ang mga mata niya ay hindi naalis sa screen. Muli kong ibinaling ang tingin ko sa monitor. Ang isang tauhan ni Aldo a
Hating My Possessive Husband Chapter 38
Nanigas ang katawan ko. "At ikaw naman, Samantha… alam kong marami kang tanong. Pero hayaan mong ako ang magbigay sa ‘yo ng mga sagot." Pinatay ni Krim ang transmission bago pa makapagsalita pa si Aldo. Hinawakan niya ako sa braso, at doon ko lang napansin ang pagkapit niya nang mahigpit. "Samantha, makinig ka sa akin. Hindi tayo pwedeng lumabas sa ngayon. Hindi tayo pwedeng sumuko." Pero isang tanong lang ang naiwan sa isip ko… *Ano ang alam ni Aldi na hindi ko pa alam? Tahimik lang akong nakatingin sa screen kung saan kanina pa nakatayo si Aldo. Kahit hindi ko marinig ang boses niya ngayon, ramdam ko ang presensya niya—malamig, nakakatakot, at puno ng pananakot. "Hindi tayo pwedeng lumabas," ulit ni Krim, mas mahigpit na ngayon ang hawak niya sa braso ko. "Alam ko." Tumango ako
Hating My Possessive Husband Chapter 37
Nanlamig ang dugo ko nang makita ko ang pagngiti ni Aldo sa security monitor. Alam niyang nanonood ako. Alam niyang ako ang naka assign sa system. Paanong…? Bumilis ang tibok ng puso ko. Mabilis kong ini-scan ang ibang security feeds sa monitor—nakita kong patuloy ang labanan sa itaas. Si Krim, Elara, at Zion ay nagtatago sa iba't ibang sulok ng bahay, lumalaban sa mga armadong lalaking pilit na pumapasok. Pero isang bagay ang mas kinabahala ko. Si Aldo ay hindi pa kumikilos. Wala siyang baril sa kamay, pero kitang-kita ang kumpiyansa sa tindig niya. Para bang alam niyang hawak niya ang sitwasyon. Nagulat ako nang biglang may malakas na tunog sa bandang kaliwa ko. Mabilis akong napalingon—may naramdaman akong bahagyang panginginig sa sahig. May pumapasok sa basement. "Shit..." Agad akong lumapit sa gun rack at kinuha ang handgun na hawak ko kanina. Mabilis kong ininspeksyon ang magazine at loaded pa rin. Huminga ako nang malalim. Hindi ako maaaring mag-pan
Hating My Possessive Husband Chapter 36
Pinanood ko si Krim habang dahan-dahan niyang tinanggal ang mga strap ng kanyang tactical vest. Kitang-kita sa ekspresyon niya ang pag-aalala, pero hindi niya hinayaang lumalim pa ang usapan tungkol sa sugat ko. Ang atensyon niya ngayon ay nasa encrypted message na nakuha ni Zion. "Ipakita mo sa akin," utos ni Krim habang lumalapit sa isang monitor sa main room. Mabilis na kinalikot ni Zion ang keyboard, at ilang saglit lang ay lumabas sa screen ang isang serye ng random characters. Hindi ko ito maintindihan mga halo-halong letra, numero, at simbolo. Pero hindi ito ordinaryong mensahe. "Ito ang pinakamalalim na encryption na nakita ko," bulong ni Zion, hindi inaalis ang tingin sa screen. "At mukhang galing ito sa isa sa dating core members ng grupo mo." Tumayo si Krim sa likod niya, nagbubuntong-hininga. "Siya ba an
Hating My Possessive Husband Chapter 35
Sa pagpabaril ni Krim ay may isang kalaban ang natumba sa sahig, bumagsak siya nang hindi man lang nakaputok pabalik. "Dalawa pa sa kanan!" sigaw ni Zion habang mabilis na sumilong sa isang konkretong poste sa gilid ng tunnel Agad akong sumunod, humihingal habang mahigpit na hawak ang baril sa nanginginig kong mga kamay. "Sam, bantayan mo ang kaliwa!" utos ni Elara habang binabaril ang isa pang kalaban na sumilip mula sa dulo ng tunnel. Tumango ako, pinipilit na kontrolin ang kaba sa dibdib ko. Itinapat ko ang baril sa direksyong sinabi niya, hinahanap ang kahit anong galaw sa dilim. Narinig ko ang tunog ng pag-reload ni Krim sa tabi ko. "Kaya mo ‘to, Sam. Huwag kang matakot." Hindi ko na natanong ang sarili ko dahil biglang may lumabas mula sa isang madilim na sulok—isang lalaki armado siya at may dalang baril, papunta ito
Hating My Possessive Husband Chapter 34
"Kaya siya pinaghahanap," mahinang dagdag ni Elara. "At kaya hanggang ngayon, hindi siya tinatantanan." Napapikit ako, pinoproseso ang bigat ng impormasyong ‘yon. "Kaya ka ba lumayo sa akin noon, Krim?" mahina kong tanong. "Dahil alam mong hindi ako magiging ligtas at pinabayaang magdesisyon para sa sarili ko?" Mabagal siyang lumapit sa akin, hindi inaalis ang tingin sa mga mata ko. "Oo," bulong niya. "At kahit anong gawin ko, kahit anong pagsisikap kong ilayo ka sa gulong ‘to… nahatak ka pa rin pabalik at ngayon mas lalo pang lumala dahil nalaman nila kung sino ka talaga." Hindi ko alam kung dapat ba akong magalit o masaktan. Pero isang bagay ang sigurado ako dahil hindi na ako lalayo kay Krim. --- Tumikhim si Zion, binasag nito ang tensyon sa pagitan namin. "Ngayon, ang tanong… paano natin sila mauunahan?" Nagpalit ang s
Hating My Possessive Husband Chapter 33
Halos hindi ko na makita ang paligid dahil sa kapal ng usok. Ang bawat tunog ng bala na nasa sa paligid ay nagpapabilis ng tibok ng puso ko. Ang amoy ng pulbura at nagliliyab na metal ay nanunuot sa ilong ko Sa kabila ng lahat ng ito, nakikita ko pa rin si Krim. Nakayuko siya, hawak ang balikat niyang may tama ng bala. Dumadaloy ang dugo mula roon, pero hindi pa rin siya bumibitaw sa baril niyang nasa kamay niya. "Krim!" sigaw ko, pilit siyang tinatawag habang dumidikit sa pader para hindi tamaan ng ligaw na bala. "Kailangan nating makapunta sa tunnel!" Narinig ko ang mabilis na yapak ni Elara sa likod ko. Dumaan siya sa gilid, hawak ang dalawang pistol, at walang kahirap-hirap na binaril ang dalawang kalaban na sinusubukan kaming paligiran. "Walang susuko!"sigaw niya Narinig ko ang sigaw ng lalaking may tattoo sa leeg.
Hating My Possessive Husband Chapter 32
Lumapit siya sa isang control panel at pinaandar ang isang malaking screen. Sa monitor, lumitaw ang buong blueprint ng property—kasama ang isang mas detalyadong mapa ng mga trap system na nasa labas. "Hellfire is not just here for me. May gusto silang makuha, something more than just revenge." Tumingin siya kay Zion at Elara. "Alam niyo kung ano ‘yon." Nagpalitan ng tingin si Zion at Elara. May nalalaman sila na hindi ko alam. Napatingin ako kay Krim. "Ano ang ibig mong sabihin?" Napabuntong-hininga siya, halatang hindi sigurado kung paano ipapaliwanag. Pero sa huli, tumingin siya sa akin nang diretso, walang bahid ng pagsisinungaling sa kanyang mga mata. "Hindi lang ako ang gusto nilang kunin, Samantha." Mas lumamig ang paligid. "Ano?" Nilapitan ako ni Krim, at
