CHAPTER 2

PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV

DAHIL sa walang kwentang paliwanag ni David, no choice na ako kundi ang lumabas na sa condo unit niya! Hilam ang luha sa aking mga mata na naglakad ako patungo sa elevator at pinindot ang button

Habang naghihintay ako sa pagbukas ng elevator, dumating naman ang nakangising si Aurora! Wala talagang kahihayan ang babaeng ito! Mana sa kanyang Ina na isang kabit na sumira sa masayang pagsasama ng mga magulang ko noon.

"Masakit ba? Sabi ko naman kasi sa iyo noon, kukunin ko ang lahat sa iyo eh!" nakangisi niyang bigkas! Wala sa sariling napatitig ako sa nakasarang pintuan ng condo unit ni David bago ko hinarap si Aurora.

"Yeah...hindi nakakapagtaka iyun dahil nasa dugo niyo naman talaga ang pagiging makati!" nakangisi kong sagot sa kanya kahit na ang totoo gusto nang sumabog ang dibdib ko sa matinding galit!

Kaagad namang naningkit ang mga mata niya kasabay ng pag-angat ng isa niyang kamay at akmang sasamapalin niya sana ako!

Kaya lang mas mabilis ako at nahawakan ko iyun kasabay ng pag-angat ng isa kong kamay at direcho iyung lumagapak sa pisngi niya! Lumikha iyun ng malakas na ingay dahil sa sobrang lakas kasabay ng galit na sigaw na biglang kumawala sa lalamunan niya.

"Sinampal mo ako?: galit niyang sigaw sa akin! Bumakat pa nga ang palad ko sa pisngi niya at sobrang pula niyun.

"Sino ba ang nauna? Self defense lang ang ginawa ko at hindi ako papayag na basta mo na lang akong saktan!" galit kong sigaw pabalik sa kanya!

Hindi naman siya nakaimik pero nanlilisik ang mga matang nakatitig sa akin kasabay ng pagbukas ng pintuan ng elevator at mabilis na akong pumasok sa loob.

"Subukan mong sumabay sa akin dito sa loob at hindi lang sampal ang matitikaman mo sa akin!" puno ng pagbabanta sa boses na bigkas ko kaya naman natigilan siya! Hindi na siya gumalaw pa sa kinatatayuan niya hangang sa sumara ang pintuan ng elevator.

Sa kabila ng sakit na kalooban na nararamdaman ko ngayun, kahit papaano, lihim namang nagdiwang ang kalooban ko! Sa kauna-unahang pagkakataon, nasindak ko si Aurora at malaking bagay sa akin iyun.

Kahit kaunti lang, nakaganti man lang ako sa ginawa niyang pang-aagaw sa akin sa boyfriend ko.

Direcho akong lumabas ng vicinity ng condo building kung saan nakatira si David. Alam kong simula ngayung araw, tuluyan na akong tinalikuran ng lalaking akala ko magiging kakampi ko sa lahat ng oras! Kagaya sa sarili kong ama, tuluyan na din siyang nakuha ng babaeng labis kong kinamumuhian at wala na akong magagawa pa kundi ang tangapin na lang!

Ganoon talaga siguro ang buhay...hindi sa lahat ng oras kampi sa iyo ang kapalaran.

Wala sa sariling naglakad ako patungo sa may sakayan. Sa sobrang sakit ng kalooban na nararamdaman ko ngayun, hindi ko na napigilan pa ang pagpatak ng luha mula sa aking mga mata.

"Ano ba? Wala akong payong eh! Bakit ngayun pa umulan?" malakas kong bigkas nang maramdaman ko ang pagbuhos ng malakas na ulan. Wala sa sariling napatingala ako sa langit kasabay ng malakas na busina ng sasakyan sa kung saan. Tulala akong napabaling ang tingin doon at kaagad na nanlaki ang mga mata ko sa gulat nang mapansin ko ang sasakyan na parating.

Gustuhin ko man umiwas kaya lang parang ipinako naman ang mga paa ko sa aking kinatatayuan. Ipinikit ko na lang ang mga mata ko para hintayin ang pagtama ng sasakyan sa katawan ko pero laking gulat dahil hindi nangyari iyun, bagkos isang baritonong boses ang bigla na lang nagsalilta

"Are you crazy? Kung gusto mong mamatay pwede bang huwag kang mamerwesyo ng iba?" galit na bigkas nito. Dahan-dahan kong idinilat ang aking mga mata at hindi ko mapigilan na mapasinghap nang sumalubong sa paningin ko ang seryosong mukha ng isang lalaki.

Ang gwapo niya! impression na kaagad na sinisigaw ng utak ko! Mukhang nakakatakot ang kanyang awra dahil matalim ang kanyang mga matang nakatitig sa akin pero ang gwapo niya! Siguro kung hindi lang ako broken hearted ngayun baka nagka-crush kaagad ako sa kanya eh.

"Are you done?" seryosong tanong niya sa akin

"Huh?" sagot ko naman! Hindi ko gets kung ano ang ibig niyang sabihin pero noong napansin kong nagsalubong ang kilay niya doon na ako biglang kinabahan.

"So-sorry po! Sorry!'" mahina kong bigkas gamit ang nanginginig kong boses.

Hindi naman kasi oobra kung mangangatwiran ako dahil kasalanan ko! Hindi ko namalayan na nandito pala ako sa gitna ng kalsada at buti nalang talaga at hindi niya ako nabundol.

Akmang maglalakad na sana ako paalis nang bigla na naman siyang magsalita.

"Miss, bakit ka umiiyak? Money? Luck of money, maybe I can help you as long as mag-eenjoy ako sa serbisyo mo." seryoso nitong bigkas na nagpahinto sa aking paghakbang.

Naramdaman ko naman ang paglapit niya sa akin kaya dahan-dahan akong umikot paharap sa kanya kung saan huling huli ko siya kung paano niya ako suyurin ng tingin mula ulo hangang paa.

"Pervert! HIndi ako bayarang babae kaya tigilan mo ako!:" biglang dagsa ang galit sa puso ko kaya hindi ko mapigilan ang mapasigaw

Imagine, muntik niya na nga akong mabangga, napagkamalan niya pa akong prostitute.

"Basang basa ang damit mong kulay puti at kitang kita ko ang kung ano man ang nasa loob ng damit mong iyan. Willing akong bayaran ka kahit na magkano matikman lang kita just for one night!" garalgal ang boses na bigkas niya na lalong nagpadoble sa init ng ulo na nararamdaman ko ngayun.

Gosh, anong klaseng tao siya? Bakit napaka-bastos niya!

Pero wala! Wala akong balak patulan ang kamanyakan niya kaya walang sabi-sabing mabilis na akong naglakad paalis! Baka kasi kung ano a ang maisip niyang gawin sa akin eh!

Isa pa, lalong lumakas ang ulan at basang basa na ako.